Από το βιβλίο του Ευστάθιου Η. Λιακόπουλου "Τα Ορφικά Μυστήρια και η Αρχαία Ελληνική Μεταφυσική - Εξωτερικά, Εσωτερικά και Μυστικά Τελέσματα.
(σελ 21-22) "πολλές προσπάθειες έγιναν το 19ο αιώνα για να αποδείξουν ότι οι 'Ελληνες "δανείστηκαν" την σοφία (τους) από την Ανατολή. Αλλά όταν φάνηκε ότι αυτή η γοητευτική θεωρία οδηγούσε τους υποστηρικτές της πέρα από κάθε όριο ιστορικής επιβεβαίωσης, οι Ανατολιστές (αυτοί) συντρίφτηκαν από ένα είδος αντισημιτικής αντίδρασης, και μόλις τώρα αρχίζουν να ξανασηκώνουν το κεφάλι τους" (Cornford, 1991,2).
(σελ. 23) - Ο Ελληνικός Μυστικισμός, όμως, δεν μπορεί από την φύση του να γίνει εύκολα κατανοητός από τον σύγχρονο κόσμο. Η φωτεινότητά του και κυρίως η χαρούμενη και λογική ενατένιση του κόσμου και των φαινομένων που προσφέρει, δεν βρίσκει πολλά σημεία αναφοράς στις κοινωνίες της Δύσης. Γιατί αυτές έχουν οδηγηθεί να συγχέουν την άσκηση με τις βασάνους του σώματος και τη μεταφυσική με νεφελώδεις και ακατανόητες απροσδιοριστίες.
Ο Cornford πρώτος, αφιέρωσε ένα μεγάλο κεφάλαιο (το έκτο και τελευταίο) του βιβλίου του, From Religion to Philosophy, που κυκλοφόρησε το 1912, στην Ελληνική Μυστική παράδοση την οποία και αναλύει με τη γνωστή του αρτιότητα. Και επισημαίνει μεταξύ άλλων, ότι ο Ορφέας είναι ο θεμελιωτής και ο πατέρας της. Αλλά, παρά το εύροςτ ης μελέτης του αυτής και τι κύρος του, δεν κατόρθωσε να δονήσει την ανατολίζουσα επιστημοσύνη στο θέμα αυτό και να επιβάλει στον χώρο της τη θεμελιώδη συνεισφορά της Ελληνικής γνώσης και πρακτικής, στην πανανθρώπινη αυτή εμπειρία και έκφραση.
Και έρχεται ο Dario Sabbatucci, λαμπρός και αυτός εκπρόσωπος της Ιταλικής, της Μεσογειακής καλύτερα σχολής έρευνας της Μυστικής σοφίας, για να παρατηρήσει έκπληκτος το 1965: "Και πράγματι, πέρα από τον χώρο της αυστηρά κλασικής φιλολογίας, ο Ελληνικός μυστικισμός είναι ένα θέμα το οποίο αγνοήθηκε συστηματικά και προκλητικά. Για παράδειγμα, σε ένα έργο το οποίο αφιερώθηκε αποκλειστικά στον Μυστικισμό, το Mysticism Sacred and Profane του Zaehner, δεν βρίσκουμε ούτε μία παράγραφο αιερωμένη στην αρχαία Ελλάδα, πέρα από μερικές αναγκαίες αναφορές στον Πλωτίνο" (Sabbatucci, 41). Και είναι ευτύχημα ότι το έργο της σχολής του που ξεκίνησε με τον καθηγητή Raffaele Pettazzoni, επανατοποθετεί και επιστημονικά τον Ελληνικό Μυστικισμό στη σωστή του πλέον οπτική.