Υπάρχει κάτι, στα περί της φωνής της σιγής, αν όχι τίποτε άλλο, τουλάχιστον κάτι αναχρονιστικό....
Μέχρι σχεδόν τα δικά μας παιδικά χρόνια, είχαμε εκπαιδευτεί με την αρχή, "όταν μιλούν οι μεγάλοι, οι μικροί σιωπαίνουν".
Αυτή η νοοτροπία, την οποία η ψυχολογία του αναπτυσσόμενου ανθρώπου και η σύγχρονη παιδαγωγική έχει παντελώς απορρίψει, παρότι και στην κοινωνία τείνει να εκλείψει -τουλάχιστον στην συμπεριφορά μας προς τα παιδιά-, συντηρείται αναχρονιστικά και ενάντια της σύγχρονης προόδου της κοινωνικής αντίληψης και συμπεριφοράς, σε εσωτερικές σχολές και διδασκαλίες.
Ποτέ δεν θα αξιώναμε από τα φυσικά παιδιά μας να το "βουλωσουνε", αλλά με καρτερία ανεχόμαστε κάθε παραξενιά των μικρών τυράνων -και καλά κάνουμε- και με λογικό διάλογο και περίσσεια αγάπη, προσπαθούμε μέρα με την μέρα να τους δώσουμε να κατανοήσουν.
Ενώ όμως θα περιμέναμε την ίδια συμπεριφορά και στα "εσωτερικά παιδιά, του είναι μας",
εκεί, κύρια λόγω "αυθεντιών" της εσωτερικής επιστήμης, επιδεικνύουμε δικτατορικό αυταρχισμό και συντηρούμε στο όνομα μιας παράδοσης, η οποία όμως από καιρό έχει αποδειχθεί ανεπαρκής έως κατάφορα λανθασμένη, αναχρονιστικές πρακτικές που έχουν κριθεί και κατακριθεί απορριπτέες....
Στο όνομα της εσωτερικής σιγής, που υποτίθεται θα μας ανεβάσει εξελικτικά επίπεδα, επιδεικνύουμε την πιο βάναυση συμπεριφορά στον ίδιο τον εαυτό μας.
Συμπεριφερόμαστε βίαια και φιμώνουμε βάναυσα τις εσωτερικές φωνές των "παιδιών - υποπροσωπικοτήτων" και καταφέρνοντάς το παροδικά, νομίζουμε ότι ακούμε την φωνή της σιγής, ενώ στην ουσία ακούμε τους γογγυσμούς και τα αναφυλλητά των εσωτερικών παιδιών.
Αυτά όμως ξέρουμε πλέον ότι δεν πρόκειται να μείνουν αδρανή.
Την καταπιεσμένη τους ενέργεια θα βρούν τρόπο να την εκφράσουν "πίσω από την πλάτη μας",
πιο βίαια, πιο εκδικητικά, με δύο λόγια, αρρωστημένα....
Ας ξεκινήσουμε πρώτα υπεύθυνο διάλογο με όλες τις εσωτερικές φωνές, ας ακούσουμε και ας ικανοποιήσουμε τα φυσικά αιτήματα των εσωτερικών υποπροσωπικοτήτων, ας αποδεχθούμε να λειτουργούμε με αρμονία και πλήρη ισοτιμία με όλες τις παιδικές κατά τάλλα εσωτερικές φωνές,
και όταν επιτευχθεί αυτό, νάμαστε σίγουροι ότι,
όλες αυτές οι υποπροσωπικότητες θα γίνουν πειθήνιοι συνεργάτες
και ανεκτίμητοι συντελεστές για στοχασμό και δράση,
αλλά και συλλογική χαλάρωση και πραγματική σιγή.