"Η Α Λ Η Θ Ε Ι Α δεν ειναι ....οτι ...
αλλοι φ ι λ ο ξ ε ν ο υ ν μεσα τους τον " θ ε ο "...
και αλλοι τον "Σ α τ α ν α "....
Α Λ Λ Α
οτι Μ Ε Σ Α στον Κ Α Θ Ε Ν Α ΜΑΣ.....
Π Α Λ Ε Υ Ο Υ Ν .....
Ο Θ Ε Ο Σ και Ο Σ Α Τ Α Ν Α Σ ....""
Θα συμφωνήσω μαζί σου αδελφέ μου... Είναι δύσκολος ο αγώνας της πνευματικής ελευθερίας και αρετής.
Σωστά το ορίζει ο Ορφέας, οι Άνθρωποι ώς ατελεί όντα κάνουν αμαρτία, αστοχεία, λάθος. Ηφύση δεν κάνει λάθη, αλλά βγαίνουν λάθος αποτελέσματα απο διαστρεβλωμένες αιτίες. Δεν φταίνε οι Τυφώνες που εσφαλμένα χτίσαμε στο περασμά τους. Τόσο σε κυταρική μορφή, όσο και κατεπέκταση συλλογική, σε ομάδες κλπ, όπως γνωρίζουμε, Καρκίνος ψυχικός ή σωματικός. Αυτό που συναίβει και σε Amorc και άλλους "συλλόγους" ή που συμβαίνει και δεν το ξέρουν ακόμα.
Όλα λύνονται όταν σιμφιλιωθούν, ο θεός με τον Σατανά, ή όταν ο ρόλος της μητέρας και του πατέρα εσωτερικά, μνήμες, σαν καταγραφές από παιδιά έλθει σε Ισορροπία (κάθαρση). Αυτό δίνει και στο ορμονικό σύστημα φυσική ροή.
Εξάλλου όπως είχε αναφέρει και ο Ορφέας, κάπου, ο Χριστός και ο Σατανάς είναι αδελφοί κατά τους Γνωστικούς. Μεταφορικά
Απόλυτα ορθό, Αλληθές, υπάρχουν οι Γιοί και κόρες του Ουρανού, και γιοί και κόρες της Γης, έτσι έχει περιγραφεί μεταφορικά, με την έννοια παθών κλπ κλπ
Αυτό είναι και το μυστικό της ψυχοθεραπείας η συμφιλίωση των ρόλων, πολλές φορές. ΄Μεγάλη μερίδα αρνητικών, ψυχογεννών καταστάσεων και ασθενειών, γενούνται από αυτήν την σύγκρουση. Και γιαυτό στα αρχαία μυστήρια επιλέγονταν οι μαθητές, και αυτοί που θα προχωρήσουν αργότερα, διότι οι σκέψεις υποσεινήδητες ή οι παρορμές χρωματίζονται από τους ρόλους.
Γιαυτό ο Άνθρωπος επιβάλεται να είναι λευκός εσωτερικά διαυγές, για να προχωρήσει, αλλιώς όπου και εαν ανυψωθεί φέρει επιθυμίες και συναισθήματα μη ξεκάθαρα. Με αποτέλεσμα να παρατηρεί μόνο τις αποχρώσεις των συγκρούσεων εντός του, τυφλός
Η ομοφυλοφία είναι επίκτιτη, από έξη κλπ, μη έλεγχο παρορμών, ή από καρμική συνέπεια, ή και από τα δυό συγχρόνως, χωρίς να είναι καταδικαστέα γιατί ταλαιπωρή εσωτερικά όσους την διαθέτουν ανάλογα το βαθμό.
Ομοφυλοφιλία κατά άλλη έννοια φιλοσοφική, είναι να αγαπάει κανείς το όμοιο φύλο του, ανθρώπους κοινής προσδοκίας δεν έχει να κάνει με σεξουαλικότητα, όπως εσφαλμένα βέβαια νομίζουν οι χαμηλότερης αντίληψης άνθρωποι, γιαυτό έχουν και την καραμέλα, μη μπορώντας να ανυψωθούν στο χώρο των εννοιών.
Δηλαδή πολλοί νομίζουν ότι σκέφτονται αλλά το μόνο που κάνουν είναι να λειτουργούν μέσω των ρόλων που έμαθαν και των εσωτερικών συγκρούσεων, και να περνούν ώς το θάνατο αναμασώντας αυτά που έμαθαν.
Θα μπορούσα να επεκταθώ αλλά είναι εργασία διατριβής, βιβλίων.