Αποστολέας Θέμα: Τα πάθη....  (Αναγνώστηκε 7454 φορές)

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Τα πάθη....
« στις: Απριλίου 24, 2008, 01:37:22 »
    Μέσα στο πνεύμα των ημερών, το οποίο βέβαια έμεινε να μας το καταδεικνύουν σε βαθμό υπερβολής τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα, είναι ευάρεστο για τους αναζητητές να εντρυφήσουμε στα δρώμενα και να διεισδύσουμε στον αποσυμβολισμό τους.

    Εκείνο που με πρώτη ματιά είναι ολοφάνερο, είναι η δικονομική μορφή, η νομικίστικη, που φαίνεται να πήρε το βαθιά συμβολικό δράμα των παθών. Με κεντρικό σταθμό τις ερμηνείες που επέβαλε ο Ανσέλμος στον χριστιανισμό, η όλη υπόθεση των παθών, έγινε μέρος μιας τεράστιας δικαστικής απόφασης, με εμπλεκόμενους τον άνθρωπο και τον θεό.

    Κεντρικό σημείο στην υπόθεση, η έννοια "αμαρτία" και η ατυχής (ή μήπως σκόπιμη;) παρερμηνεία της. Η έννοια "αμαρτία" δηλεί κατηγορηματικά την αστοχία, την μη επίτευξη του στόχου και ουδεμία σχέση έχει με την παρερμηνεία της καταδικαστέας πράξης που της αποδίδει ο ιουδαιοχριστιανισμός. Και από αυτό το σημείο ξεκινά μια ατέλειωτη αλυσίδα παρερμηνειών και διαστρεβλώσεων, που ευθύνονται για την τυπολατρία και τον δογματικό φανατισμό των οπαδών του ιουδαιοχριστιανισμού.

    Το αρχικό ποιητικό και συμβολικό μυθολόγημα περί πρωτοπλάστων, εμπεριέχει και την αναφορά περί προπατορικού αμαρτήματος. Το ατυχές συμβάν ήταν ότι ένας συμβολικός εσωτερικός μύθος, ξέπεσε σε βέβηλους και κυριολεκτικά "βεβηλώθηκε" !!!! Το αδαές ιουδαϊκό ιερατείο, παρουσίασε έναν θεό ο οποίος με χαιρεκακία έθεσε μιαν απαγόρευση στον Αδάμ -την οποία ήξερε ότι ο Αδαμ θα παρέβαινε - και με μια σκληρή καταδικαστική απόφαση - ποινή, καταδίκασε το ανθρώπινο είδος σε θάνατο !!!!

    Δυστυχώς ο πρωταρχικός μύθος που τόσο ακριβολογικά διαπραγματεύονταν το δώρο της ελεύθερης βούλησης στον άνθρωπο και την τραγική στιγμή της ανάδυσης της συνείδησης στην εξελικτική πορεία του ανθρώπινου είδους, στα χέρια των δολίων κατά τα φαινόμενα ημιμαθών, κατάντησε κόλαφος για την ανθρωπότητα.

    Εγκλημάτισε λοιπόν ο άνθρωπος και δεν αμάρτησε απλά, σύμφωνα με την παρανοημένη παρερμηνεία των διαστερεβλωτών του αρχετυπικού μύθου και ο χαιρέκακος θεός δεν έχασε την ευκαιρία να τον ξαποστείλει έξω από τον παράδεισο, σε έναν επίπονο και επώδυνο τόπο εξορίας, μη λησμονώντας να τον "στολίσει" και με κάποιες κατάρες, ενδυναμώνοντας και επιδεινώνοντας έτσι τα μαρτύρια του.

    Αφού κάποια στιγμή χόρτασε η εκδικητικότητά του, είπε να δώσει μια ευκαιρία να γυρίσουν κάποιοι λίγοι στον παράδεισο (για τους πολλούς μειδιούσε με φθόνο για την αιώνια καταδίκη της κόλασης που τους είχε ετοιμάσει). Όμως το έγκλημα των ανθρώπων ήταν απεριόριστο (είπε ο μπαμπάς στο παιδάκι, από εκείνο το γλυφιντζούρι δεν θα φας και εκείνο το διαολεμένο πήγε κατευθείαν στον απαγορευμένο καρπό, παρακούοντας επίτηδες τον μπαμπά του !!!!) και αφού ήταν απείρου μεγέθους έγκλημα και αφού δεν έφτανε η μέχρι τότε τιμωρία, έπρεπε κάποιος να την πληρώσει. Αυτός όμως ο κάποιος δεν θα μπορούσε να είναι κοινός θνητός, παρά μόνον ένας θεός !!!! Εδώ βέβαια μπλέκεται και η μαγική θυσία του αποδιοπομπιαίου τράγου, αλλά αναλυτικά θα τα δούμε στην συνέχεια....

                                                                                         .......συνεχίζεται........
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τα πάθη....
« Απάντηση #1 στις: Απριλίου 24, 2008, 01:54:54 »
Ορφέα

Μήπως να μας πεις τη σωστή εκδοχή του πρωταρχικού μύθου, αλλά και όλων των άλλων εμπλεκόμενων μύθων?  Ώστε να μπορούμε να δούμε τη διαφορά και τη στρέβλωση?  Για μας που δε διαβάζουμε πολύ....
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τα πάθη....
« Απάντηση #2 στις: Απριλίου 26, 2008, 13:08:21 »
    Το αρχικό ποιητικό και συμβολικό μυθολόγημα περί πρωτοπλάστων, εμπεριέχει και την αναφορά περί προπατορικού αμαρτήματος. Το ατυχές συμβάν ήταν ότι ένας συμβολικός εσωτερικός μύθος,......

    Δυστυχώς ο πρωταρχικός μύθος που τόσο ακριβολογικά διαπραγματεύονταν το δώρο της ελεύθερης βούλησης στον άνθρωπο και την τραγική στιγμή της ανάδυσης της συνείδησης στην εξελικτική πορεία του ανθρώπινου είδους, στα χέρια των δολίων κατά τα φαινόμενα ημιμαθών, κατάντησε κόλαφος για την ανθρωπότητα.


Αυτό που είναι σήμερα ο άνθρωπος, ήταν κάποτε ένα πλάσμα που το παρακινούσε αποκλειστικά το ένστικτο.  Σαν ζώο, διατηρούσε άμεση επαφή με τη δημιουργική δύναμη – σε μη συνειδητό επίπεδο.  Χωρίς δισταγμό εκτελούσε τις παρορμήσεις του και βρισκόταν σε αρμονία με το δημιουργό του.  Πριν μερικά εκατομμύρια χρόνια αυτός ο άμεσος δεσμός με το δημιουργό έσπασε.  Η εμφάνιση του συνειδητού (που μυθολογικά αντιπροσωπεύεται με το φάγωμα του καρπού της γνώσης του καλού και το κακού, με την Πτώση ή με το Προπατορικό Αμάρτημα) έδωσε στον άνθρωπο ελευθερία.  Αλλά μία ελευθερία χωρίς νόημα, αποκομμένη από την αρχική πηγή.

Από το βιβλίο "Ένα πείραμα σε βάθος" του Π.Ο. Μάρτιν.  Εκδόσεις Σπαγειρια, Θεσσαλονίκη 1990.  σελ 324-325.


+++++++++++++++++++++++

Ορφέα

Μήπως να μας πεις τη σωστή εκδοχή του πρωταρχικού μύθου, αλλά και όλων των άλλων εμπλεκόμενων μύθων?  Ώστε να μπορούμε να δούμε τη διαφορά και τη στρέβλωση?  Για μας που δε διαβάζουμε πολύ....
Περίεργο πως δουλεύει ο Συγχρονισμός.  Όταν ψάχνεις για κάτι, σου έρχεται η απάντηση.  Στις 24/4 αναρωτήθηκα για το παραπάνω.  Στις 25/4 "έτυχε", να διαβάσω την απάντηση στο βιβλίο "Ένα πείραμα σε βάθος".
« Τελευταία τροποποίηση: Απριλίου 26, 2008, 14:55:31 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τα πάθη....
« Απάντηση #3 στις: Απριλίου 26, 2008, 15:05:01 »
Η γνώμη μου είναι πως δεν υπάρχει απαραίτητα κάποιος κρυμμένος μύθος στο δρώμενο του προπατορικού αμαρτήματος. Το αναφέρω αυτό γιατί πρέπει εξ αρχής να δούμε όχι την κυριολεκτική ή μεταφορική απόδοση αλλά αυτή για την οποία φτιάχτηκε εξ αρχής το δρώμενο της "αμαρτίας". Πολύ σωστά ο Ορφέας σημειώνει τον ακριβή ορισμό της αμαρτίας (κάτι όμως που αγνοούν το 90% όσων την προφέρουν :(), όμως εδώ πρέπει να σημειωθεί κι ένα σημαντικό εννοιολογικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί τον ερευνητή το συγκεκριμένο δρώμενο.

Με την αποδοχή της "θεϊκής" φύσης των πρωτόπλαστων προ της βρώσης του καρπού, ερωτώ το εξής: πως είναι δυνατό να αμαρτήσει κάποιος συνειδητά, τη στιγμή κατά την οποία δεν γνωρίζει τι σημαίνει αμαρτία; Πως είναι δυνατό να καταλάβει ένα μικρό παιδάκι τι σημαίνει να μην βάλει το χέρι του στη φωτιά αν πρώτα δεν γνωρίζει τι σημαίνει θερμότητα; Φυσικά το παράδειγμα προσπαθεί να προσεγγίσει το εννοιολογικό αδιέξοδο του δρώμενου (εννοείται πως για τη φωτιά υπάρχει ήδη η αντίστοιχη καταγραφή στα ένστικτα).

Με απλά λόγια, πως είναι δυνατό να αμαρτήσω απέναντι σε κάτι του οποίου δεν γνωρίζω την υπόσταση; Γιατί δεν αναφέρεται στο περιστατικό της απαγόρευσης το αν έκαναν ερώτηση οι πρωτόπλαστοι στον "Θεό", κάτι σαν το "τι εννοείς ότι θα πεθάνουμε;" ή "τι είναι αυτή η αμαρτία για την οποία μας μιλάς;".

Νομίζω γίνεται κατανοητό το ερώτημα-προβληματισμός. Επίσης, επειδή ταιριάζει με το θέμα, αναφέρω και κάτι παρμένο από μία φράση από το φιλμ "What the bleep do we know!?": Πως είναι δυνατό να αμαρτήσουμε απέναντι σε έναν θεό του οποίου αγνοούμε την ουσία και την υπόσταση; Φίλοι μου πιστεύω πως το να πράξεις μία πραγματική αμαρτία (όπως την εννοεί το χριστιανικό δόγμα) πρέπει να προσπαθήσεις πολύ και να ερευνήσεις πολύ γιατί πρώτα πρέπει να δώσεις ταυτότητα και να κατανοήσεις τι είναι αυτό που ονομάζεις θεό, έτσι ώστε μετά να έχεις συνείδηση της πράξης σου (προβάλλοντάς την πάνω στον θεό σου) και να την ορίσεις ως αμαρτία. Προέχει λοιπόν η έρευνα αναγνώρισης του θεού και έπεται η συνειδητή αμαρτία. Όμως, ας μην ξεχνάμε πως όποιος φτάσει στο επίπεδο να κατανοήσει πλήρως τον θεό του (όπως και να είναι αυτός), τότε αυτόματα θα έχει "απεμπλακεί" από τα χαμηλά επίπεδα της αμαρτίας, θα έχει περάσει σε άλλα δεδομένα. Πόσοι άραγε "αμαρτωλοί" έχουν γνώση αυτού στο οποίο απευθύνουν τις προσευχές τους και ομιλούν περίλυποι περί των αμαρτιών τους;

Μήπως τελικά η συσχέτιση του πιστού με την (διαστρεβλωμένη) αμαρτία και τη διαδικασία-δρώμενο της απελευθέρωσης-σωτηρίας από αυτή είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο στο μεταφυσικό μάρκετινγκ; Χμμ ::)

Επιτέλους ας αθωώσει κάποιος τους πρωτόπλαστους γιατί πολύ απλά τότε οι πρωτόπλαστοι: οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσιν!
« Τελευταία τροποποίηση: Απριλίου 26, 2008, 15:10:33 από Trithemius »
...spes mea in mentem est...

ΣΕΡΑΠΙΣ

  • ΑΜΡΑ Σύμβουλος
  • *****
  • Μηνύματα: 492
  • Karma: 0
  • FR.M.T.S.G
    • Προφίλ
Απ: Τα πάθη....
« Απάντηση #4 στις: Απριλίου 26, 2008, 17:25:59 »
Πρωπατορικό Αμάρτημα?

Όπως λέει και ο Ορφέας, αμαρτία=αστοχία από το άμαρ, βέβαια έχει και άλλες διαστάσεις όπως σφάλμα κλπ αλλά ανάλογα και το πνευματικό επίπεδο του κάθε όντος, αποκτά και την ανάλογη διάσταση έννοιας η εξήγηση της λέξεως, στην ψυχολογία αυτό που θέλουμε να δούμε θα το παρατηρούμε παντού. Αυτό που είμαστε αυτό ζούμε.
Έτσι αυτοί που είναι γεμάτοι ενοχικές τάσεις π.χ. θα παρατηρούν ακόμα και την λέξη και θα μεταφράζουν τις έννοιες κατά την ψυχοσυνθεσή τους με το χρώμμα του σφάλματος, όπως και αυτοί που φέρουν στην ψυχοσυνθεσή τους επιθετικότητα ενώ, οι πιό προχωρημένοι θα αντιλαμβάνονται και άλλες διαστάσεις των ιδεογραμμάτων (λέξεων).
Αλχημικά ο κόσμος έχει πολλές διαστάσεις που είναι ανάλογες του παρατηρητή, έτσι και οι λέξεις (ιδεοσύμβολα, προσπάθεια καταγραφής εννοιών και εσωτερικών καταστάσεων).


Πτώση απο τον παράδεισο, παρά της δύσεως, ο χώρος του ανεσπέρου φωτός εντός μας. Δηλαδή της αντιληπτικής ικανότητας της σκέψεως ας πούμε του  Σύμπαντος. Της αντιληπτικής ικανότητας, αυτών που θεωρούν άλλοι ώς φωτισμένους. Illuminati.

και αμαρτία, αστοχεία η μη συνεργασία και ισσοροπία του συνειδητού, με ασυνείδητο. και για αυτούς που  χρησιμοποιούσαν τον καθρέπτη, το είδωλο και το υποκείμενο γίνονται ένα ( ενώ άλλοι περιμένουν ακόμα και σήμερα μέσα στον καθρέπτη, να δουν τον φούφουτο). H ηδονή της υποκειμενικότητας είναι η Εύα.  Αυτή κομίζει το μήλο την γνώση, θα μπορούσε να είναι και αχλάδι η φυστίκι. Μήλα των Εσπερίδων όμως είναι, δείτε στο μύθο.

και εάν ο εσταυρωμένος παράδειγμα, πέθαινε με τουφεκισμό ας πούμε, όλοι θα φορούσαν τουφέκια αντι για σταυρούς στο λαιμό.

Όμως.

Εβραικά
Αδάμ=χωμάτινος
Εύα=Ηδονή


Όλη η αληθής γνώση και οδός αρχίζει με την ορθή, λειτουργία και ισσοροπία των ψυχολογικών παραμέτρων, εντός μας και το ξεκαθάρισμα της δικής μας γνώσης (θεωρίας), κάθαρση απο τους φόβους και τις δυσηδαιμονίες των υπολοίπων.

Αμήν,Αμέν,Άμων Ρά=Αλήθεια, Αλληθώς.



Μεταφορικά, Ο εσωτερικός ναός ψυχικό σώμα γίνεται ένα με τον εξωτερικό ναό υλικό σώμα ph, συμφιλιώνεται ο άνθρωπος με το Θεό , συμβολικά, θεάνθρωπος. Ο άνθρωπος που ατενίζει το σύμπαν εντός και εκτός. Ουσιαστικά Ο Φάνης , των Μεγάλων μυστηρίων της Ελευσίνας. Δεν θα επεκταθώ άλλο βέβαια.
Βλέπε Θεοφάνεια, επιφάνεια κλπ, τάχουν κάνει οι ρασοφόροι και άλλοι βέβηλοι, να μην πώ.

Αφού να φανταστείτε σήμερα μπαίνουν σε διάφορα sites, και αλλού κλέβουν τις γνώσεις των άλλων και τις παρουσιάζουν ως δικές τους, συχνό φαινόμενο, έτσι λειτουργούσαν πάντα, με άλλες μεθόδους κατά το παρελθόν.
Όπως ο άλλος ο πανέξυπνος Παν'ηλίθιος που είναι και φυσικός, τι φρούτα βγάζουν τα πανεπιστήμια' έχει τρελάνει όλες τις γερόντισες και τους γέροντες με τους Ελλοχίμ και Νεφελίμ. Είναι που είναι ο κόσμος μας, θα τον αποκάνουμε κιόλλας.
Η γνώση πρέπει να λυτρώνει, να ανακουφίζει, να εξελίσει , να βοηθά, να αγαπά, να δημιουργεί ευεξία και αρμονία.
καθώς είναι εργαλείο αντιμετώπισης του βίου, της ενσάρκωσης και όχι της νέκρωσης.

Γιαυτό η αυθεντική γνώση, η γνώση του σύμπαντος εντός μας, πρέπει να παραμένει μυστική και επτασφράγιστη από ένα σημείο και μετά, π.χ. σε κάθε αρχαίο μυητικό κέντρο. Γιατί οι Νεκροί πρώτα αρπάζουν, τα παραλάζουν στα μέτρα της βλακείας τους, μετά κατηγορούν και σκοτώνουν τις αυθεντίες, και τα διαστρεβλώνουν βάσει των ψυχιατρικών τους προβλημάτων και ασθενειών, για να παρουσιάζονται οι ίδιοι ως αυθεντίες και θεόσταλτοι και αυτό συνεχίζεται ως σήμερα. (ευτυχώς μία παράμετρος και ιδέα των αρχαίων μυστηρίων τους ξέφυγε και λειτουργεί σήμερα, ανεξάρτητα, η επιστήμη).
Περί συνειδήσεως όπως αναφέρει ο φίλος κανένας, η λειτουργεία του ανθρωπίνου είδους στηρίζεται στην αρχή, ότι αντιλαμβάνεται, ότι γνωρίζει. Ενώ τα υπόλοιπα είδη, ζωντανών οργανισμών βιώνουν όπως εμείς τα όνειρα, μόνο γνωρίζουν.

Αδελφοί μου, λαοί που δεν έχουν Φιλοσόφους {φίλους του (Σ)σοφού} κατεπέκταση Μύστες, γεννούν Μεσίες.


Και ένα ανέκδοτο, γιατί οι πρωτόπλαστοι δεν ήταν Κινέζοι?



Γιατί αν ήταν Κινέζοι θα έτρωγαν το φίδι και όχι το μήλο.

« Τελευταία τροποποίηση: Απριλίου 26, 2008, 19:36:04 από SERAPIS »
Per aspera ad astra

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τα πάθη....
« Απάντηση #5 στις: Μαρτίου 30, 2010, 18:49:08 »

Τα πάθη και η ανάσταση του Αδωνη


ΜΙΧΑΛΗΣ Α. ΤΙΒΕΡΙΟΣ | Το Βήμα - Κυριακή 27 Απριλίου 2008

Δεν ήταν εύκολο το θέμα της σημερινής επιφυλλίδας να απαγκιστρωθεί από το εορταστικό πνεύμα της ημέρας. Με αφορμή λοιπόν την Ανάσταση του Χριστού θα θυμηθούμε μια θεότητα του αρχαίου κόσμου, ο πρόωρος θάνατος της οποίας και η ανάστασή της γιορτάζονταν με έναν τρόπο που έχει κοινά στοιχεία με τον τρόπο που οι χριστιανοί γιορτάζουμε τα Πάθη και την Ανάσταση του δικού μας Θεού. Πρόκειται για τον Αδωνη, έναν σημιτικό θεό που έγινε δεκτός από τους Ελληνες από πολύ νωρίς, ήδη από τις αρχές του 7ου αι. π.Χ., αν όχι και παλιότερα.

Το όνομα Αδωνις στη δυτική σημιτική γλώσσα σημαίνει «Κύριέ μου», αλλά δεν σχετίζεται με κάποια συγκεκριμένη θεότητα. Σύμφωνα με τη μυθολογία ο θεός αυτός υπήρξε καρπός μιας άνομης συνεύρεσης πατέρα και κόρης, αλλά γεννήθηκε τόσο ωραίος ώστε η ίδια η Αφροδίτη, που προκάλεσε την ειδεχθή αιμομιξία, τον ερωτεύθηκε παράφορα. Για να τον έχει αποκλειστικά δικό της και ώσπου να μεγαλώσει, τον έδωσε προς φύλαξη στην Περσεφόνη, τη θεά του Κάτω Κόσμου. Γρήγορα όμως τον ερωτεύθηκε και η θεά αυτή και δεν ήθελε με κανένα τρόπο να τον αποχωρισθεί. Ολες οι προσπάθειες της Αφροδίτης να τον φέρει κοντά της απέτυχαν. Τέλος στη διαμάχη των δυο θεαινών έβαλε ο Δίας. Πρόσταξε ένα τρίτο του χρόνου ο Αδωνις να μένει με την Αφροδίτη, ένα άλλο τρίτο με την Περσεφόνη και το τελευταίο να το περνά με εκείνη που θα επέλεγε ο ίδιος και που ήταν φυσικά η Αφροδίτη.

Προς τιμή του Αδωνη γιόρταζαν αυτή περίπου την εποχή (ή το καλοκαίρι) τα Αδώνια, με συμμετοχή αποκλειστικά γυναικών, που πενθηφορούσαν και τελούσαν «πάντα τα εις κηδείας καθιερωμένα». Πάνω σε νεκρικές κλίνες, μέσα σε σπίτια, τοποθετούσαν κέρινα ομοιώματα του Αδωνη, περιβαλλόμενα από ποικίλα άνθη, κλαδιά και καρπούς, ενώ γύρω τους έκαιγαν λιβανωτοί και άλλα αρωματικά θυμιάματα. Οι γυναίκες θρηνούσαν γοερά και κόπτονταν για τον θανόντα θεό. Επιπλέον, φύτευαν μέσα σε πήλινες γλάστρες σπόρους από γρήγορα αναπτυσσόμενα αλλά και γρήγορα μαραινόμενα φυτά, όπως μάραθρα και διάφορες πρασινάδες, τις οποίες, αφού πότιζαν, τις ανέβαζαν στις στέγες των σπιτιών. Μια ιδέα για τις γλάστρες αυτές, που οι αρχαίοι τις αποκαλούσαν «κήπους Αδώνιδος», μας δίνουν παραστάσεις αττικών αγγείων. Στη συνέχεια περιέφεραν τα ομοιώματα του θεού στους δρόμους «κοπτόμεναι» πάλι και «θρήνους ήδον» με τη συνοδεία ενός ιδιαίτερου αυλού, που αποκαλείτο γίγγρας. Πρόκειται για μικρού μήκους αυλούς, που έδιναν έναν οξύ, διαπεραστικό, θρηνώδη και πένθιμο τόνο. Μετά την περιφορά, τα είδωλα μαζί με τους «κήπους του Αδώνιδος», που στο μεταξύ είχαν αρχίσει να φυτρώνουν, ρίχνονταν σε κάποια πηγή ή σε ένα ποτάμι. Την επόμενη μέρα γιόρταζαν «εν χαρά» την ανάσταση του θεού.

Αν και είναι παρακινδυνευμένο να διατυπώνονται γενικεύσεις βασισμένες σε εξωτερικές ομοιότητες που παρουσιάζουν θεότητες διαφορετικών πολιτισμών και διαφορετικών χρονικών περιόδων, ο ελληνικός Αδωνις, όπως και ο σημιτικός, φαίνεται ότι αποτελεί προσωποποίηση του μυστηρίου της βλάστησης. Η γιορτή του θα πρέπει να προέκυψε από τη στιγμή που οι άνθρωποι, παρατηρώντας τις ετήσιες μεταβολές της φύσης, θεώρησαν ότι αυτές οφείλονται σε μια συνεχή διαμάχη ανάμεσα σε δυνάμεις που αντιπροσώπευαν τη γονιμότητα και τη φθορά. Πίστεψαν λοιπόν ότι, εκτελώντας κάποιες μαγικές τελετουργίες, μπορούν να βοηθήσουν τις θεότητες της ζωής στον αγώνα τους ενάντια στις θεότητες του θανάτου. Οι «κήποι του Αδώνιδος» με τους γρήγορα αναπτυσσόμενους αλλά και γρήγορα μαραινόμενους σπόρους, όπως και η ρίψη τόσο του ομοιώματος του θεού όσο και των «κήπων» του μέσα σε νερό, αποτελούν τελετουργίες μιας μορφής συμπαθητικής μαγείας. Απέβλεπαν στην ετήσια αναζωογόνηση της γης με τη βοήθεια και του απαραίτητου νερού. Ο ίδιος ο Αδωνις ενσάρκωνε το πνεύμα της βλάστησης και ο ετήσιος θάνατος και η επάνοδός του στη ζωή αντιπροσώπευαν τον μαρασμό της φύσης κατά τον χειμώνα και την επερχόμενη αναγέννησή της κατά την άνοιξη.

Ωστόσο η διατήρηση της γιορτής των Αδωνίων στον ελληνικό χώρο πιθανόν να μην οφείλεται μόνο στους παραπάνω λόγους. Θυμίζουμε ότι οι αρχαίοι Εληνες είχαν πολλές γιορτές που απέβλεπαν στην ευφορία της γης και την ευγονία. Ετσι διατυπώθηκε η άποψη ότι ίσως η γιορτή αυτή κέρδισε μια θέση στην ανδροκρατούμενη ελληνική κοινωνία επειδή έδινε στις γυναίκες τη δυνατότητα, όπως και ορισμένες άλλες γυναικοκρατούμενες γιορτές, να αποδεσμεύονται έστω και για λίγο από την ασφυκτική ανδρική χειραγώγηση. Υπενθυμίζω ότι πριν από 35 και πλέον χρόνια o Wolfgang Helck υποστήριξε ότι η ιστορία του Αδωνη πρέπει να αποτελεί κατάλοιπο μιας παλιάς γυναικοκρατούμενης κοινωνίας της Ανατολής, όπως των Αμαζόνων της ελληνικής μυθολογίας. Στην κοινωνία αυτή οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν νεαρούς αρσενικούς μόνο και μόνο για την ευχαρίστηση και τη γονιμοποίησή τους και στη συνέχεια τους σκότωναν! Τολμηρή άποψη που ωστόσο δεν μπορεί να επαληθευθεί.

Ο κ. Μιχάλης Α. Τιβέριος είναι καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Το Βήμα

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=188338&ct=6&dt=27/04/2008
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 30, 2010, 18:50:59 από Ορφέας »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Τα πάθη....
« Απάντηση #6 στις: Απριλίου 02, 2010, 16:00:09 »
Κάθε χρόνο κάνει πάρτι το παπαδαριό, από την showbiz, τα πάθη του ανύπαρκτου Γεσουχά, μαζεύοντας τα λάφυρα από τους αφελείς και τα κορόιδα...

Πως καταφέρνουν κάθε τι ΙΕΡΟ, και ΑΓΙΟ, να το μαγαρίζουν, να το ξευτελίζουν και να το ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ, στα θύματα και στους σκλάβους, οι ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ, παραμένει ένα μεγάλο παράδοξο της ανθρώπινης φύσης...

'Ολοι οι σαδομαζοχιστές, και οι αμαρτωλοί μαζεύονται στα πάθη του Γεσουχά, είτε για να δικαιολογήσουν την ψυχασθένειά τους είτε για να ξεπλυθούν οι αμαρτίες τους, και μετά το πάσχα πάλι από την αρχή, για νέα εγκλήματα...

Δεν είναι στην Ελληνική φύση, να γίνεις Δικτάτορας, και να τους καθαρίσεις, από προσώπου ΓΗΣ, αλλά μέσα από Επιχειρήματα και Δικαστικούς αγώνες, οφείλουμε τουλάχιστον στα παιδιά μας, να εξαλειφθεί η απάτη, ο ευτελισμός και η εξαθλίωση της ανθρώπινης φύσης...

Και αυτό είναι γραφτό να γίνει... και η απάτη θα εξαφανιστεί...

Στο όνομα της Αυθεντικής Χρηστότητας...
Ας Αναστηθεί η Ελληνική Αλήθεια στις ψυχές όλων των Ελλήνων...

http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2032.msg12954.html#msg12954
« Τελευταία τροποποίηση: Απριλίου 02, 2010, 16:18:37 από Rose »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Τα πάθη....
« Απάντηση #7 στις: Απριλίου 02, 2010, 19:58:17 »
Είναι γεγονός πως ο χριστιανισμός προάγει την ψυχασθένεια και αποτελεί κίνδυνο για την δημόσια υγεία... Είναι προφανές πως δεν υπηρετούν κανένα χριστό, αλλά τον ίδιο τον Αντίχριστο...

Philippines Crucifixions from Decoding Christianity
http://www.youtube.com/watch?v=P27AKEonIWs&feature=player_embedded#

philippines-sanfernando-ceremony-crucifixion
http://www.youtube.com/watch?v=l_i-gKojO3Y&feature=player_embedded

Crucifixion Ceremony Philippines 2008
http://www.youtube.com/watch?v=GGe-DkDPHR4&feature=related

See to Believe: Bloody Easter: Flogging
http://www.youtube.com/watch?v=wEb_3uajBto&feature=fvw
« Τελευταία τροποποίηση: Απριλίου 03, 2010, 12:19:27 από Rose »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/