Αυτές τις ημέρες είχαμε την τύχη να μας επισκεφθεί και να συνομιλήσει μαζί μας, κάποιος που παρουσιάσθηκε ως μυημένος σε χριστιανικά μυητικά τάγματα. Μας δίνεται έτσι η δυνατότητα να ανατρέξουμε λίγο στο ιστορικό μέρος και στην ουσία των αυθεντικών μυστηρίων και των αυθεντικών μυητικών Αδελφοτήτων.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, παρουσιάσθηκε ξανά η προπαγανδιστική άποψη ότι, οι μυήσεις και οι μυητικές αδελφότητες είναι στο σύνολό τους σχεδόν χριστιανικές, με εξαίρεση βέβαια κάποιους τσαρλατάνους όπως τους ιδρυτές του AMORC, των Ιλλουμινάτι κλπ…. Αυτό που ως Α.Μ.Ρ.Α. προσπαθούμε να αναδείξουμε, δηλαδή την αλλοίωση και διαστρέβλωση των μυητικών μυστηρίων από τον ιουδαιοχριστιανισμό, αυτό μας δίνεται ξανά η ευκαιρία να υπενθυμίσουμε.
Πρώτον, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι περισσεύει το θράσος των ιουδαιοχριστιανών δραστών και των σημερινών οπαδών των, γιατί, οι απηνείς διώκτες, σφαγείς των μυστών και καταστροφείς όλων των μυητικών άντρων, οι πυρπολήσαντες το Σεράπειο και την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, οι δίδοντες σε πυρανάλωμα του πυρός τα ιερά και τα μυητικά άντρα της Ελευσίνας, οι παραδίδοντες σε ασβεστοκάμινα τα ιερά της Σαμοθράκης και οι καταδιώξαντες μανιωδώς τα ύψιστα σεβάσματα του Ελληνισμού, τα Καβείρια, τα Ιδαία, τα των Λειβίθρων, τα Ελευσίνια Μυητικά Μυστήρια, για να αναφερθούμε ενδεικτικά σε μερικά από αυτά, θρασύτατα αυτοί οι ίδιοι έρχονται στη συνέχεια και παρουσιάζονται τιμητές των μυητικών μυστηρίων.
Δεύτερον, με πρωτόγνωρη αυθάδεια και υποκρισία και αφού προσπάθησαν να ολοκληρώσουν το διαρκές έγκλημα ενάντια στους μυημένους στα μετέπειτα χρόνια – ο μεσαίωνας έχει να επιδείξει εκατόμβες μυστών βασανισθέντων και παραδοθέντων στην πυρά του ιουδαιοχριστιανικού παραλογισμού – ενεργούντες με τον πλέον ύπουλο και ανέντιμο τρόπο, παρεισφρύοντας μέσα στις μυητικές αδελφότητες, προχώρησαν στο σατανικό σκοταδιστικό των έργο της αλλοίωσης των μυστηρίων και της οικτρής διαστρέβλωσης των σεπτών μυητικών τελετουργικών. Έτσι φτάσαμε στα σύγχρονα χρόνια να ισχυρίζονται κάποιοι αυτοπροβαλλόμενοι ως λαβόντες την μύηση, να ομιλούν για τον Ροδοσταυρισμό ως αδελφότητα ιδρυθείσα από ιουδαιοχριστιανούς, να ισχυρίζονται για τον Ροδοσταυρισμό ότι είναι μία ιουδαιοχριστιανική αδελφότητα, ότι δήθεν είναι ο Ροδοσταυρισμός ιουδαιοχριστιανικό εσωτερικό μυητικό τάγμα.
Δεν φταιν στην κυριολεξία αυτοί οι ίδιοι οι φορείς των τερατωδών ανακριβειών και διαστρεβλώσεων. Δυστυχώς έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου μετά από συνεχή προπαγάνδα πολλών ετών, πολλούς από τους οποίους δεν δυνάμεθα να κατηγορήσουμε ευθέως για ημιμάθεια και άρνηση διερεύνησης, για τον λόγο ότι, ακόμα και να προσπαθήσει κάποιος να ερευνήσει το θέμα, θα βρεθεί σε πληθώρα αναφορών που υποστηρίζουν ότι ο Ροδοσταυρισμός είναι ιουδαιοχριστιανικός, όντας απίθανο να προσκρούσει σε αντίθετες απόψεις. Άλλωστε οι αντίθετες καταγραφές – όσες υπήρξαν – είναι απίθανο να βρεθούν, καθώς είναι γνωστή η στάση των φονταμενταλιστών ιουδαιοχριστιανών απέναντι στις διαφορετικές απόψεις, τις οποίες με ζήλο κατεδίωξαν και οδήγησαν κατά κόρον στην πυρά.
Γράφει, για παράδειγμα, ο αγαπητός Rosa alba:
…. θα βασίσω την απάντησή μου αφ' ενός σε κοινώς αποδεκτές πηγές, αφ' ετέρου στην σημερινή πραγματικότητα.
1. Το όνομα Kristian Rosenkreutz σημαίνει Χριστιανός Ροδόσταυρος. Το "Kristian" αυτομάτως δηλώνει τον Χριστιανικό χαρακτήρα του Ροδοσταυρισμού. Όσον αφορά δε στο "Ροδόσταυρος", τούτο επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Κατά μίαν εξ αυτών, το Ρόδο δεν είναι άλλο από το Εξάγραμμο, το οποίο -- συνδυαζόμενο με τον Σταυρό -- μας δίδει την πλήρη εκδήλωση της Χριστικής Παραδόσεως, δια της Παλαιάς (Ρόδο) και της Καινής (Σταυρός) Διαθήκης. (Πρβλ. το Μαρτινιστικό Έμβλημα).
2. Η Fama, (εκδ. Ιάμβλιχος 1990), ήδη από την πρώτη της σελίδα γράφει: "... ώστε να βαδίσουμε όλο και περισσότερο προς την τέλεια γνώση του υιού Του Ιησού Χριστού..." (σελ.45 της ως άνω εκδ.).
Στην χάλκινη πλάκα του Βωμού της κρύπτης του Κρίστιαν Ροζενκρώυτς ήταν γραμμένη η φράση: "Ιησούς, το Πάν για μένα". (σελ. 61 της ως άνω εκδ.).
Η δε γνωστή ρήση: "Εκ τού Θεού γεννώμεθα, εν Ονόματι Χριστού αποθνήσκουμε, δια του Αγίου Πνεύματος αναγεννώμεθα" επιβεβαιώνει για άλλη μία φορά τον Χριστιανικό χαρακτήρα του Ροδοσταυρισμού.
Κατά πρώτον, δεν πρόκειται για κοινά αποδεκτές πηγές, καθώς αυτές είναι αποδεκτές ΜΟΝΟΝ στα πλαίσια των δήθεν εσωτερικών ιουδαιοχριστιανικών ταγμάτων, αλλά δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ αποδεκτές από κάθε σοβαρή αντικειμενική έρευνα.
Στην συνέχεια, αρχίζει ο παρουσιασθείς ως μυημένος με τον Kristian Rosenkreutz, για να στηρίξει τις εικασίες του περί δήθεν ιουδαιοχριστιανικού του Ροδοσταυρισμού. Θα μπορούσε να επιλέξει καλύτερη αναφορά, όμως κατέφυγε σε ένα παραμύθι, σε ένα όνομα το οποίο προήλθε από ένα μυθολόγημα, από μια συμβολική μυθική φιγούρα, την οποία έπλασε ο Βαλεντίν Γιόχαν Αντρέα, για να προσεταιρισθεί το τιμημένο όνομα των Σοφών που αφύπνισαν την Ευρώπη, προς όφελος των Διαμαρτυρόμενων και του αγώνα τους ενάντια στον καθολικισμό. Μάλιστα ο καταφεύγων σε τέτοια ψευδή στοιχεία, δεν διστάζει να μας παρουσιάσει και ως ετέρα απόδειξη, τον τάφο του Kristian Rosenkreutz, όπου αναγράφονταν δήθεν, «Εκ τού Θεού γεννώμεθα, εν Ονόματι Χριστού αποθνήσκουμε, δια του Αγίου Πνεύματος αναγεννώμεθα».
Μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η ευκολία με την οποία παραθέτουν αποδεδειγμένους μύθους, ανύπαρκτα και ψευδή στοιχεία ως δήθεν τεκμήρια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αναρωτήθηκαν ποτέ αν όσα τους μεταβιβάζουν είναι αληθή; Δεν αμφέβαλλαν ποτέ για την αντικειμενικότητα των όσων δογματικά τους διδάσκουν; Δεν ζήτησαν ποτέ τους, έστω και κάποια στοιχειώδη τεκμηρίωση για όσα τους εμφύτευαν; Όταν συγχέεται το πραγματικό με το φανταστικό, η σύγχρονη επιστήμη ομιλεί για διάγνωση ψυχώσεων που συνοδεύονται από ψευδαισθήσεις ή/και παραισθήσεις. Ο σκοπός όμως αγιάζει τα μέσα, όπως πρεσβεύει και πράττει αιώνες τώρα ο σκοταδιστικός ιουδαιοχριστιανισμός. Η προπαγάνδα είναι ο σκοπός και όπως έχει αποδειχθεί, όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα που προπαγανδίζεται, τόσο περισσότερο φανατικούς δημιουργεί. Έτσι, κατά την συνήθη πρακτική που εφάρμοσε ο ιουδαιοχριστιανισμός, οι μύθοι, τα παραμύθια και οι αλληγορίες, γίνονται για τους αφελείς μυστηριώδεις αλήθειες και το πλέον τραγελαφικό στο όλο σκηνικό είναι ότι τα ίδια τα παραμύθια χρησιμοποιούνται ως απόδειξη της επιχειρούμενης προπαγάνδισης της πλάνης.
Ο ανύπαρκτος τάφος ενός ανύπαρκτου μυθιστορηματικού ήρωα, έφτασε να γίνεται τεκμήριο που επιστρατεύεται να στηρίξει ένα ολοφάνερο ψεύδος. Γνωστή πρακτική, πετυχημένη μάλιστα, καθώς οι συμβολικοί μύθοι και οι αλληγορίες χρησιμοποιήθηκαν από αμετροεπείς, συνθέτοντας ένα δόγμα όπου τα παραμύθια παρουσιάζονται κυριολεκτικά, παρασύροντας και φανατίζοντας αφελείς που δεν τους έχει διδαχθεί ή δεν τους έχει επιτραπεί να σκέφτονται. Γιατί ο φανατισμός είναι απόρροια της πίστης σε δοξασίες που δεν αποδεικνύονται και το κυριότερο, αντίκεινται καταφανώς στον ορθό λόγο και δεν συμβαδίζουν ουδόλως με την κοινή λογική. Η παράνοια μάλιστα ωθείται στα άκρα, καθώς η πίστη στο παράλογο, αναβιβάζει το αφύσικο και αδύνατο – επειδή εκ των πραγμάτων δεν είναι σύμφωνο με την φυσική τάξη και ως φαινόμενο είναι αδύνατο να συμβαίνει – και το βαφτίζει θαύμα, το οποίο έρχεται στην συνέχεια να στηρίξει την πίστη στο παράλογο.
Ο φαύλος κύκλος της πλάνης έχει στηθεί. Ο δογματικός παρασύρεται να πιστεύει ότι δήθεν υφίστανται φαινόμενα αφύσικα και αδύνατα, για τα οποία βέβαια ούτε καν ένδειξη έχει ότι έχουν έστω και ψήγμα αλήθειας. Αφού λοιπόν πιστέψει στο αδύνατο, έρχεται θριαμβευτικά να κυριαρχήσει ο παραλογισμός μέσω μάλιστα μιας φαινομενικής λογικής υπόθεσης που λέει: «Αφού το αδύνατο, το αφύσικο συνέβη, άρα πρόκειται για θαύμα». Το θαύμα όμως είναι αυτό που έρχεται τώρα να στηρίξει την πίστη στο παράλογο, κλείνοντας τον φαύλο κύκλο της πλάνης και του άκρατου παραλογισμού.
Αυτήν την «λογική» του παραλόγου για αιώνες πρόβαλε ο ιουδαιοχριστιανισμός και με αυτήν την «λογική» έρχονται στην συνέχεια να υποστηρίξουν με τα έωλα επιχειρήματά τους οι ζηλωτές της πίστης περί ιουδαιοχριστιανικών μυητικών ταγμάτων και δήθεν ιουδαιοχριστιανικού Ροδοσταυρισμού ή μια άλλη παραλλαγή τέτοιων πλανεμένων ζηλωτών περί δήθεν Αιγυπτιακών μυητικών μυστηρίων και περί δήθεν Αιγυπτιακής των προέλευσης. Η υπόθεση είναι απλοϊκή και απλοϊκά βέβαια αφελής. «Ο Κρίστιαν Ρόζενκρόϊτς, ήταν ο ιδρυτής του Ροδοσταυρισμού (πρώτη πλάνη αφού το πρόσωπο δεν έχει υπάρξει πραγματικά και ο Ροδοσταυρισμός προϋπήρχε της εποχής που υποτίθεται υπήρξε ο Ρόζενκρόιτς), ήταν πιστός χριστιανός και στον τάφο του ήταν υποτίθεται γραμμένη η φράση «Ιησούς, το Πάν για μένα», (δεύτερη πλάνη αφού ουδέποτε βρέθηκε τέτοιος τάφος), ιδού ο θρίαμβος του παραλόγου, γιατί, αφού ο Ρόζενκρόιτς είναι πιστός στον Ιησού και ιδρυτής του Ροδοσταυρισμού, άρα ο Ροδοσταυρισμός είναι ιουδαιοχριστιανικός».
Στο ίδιο μοτίβο βέβαια θα κινηθούν και οι ψευδοοργανώσεις όπως το AMORC, όπου αυθαίρετες παραδοχές, π.χ. περί μεγάλου Μύστη Ακενατόν (ο πρώτος που επέβαλε τον θεό του δικού του ιερατείου διώκοντας και σφαγιάζοντας τα άλλα ιερατεία και καταστρέφοντας τα ιερά των – σας θυμίζει εβραϊκή νοοτροπία; Ε, από εκεί εμπνεύστηκε ο Μωυσής!), στη συνέχεια οι ίδιες αυθαίρετες παραδοχές χρησιμοποιούνται ως απόδειξη ότι τα μυητικά μυστήρια κατάγονται από την Αίγυπτο. Οι Αιγυπτιολάγνοι δήθεν μυημένοι, έχουν να επιδείξουν και δύο άλλα «τρανταχτά» ντοκουμέντα. Τα βιβλία του Απουλήιου και αργότερα του Τερασσόν, παραβλέποντας οι αφελείς ότι τα βιβλία αυτά ήταν δύο αξιόλογα μυθιστορήματα τα οποία δεν έχουν καμιά ιστορική αξία – γεγονός βέβαια το οποίο και οι συγγραφείς των ουδέποτε αξίωσαν.
Έρχονται όμως οι κατά καιρόν αφελείς ή πονηροί προπαγανδιστές και παρουσιάζουν μυθιστορηματικά στοιχεία ως τεκμήρια για να προπαγανδίσουν την επιχειρούμενη αλλοίωσή των, δυστυχώς πετυχαίνοντας συχνά να επιτύχουν την διαστρέβλωση και να παρασύρουν μυριάδες αφελείς που έχουν εθιστεί στην άκριτη αποδοχή τερατολογιών, λόγω της διαρκούς πλύσης εγκεφάλου από τον δογματικό και σκοταδιστικό ιουδαιοχριστιανισμό. Την ίδια πονηρή τεχνική προσπάθησε να χρησιμοποιήσει και ο επίδοξος Rosa alba, παρουσιάζοντας αναφορές από δύο βιβλία – ένα συμβολικό αλχημιστικό μυθιστόρημα και ένα προπαγανδιστικό πολιτικό επαναστατικό κείμενο, τον «Χυμικό γάμο» και την «Fama»- ενός επαναστάτη ενάντια στον πάπα Λουθηρανού ιερωμένου, ο οποίος στην συνέχεια αναγορεύθηκε επίσκοπος.
Για την προσπάθεια του Λουθηρανού Βαλεντίν Γιόχαν Αντρέα να παρουσιάσει τον Ροδοσταυρισμό ως ιουδαιοχριστιανικό και να προπαγανδίσει έτσι τις πολιτικές του ιδέες που κύρια εξυπηρετούσαν τον Λουθηρανισμό, ο κάθε αναζητητής της αλήθειας δύναται να βρει πολλά ιστορικά στοιχεία που θα τον οδηγήσουν εύκολα στην ιστορική πραγματικότητα. Σίγουρα τα κείμενά του –ειδικά ο Χυμικός γάμος – είχαν τεράστια επίδραση στον δυτικό εσωτερισμό, από την άλλη όμως ήταν και η αιτία της βίαιης αποπομπής της αλήθειας και της εισαγωγής της προπαγάνδας, περνώντας την μέσα από αλλοιωμένα εσωτερικά τάγματα. Για τον καλοπροαίρετο αναζητητής, παραπέμπουμε στο άρθρο μας, «Ροδοσταυρισμός: η αναγέννηση των επιστημών στην Ευρώπη» στο
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,214.0.html, όπου παραθέτουμε στοιχεία – ερεθίσματα για περαιτέρω διερεύνηση.
Ο ένθερμος ζηλωτής μας Rosa Alba, προχώρησε βέβαια και σε άλλα κατ’ αυτόν τεκμήρια, όπως αυτά στο,
3. Ο Stanislas de Guaita στο Essais des Sciences Maudites, (Paris 1890, τ. 1ος, σελ. 154), λέγει:
"Ομοίως υποδιαιρούμενος σε τρεις βαθμούς, ο Ροδοσταυρισμός έρχεται να εμβολιασθεί επάνω στον Μαρτινισμό. Διότι, προκειμένου να διεκδικήσει κάποιος τον πρώτο Ροδοσταυρικό βαθμό, θα πρέπει απαραιτήτως να έχει ήδη λάβει τον τρίτο Μαρτινιστικό βαθμό (S*I*). Πρόκειται για την τυπική προϋπόθεση εισδοχής". Εάν, λοιπόν, ο Μαρτινισμός είναι Χριστιανική Ιπποσύνη, βάσει των λεγομένων όχι μόνον του Papus*, αλλά και όλων των έργων του Louis Claude de Saint Martin, συνεπάγεται ότι ο Ροδοσταυρισμός, ως επομένη βαθμίδα, έρχεται ως επιστέγασμα, σαν κατάληξη μίας πορείας Χριστιανικού χαρακτήρα.
* "Martinisme, Martinesisme, Willermosisme et Franc-Maconnerie", Paris 1899, σελ. 10
4. Στην πράξη, με εξαίρεση το AMORC και τα σχετικά με αυτό Τάγματα, συναντούμε τον Ροδοσταυρισμό έπειτα από τον Μαρτινισμό, σαν εσωτερικό κύκλο αυτού. Γνωρίζω τουλάχιστον πέντε διαφορετικά Μαρτινιστικά Τάγματα, ανεξάρτητα και άσχετα μεταξύ τους, που έχουν στους κόλπους τους Ροδοσταυρικό Περιστύλιο. Θα μου επιτρέψετε να μην τα αναφέρω, αφ' ενός επειδή δεν μπορώ να το αποδείξω χωρίς να δημοσιοποιήσω πράγματα που δεν θα έπρεπε..., και αφ' ετέρου για να μη θεωρηθεί ότι επιδιώκω να κάνω διαφήμηση...
Ο Παπύς στο "Martinisme, Martinesisme, Willermosisme et Franc-Maconnerie", Paris 1899, σελ. 3, σε κεφάλαιο με επικεφαλίδα "Οι Χριστιανοί Πεφωτισμένοι - Οι Ροδόσταυροι", ομιλεί για την Ροδοσταυρική μύηση, η οποία, δια του Lagreze και του Ambelain, επεβίωσε μέχρι τις μέρες μας.
Αυτή η μύηση, η οποία σήμερα φέρει το εξωτερικό όνομα Ροδόσταυροι της Ανατολής, (και η οποία καμμία σχέση δεν φαίνεται να έχει με τους "Ροδοσταύρους Αδελφούς της Ανατολής" του Δ. Σεμελά), συναντάται στους κόλπους αρκετών Μαρτινιστικών Ταγμάτων (ασχέτων μεταξύ τους, όπως προανέφερα) ως κλειστό, εσωτερικό Ροδοσταυρικό περιστύλιο. Οι εργασίες τους και ο όλος τελετουργικός τους διάκοσμος είναι ακραιφνώς Χριστιανικά, κύριο δε αντικείμενό τους είναι η θεραπεία.*
* Bλέπε σχετικώς:
- R. Ambelain, Sacramentaire du Rose Croix, editions Bussiere, 1963.
- Luca Pierini, Il sacramentario segreto della suprema magia Rosa + croce, ed. Rebis.
- του ιδίου, Preghiere, esorcismi e benedizioni rituali di alta magia Rosa + croce, ed. Rebis.
- F.R+C, Ανθολόγιο Θεουργικών Πράξεων των Ροδοσταύρων της Ανατολής, Αθήνα 2008.
Ας θυμηθούμε και πάλι την Fama: "κανείς δεν θα ασκεί τίποτε άλλο εκτός από την θεραπεία των ασθενών και αυτή χωρίς φράγματα" (σελ.55-56 της ως άνω εκδ.).
Φιλικότατα, Rosa Alba
Για τον Stanislas de Guaita, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι συνέγραψε αξιόλογα έργα πάνω στα μυστήρια του Αποκρυφισμού, παρότι πέθανε σε ηλικία μόλις 37 ετών από υπερβολική χρήση παραισθησιογόνων ουσιών. Παρότι ήταν και παρέμεινε εγκλωβισμένος μέσα στα πλαίσια και την οπτική της βίβλου, είναι προς τιμήν του ότι κατάφερε να ερμηνεύσει πολλές μυθολογικές αναφορές των γραφών με την οπτική του εσωτερισμού, επίτευγμα το οποίο βέβαια οφείλει στην εμπεριστατωμένη μελέτη του Φαμπρ ντ’ Ολιβιέ, του μεγάλου σύγχρονου Πυθαγόρειου Μύστη.
Ο Γκουαϊτά, όπως και η υπόλοιπη παρέα των Αλντεϊβρ, Παλεντάν, Παπύς κλπ, έζησαν στα τέλη του 19ου αιώνα, άρα οποιαδήποτε αναφορά αυτών για την αναγέννηση του εσωτερισμού στην Ευρώπη που άρχισε από τον 10ο μόλις αιώνα, κρίνεται άνευ ιστορικής σημασίας την στιγμή που δεν παραπέμπει σε πηγές των πρώτων αιώνων της νέας χιλιετηρίδας. Μάλιστα και οι ίδιοι ήσαν θύματα της αλλοίωσης της ιστορίας του Ροδοσταυρισμού, γιατί τους συναντάμε δυστυχώς να μηρυκάζουν είτε την ιουδαιοχριστιανική προπαγάνδα, είτε την διαστρέβλωση περί Αιγυπτιακών μυητικών μυστηρίων, είτε πολλές φορές την ανάμειξη και των δύο πλανών σε έναν συγκερασμό προς ικανοποίηση όλων, πλην βέβαια της αλήθειας.
Ευελπιστούμε να έχουμε στην συνέχεια την ευχέρεια και να δούμε το ενδιαφέρον για εκτενή ανάλυση των απόψεων των συγγραφέων εσωτεριστικών κειμένων των τελευταίων αιώνων και έτσι να επεκταθούμε και να αναδείξουμε τα θετικά στοιχεία του δυτικού εσωτερισμού, αλλά και τις τερατώδεις πλάνες που παρεισύφρησαν είτε από πλάνη, είτε από αφέλεια, είτε από σκοπιμότητα. Δυστυχώς ο Παπύς είναι φορέας και προαγωγός πολλών τέτοιων διαστρεβλώσεων, τις οποίες η αλαζονεία του και η φιλοδοξία του να σταθεί το Μαρτινιστικό Τάγμα που ίδρυσε, όχι μόνον δεν εξάλειψε, αλλά τουναντίον συμπορεύτηκε με αυτές για να επιτύχει την ανοχή αλλά και την συνενοχή του ιουδαιοχριστιανισμού και της νεοεμφανιζόμενης προπαγάνδας των Σημιτοχαμιτών, που αποσκοπούσε κύρια να μειώσει και να εξαλείψει την αντίληψη, που η παγκόσμια συνείδηση παραδέχονταν και ευγνωμονούσε γιαυτό την Ελλάδα ως γεννήτορα κάθε επιστήμης και πολιτισμού.
Γράφει με θρασύτητα ο φίλος μας Rosa Alba: «Εάν, λοιπόν, ο Μαρτινισμός είναι
Χριστιανική Ιπποσύνη, βάσει των λεγομένων όχι μόνον του Papus*, αλλά και όλων των έργων του Louis Claude de Saint Martin, συνεπάγεται ότι ο Ροδοσταυρισμός, ως επομένη βαθμίδα, έρχεται ως επιστέγασμα, σαν κατάληξη μίας πορείας Χριστιανικού χαρακτήρα». Μια χαρά τακτοποιούνται έτσι όλα, για τον δογματικό ιουδαιοχριστιανό. Το αν βέβαια ο Βιλλερμόζ αλλοίωσε τον διδάσκαλό του και παρουσίασε έναν μαρτινισμό – στην ουσία βιλλερμοζισμό – ως ιπποτικό χριστιανισμό, ή το αν ο έτερος μαθητής του Πασκουαλί, ο Σεντ Μαρτέν, αντέστρεψε τελείως την νεοπλατωνική καμπαλιστική θεουργία του εβραίου δασκάλου του, καταντώντας την ιουδαιοχριστιανική προσευχητική ικεσία, αυτά δεν έχουν καμιά σημασία, αφού αυτό που ενδιαφέρει είναι να τονίσουμε ότι, αφού ο Ροδοσταυρισμός έπεται του ιουδαιοχριστιανικού μαρτινισμού, άρα είναι η κατάληξη της πορείας του ιουδαιοχριστιανισμού. Αυτά είναι τα σοβαρά επιχειρήματα, αυτές είναι οι παραπομές που για τον φίλτατο Rosa Alba αποτελούν αναμφισβήτητα τεκμήρια, ο οποίος κατά τάλλα δεν είναι «καθόλου δογματικός»!!!!
Τι κι αν το Ροδο και ο ισοσκελής σταυρός, ο γνωστός παγκόσμια ως Ελληνικός – και όχι ο σταυρός ο λεγόμενος του Γολγοθά, ο χριστιανικός – εμπεριέχονται ως ενιαίος συμβολισμός στα συμβολικά γνωστικά και καμπαλλιστικά έργα του Δάντη, τι κι αν τα έργα του Νίκολας Φλάμελ για τον σταυρό και το Ρόδο, είναι αφιερωμένα στην Αφροδίτη (και όχι μόνον ο Φλάμελ), τι κι αν όλοι αυτοί προϋπήρξαν του υποτιθέμενου ιδρυτή του Ροδοσταυρισμού, τι κι αν ολάκερος ο δυτικός εσωτερισμός είναι στην βάση του και στην ουσία του ενεργός πανθεϊσμός, τι κι αν η Καμπαλλά, η Αλχημεία και ο Ερμητισμός καμία σχέση δεν έχουν με τον ιουδαιοχριστιανισμό, όλα αυτά παραβλέπονται και βαφτίζουμε ετσιθελικά τον δυτικό εσωτερισμό ιουδαιοχριστιανικό. Κι άμα εμφανίζονται ενοχλητικά αδελφότητες πανθεϊστικές, όπως ο Ροδοσταυρισμός ή κείμενα καταφάνερα πανθεϊστικά, εμείς με την γνωστή θαυματοποιία τα ονομάζομαι ιουδαιοχριστιανικά και γίνονται ιουδαιοχριστιανικά, όπως τα γουρουνόπουλα οι πονηροί καλόγεροι τα ονομάζαν ψάρια και αυτά φυσικά μετατρέπονταν σε «πουρναρόψαρα»!!!!
Γράφει με παρρησία ο αγαπητός μας ζηλωτής:
1. Στα μηνύματά μου, χάριν της συζητήσεώς μας, σας παρέπεμψα τουλάχιστον 7 φορές σε βιβλιογραφία.
Στα δικά σας μηνύματα δεν το κάνατε ούτε μία φορά!
Ποιος λοιπόν είναι ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ;;;;;;
3. ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΣ είναι εκείνος που έχει υπερβεί την Δυαδικότητα και μπορεί και διακρίνει την Μονάδα δια μέσου των -- πάντοτε φαινομενικών -- αντιθέσεων. Όποιος δεν το έχει επιτύχει δεν δικαιούται να φέρει τον τιμημένο αυτόν τίτλο.
Οπότε, φίλοι μου, σας χαιρετίζω και συνεχίζω τον μυητικό μου περίπλου.
ΕΡΡΩΣΘΕ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!
Rosa Alba
Οι παραπομπές σε μη αξιόπιστη βιβλιογραφία, η τεκμηρίωση με μη αποδεδειγμένα επιχειρήματα, όχι μόνον δεν οδηγεί στην αλήθεια, αλλά με ύπουλο τρόπο προσπαθεί να επιβάλλει τον δογματισμό. Εμείς πρώτιστα απευθυνόμαστε στην κοινή ανθρώπινη λογική και κατά δεύτερον, προσπαθούμε να ωθήσουμε τον καθένα σε προσωπική έρευνα, παρέχοντας πάμπολλα στοιχεία – παραπομπές – ερεθίσματα, όχι για να μας πιστέψει κάποιος και να γίνει οπαδός μας, αλλά για να αρχίσει να αμφισβητεί επιτέλους, ώστε να αρχίσει να ερευνά και να σκέπτεται, γιατί αυτός ακριβώς είναι και ο κυρίαρχος στόχος και σκοπός της ΑΜΡΑ. Να βοηθήσει ώστε ο κάθε άνθρωπος να αποβεί ένα ελεύθερο και ανεπηρέαστο από αυθεντίες ατομικά σκεπτόμενο, βουλευόμενο και βουλόμενο ον.
Υ.Γ.: Ροδόσταυρος, ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΣ είναι ο άνθρωπος που έχει αποκτήσει την διακριτική ικανότητα και δύναται να διακρίνει την «Δυαδικότητα» της δημιουργίας και αφοσιώνεται στην εργασία της επίτευξης της ολότητας, όχι ως πράξη εκμηδένισης των υποπολλαπλασίων ατομικοτήτων σε μια μοναδικότητα, αλλά ως πράξη ενοποίησης σε μια αρμονική ενότητα της πολλαπλότητας, ώστε τα ΠΑΝΤΑ να είναι μέσα στο ΕΝΑ και το ΕΝΑ να μοιράζεται στα ΠΑΝΤΑ.
Ο Ροδοσταυρισμός δεν προάγει ούτε προσπαθεί να δημιουργήσει ένα μεταλλαγμένο υβριδικό τερατούργημα, μοναδιαίο μονοκυτταρικό ον, αλλά εργάζεται ακατάπαυστα για την εναρμόνιση όλων των κυττάρων σε μια φυσική υγιή ισότιμη κοινωνία, συγκροτώντας έναν ευημερούντα οργανισμό, όπως μας υποδεικνύει η εξελικτική εικόνα της Φύσης στην αξιολογότερη έκφραση της ζωής. Ο ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΣ ζει, εργάζεται και προάγει την ζωή, κατά συνέπεια είναι κάθετα αντίθετος σε ύπουλες θεωρήσεις ιουδαιοχριστιανικού τύπου, όπου καταστρατηγείται και ευτελίζεται το μέγα Φυσικό θεϊκό έργο της ζωής και προωθείται σατανικά η απαξίωση και θυσία αυτής της ζωής, για μιαν άλλη αναπόδεικτη δήθεν παραδείσια, ουσιαστικά όμως για τον ολοκληρωτικό θάνατο.
Ο ιουδαιοχριστιανισμός είναι αυτός που εξιδανικεύει και λατρεύει τον θάνατο. Ο Ροδοσταυρικός Πανθεϊσμός εξιδανικεύει την ζωή και λατρεύει τους γεννήτορες της ζωής, τον Ουράνιο Πατέρα και την Μητέρα Φύση….