Ανασφαλεια

[pressphoto]

απο που προερχεται και πως καταπολεμειται

[Rose]

απο που προερχεται και πως καταπολεμειται

Η ανασφάλεια προέρχεται βασικά από την αμάθεια, από την έλλειψη γνώσης πάνω σε ένα αντικείμενο, ή πως να διαχειριστούμε μία κατάσταση.

Η έλλειψη εμπιστοσύνης βασίζεται επίσης σε παρελθοντικά τραυματικά γεγονότα που χαράχτηκαν στην ψυχική μας μνήμη, και έτσι μας προκαλούν αυθόρμητα και ενστικτωδώς διάφορες φοβίες¹.

Η ανασφάλεια γενικά καταπολεμιέται με την αυτογνωσία, και σε ακραίες φοβίες, και ψυχολογικές διαταραχές με την κατάλληλη ψυχοθεραπεία.

------------------------------

¹Σε περιπτώσεις που κάποιος γεννιέται με έντονη ανασφάλεια, όπως στην περίπτωση των αυτιστικών παιδιών, χρειάζεται ένα ικανοποιητικό διάστημα αναπροσαρμογής, στο νέο περιβάλλον, με την βοήθεια κάποιου παιδοψυχολόγου, έτσι ώστε το παιδί να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη στον κόσμο που ενσαρκώθηκε.

[livelove]

Εγώ πάλι αναρωτιέμαι τί είναι η ασφάλεια : D...!!!  χαχαχαχα

[Trithemius]

Η αξιολόγηση της ανασφάλειάς μας, προϋποθέτει ικανή αυτογνωσία. Συνήθως οι εκδοχές της ανασφάλειάς μας προκύπτουν εντελώς αντανακλαστικά και δεν είναι τυχαίο πως οι περισσότεροι άνθρωποι "μοιράζονται" τις ίδιες ανασφάλειες. Θεωρώ πως για να μιλάμε για πραγματική ανασφάλεια, πρέπει πρώτα να έχουμε "μετρήσει" τον εαυτό μας, να γνωρίζουμε τα θέλω μας, το τι έχουμε ως σκοπό σε (αυτή) τη ζωή και στη συνέχεια να βρούμε τους παράγοντες εκείνους που μας "απειλούν" ή μας κρατάνε μακριά από τον στόχο μας.

Βέβαια, σημαντικό ρόλο στον γενικότερο βιοπορισμό μας, έχει και το πόσο πιστεύουμε πως είμαστε ικανοί για αποφάσεις και δράσεις. Άλλες φορές η ανασφάλεια εκφράζεται ως κάτι που μας "απειλεί" και άλλες φορές ως κάτι που θεωρούμε πως δεν είμαστε ικανοί να πραγματοποιήσουμε, με αποτέλεσμα αυτό να ρυθμίζει τη ζωή μας σε επουσιώδη έως σημαντικό βαθμό.

Συνολικά πιστεύω πως οι ανασφάλειές μας, ως ψυχοπνευματικές καταστάσεις, προέρχονται από διάφορα προβληματικά βιοποριστικά ζητήματα που ακόμα δεν έχουμε βρει πως λειτουργούν, δεν έχουμε αναλύσει τη δομή τους, άρα κατά συνέπεια δεν τα έχουμε ταυτοποιήσει. Γενικότερα εκφράζουν μία αδυναμία από εμάς στο να κυριαρχήσουμε στη ζωή μας, στο να γίνουμε κύριοι των καταστάσεων και όχι ακόλουθοι. Εκεί ακριβώς νομίζω πως βρίσκεται και η λύση αυτών των ζητημάτων. Ξεκινάμε λοιπόν αντίστροφα (από το αποτέλεσμα προς το αίτιο) και ακολουθούμε μία αναλυτική μέθοδο που μας καθοδηγεί στο να απαλλαγούμε από αυτές τις καταστάσεις ανασφάλειας που μας κρατάνε στα "χαμηλά"...

[Κανένας]

απο που προερχεται και πως καταπολεμειται

Συμφωνώ με τη Rose για την προέλευση της ανασφάλειας. 

Ο εσωτερισμός ασχολείται με την ανάπτυξη του ατόμου, τη μεταμόρφωση αυτού από αμαθή, αδύναμο και ανασφαλή, σε σοφό και ισχυρό.

Θα τολμούσα να πω ότι οι μεγαλύτερες ανασφάλειες του ανθρώπου προέρχοντε από τα ψυχολογικά προβλήματα που αποκτάει στην παιδική ηλικία.  Αυτά στον εσωτερισμό αντιμετοπίζοντε αποτελεσματικά με τη "Δοκιμασία της Σελήνης" (http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,13.0.html).

[Trithemius]

Θα έλεγα πως το ζήτημα της ανασφάλειας αποτελεί περισσότερο (αν όχι αμιγώς) αντικείμενο της ψυχολογίας, παρά του εσωτερισμού. Σαφώς και ο εσωτερισμός εμπλέκεται έως ένα βαθμό στο ζήτημα των ανασφαλειών, πλην όμως με επουσιώδη ρόλο.

[Κανένας]

Θα έλεγα πως το ζήτημα της ανασφάλειας αποτελεί περισσότερο (αν όχι αμιγώς) αντικείμενο της ψυχολογίας, παρά του εσωτερισμού.

Ας δούμε τι είναι ψυχολογία:

http://web4health.info/el/answers/psy-def.htm
Ερώτηση(εις):
Τι σημαίνει ο όρος "Ψυχολογία"
Απάντηση:
Ο όρος αυτός είναι σύνθεση δύο λεκτικών συντελεστών. Του όρου ψυχή και του όρου λόγος. Θα λέγαμε ότι κατ' αρχήν Ψυχολογία σημαίνει ο λόγος περί της ψυχής, δηλαδή ένα σύστημα σκέψης, μελέτης και έρευνας που αφορά τα τεκταινόμενα του ψυχικού χώρου αλλά και την ίδια την υφή και υπόσταση του χώρου αυτού.
Ψυχολογία ως επιστήμη, ορίζεται εκείνη που ερευνά τις ψυχικές λειτουργίες, τον ανθρώπινο ψυχισμό. Είναι δηλαδή ο κλάδος εκείνος που στόχο του έχει να ερευνήσει τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου και να κατανοήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι και τις γενεσιουργές αιτίες της.

Η Καμπάλα με αυτά δεν ασχολείται?  Από τα παραπάνω δεν είναι προφανές ότι η Ψυχολογία είναι υποσύνολο του Εσωτερισμού? 

Ας ψάξει κάποιος τον ορισμό του Εσωτερισμού, να μιλάμε ακόμα πιο συγκεκριμένα.  Τοείχαμε συζητήσει παλιά, αλλά δε μπορώ να το βρω τώρα.

[Rose]

Ο εσωτερισμός ασχολείται με τα βαθύτερα μυστήρια της ύπαρξής μας και του κόσμου μας και αποβλέπει στην εξέλιξη των συνειδήσεων. 

Η Καμπάλα διδάσκει πως μέσω της επίγνωσης των 12 επιπέδων συνείδησης, επιτυγχάνουμε την ψυχική ενδυνάμωση και γνωρίζουμε την Αλήθεια, και επομένως δεν είμαστε πλέον ανασφαλείς.

Κριτήριο για το πόσο καταφέραμε την αυτοκυριαρχία στην ζωή μας, είναι το πόσο δεν φοβόμαστε, δηλαδή το πόσο δεν νιώθουμε ανασφαλείς.

[Trithemius]

Ο εσωτερισμός είναι πολλά πράγματα. Σαφώς είναι "και" ψυχολογία αλλά περισσότερο ασχολείται με τη σχέση και τη σύνδεση του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμο και εργάζεται προς την κατανόηση των νόμων και των χαρακτηριστικών που διέπουν αυτή τη σχέση.

Ζητήματα (όπως η ανασφάλεια) που συνδέονται σχεδόν αμιγώς με διαπροσωπικές σχέσεις και γενικότερα με τα "επίγεια", ξεφεύγουν από τον εσωτερισμό με τη γνωστή και δεδομένη παραδοσιακή του έννοια...

[Rose]

Ζητήματα (όπως η ανασφάλεια) που συνδέονται σχεδόν αμιγώς με διαπροσωπικές σχέσεις και γενικότερα με τα "επίγεια", ξεφεύγουν από τον εσωτερισμό με τη γνωστή και δεδομένη παραδοσιακή του έννοια...

Για να τολμήσουμε τις προκλήσεις του εσωτερισμού, μέσω της πνευματικής εμπειρίας μας, χρειάζεται να νικήσουμε τις φοβίες μας.  'Αρα και για τα "επίγεια" και για τα "υπέργεια" ταξίδια μας ή εμπειρίες, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αισθανόμαστε ασφαλείς.  'Αλλωστε η έννοια της αυτοκυριαρχίας του μύστη, ή του μάγου - μάγιστρου, ανάγεται ακριβώς σε αυτήν την αρχή.

[Κανένας]

Ζητήματα (όπως η ανασφάλεια) που συνδέονται σχεδόν αμιγώς με διαπροσωπικές σχέσεις

Η ανασφάλεια γίνεται φανερή κυρίως μέσα από τις διαπροσωπικές σχέσεις.  Η ανασφάλεια όμως μπορεί επίσης να φανεί όταν διστάζουμε να αναλάβουμε κάποια καινούρια υποχρέωση, κάποια δέσμευση. 

Η ανασφάλεια ξεκινά από μέσα μας.  Από τον εσωτερικό μας κόσμο.  Μακάρι να είχα περισσότερες γνώσεις ψυχολογίας να σας το αποδείξω.  Εμπειρικά μπορώ να πώ, ότι όταν βελτίωσα το μέσα μου, έφυγε μεγάλο μέρος της ανασφάλειάς μου.  Και φυσικά δε χρειάστηκε να πληρώσω κανένα ψυχολόγο.  Οι μέθοδοι που έμαθα από τον εσωτερισμό ήταν αρκετοί.

Ο εσωτερισμός είναι πολλά πράγματα. Σαφώς είναι "και" ψυχολογία αλλά περισσότερο ασχολείται με τη σχέση και τη σύνδεση του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμο και εργάζεται προς την κατανόηση των νόμων και των χαρακτηριστικών που διέπουν αυτή τη σχέση.

Δηλαδή ποια κομάτια από τη ψυχολογία συμπεριλαμβάνει και ποια όχι?  Και από που προκύπτει αυτό?  Να μιλάμε λίγο πιο συγκεκριμένα.

Ζητήματα (όπως η ανασφάλεια) που ..........εσωτερισμό με τη γνωστή και δεδομένη παραδοσιακή του έννοια...

Ποιά είναι αυτή η "δεδομένη" έννοια του εσωτερισμού?  Να μπορέσουμε επιτέλους να κάνουμε μία σύγκριση των ορισμών Ψυχολογίας/Εσωτερισμού. 

Αγαπητέ pressphoto.  Ελπίζω να μην απογοητεύτηκες που αυτοαποκαλούμενοι "εσωτεριστές" δε μπορούνε να συμφωνήσουνε στον ορισμό του Εσωτερισμού και κατά πόσο έχει σχέση με την ψυχολογία.  Ήδη κάνω μία μικρή έρευνα ώστε να γράψω μία τεκμηριωμένη απάντηση (όπως ταιριάζει σε εσωτεριστή), κι όχι απλά μία άποψη.  Ελπίζω να τα καταφέρω.

[Trithemius]

Αγαπητέ Κανένας...

Η ανασφάλεια συνδέεται "αναγκαστικά" με τις διαπροσωπικές σχέσεις. Σε μεταφυσικά ζητήματα, η ανασφάλεια εκφράζεται ως απλή έλλειψη γνώσης, ενώ σε καθαρά "γήινο" επίπεδο η ανασφάλεια παραμένει χαρακτηριστικό συμπεριφορών και θέσης μας ανάμεσα στο κοινωνικό σύνολο όπου ζούμε.

Άλλο εσωτερισμός και άλλο ενδοσκόπηση ή αν θέλεις αυτοαναγνώριση. Η ψυχολογία δεν ταυτίζεται με τον εσωτερισμό, ενώ ο εσωτερισμός περιλαμβάνει και την ψυχολογία ως εργαλείο του.

Έχουμε αναφερθεί και παλαιότερα στο τι σημαίνει "εσωτερισμός" και εν συντομία αναφέρω πως περιλαμβάνει ένα σύνολο από μεθοδολογίες, εργαλεία, θεωρητική και πρακτική ενασχόληση και όλα αυτά αποσκοπούν στη δημιουργία μίας σύνδεσης με τον μακρόκοσμο. Έχει να κάνει με το "κρυφό", με το εσωτερικό, με αυτό που χαρακτηρίζει τη θέση μας ως ατομικότητες απέναντι στον εκδηλωμένο κόσμο γύρω μας. Σε σημαντικό βαθμό, ο εσωτερισμός δεν εμπλέκεται σε κοινωνικές εκδηλώσεις της καθημερινότητας (οποιαδήποτε συναναστροφή με άλλα άτομα) αλλά είναι ένας πιο "μοναχικός" δρόμος...

Αφορά σε γνώσεις και διδασκαλίες που δεν είναι "ευρείας κατανάλωσης" και απευθύνονται μόνον σε επιλεγμένα άτομα και στους πραγματικούς εραστές του αγνώστου, ενός κόσμου που βρίσκεται μέσα μας και γύρω μας, την ύπαρξη του οποίου άλλοι αποδέχονται και τον αναζητούν και άλλοι τον απορρίπτουν κι εμμένουν αποκλειστικά στα γήινα... Η επιλογή είναι καθαρά θέμα οπτικής του κόσμου μας...

Μια σύντομη έρευνα μας αποκαλύπτει πολλές διδασκαλίες και τεχνικές του εσωτερισμού και μιας και αναφέρθηκες στην Καμπάλα, να σου θυμίσω πως αυτό το σύστημα έχει εμπλακεί και σε κάποιες "ειδικές" ενασχολήσεις του "παραδοσιακού" εσωτερισμού, όπως η τελετουργική μαγεία, που κινείται σε πεδία πολύ διαφορετικά των γήινων και των διαπροσωπικών σχέσεων...

Πάντως, ένας "φτασμένος" εσωτεριστής που ξέρει τι του γίνεται σε αυτόν τον κόσμο και σε κάθε πεδίο του, έχει ως πηγαία ανάγκη το να μοιραστεί τις γνώσεις του με άλλους, αν και τελικά όλοι κατανοούν πως τα αποτελέσματα των μεθόδων του εσωτερισμού είναι πολύ διαφορετικά για τον καθένα μας και αναγκαστικά περνάνε μέσα από τα εσωτερικά φίλτρα του καθενός...

[ΣΕΡΑΠΙΣ]

Ζητήματα (όπως η ανασφάλεια) που συνδέονται σχεδόν αμιγώς με διαπροσωπικές σχέσεις και γενικότερα με τα "επίγεια", ξεφεύγουν από τον εσωτερισμό με τη γνωστή και δεδομένη παραδοσιακή του έννοια...

Για να τολμήσουμε τις προκλήσεις του εσωτερισμού, μέσω της πνευματικής εμπειρίας μας, χρειάζεται να νικήσουμε τις φοβίες μας.  'Αρα και για τα "επίγεια" και για τα "υπέργεια" ταξίδια μας ή εμπειρίες, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αισθανόμαστε ασφαλείς.  'Αλλωστε η έννοια της αυτοκυριαρχίας του μύστη, ή του μάγου - μάγιστρου, ανάγεται ακριβώς σε αυτήν την αρχή.

Το έθεσες απόλυτα ορθά Rose777.
Ναι προφυλάξου από την αστάθεια, γιατί σβήνει το φώς.
Να μην φοβόμαστε τίποτα εκτός από τον φόβο μας.
Ο φόβος είναι το κέλυφος του Εγώ.
Γιατί ό φόβος και το Εγώ είναι συνδεδεμένα.
Είναι το ίδιο και το αυτό.

Ο φυσικός φόβος της προστασίας είναι απαραίτητος, όταν όμως γίνεται υπερμεγέθης και καταλαμβάνει όλα τα "σώματα" γίνεται Εγωισμός. Στο Βουδισμό ο Μάρα ο τελικός ενάντιος του Βούδα , ο εαυτός του του φωτισμένου, είναι η ψευδαίσθηση του Εγώ, του φόβου, με την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας και της πηγής προέλευσης, ο Γκαουτάμα φωτίζεται ενώνεται με το όλο, και η συνειδησή του αποροφάτε από το Διάνοια του Σύμπαντος και μέρος της διάνοιας του Σύμπαντος εμπεριέχεται πλέον στον αφυπνισμένο.
Ασφάλεια βιώνει όποιος έχει εμπιστοσύνη στο είναι του και κατεπέκταση στο ίδιο το Σύμπαν και τους νόμους του, αφού γνωρίσει το μεγαλύτερο μέρος του εαυτού του, πως λειτουργεί και πότε.
Αφού νιώσει την ομορφιά της αιωνιότητας και το μη τέλος.

[Κανένας]

Αγαπητέ Trithemius

Πολύ σεβαστή η άποψή σου.  Επειδή όμως οι απόψεις μας διαφέρουν, σκέφτηκα να κάνω πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις, περιμένοντας τεκμηριωμένες απαντήσεις, κι όχι περεταίρω ανάπτυξη της ίδιας άποψης με διαφορετικά λόγια.

Ας πάρουμε λοιπόν τα θέματα με τη σειρά.

Ανασφάλεια και διαπροσωπικές σχέσεις.  

Η θέση μου είναι ότι η ανασφάλεια φαίνεται, συνδέεται πάρα πολύ με τις διαπροσωπικές σχέσεις, ΑΛΛΑ μπορεί να υπάρξει και σε άλλα θέματα.  (Αυτό φυσικά δε μας λέει σε καμία περίπτωση από πού προέρχεται η ανασφάλεια, το οποίο είναι άλλο πολύ σημαντικό θέμα.) 

Τεκμηρίωση θέσης : Όταν διστάζουμε να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας δικαστικά.  Όταν διστάζουμε να αλλάξουμε επάγγελμα και παραμένουμε σε μία εργασία που δε μας ικανοποιεί.  Όταν διστάζουμε να σπουδάσουμε κάποια επιστήμη που αν και μας αρέσει, θεωρούμε ότι δε θα τα καταφέρουμε.  Αυτά θεωρώ ότι προέρχονται από ανασφάλεια, ενώ δεν έχουν ελάχιστα σχέση με διαπροσωπικές σχέσεις. 

Σε αυτό συμφωνούμε ή διαφωνούμε?  Και αν διαφωνούμε, πως το τεκμηριώνεις?

Βέβαια, από τα παρακάτω συμπεραίνω ότι αρχικά κι εσύ υποστήριζες αυτή τη θέση.  Εκτός αν κάπου υπάρχει δυσκολία επικοινωνίας.

Άλλες φορές η ανασφάλεια εκφράζεται ως κάτι που μας "απειλεί" και άλλες φορές ως κάτι που θεωρούμε πως δεν είμαστε ικανοί να πραγματοποιήσουμε, με αποτέλεσμα αυτό να ρυθμίζει τη ζωή μας σε επουσιώδη έως σημαντικό βαθμό.
………………………
Γενικότερα εκφράζουν μία αδυναμία από εμάς στο να κυριαρχήσουμε στη ζωή μας, στο να γίνουμε κύριοι των καταστάσεων και όχι ακόλουθοι.

Περιτό να πω ότι με το παραπάνω απόσπασμα συμφωνώ 100%.

[Trithemius]

Η θέση μου είναι ότι η ανασφάλεια φαίνεται, συνδέεται πάρα πολύ με τις διαπροσωπικές σχέσεις, ΑΛΛΑ μπορεί να υπάρξει και σε άλλα θέματα.  (Αυτό φυσικά δε μας λέει σε καμία περίπτωση από πού προέρχεται η ανασφάλεια, το οποίο είναι άλλο πολύ σημαντικό θέμα.) 

Τεκμηρίωση θέσης : Όταν διστάζουμε να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας δικαστικά.  Όταν διστάζουμε να αλλάξουμε επάγγελμα και παραμένουμε σε μία εργασία που δε μας ικανοποιεί.  Όταν διστάζουμε να σπουδάσουμε κάποια επιστήμη που αν και μας αρέσει, θεωρούμε ότι δε θα τα καταφέρουμε.  Αυτά θεωρώ ότι προέρχονται από ανασφάλεια, ενώ δεν έχουν ελάχιστα σχέση με διαπροσωπικές σχέσεις. 

Σε αυτό συμφωνούμε ή διαφωνούμε?  Και αν διαφωνούμε, πως το τεκμηριώνεις?

Θεωρώ πως το παραπάνω που αναφέρεις έχει να κάνει περισσότερο με την έλλειψη αυτοεκτίμησης και την έλλειψη γνώσης των δυνατοτήτων μας. Όντως θα μπορούσε να θεωρηθεί εκδήλωση ανασφάλειας αλλά δεν μπορώ να καταλάβω το πως συνδέεται με τον εσωτερισμό... Ή καλύτερα, δεν είναι απαραίτητο να συνδεθεί με τον εσωτερισμό, μιας και ένας καλός ψυχολόγος θα έκανε έριστη δουλειά προς την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων συμεπριφοράς κλπ.