Ετσι κι εμείς σαν ''παιδιά'' πρέπει να παρακολουθούμε τα παιχνίδια ...του μυαλού μας και να τα φυλάμε μακριά ...
Τα ''παιχνίδια'' του μυαλού μας ....δεν ξέρω αν σταματούν με την ησυχία. Πως μπορούμε να ησυχάσουμε την σκέψη και τους συνειρμούς?
Μπορούμε ομως να τα παρατηρήσουμε κάπως.
πχ. Ακούμε μία φράση που μας ενθουσιάζει η μας ενοχλεί. Ανάλογα νιώθουμε ευεξία η δυσθυμία. Επικεντρωνόμαστε σε αυτόν που την είπε και αρχίζουμε...
Τι έγινε εδω?
Αυτός που μίλησε χωρίς να γνωρίζει ανέσυρε απο το δικό μας υποσυνείδητο κάτι που εμείς το συσχετίζουμε με κάτι όμορφο η άσχημο ...ανάλογα.
Αμέσως νιώθουμε το αντίστοιχο και έτσι συμπαθούμε η αντιπαθούμε κάποιον.
Αυτό θα μπορούσε να γίνει τυχαία αλλά θα μπορούσε να γίνει και επίτηδες απο κάποιον που μας γνωρίζει και που θέλει να χειριστεί καταστάσεις....λέμε τώρα.....
Ολο αυτό είναι ένα παιχνίδι του μυαλού μας που αν δεν το παρατηρήσουμε και δεν το ''φυλάξουμε'' μπορεί και να ''χαλάσει'' η να μας το ''σπάσουνε'' τα άλλα παιδιά...