Α!!! Ορφέα τα γνωρίζεις τα μυστικά
Εμείς είμαστε η οδός , η αλήθεια και η ζωή και δρόμος και ο πόνος και η χάρα, το γέλιο και το δάκρι, η ευαισθησία και η δύναμη, και οι ρόλοι, δρόμος είναι το κάθε μας βήμα. Και ουράνια πόλη το είναι μας, και το σύνολο της γνωσης και αντίληψης που θα συνεχίσει να υπάρχει σαν κοσμικό σύνολο, αφού εμείς θα έχουμε φύγει.
Δεν υπάρχουν μυστικά, παρά μόνο τυφλοί, που δεν βλέπουν το είναι τους. Η που λησμόνησαν πλέον να το κοιτούν ή που ξέχασαν την φωνή της σιωπής τους.
Θα δανειστώ μια φράση του Νιτσε, Εμείς κοιτούμε την Άβυσσο, και μέσα από τα μάτια μας, κοιτάει η Άβυσσος.
και με ρωτάς μάλλον Αδελφέ τι είναι όνειρο; και τι κρύβεται στο άβατο, δύσκολη ερώτηση.
Εμείς διαλογιζόμαστε το θείο Ών και αυτό εμάς.
Έμείς είμαστε κάθε μυητικός δρόμος εντός μας, κάθε συστήματος. Εμείς Μετρούμαι τον Ναό.
"Κάποτε, Αδελφέ, όταν ήμουν πιτσιρικάς κύταζα τον καθρέπτη, για ώρες ίσως, που έδειχνε ένα αλλό καθρέπτη δίπλα του και μέσα το ειδωλλό μου που προεκτεινόταν στο άπειρο, κοιτώντας εμένα, με μάγευε αυτό, ένιωθα το είναι μου και σκέφτηκα, χωρίς να προσπαθώ να σκεφτώ, φυσικά, όπως λένε, και Είδα εμένα να σκέφτομαι, Εγώ είμαι που σκέφτομαι ή το σύνολο τον κυττάρων μου και κόσμον που περιλαμβάνω, που με αντιλαμβάνεται; και τοτε "Είδα" ότι το "σύμπαν", δεν υπάρχει, αλλά γίνεται απο την ανάγκη για να υπάρξη, ούτε εγώ, ούτε εσύ υπάρχουμε, αλλα μας περιγράφουν. Πιτσιρικάς παλι ετών δώδεκα κοιτούσα με μανία τα αστέρια, και αναρωτιώμουν τι είναι εκεί; Αργότερα μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι ο Θεός ούτε υπάρχει ούτε δεν υπάρχει, ο θεός Είναι." Ο Ών.
Ο Νούς είναι για τον καθένα θεός. Μένανδρος. (γν μον. 434)
Το Νού σου άρχοντα των πράξεων να κάνεις. Σόλωνας. (Ανθ. Στοβ. Γ, 79,β)
Ο Νούς βλέπει και ο Νούς ακούει, όλα τα άλλα ειναι κουφά και τυφλά. Επίχαρμος. (Απόσπ.249, Kaibel)
'Ην'απολείψας σώμα ές αιθέρ'ελεύθερον έλθης, έσσεαι αθάνατος, θεός άμβροτος, ουκέτι θνητός. Πυθαγόρας (Χρυσά έπη, 70)
Τώρα που μεγάλωσα βλέπω ακόμα πότε πότε εκείνο το μικρο παιδί να με κοιτάζει, και να συνεχίζει να με ρωτάει.