Ηθική και Ατραπός!

[Avaris]

Το ίδιο παιδαγωγικό πρόγραμμα εκπαίδευσης, τις ίδιες Αρχές και Φιλοσοφία , το ίδιο Γράμμα του Νόμου, έχει ένα Δημόσιο Σχολείο και το

καλύτερο ιδιωτικό.

Τι είναι αυτό που κάνει την διαφορά και το ιδιωτικό βρίσκεται έτη φωτός μπροστά σε απόδοση των μαθητών ?

Human Resources!

Κατάλληλοι Δάσκαλοι

Κατάλληλοι Μηχανισμοί Διαχείρισης των Ανθρώπινων Πόρων

Κατάλληλοι  Μαθητές

[Κανένας]

Avaris, μα και φυσικά, αν αποφασίσουμε να εμπλέξουμε και τον ανθρώπινο παράγωντα στον ορισμό, εννοείται ότι όπου αυτός συνεισφέρει θετικά, θα έχουμε και πολύ καλύτερο αποτέλεσμα.

Το ίδιο παιδαγωγικό πρόγραμμα εκπαίδευσης, τις ίδιες Αρχές και Φιλοσοφία , το ίδιο Γράμμα του Νόμου, έχει ένα Δημόσιο Σχολείο

...... σε μία μεγαλοαστική και σε μία υποβαθμισμένη γειτονιά.  Με ίδιας ποιότητας δασκάλους.  Στο πρώτο θα έχουμε (στατιστικά) καλύτερα απότελέσματα και επιτυχίες στους μαθητές, ενώ στο δεύτερο οι μαθητές θα έχουν σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις. 

Τα σχολεία και δάσκαλοι τα ίδια,  Τα αποτελέσματα διαφορετικά.  Άλλη μία μορφή επιρροής του ανθρώπινου παράγωντα.

[Avaris]

Δεν τίθεται τέτοια σύγκριση στην περίπτωση του Τάγματος διότι η "Δεξαμενή υποψηφίων Μαθητών" είναι η ίδια για όλα τα Τάγματα.

Εκτός εαν "υπονοείς" πως όποιος έχει τα "οικονομικά υπερεφόδια" του "ανοίγονται Ανώτερες Πύλες", "Ανώτερων ποιοτικά Ταγμάτων" απο ότι εαν κάποιος είναι "φτωχαδάκι".

Άλλωστε, τέτοιες "Παρασκηνιακές Διακλαδώσεις και Διαπλοκές" - που όλοι έχουμε ενδείξεις πως υφίστανται - είναι που δημιουργούν τα παραπάνω έκτροπα που περιγράφω.

[Κανένας]

Δεν τίθεται τέτοια σύγκριση στην περίπτωση του Τάγματος διότι η "Δεξαμενή υποψηφίων Μαθητών" είναι η ίδια για όλα τα Τάγματα.

Το παράδειγμα που έθεσα δείχνει απλά πόσο σημαντικός είναι ο ανθρώπινος παράγωντας.  Αλλάζει το σκεπτικό και τα συμπεράσματα σε όλες τις περιπτώσεις.

Δεν τίθεται τέτοια σύγκριση στην περίπτωση του Τάγματος διότι η "Δεξαμενή υποψηφίων Μαθητών" είναι η ίδια για όλα τα Τάγματα.

Εδώ βάζεις ένα καινούριο στοιχεία και θα συμφωνήσω μαζί σου.  Έχουμε κάτι χειροπιαστό και μετρήσιμο να συγκρίνομε.  Δύο Τάγματα με ίδια "Δεξαμενή υποψηφίων Μαθητών".  Αν το ένα έλκει ή παράγει πιο άχρηστους μαθητές από το άλλο, ε, τότε μπορούμε έυκολα να βγάλουμε συμπέρασμα για την αποτελεσματικότητά του.  Και αν το ψάξουμε περισσότερο, για τους σκοπούς του.

Άλλωστε, τέτοιες "Παρασκηνιακές Διακλαδώσεις και Διαπλοκές" - που όλοι έχουμε ενδείξεις πως υφίστανται - είναι που δημιουργούν τα παραπάνω έκτροπα που περιγράφω.

Ωπ, εδώ πάλι σε έχασα.

[Avaris]

Ακριβώς!

Ο "Ανθρώπινος Παράγοντας" είναι που κάνει την "διαφορά".

Η "Εσωτερική Ουσία" παραμένει η ίδια σε όλες τις "Εκφάνσεις της Ατραπού".

Ο "Άνθρωπος - Διδάσκαλος - Οδηγός" όμως είναι όμως που προσφέρει την "Αύρα" του, που θα χρωματίσει με "σκοτεινά" ή "φωτεινά" χρώματα το "Μονοπάτι του Νεόφυτου".

Αυτός είναι που θα "εμπνεύσει" ή που θα "απογοητεύσει" τον "Νεόφυτο".

Το "παράδειγμά" του είναι που θα "ενστερνιστεί" (υποσυνείδητα) ο Μαθητής.

Άλλωστε, τέτοιες "Παρασκηνιακές Διακλαδώσεις και Διαπλοκές" - που όλοι έχουμε ενδείξεις πως υφίστανται - είναι που δημιουργούν τα παραπάνω έκτροπα που περιγράφω.

Kanenas said:
Ωπ, εδώ πάλι σε έχασα.

Γιατί άραγε ακούμε για "Βασιλείς" (αλλά και Βαρώνους και Κόμητες και άλλους "Εξ' αίματος Ευγενείς") που "αυτοδίκαια" αποκτάνε  και τον τίτλο "Μέγας Μάγιστρος" ή "Μέγας Διδάσκαλος" σε διάφορα Τάγματα και Στοές Διεθνούς Βεληνεκούς?

Ποιοί άραγε και πως γίνονται δεκτοί  σε αυτές τις "Extra High Society Στοές"?

(Τις Στοές των Βασιλέων, των Πρωθυπουργών, των Μεγαλοπαραγόντων και των Μεγαλοεφοπλιστών).

Οι άνθρωποι αυτοί - που μπορούν να "αγοράσουν τα πάντα" -  πιστεύεις πως θα άφηναν οποιονδήποτε "εξαιρετικό προικισμένο Διδάσκαλο" σε "οποιαδήποτε Στοά" ?

Ή πιστεύεις πως θα τολμούσε κανείς να "αρνηθεί" Βαθμό σε έναν απο αυτούς?

[Κανένας]

Ο "Ανθρώπινος Παράγοντας" είναι που κάνει την "διαφορά".

Κι εγώ δίνω μεγάλη σημασία στον ανθρώπινο παράγωντα.  Αλλά μή τα ρίχνουμε όλα εκεί.  Είναι ένας παράγοντας.  Σημαντικός.  Δεν είναι το πάν. 

Ένας ευσυνείδητος δάσκαλος μπορεί να βοηθήσει ένα νεόφυτο ή μαθητή μέσα σε ένα ατελές σύστημα.  Ή ένα πολύ καλό μυητικό ή εκπαιδευτικό σύστημα μπορεί να διασφαλίσει τη μάθηση ακόμα και με μέτριους δασκάλους.

Φυσικά ο καλός δάσκαλος είναι πηγή έμπνεσης στο μαθητή.

Δε γνωρίζω για τις στοές που λές.

[Avaris]

Ο "Ανθρώπινος Παράγοντας" είναι που κάνει την "διαφορά".

Κι εγώ δίνω μεγάλη σημασία στον ανθρώπινο παράγωντα.  Αλλά μή τα ρίχνουμε όλα εκεί.  Είναι ένας παράγοντας.  Σημαντικός.  Δεν είναι το πάν. 

Ένας ευσυνείδητος δάσκαλος μπορεί να βοηθήσει ένα νεόφυτο ή μαθητή μέσα σε ένα ατελές σύστημα.  Ή ένα πολύ καλό μυητικό ή εκπαιδευτικό σύστημα μπορεί να διασφαλίσει τη μάθηση ακόμα και με μέτριους δασκάλους.

Φυσικά ο καλός δάσκαλος είναι πηγή έμπνεσης στο μαθητή.

Δε γνωρίζω για τις στοές που λές.

Το να μην παει καλά ο Μαθητής στο μάθημα της Γεωγραφίας στο Σχολείο επειδή δεν είναι "προικισμένος" ο Δάσκαλος, δεν λέει και τίποτα. Δεν θα πάθει και τίποτα ο Μαθητής.

Εαν όμως ο Μαθητής "μπει πριν της ώρας του εκεί που δεν πρέπει να μπει" στα πλαίσια της Εσωτερικής του Εκπαίδευσης, επειδή ο Δάσκαλος είναι "εγκληματικά ανεπαρκής", τότε ο Μαθητής είναι "χαμένος".

Μάθηση στον Εσωτερισμό δεν είναι απλώς "παπαγαλία" κειμένων ώστε να μην παίζει κανένα ρόλο ο Δάσκαλος.

Είναι "Βίωση" πάνω απ' όλα. Όπου ο "καθοδηγητικός" ρόλος του έμπειρου και "εμπνευστικού" Διδασκάλου είναι "καίριος".

Και αυτή η "Βίωση" μπορεί να γίνει πάρα πάρα πολύ επικίνδυνη υπό την "καθοδηγητική ευθύνη" ενός "ανεπαρκούς Διδασκάλου".

[Κανένας]

Συμφωνώ ότι το κακό αποτέλεσμα ενα μυστικιστικά τάγμα, είναι καταστροφικό για τον ανίδεο που καταφεύγει εκεί.

[Avaris]

Συμφωνώ ότι το κακό αποτέλεσμα ενα μυστικιστικά τάγμα, είναι καταστροφικό για τον ανίδεο που καταφεύγει εκεί.

Ο "Υποψήφιος" που θα "κρούσει την Θύραν" του Τάγματος μπορεί να είναι όντως "ανίδεος".

Ή μπορεί να είναι αντίστοιχα "πολύ πολύ υψηλά Μυημένος" απο άλλες προηγούμενες ζωές.

Ή μπορεί να ανήκει σε οποιοδήποτε ενδιάμεσο Στάδιο Μύησης απο το ένα άκρο (του "ανίδεου") μέχρι το άλλο (του "Υψηλά Μυημένου").


Εαν το Τάγμα αυτό "συγκροτείται" απο "ανεπαρκείς Διδασκάλους", πως θα κάνει την "ακριβή αξιολόγηση" (την "Ψυχομετρία") του "Υποψήφιου"?

Με μια απλή κόλλα χαρτί, έναν Τριτεγγυητή (λες και είναι γραμμάτιο) και δυο τρεις ερωτησούλες περί της τωρινής του κοινωνικοοικονομικοσυζυγικής ζωής καθώς και ένα "τι ζητάς εσύ απο το Τάγμα"?


 

[Phoenix69]

Πιστεύω ότι ναι μεν και οι δύο παράγοντες παίζουν ρόλο, αλλά ο ανθρώπινος είναι σίγουρα ο πιο σημαντικός απο όλους και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. Το πραγματικό πρόβλημα είναι αυτό που αναφέρει και ο Avaris, η σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή. Πιστεύω πώς ένα λάθος που γίνεται συχνά είναι να βλέπουμε αυτή τη σχέση σαν μονόδρομη. Δηλαδή ο δάσκαλος διδάσκει και ο μαθητής μαθαίνει. Αυτό που βλέπω εγώ είναι ένα δυναμικό πεδίο συνεχούς αλληλεπίδρασης μεταξύ δύο ανθρώπων. Κάτι σαν ένα γιν-γιαν. Δηλαδή ο δάσκαλος έχει μέσα του και ένα «μικρό μαθητή» και ο μαθητής έχει μέσα του ένα «μικρό δάσκαλο». Τώρα τα προβλήματα μπορεί να ξεκινήσουν για δύο λόγους:

1. Ο δάσκαλος απο υπερβολική έπαρση ξεχνά τον «μικρό μαθητή» μέσα του και θεωρεί ότι μιλά σε ένα κασεττόφωνο όπου θα ηχογραφηθεί η φωνή του και μετά με ευχαρίστηση θα πατάει το κουμπάκι όποτε θέλει και να την ακούει.

2. Ο μαθητής απο υπερβολικά χαμηλή αυτοπεποίθηση ξεχνά τον «μικρό δάσκαλο» που υπάρχει μέσα του και θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο να αντιτάξει επιχειρήματα απέναντι σε κάτι που του λέει ο δάσκαλος. «Για να το λέει ο δάσκαλος έτσι πρέπει να είναι» λέει και σκύβει κεφάλι. Ίσως να το κάνει και απλώς για να δείξει πρόσωπο και να προχωρήσει πιο γρήγορα μέσα απο τις διάφορες βαθμίδες, λές και λαμβάνει μέρος σε αγώνες ταχύτητας.

Αυτή η σχέση είναι στείρα και το μόνο που γίνεται είναι να μεταφέρονται ξερές γνώσεις και ανούσια τυπικά χωρίς αποτελέσματα. Τι και αν μεταφέρω στον άλλο την ξερή γνώση του τρίπτυχου IAO και τον περάσω μέσα απο μια τυπική τελετή χωρίς βιωματική εμπειρία/κατανόηση; «Κάνε αυτό και αυτό και θα πάς στον επόμενο βαθμό» Και ο αφελής μαθητής κάτω απο την ανοχή του ξύλινου δασκάλου πάει στον επόμενο βαθμό, χωρίς να βιώσει πρώτα αυτό που θα έπρεπε να βιώσει.

Αυτή η σχέση δασκάλου-μαθητή, την βλέπουμε παντού ακόμη και σε ένα σχολείο. Τα ίδια προβλήματα υπάρχουν και εκεί.

Απορία δική μου γι’αυτούς που γνωρίζουν : Ελέγχονται πρακτικά οι δυνατότητες του μαθητή πρίν προχωρήσει απο τους δασκάλους; Δηλαδή ας υποθέσω ότι για να προχωρήσει κάποιος, πρέπει να έχει την δυνατότητα ας πούμε της αστρικής προβολής. Μπορεί αν του δοθεί ένα σύμβολο παντελώς άγνωστο για τον ίδιο, να ανέβει στο αστρικό, να μάθει τη σημασία του και στην επιστροφή να πεί στο δάσκαλο τι έμαθε; Αν όχι, τότε να μένει στην "ίδια τάξη" μέχρι να τα καταφέρει. Το παράδειγμα που έδωσα μπορεί να είναι και χαζό, δεν γνωρίζω, αλλά νομίζω καταλαμβαίνετε τι θέλω να πώ. Αν αφήσεις αυτό τον άνθρωπο να προχωρήσει τότε κάνεις όχι μόνο ζημιά στον ίδιο, αλλά και σε όλους που έρχονται απο πίσω του. Είναι ζωτικής σημασίας νομίζω να υπάρχουν μεθόδοι επαλήθευσης και ελέγχου των όποιων αποτελεσμάτων πρίν προχωρήσει κάποιος.

Αυτός πιστεύω είναι ένας απο τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους φθείρονται οι διάφορες σχολές και ας έχουν σαν γενέτειρα τους ακόμη και την Ατλαντίδα. Ο δάσκαλος πεθαίνει και μετά αναλαμβάνει ο μαθητής, αλλά ποιός μαθητής; Αυτός που μια ζωή έκανε τον παπαγάλο; Την συνέχεια μπορείτε εύκολα να την φανταστείτε (κάποιοι απο σας μάλιστα την ζείτε). Η Ουσία δεν νομίζω ότι περνά μέσα απο τους τοίχους, τα καταστατικά και τις «αναγνωρίσεις» του όποιου τάγματος, αλλά μέσα απο τους ίδιους τους ανθρώπους.

[Κανένας]

Phoenix69, συμφωνώ μαζί σου.

[pyramid]

Phoenix69 μην ανησυχείς δεν υπάρχουν τέτοιοι δάσκαλοι, είναι στην σφαίρα της φαντασίας. Θα μου πεις βέβαια και πως εγώ θα αναγνωρίσω τον δάσκαλο, τι να σου πω είναι δικό σου θέμα, να έχεις τα αυτιά και τα μάτια σου ανοιχτά για να μην χάσεις την ευκαιρία.

Εάν μπεις κάπου και αισθανθείς άσχημα φύγε τρέχοντας και μην σκεφτείς λεπτό το θέμα «πρέπει να προσπαθήσω γιατί αντιδρά η προσωπικότητα».  Αυτός είναι ο λόγος που ο κόσμος ταλαιπωρείται και μετά φταίει ο δάσκαλος, το τάγμα και η θειά μου από το χωριό.

Πιθανόν να σου φαίνονται περίεργα αυτά που σου έγραψα και να μην τους δώσεις σημασία, όμως δεν χάνεις τίποτα να τα αφήσεις σε μια άκρη του μυαλού σου και όταν δεις τα δύσκολα τα χρησιμοποιείς, εξάλλου ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται.

[Trithemius]

Εκτός από αυτά, ένας χαρισματικός και ικανός δάσκαλος πρέπει να καταφέρει να κάνει τον μαθητή του να λατρέψει τις διδασκαλίες κι όχι τον ίδιο τον δάσκαλο. Αν γίνει το τελευταίο, δεν θα υπάρξει εξέλιξη στο δρόμο του μαθητή κι επίσης κινδυνεύει να φτιάξει ένα κακέκτυπο του εαυτού του αν ο μαθητής προσπαθεί να σκέφτεται και να δρα όμοια με τον δάσκαλό του.

[Avaris]

author=Trithemius link=topic=97.msg3315#msg3315 date=1185549491]
Εκτός από αυτά, ένας χαρισματικός και ικανός δάσκαλος πρέπει να καταφέρει να κάνει τον μαθητή του να λατρέψει τις διδασκαλίες κι όχι τον ίδιο τον δάσκαλο.

Ορθόν σε γενικές γραμμές!

Αν γίνει το τελευταίο, δεν θα υπάρξει εξέλιξη στο δρόμο του μαθητή κι επίσης κινδυνεύει να φτιάξει ένα κακέκτυπο του εαυτού του αν ο μαθητής προσπαθεί να σκέφτεται και να δρα όμοια με τον δάσκαλό του.

Να όμως που η Διδασκαλία σε κάθε Γνωστικό Πεδίο γίνεται όχι αφηρημένα αλλά στηριγμένη παντού και πάντα σε Πρότυπα!

Ο Μαθητής έχει ανάγκη απο ένα Απτό Πρότυπο μπροστά του.

Η Αφηρημένη Διδασκαλία απο μόνη της - στα πρώτα Στάδια τουλάχιστον - δεν του είναι βατή.

Έχει ανάγκη να δει μπροστά στα μάτια του το "πως το κάνει ο Οδηγός του πρώτα, για να τον μιμηθεί κατόπιν".

Εαν οι Μαθητές του δεν είχαν λατρέψει πρώτα τον Σωκράτη, ο πνευματικός του σπόρος δεν θα είχε την απήχηση που είχε μέσα τους. Η Λογική δεν αρκεί για να "κινητοποιήσει τις Εσωτερικές Δυνάμεις του Μαθητή".

Πρέπει να κινητοποιηθεί το συναίσθημά του. Και η "Λατρεία" προς τον Δάσκαλο μπορεί να το κάνει αυτό.

Με τα χρόνια, με την αύξηση της Γνώσης και της πείρας του φυσικά και πρέπει να ανεξαρτητοποιηθεί, να απεγκλωβιστεί απο την "Λατρεία" και την τάση Μίμησης του Δασκάλου του, να αναπτύξει την δική του "Νότα", το δικό του "Στυλ", την δική του "Προσωπικότητα".

Άλλωστε, υπάρχει και ένα σχετικό απόφθεγμα που έχει εφαρμογή σε κάθε Γνωστικό Πεδίο.

"...Όταν αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα, σκέψου τι θα έκανε ο "τάδε χ, ψ Μεγάλος" στον τομέα αυτόν της Γνώσης..."

Μεγίστη εφαρμογή έχει το παραπάνω στο δίδυμο Μαθητής - Δάσκαλος.

[Phoenix69]

Ευχαριστώ pyramid, νά'σε καλά.

Τώρα ώς προς το θέμα της λατρείας των διδασκαλιών θα διαφωνίσω. Φυσικά μπορεί η διαφωνία να είναι ώς προς το πώς κάποιος αντιλαμβάνεται τη λέξη λατρεία. Προσωπικά όποτε την ακούσω τα ένστικτα μου κτυπάνε τα καμπανάκια κινδύνου. Είτε το δάσκαλο λατρέψουμε, είτε τις διδασκαλίες, νομίζω ότι χάνουμε τη μπάλα. Και τα δύο είναι εργαλεία πρός εξέλιξη και όχι κάτι για να το προσκυνάμε. Τα εργαλεία χρειάζονται συντήρηση και έλεγχο ειδάλλως θα σκουριάσουν. Αν τα λατρέψουμε, τότε θα τυφλωθούμε και δεν θα δούμε αν υπάρχουν λάθη σ'αυτά. Ακόμη και ατράνταχτα στοιχεία να μας παρουσιάσει κάποιος που αναιρούν τις διδασκαλίες θα τα αρνούμαστε πεισματικά, διότι η λατρεία τυφλώνει...