ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ Η ΟΧΙ

[akhenaton]

Φτανει αραγε η ευεξια και η ηρεμια και η αναζητηση στις εσωτερικες θεωριες,η μηπως προοριζομαστε για πρακτικη εφαρμογη αυτων ακομη και στο υλικο πεδιο?Και αν ναι ποσο απεχουμε απο την πραγματικη διασταση τησ βαθειασ γαληνης σε σχεση με την καθημερινοτητα μας?

[Κανένας]

η μηπως προοριζομαστε για πρακτικη εφαρμογη αυτων ακομη και στο υλικο πεδιο?

Βαριά η λέξη "προοριζόμαστε".  Δεν ξέρω αν "πρέπει" να εφαρμόσουμε σε υλικό επίπεδο αυτά που μαθαίνουμε.  Από δική μου εμπειρία όμως απαντώ ότι μπορούμε και βελτιώνεται το επίπεδο της ζωής μας.  Μερικά παραδείγματα:
1) H πραγματική και μόνιμη "ηρεμία" έρχεται μέσα από την αυτογνωσία.  Η οποία μας κάνει δυνατούς, γεμάτους αυτοπεποίθηση.  Αυτό έχει άμεση θετική επίδραση στις σχέσεις μας με τους άλλους.
2) Αυτή η αυτογνωσία και ηρεμία, μας απαλλάσσει σε μεγάλο μέρος από τις αρρώστιες του σώματος, αφού οι αρρώστιες είναι ψυχοσωματικές.
3) Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ενέργεια του σώματός μας για θεραπεία συνανθρώπων μας.
5) Μπορούμε με δημιουργικούς Οραματισμούς να βελτιώσουμε τη ζωή μας σε οποιοδήποτε τομέα επιλέξουμε.

Και αν ναι ποσο απεχουμε απο την πραγματικη διασταση τησ βαθειασ γαληνης σε σχεση με την καθημερινοτητα μας?

Νομίζω ότι αυτό πετυχαίνεται με την κατάκτηση του Ήλιου, από το σύστημα της Καμπάλα.

[Rose]

Κατά την άποψη μου, ο δυτικός τρόπος ζωής κρατάει τον άνθρωπο σε μία συνεχόμενη εγρήγορση... και αρκετά μακριά από καταστάσεις χαλάρωσης, ηρεμίας και αυτοκυριαρχίας...

Η αυτογνωσία (ψυχανάλυση) και η ενασχόληση με τον εσωτερισμό (μεταφυσική), είναι η μόνη οδός για μένα που μπορεί να οδηγήσει σε μία κατάσταση Βαθιάς Γαλήνης και αυτοκυριαρχίας στη ζωή...

Κατανοώντας τι είναι ο άνθρωπος (μικρόκοσμος), τι είναι το σύμπαν μέσα στο οποίο υπάρχουμε (μακρόκοσμος), τους φυσικούς ή κοσμικούς (θεϊκούς) νόμους που διέπουν την δημιουργία, καθώς και τον ίδιο τον σκοπό της ύπαρξής μας, ο άνθρωπος μπορεί να βάλει τάξη στο νου του, διαμέσω της συνειδητοποίησης...

Όταν ο άνθρωπος γνωρίζει είναι και πιο έτοιμος, και πιο δυνατός να τολμήσει να ζήσει εκμεταλευόμενος τις μέγιστες δυνατότητες του στην ζωή και τολμώντας να υλοποιήσει το ψυχικό του όραμα...

Η βιωματική κατανόηση, μέσω πειραμάτων και ουσιαστικής συνειδητοποίησης είναι πολύτιμη και υπερτερεί της φιλοσοφικής διανόησης και μόνο...

Η φιλοσοφία και η ψυχολογία δεν αρκούν να ερμηνέψουν την δημιουργία... Χρειάζεται να αποκτηθεί μία βιωματική μεταφυσική κατανόηση που υπερβαίνει τα όρια της διανόησης...

Το επίπεδο του ήλιου στην Καμπάλα απαιτεί εναρμόνιση λογικής (ερμής) και αισθαντικότητας (αφροδίτη)... παραπέμποντας στο παλιό ρητό ότι "Ο Θεός είναι Ερμαφρόδιτος", όπως απόδοθηκε αλχημιστικά και μέσα από τον "Χυμικό Γάμο του Κρίστιαν Ροζενκρόιτς"...

Η Βαθιά Γαλήνη για μένα είναι αποτέλεσμα εσωτερικής αρμονίας, αποτέλεσμα συνεργασίας των εσωτερικών και εξωτερικών δίπολων... έτσι ώστε διαμέσω του σταυρού να ανθίσει το Ρόδο... διαμέσω της θυσίας και του αγώνα στο υλικό επίπεδο να καλιεργηθεί η ενάρετη συνείδηση...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη...

 

[Rose]

Καλωσόρισες Frater,

χάρηκα πολύ για την συμμετοχή σου και την υποστήριξή σου στον κοινό μας αγώνα... 

Μια χαρά τα λέει ο Κρίνσαμούρτι...

Αλλά η εσωτερική σύγκρουση (ο σταυρός) πυροδοτεί την ανάπτυξη του ανθρώπου... και στην κυριολεξία τον κινητοποιεί.... Μέσω της εσωτερικής σύγκρουσης παράγεται ενέργεια για να ζήσει, να τολμήσει, να ερευνήσει το άγνωστο, να αναπτυχθεί, να εξελιχθεί, να παράγει... να φτάσει τον σκοπό της ύπαρξής του... ή να πραγματώσει την αποστολή της παρούσας ενσάρκωσής του...

Είναι στην φύση του ανθρώπου να βρίσκεται πάντα ανάμεσα σε δύο κόσμους, τον υλικό και τον άυλο, τους θνητούς και τους αθάνατους, το φανταστικό και το πραγματικό... Διχάζεται ανάμεσα σε δύο κόσμους, χρόνους, επιλογές... και εναγωνίως προσπαθεί να τους εναρμονίσει...

Η πύλη στο υπερβατικό, πνευματικό, συλλογικό ασυνείδητο... είναι ανοιχτή... όμως μόνο εκείνος που είναι τολμηρός, και φιλόδοξος αναζητητής της αλήθειας μπορεί να φτάσει...

Κανένας δεν μας εμποδίζει ουσιαστικά... αν και πάντα υπάρχουν εμπόδια για να μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε την ψυχική δύναμη και την θέληση...

Από εμάς εξαρτάται που θέλουμε να φτάσουμε στην παρούσα ζωή... αρκεί όμως να έχουμε μέσα μας αναστήσει τον προσωπικό μας μύθο, (το Ρόδο), το φανταστικό μας παραμύθι... γιατί από εκεί αντλεί την δύναμη η ψυχή μας για να συνεχίσει...

Είδα ένα φανταστικό μυητικό παραμύθι πριν 2 μέρες, λέγεται «ΚΑΕΝΑ»   

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη....

[Rose]

Αγαπητέ Frater,

για ποια συγκεκριμένη αλήθεια θρηνεί ο Κρισναμούρτι?

μερικές φορές είναι δύσκολο να καταλάβουμε "τι λέει ο φιλόσοφος"... γιατί ο καθένας βιώνει διαφορετικά την πραγματικότητά του... και αυτή είναι η μαγεία της ζωής... να έχουμε 6 δις διαφορετικές οπτικές γωνίες... που ανταλλάσσουν απόψεις μεταξύ τους... Αυτός είναι ο κόσμος μας...

Όμως παρόλη την πολυπλοκότητα και την διαφορετικότητά μας... μερικές εμπειρίες και μαθήματα μέσω της ανθρώπινης φύσης μας είναι κοινά... π.χ. Μας αρέσει να κυνηγάμε μια μπάλα... μια αλήθεια, ένα μύθο, ένα σκοπό ζωής...

Μια ύπαρξη δεν κινητοποιείται προς μια κατεύθυνση αν δεν υπάρχει λόγος... Χρειαζόμαστε τον λόγο, για να ζήσουμε, να κινηθούμε, να βιώσουμε, να αποκτήσουμε εμπειρίες, γιατί μέσα στο κεντρικό πρόγραμμα του ψυχικού μας DNA, υπάρχει μία βασική εντολή... ΕΞΕΛΙΞΗ...

Ας κινηθούμε, και ας κάνουμε λάθος... κάποια στιγμή θα βρούμε το δρόμο, αφού πρώτα περάσουμε από όλα τα λάθη μας... και τότε ίσως αντικρίσουμε μέσα μας, την πραγματική αλήθεια που κυνηγούσαμε..., η οποία μπορεί και να μεταβάλλεται, όσο είμαστε εξελισσόμενες υπάρξεις...

Όμως ο άνθρωπος πάντα φανταζόταν και έναν ιδεατό κόσμο, ουτοπικό, τέλειο, όπου αυτή η αλήθεια θα είναι σταθερή, αντικειμενική και ακλόνητη... αυτόν τον κόσμο τείνει να προσεγγίσει και να τον βιώσει μέσα από την υλική του διάσταση...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη...

[Eleni]

 Frater, με αρκετή επιφύλαξη όσον αφορά την ερμηνεία πάνω στα κείμενα του Κρισναμούρτι, νομίζω οτι αυτό που εννοεί είναι η αντίληψη, οτι η αλήθεια αν και είναι μέσα μας, δεν είναι εμφανής και μόνιμα μας ξεφεύγει.

Επίσης [ πάλι υποκειμενικό] απο οτι έχω διαβάσει, θεωρεί οτι δεν υπάρχει μια αλήθεια αλλά μια διαφορετική για τον κάθε άνθρωπο, ο οποίος κατά πρώτον, πρέπει να αποδεχθεί τον εαυτό του οπως είναι [ αν καταφέρει και τον δεί] και όχι όπως θα ήθελε να είναι.

[Ορφέας]

Ο Θεοs εφτιαξε την αληθεια με πολλεs πορτεs για να δεχεται καθε πιστο που τιs χτυπαει.       Χαλιλ Γκιμπραν

frater

Κάποιος θαύμασε το χρώμα μιας πόρτας και είπε, "αυτή είναι η αλήθεια"...
Άλλος ένας, περιεργάστηκε το υλικό και ανέκραξε, "βρήκα την αλήθεια".
Ο γεωμέτρης μέτρησε τιας διαστάσεις και χοροπήδησε, "επιτέλους κατάλαβα την αλήθεια"...
Ο επιστήμονας ανέλυσε τα πόμολα και περηφανεύτηκε, "να ποια είναι η αλήθεια"...
Ο δάσκαλος έστεκε δίπλα στην πόρτα και δείχνοντάς την δίδασκε,"να την η αλήθεια"...
...
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
...
Κι ένας ταλαίπωρος, σκυφτός ταπεινά, σιωπηρά,αθόρυβα, "άνοιξε και μπήκε"...

[Avaris]

Φτανει αραγε η ευεξια και η ηρεμια και η αναζητηση στις εσωτερικες θεωριες,η μηπως προοριζομαστε για πρακτικη εφαρμογη αυτων ακομη και στο υλικο πεδιο?Και αν ναι ποσο απεχουμε απο την πραγματικη διασταση τησ βαθειασ γαληνης σε σχεση με την καθημερινοτητα μας?

Να μια καλή "Βάση Διαλογισμού".

Κι "όποιος αντέξει το σοκ"! ( θα πρέπει να συμπληρώσουμε).

Φτανει αραγε η ευεξια και η ηρεμια και η αναζητηση στις εσωτερικες θεωριες,η μηπως προοριζομαστε για πρακτικη εφαρμογη αυτων ακομη και στο υλικο πεδιο?

Τι νόημα θα είχε άραγε να "επιτυγχάνουμε" πχ μια "Ηρεμία" δουλεύοντας στην Ατραπό και να μην νοιώθουμε να "βελτιώνει" την καθημερινότητά μας?

Μπορεί με τις διαλογιστικές διεργασίες να εργαζόμαστε δραπετεύοντας σε "άλλα πεδία", δεν παύουμε όμως να ζούμε κάθε λεπτό μας εδώ, στον "υλικό κόσμο".

Και αν ναι ποσο απεχουμε απο την πραγματικη διασταση τησ βαθειασ γαληνης σε σχεση με την καθημερινοτητα μας?

Ο Μέσος σύγχρονος άνθρωπος έχει μια εργασία, οικογένεια, παιδιά, χρέη. Ξυπνάει κατά κανόνα δύο ώρες πριν τη δουλειά του και κοιμάται περίπου μεσάνυχτα. Ενδιάμεσα η μέρα του είναι πλήρης άγχους, πιέσεων και έμπλεη οργής και αφορμών σύγκρουσης. Δεν ξεκουράζεται ουσιαστικά. Το ένα τέταρτο "φεύγει" απο ατύχημα, άλλο ένα τέταρτο απο "καρδιοαγγειακά", άλλο ένα απο "καρκίνο" και ότι απομένει γίνεται "έρμαιο χρονίων εκφυλιστικών ασθενειών".

Αυτή είναι η καθημερινότητα.

Και ο άνθρωπος καλείται να "εφαρμόσει" τα "Εσωτερικά Διδάγματα" σε αυτή την οδυνηρή πραγματικότητα. Πόσο διαφορετικές συνθήκες απ' ότι οι παλαιότερες ιστορικές συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκαν οι Μυστικές Παραδόσεις!

Πόσο μακριά είναι η "Γαλήνη" άραγε την ώρα που είσαι επι δύο ώρες καθηλωμένος στο μποτιλιάρισμα!

 Πολλοί φιλόσοφοι γεννήθηκαν ιστορικά μέσα στην "ένδοια" . Αναρωτιέμαι όμως, πόσοι να γεννήθηκαν άραγε μέσα στην "Υλιστική Αγχωτική Υπερταχεία" του Παρόντος μας!

Άραγε, συνάδει η "σημερινή σύγχρονη καθημερινότητα" με τα "Ανώτερα Εσωτερικά Επιτεύγματα"?

Ή μήπως, προαπαιτείται "Ατομική τροποποίηση του ίδιου του τρόπου ζωής" άραγε πριν δούμε "Γνήσια Εσωτερικά Αποτελέσματα" στον Εαυτό μας?

Σκέψεις και προβληματισμοί. Χωρίς να είναι γνωστές οι απαντήσεις. Έτσι, σαν να κάνουμε έναν "φανερό διαλογισμό".....

Μας έβαλες δύσκολα Achenaton.....

[Eleni]

Ο Μέσος σύγχρονος άνθρωπος έχει μια εργασία, οικογένεια, παιδιά, χρέη. Ξυπνάει κατά κανόνα δύο ώρες πριν τη δουλειά του και κοιμάται περίπου μεσάνυχτα. Ενδιάμεσα η μέρα του είναι πλήρης άγχους, πιέσεων και έμπλεη οργής και αφορμών σύγκρουσης. Δεν ξεκουράζεται ουσιαστικά. Το ένα τέταρτο "φεύγει" απο ατύχημα, άλλο ένα τέταρτο απο "καρδιοαγγειακά", άλλο ένα απο "καρκίνο" και ότι απομένει γίνεται "έρμαιο χρονίων εκφυλιστικών ασθενειών".

Μπορεί να τα δείς έτσι αλλά ισως μπορείς να τα δείς και διαφορετικά.
ΠΧ Εχουμε μια εργασία ενώ άλλοι δεν εχουν καθόλου, έχουμε μια οικογένεια που μας δίνει ενα στόχο και πολλές χαρές [ εντάξει ..εχει και δυσκολίες], τα παιδιά μας είναι αυτά που μας διάλεξαν για γονείς και που εμεις θελήσαμε να συνδράμουμε σε αυτό ....ναι κοιμόμαστε μετά τα μεσάνυχτα...κλπ
Ομως το άγχος οι πιέσεις και οι συγκρούσεις νομίζω οτι είναι παιχνίδια του μυαλού μας και ρυθμίζονται μεσα απο τις διδασκαλίες , αν καταφέρουμε και δούμε και μια άλλη εικόνα αντί αυτής που μηχανικά φαίνεται.

Avaris είμαστε ζωντανοί και μπορούμε και σκεφτόμαστε και μπορούμε και νιώθουμε ...θαυμάζουμε την φύση...οι αχτίδες του ήλιου χαιδεύουν τα μάτια μας και ο αέρας σρτιφογυρίζει ανάμεσα στα μαλλιά μας....

Φιλικά

[Κανένας]

Ομως το άγχος οι πιέσεις και οι συγκρούσεις νομίζω οτι είναι παιχνίδια του μυαλού μας και ρυθμίζονται μεσα απο τις διδασκαλίες , αν καταφέρουμε και δούμε και μια άλλη εικόνα αντί αυτής που μηχανικά φαίνεται.

try, συμφωνώ 100% μαζί σου.

Avaris, στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε μποτιλιάρισμα.  Υπήρχαν όμως δούλοι.  Για να ασχολείσαι με εσωτερισμό, πρέπει να έχεις εξασφαλίσει κάποια ασφάλεια, στέγη και τροφή.  Αυτό όμως είναι διαφορετικό θέμα.  Άλλο το να έχεις κάποιο επίπεδο ώστε να αρχίσεις να ασχολείσαι με εσωτερισμό και άλλο τα εργαλεία που σου δίνει ο εσωτερισμός να τα εφαρμόζεις για να βελτιώνεις την καθημερινότητα σου.

[Rose]

Αγαπητέ Avaris,

σε νιώθω και συμφωνώ μαζί σου, ότι η ζωή μας έχει γίνει δύσκολη και η ευτυχία μας ακόμα δυσκολότερη...

Σίγουρα όσο προχωράει η ανθρωπότητα, οι προκλήσεις γίνονται όλο και πιο μεγάλες, αλλά και η εξέλιξη επιταχύνεται... 'Eχουμε την ευτυχία να βρισκόμαστε σε χρονικά μεγάλης επιτάχυνσης και θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε στο έπακρο για την δική μας εξέλιξη αλλά και για το μέγιστο καλό της ανθρωπότητας...

Η θετική σκέψη είναι θέμα εκπαίδευσης... Δεν είναι εύκολο... χρειάζεται να συνηθίσουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται θετικά, ακόμα και μέσα σε μία θύελλα πολέμου... Αυτή είναι η οδός της αυτοκυριαρχίας, της σοφίας και της ψυχικής γαλήνης...

Νομίζουμε οι άνθρωποι ότι απλά θα διαβάσουμε κάποια βιβλία εσωτερισμού και μέσω της πληροφορίας "τι είπαν οι σοφοί" θα σωθούμε.... Δεν είναι τόσο απλό... Χρειάζεται μία ολιστική εκπαίδευση... Μία συνεχόμενη και αργή μετάλλαξη του ψυχισμού μας από αρνητικό σε θετικό... Μία Πνευματική Αλχημεία...

Όπως μας καταθέτει και ο Μ.Δ. Fr. Sven Johansson,

"Ως Ροδόσταυροι, έχουμε όλοι μάθει ότι η ευτυχία είναι μία νοητική κατάσταση, κάτι που συσχετίζεται με τον εσώτερο εαυτό, και πως με αρκετή πρακτική και εκπαίδευση, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να βιώνουμε την ευτυχία κατά βούληση. Όμως επίσης γνωρίζουμε πως η πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω μας φαίνεται δυστυχώς πεπεισμένη ότι βρίσκεται σε αυτόν τον κόσμο ειδικά για να υποστεί και να υπομείνει δυσκολίες."

Avaris είμαστε ζωντανοί και μπορούμε και σκεφτόμαστε και μπορούμε και νιώθουμε ...θαυμάζουμε την φύση...οι αχτίδες του ήλιου χαιδεύουν τα μάτια μας και ο αέρας σρτιφογυρίζει ανάμεσα στα μαλλιά μας....

Πανέμορφο Try!!! 

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη 
 

[Avaris]

Αγαπητοί μου φίλοι,

ποιός θα μπορούσε να διαφωνήσει άραγε στο οτι ο Εσωτερισμός δεν είναι μόνο Θεωρία αλλά κυρίως Καθημερινή πράξη?

Αυτό που αναρωτιέμαι όμως είναι το εξής:

Όλες οι σημερινοί Ατραποί (Μέθοδοι βάδισής της καλύτερα), σε Ανατολή και Δύση, αναπτύχθηκαν μερικούς αιώνες πριν.

Άλλα τα κοινωνικά χαρακτηριστικά τότε και άλλα τώρα.

Άλλη η "ψυχοσύνθεση" του ατόμου τότε και άλλη τώρα.

Τώρα ο κυρίαρχος παράγοντας είναι η κοινωνική ταχύτητα των πάντων (ταχύτατες εναλλαγές εικόνων και παραστάσεων) και συνακόλουθα το "Στρες". Το "διαρκές στρές".

Αυτός ο "παράγοντας ψυχοκίνησης"  (ας τον ονομάσουμε έτσι) δεν υπήρχε τότε που αναπτύχθηκαν οι τεχνικές του Εσωτερισμού. Ή έστω, υπήρχε, αλλά σε εμβρυακό επίπεδο.

Άρα, οι Τεχνικές των Ταγμάτων, μήπως δεν είναι "προσαρμοσμένες" να αντιμετωπίσουν τις σημερινές συνθήκες?

Γιατί, αν είναι όντως έτσι, πάμε σε αυτό που έθεσα παραπάνω:

"μήπως προαπαιτείται τροποποίηση του ατομικού τρόπου ζωής" ώστε να καταστεί εφικτό κατόπιν να εφαρμόσει τον Εσωτερισμό στην πράξη και να κατορθώσει έτσι να "βιώσει εσωτερικά αποτελέσματα"?

Δε λέω να γυρίσει το άτομο στην εποχή των κεριών.

Αλλά μήπως θα πρέπει να "προσομοιάσει" τον τρόπο ζωής του όσο το δυνατόν προς ένα άλλο "Μοντέλο ζειν"?

Να αφαιρέσει πχ παράγοντες στρες, να το πούμε αλλιώς.

Ή να φύγει πχ απο την πόλη (λέμε τώρα)....

Δεν ξέρω, σκέψεις κάνω και τις βάζω προς συζήτηση.....

[Κανένας]

Avaris

Συμφωνώ ότι «Άλλα τα κοινωνικά χαρακτηριστικά τότε και άλλα τώρα.»

Διαφωνώ όμως ότι «Άλλη η "ψυχοσύνθεση" του ατόμου τότε και άλλη τώρα.»

Δηλαδή πιστεύεις ότι κάποιος που ξοδεύει 2 ώρες καθημερινά  για μετακίνηση σπίτι-δουλειά (όπως εγώ και οι περισσότεροι αστοί) έχει περισσότερο στρες από ένα δούλο της αρχαιότητας? 
Είναι χειρότερο το να χρωστάς στην τράπεζα?  Είναι καλύτερα το να μην έχεις καθόλου περιουσία και η ζωή της οικογένειάς σου να εξαρτάται από τη διάθεση κάποιου φεουδάρχη?  Να ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή ο βασιλιάς/αφεντικό/φεουδάρχης μπορεί να αρπάξει και να βιάσει τη γυναίκα ή την κόρη σου κι εσύ δε μπορείς να αντιδράσεις διότι ανήκεις σε κατώτερη τάξη?

Πιστεύω λοιπόν ότι σχετικά με παλιότερες εποχές έχουμε μεγάλα πλεονεκτήματα στο να ασχοληθούμε με τον εσωτερισμό.  Η πληροφόρηση και η διακίνηση ιδεών είναι πιο ελεύθερη.  Η μορφή σκλαβιάς άλλαξε.  Από φυσική έγινε περισσότερο πνευματική.  Παλιά κάποιος έπρεπε να σπάσει σίδερα για να δραπετεύσει και να σωθεί.  Τώρα αρκεί να σκέφτεται διαφορετικά, να βλέπει λιγότερο εμπορική τηλεόραση και να αγοράζει αυτά που κρίνει απαραίτητα, μέσα στις οικονομικές του δυνατότητες, ώστε να μη χρεώνεται άσκοπα.

Επικεντρώνεσαι στους γρήγορους ρυθμούς ζωής της πόλης.  Πιστεύω ότι τα πάντα είναι παράγοντες που μας επηρεάζουν σε κάποιο βαθμό.  Για να ασχοληθούμε με τον εσωτερισμό, βοηθάει να ζούμε στην εξοχή?  Μα φυσικά.  Αυτοί που ζούνε στα μοναστήρια στο Θιβέτ (για να μην πω και στο Άγιον Όρος) κάτι ξέρουν, κάπου θα τους βοηθάει.  Είναι όμως απαραίτητη προϋπόθεση να ζούμε στην εξοχή?  Όχι.

Αν κάποιος ζει στην πόλη, σε γειτονιά όπου η ατμοσφαιρική και ηχητική ρύπανση είναι υψηλή, αν κάνει 1 ώρα να βρει πάρκινγκ για να μπορέσει να πάει σπίτι του να ξαπλώσει, εγώ το θεωρώ απαράδεκτο και θα προσπαθούσα να μετακομίσω.  Θα έβρισκα την ηρεμία μου και μετά θα έκανα εσωτερισμό.  Αν πάλι επέλεγα να μείνω στην γειτονιά αυτή, τότε θα προσπαθούσα να χαλαρώσω με τεχνικές εσωτερισμού.  Μπορεί να το κατάφερνα, μπορεί και όχι.  Αν κατάφερνα να χαλαρώσω, τότε θα συνέχιζα πιο βαθιά, σε ανώτερες τεχνικές. 

Καθώς θα προόδευα, η αντίστασή μου στο στρες θα μεγάλωνε.  Η υγειά μου θα βελτιωνότανε.  Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα έπρεπε να ταλαιπωρούμε να μένω σε μολυσμένο περιβάλλον.  Καλά θα ήταν να μετακόμιζα. 

Ιδιομορφία παρουσιάζει η ηχητική ρύπανση και γενικά οι ακτινοβολίες.  Όσο εξελισσόμαστε, τόσο πιο ευαίσθητο γίνεται το νευρικό μας σύστημα σε ενοχλητικούς ήχους, ακτινοβολίες, αλκοόλ, φάρμακα κτλ.  Οπότε καλό είναι να προστατευόμαστε.

[Avaris]

=Κανένας link=topic=9.msg117#msg117 date=1171633293]
Avaris

Συμφωνώ ότι «Άλλα τα κοινωνικά χαρακτηριστικά τότε και άλλα τώρα.»

Διαφωνώ όμως ότι «Άλλη η "ψυχοσύνθεση" του ατόμου τότε και άλλη τώρα.»

Δηλαδή πιστεύεις ότι κάποιος που ξοδεύει 2 ώρες καθημερινά  για μετακίνηση σπίτι-δουλειά (όπως εγώ και οι περισσότεροι αστοί) έχει περισσότερο στρες από ένα δούλο της αρχαιότητας? 
Είναι χειρότερο το να χρωστάς στην τράπεζα?  Είναι καλύτερα το να μην έχεις καθόλου περιουσία και η ζωή της οικογένειάς σου να εξαρτάται από τη διάθεση κάποιου φεουδάρχη?  Να ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή ο βασιλιάς/αφεντικό/φεουδάρχης μπορεί να αρπάξει και να βιάσει τη γυναίκα ή την κόρη σου κι εσύ δε μπορείς να αντιδράσεις διότι ανήκεις σε κατώτερη τάξη?

Κανένα,

θαρρώ πως η σύγκριση θα έπρεπε να γίνει ανάμεσα σε όμοια. Και το αντίστοιχο του σημερινού Εσωτεριστή δεν πιστεύω πως είναι ο δούλος της αρχαιότητας.

Όχι για κανέναν άλλον λόγο παρά μόνον για το ότι ο δούλος δεν είχε την ευκαιρία να ασχοληθεί με τα Μυστήρια. Μην ξεχνάμε πως ήταν όρος απαράβατος στην αρχαιότητα. Απαγορεύονταν (πχ Ελευσίνια).

Κάπου πιο πάνω είπες πως πρώτα λύνεται το οικονομικό και μετά έπεται ο Εσωτερισμός.

Άρα, θα πρέπει να συγκρίνουμε τον σημερινό Εσωτεριστή με τον Οικονομικά εξασφαλισμένο Εσωτεριστή της Αρχαιότητας.

Και πιστεύω πως εκεί κρύβονται εκρηκτικά στοιχεία που "κάνουν τη διαφορά". Γιατί θα έπρεπε να συγκρίνουμε έναν "οικονομικά άνετο πατρίκιο" της αρχαιότητας με έναν Εργαζόμενο του σήμερα. (Ακόμη και ο Σωκράτης άλλωστε ένα είδος "Πατρίκιου" ήταν αφού είχε την οικονομική στήριξη των πλουσίων της Αθήνας. Άσε που δεν ακούστηκε να έχει φτωχό ή δούλο μαθητή. Μόνον γόνοι πλουσίων οικογενειών ήταν στην Ομάδα του).

Πιστεύω λοιπόν ότι σχετικά με παλιότερες εποχές έχουμε μεγάλα πλεονεκτήματα στο να ασχοληθούμε με τον εσωτερισμό.  Η πληροφόρηση και η διακίνηση ιδεών είναι πιο ελεύθερη.  Η μορφή σκλαβιάς άλλαξε.  Από φυσική έγινε περισσότερο πνευματική.  Παλιά κάποιος έπρεπε να σπάσει σίδερα για να δραπετεύσει και να σωθεί.  Τώρα αρκεί να σκέφτεται διαφορετικά, να βλέπει λιγότερο εμπορική τηλεόραση και να αγοράζει αυτά που κρίνει απαραίτητα, μέσα στις οικονομικές του δυνατότητες, ώστε να μη χρεώνεται άσκοπα.

Σίγουρα. Τα πάντα είναι σε απόσταση πληκτρολογίου. Και πήγαμε στο άλλο άκρο. Υπερπροσφορά πληροφοριών. Χαώδης κατάσταση. Για να βρεις ένα "ψήγμα" ορθής πληροφορίας πρέπει να σκάψεις ωκεανούς παραπληροφόρησης και κάθε είδους φληναφήματος και παραμπουρδολογίας.

Κάποτε η αλήθεια κρύβονταν απλώς στα πολλαπλά επίπεδα αποσυμβολισμού ενός Μύθου και στην κατάλληλη "πρακτική". Με την σοφή κι ενίοτε ανελέητη καθοδήγηση του Μέντορά σου προχωρούσες στην Ατραπό.

Τώρα ο ίδιος ο Μύθος είναι κάτω απο Μεγατόνους άχρηστης πληροφορίας.  Ο ίδιος ο Μέντορας είναι επίσης κρυμμένος κάτω απο μεγατόνους ψευτοδασκάλων - επιχειρηματιών.

Κάποτε, οι ιστορικές - φυλετικές συνθήκες σε έφερναν μπροστά στην Μυστηριακή Ομάδα της χώρας σου μόλις γίνονταν αντιληπτή η έφεσή σου.

 Τώρα, με το άνοιγμα της οθόνης είσαι μπροστά σε χιλιάδες διαφορετικά Μονοπάτια απο την Τασμανία μέχρι τη Χαβάη. Και φυσικά, εκεί ακριβώς αρχίζει το "πασάλειμμα". Λίγο απο εδώ, λίγο απο εκεί. Νάτη η πολυδιάσπαση. Όλοι "Μαθητευόμενοι Μάγοι". Εξαιρούνται οι ελάχιστοι τυχεροί που έχουν εντοπίσει το "Μονοπάτι με Καρδιά" - όπως λέει κι ο Δον Χουάν. Εσύ ας πούμε βρήκες τους Ροδόσταυρους και αυτό σε "εκφράζει" , σε "κινητοποιεί". Θεώρησε εαυτόν τυχερό. Κάποιοι άλλοι μπορεί να έχουν ψάξει δεκάδες πιθανά Μονοπάτια και ακόμη να ψάχνουν. Και μια σημαντική αιτία αυτού είναι η Χαώδης Υπερπληροφόρηση.

Αυτή είναι δυστυχώς η άλλη όψη της ανωτέρω άποψής σου. Ουδέν καλόν αμιγές κακού (για να παραφράσω το γνωστό).

Επικεντρώνεσαι στους γρήγορους ρυθμούς ζωής της πόλης.  Πιστεύω ότι τα πάντα είναι παράγοντες που μας επηρεάζουν σε κάποιο βαθμό.  Για να ασχοληθούμε με τον εσωτερισμό, βοηθάει να ζούμε στην εξοχή?  Μα φυσικά.  Αυτοί που ζούνε στα μοναστήρια στο Θιβέτ (για να μην πω και στο Άγιον Όρος) κάτι ξέρουν, κάπου θα τους βοηθάει.  Είναι όμως απαραίτητη προϋπόθεση να ζούμε στην εξοχή?  Όχι.

Αν κάποιος ζει στην πόλη, σε γειτονιά όπου η ατμοσφαιρική και ηχητική ρύπανση είναι υψηλή, αν κάνει 1 ώρα να βρει πάρκινγκ για να μπορέσει να πάει σπίτι του να ξαπλώσει, εγώ το θεωρώ απαράδεκτο και θα προσπαθούσα να μετακομίσω.  Θα έβρισκα την ηρεμία μου και μετά θα έκανα εσωτερισμό.  Αν πάλι επέλεγα να μείνω στην γειτονιά αυτή, τότε θα προσπαθούσα να χαλαρώσω με τεχνικές εσωτερισμού.  Μπορεί να το κατάφερνα, μπορεί και όχι.  Αν κατάφερνα να χαλαρώσω, τότε θα συνέχιζα πιο βαθιά, σε ανώτερες τεχνικές. 

Καθώς θα προόδευα, η αντίστασή μου στο στρες θα μεγάλωνε.  Η υγειά μου θα βελτιωνότανε.  Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα έπρεπε να ταλαιπωρούμε να μένω σε μολυσμένο περιβάλλον.  Καλά θα ήταν να μετακόμιζα. 

Ιδιομορφία παρουσιάζει η ηχητική ρύπανση και γενικά οι ακτινοβολίες.  Όσο εξελισσόμαστε, τόσο πιο ευαίσθητο γίνεται το νευρικό μας σύστημα σε ενοχλητικούς ήχους, ακτινοβολίες, αλκοόλ, φάρμακα κτλ.  Οπότε καλό είναι να προστατευόμαστε.

Σοφές κουβέντες. Όντως.

Την δουλειά όμως που σε φέρνει η ζωή και οι αναγκαστικές επιλογές σου στο διάβα των ετών δεν είναι πάντα στο χέρι σου να την αλλάξεις.

Ούτε το σπίτι που μένεις είναι πάντα εφικτό ν' αλλάξεις.

Ούτε τους ηχητικούς βομβαρδισμούς μπορείς να τους αλλάξεις. Είναι εκεί έξω κι επιτίθενται αδιάκοπα και ανελέητα.

Ούτε την νοσηρή συμπεριφορά του περίγυρου που λόγω των γρήγορων ρυθμών ισοβαθμεί με ασταμάτητο καταιγισμό, μπορείς να αλλάξεις.

Ούτε την επί μια ώρα αναζήτηση πάρκινγκ μπορείς ν' αλλάξεις.

Ούτε την επι δύο ώρες κάθε μέρα ακινητοποίηση στο μποτιλιάρισμα μπορείς ν' αλλάξεις.

Κι όταν όλα αυτά μαζί, κατασπαταλούν (και με βάρβαρο τρόπο) κάπου 16 ώρες ημερησίως......

Τότε, παραμένεις σε αμυντική θέση, μόνον με τις Τεχνικές Χαλάρωσης και την ελπίδα πως "κάτι θα γίνει".

Άλλωστε κι εσύ δεν άφησες και μεγάλα περιθώρια "Εσωτερικής Ανάπτυξης" σε κάποιον που δεν θα αφαιρέσει απο την ζωή του τους "εξωτερικούς νοσηρούς κοινωνικούς παράγοντες".

Συνεπώς, προηγείται η αλλαγή των συνθηκών ζωής ώστε να καταστεί δυνατή κατόπιν η εφαρμογή του Εσωτερισμού στην πράξη.

Όπως πολύ σοφά είπες κι εσύ:

Θα έβρισκα την ηρεμία μου και μετά θα έκανα εσωτερισμό.

Άρα, ο Εσωτερισμός, μήπως δεν είναι για όλους (δυστυχώς)?

Μήπως ήταν, είναι και θα είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια του σκεπτόμενου ανθρώπου?

[Κανένας]

Όπως πολύ σοφά είπες κι εσύ:
Θα έβρισκα την ηρεμία μου και μετά θα έκανα εσωτερισμό.

Όχι, δεν είπα μόνο αυτό.  Είπα: «Θα έβρισκα την ηρεμία μου και μετά θα έκανα εσωτερισμό.  Αν πάλι επέλεγα να μείνω στην γειτονιά αυτή, τότε θα προσπαθούσα να χαλαρώσω με τεχνικές εσωτερισμού.  Μπορεί να το κατάφερνα, μπορεί και όχι.  Αν κατάφερνα να χαλαρώσω, τότε θα συνέχιζα πιο βαθιά, σε ανώτερες τεχνικές.». 

Συνεπώς, προηγείται η αλλαγή των συνθηκών ζωής ώστε να καταστεί δυνατή κατόπιν η εφαρμογή του Εσωτερισμού στην πράξη.

Η διαφορά μας είναι η εξής.  Και οι δυο μας θεωρούμε τους σημερινούς ρυθμούς ζωής αρνητικό παράγοντα για την εσωτερική ανάπτυξη.  Εγώ όμως δεν το θεωρώ ανυπέρβλητο εμπόδιο.  Θεωρώ ότι είτε με ενέργειες στο φυσικό επίπεδο, είτε με την αυτοκυριαρχία, μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε τα αρνητικά αποτελέσματα. 

θαρρώ πως η σύγκριση θα έπρεπε να γίνει ανάμεσα σε όμοια.
..............
Άρα, θα πρέπει να συγκρίνουμε τον σημερινό Εσωτεριστή με τον Οικονομικά εξασφαλισμένο Εσωτεριστή της Αρχαιότητας.

Αν θέλουμε να συγκρίνουμε παρόμοιες καταστάσεις και να εξετάσουμε μόνο τον παράγοντα αρχαιότητα-παρών, τότε πρέπει να συγκρίνουμε όχι τον σημερινό Εσωτεριστή, αλλά τον Οικονομικά εξασφαλισμένο Εσωτεριστή του Παρόντος με τον Οικονομικά εξασφαλισμένο Εσωτεριστή της Αρχαιότητας.

Θα εξετάσω μόνο τους παράγοντες που ήδη αναφερθήκαμε:
1) Στρες από δουλειά
Εδώ δε βλέπω καμία διαφορά.  Ένας έμπορας, είτε στην αρχαιότητα είτε σήμερα, έχει να αντιμετωπίσει κακοπληρωτές, κλέφτες, απατεώνες, καθυστερήσεις σε παραδόσεις προϊόντων, φυσικές καταστροφές κτλ.  Ένας εργολάβος/μηχανικός, είτε στην αρχαιότητα είτε σήμερα, έχει να αντιμετωπίσει αυξομειώσεις τιμών στα υλικά, να επιβλέψει εργάτες κτλ. 
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που άνθρωποι αηδιασμένοι από τη ζωή στην Αθήνα, βρήκανε επιδοτήσεις και ευνοϊκές συνθήκες ώστε α ασχοληθούμε με αγροτικά/αγροτουριστικά επαγγέλματα στην επαρχία. 
Εγώ προσωπικά παραιτήθηκα από μία συμβατική και προνομιούχα δουλειά που δε με ευχαριστούσε για να κάνω κάτι που μου άρεσε περισσότερο.  Κι επειδή μου άρεσε περισσότερο, τελικά έβγαλα πολύ περισσότερα χρήματα (έστω και προσορινά).
Στο χέρι μας και στο μυαλό μας είναι.
2) Μόλυνση Ηχητική. 
Μπορεί να το ελέγξει με κάποια ηχομόνωση, ειδικά στο σπίτι.  Περισσότερο έχει να κάνει με την τοποθεσία του σπιτιού και της δουλειάς. Αυτά παρακάτω.
3) Μόλυνση Περιβάλλοντος. 
Στην αρχαιότητα είχαν μεγάλο πλεονέκτημα.  Σήμερα μπορούμε να το ελέγξουμε κάπως με την υγιεινή διατροφή, την τοποθεσία του σπιτιού και της δουλειάς, παρακάτω.
4) Τοποθεσία δουλειάς.
Υπάλληλοι Δημοσίου, εταιριών με πολλές έδρες, ακόμα και ελεύθεροι επαγκελματίες, έχουν αρκετά περιθόρια επιλογής για τόπο εργασίας ή μετάθεση.  Ειδικά σε δημόσιους υπαλλήλους, είναι σχετικά εύκολο να πάρεις μετάθεση στην επαρχία.  Συνήθως όμως όλοι επιδιώκουν να πάνε στα μεγάλα αστικά κέντρα.  Ποιός τους φταίει για τις επιλογές τους?
Επιλογή να αλλάξεις δουλειά αν η τοποθεσία της είναι άβολη (ένας από τους παράγοντες που εγώ άλλαξα δουλειά).
5) Τοποθεσία σπιτιού. 
Αυτό είναι παρόμοιο αλλά κάπως πιο εύκολο από το προηγούμενο.  Ένα προνομιακό διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης συνήθως είναι πολύ πιο ακριβό από μία μεζονέτα σε κάποιο προάστιο 10 λεπτά έξω από την πόλη.  Τουλάχιστον αυτό ισχύει στη Θεσσαλονίκη όπου ζω. 
6) Νοσηρή συμπεριφορά του περίγυρου. 
Εδώ δε βλέπω καμία διαφορά.  Κακόβουλοι άνθρωποι και αρνητικές επιδράσεις ήταν το ίδιο και παλιά.  Στο χέρι μας είναι να μένουμε δυνατοί και ανεπηρέαστοι.  Ο Εσωτεριστής αποκτά εύκολα τα όπλα για να το κάνει αυτό.
7) Μποτιλιάρισμα
Μάστιγα μόνο της σημερινής εποχής.  Έχει να κάνει κυρίως με τοποθεσία σπιτιού/δουλειάς.  Το οποίο αναλύθηκε παραπάνω.  Υπάρχουν όμως κι άλλες επιλογές: Τα δίκυκλα.  Εγώ ποτέ δε κατεβαίνω στο κέντρο σε ώρα αιχμής με το αυτοκίνητο.  Πάντα παίρνω τη μηχανή.  Χειμώνα καλοκαίρι.  Μόνο σε βροχές και χιόνια έχουν πρόβλημα.
8) Πάρκινγκ
Κάποτε που έψαχνα να νοικιάσω σπίτι, ο κυριότερος παράγοντας που με ενδιέφερε ήταν να έχει άνετο πάρκινγκ.  Και να σκεφτείς ότι την εποχή εκείνη δεν είχα αυτοκίνητο, αλλά σκεφτόμουνα ότι σύντομα θα αποκτούσα.  Πάντα κορόιδευα αυτούς που επέλεγαν να μείνουν σε πολυσύχναστες γειτονιές με σπάνιο πάρκινγκ.
Πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης?  Μα πάντα παίρνω τη μηχανή.  Στο χέρι μας και στο μυαλό μας είναι.

Οι παραπάνω ιδέες ίσως να μη μπορούνε να εφαρμοστούνε από όλους, σε όλες τις μεγάλες πόλεις.  Είναι όμως πρακτικά πράγματα που εφάρμοσα στη δική μου ζωή, ώστε να μειώσω τα προβλήματα της καθημερινότητας που αναφέραμε και να μην είναι αυτά καθοριστικός ανασταλτικός παράγοντας στην εξέλιξή μου.

Άρα, ο Εσωτερισμός, μήπως δεν είναι για όλους (δυστυχώς)?
Μήπως ήταν, είναι και θα είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια του σκεπτόμενου ανθρώπου?

Εδώ συμφωνούμε απόλυτα.  Αλλά σίγουρα εννοούμε το ίδιο?  Κατά τη γνώμη μου, σκεπτόμενος άνθρωπος δεν είναι ο προνομιακός, αυτός που έτυχε να ζει κοντά στη φύση και έχει εισόδημα.  Σκεπτόμενος είναι αυτός που παρά τις αντίξοες συνθήκες, σκέφτεται διαφορετικά από το σύνολο και προσπαθεί να βελτιώσει το επίπεδο της ζωής του με διάφορους τρόπους.  Πχ μετακομίζοντας σε καλύτερη περιοχή, βρίσκοντας πιο δημιουργική δουλειά που να τον καλύπτει, κάνοντας γυμναστικά και τρώγοντας υγιεινά για να κρατά το σώμα του υγιές.