What the bleep do we know (1 & 2)

[Trithemius]

                                   ΦΟΒΟΣ   ΑΟΡΑΤΩΝ   ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ    ειναι  ο .... Σ Π Ο Ρ Ο Σ  
                                                                  ε κ ε ι ν ο υ...
                                    που   ο   Κ Α Θ Ε Ν Α Σ    μας     Μ Ε Σ Α   του    Ο Ν Ο Μ Α Ζ Ε Ι     θρησκεια....

Όντως, είναι αληθέστατον, αψευδέστατον, βεβαιότατον!

*σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

[Trithemius]

Δεν θεωρώ πως σε τέτοια θέματα πρέπει να έχουμε κάποια συγκεκριμένη επαγγελματική ιδιότητα που θα καθιστά την προσπάθειά μας έγκυρη. Η σχολή που τελείωσα είναι άσχετη με την εργασία και δεν είμαι ούτε συγγραφέας, ούτε δημοσιογράφος. Απλώς μου έκαναν μεγάλη εντύπωση αυτά τα δύο φιλμ και αποφάσισα να συγκεντρώσω όσες σημαντικές πληροφορίες βρήκα σε αυτά, μέσα σε μία εργασία. Μάλιστα, σήμερα ολοκλήρωσα σε ενιαίο κείμενο (13 σελίδων) μία ενοποιημένη-τροποποιημένη έκδοση αυτών των δύο εργασιών. Όποιος θέλει, του τη στέλνω γιατί δεν θέλω να γεμίσω πάλι με "σεντόνια" το θέμα μας...

Φίλε μου οι ώρες που πέρασα (ήταν πολλές) στίβοντας το μυαλό μου και επεξεργαζόμενος τις πληροφορίες που μου έδωσαν αυτά τα φιλμ, θεωρώ πως ήταν πολύ σωστή και παραγωγική διαχείρηση χρόνου. Μάλιστα, έχω να σου πω ότι σε πολλά ζητήματα βρήκα μία κοινή οπτική μεταξύ αυτών που είχα στο μυαλό μου και θεωρούσα σωστά και αυτών που παρουσιάστηκαν στα φιλμ. Αν όμως κάτι ήταν για εμένα πραγματικά αποκάλυψη, ήταν η σύνδεση των συναισθημάτων και των εξαρτήσεών μας με την παραγωγή συγκεκριμένων χημικών ουσιών από τον εγκέφαλό μας

Σχετικά με αυτό που αναφέρεις πως δεν ξέρεις αν θα μοιραζόσουν μαζί μας κάτι ανάλογο, πιστεύω πως δεν πρέπει να λέμε όχι στη δημιουργικότητα και στη χρησιμότητα ενός τέτοιου χώρου συζήτησης και ζύμωσης απόψεων. Προοδευτικά, θα έχουμε σημαντικά οφέλη (εδώ πλειοτροπικά), τα οποία δρουν επάνω μας αθροιστικά. Ακόμη και η ενασχόληση με τον εσωτερισμό ή η παραμονή και ενεργή συμμετοχή μας σε αυτό ή σε άλλα φόρουμ, θεωρώ πως είναι ένα είδος θετικής πνευματικής εξάρτησης. Επομένως λέω ναι σε τέτοιες ενασχολήσεις!

[Κανένας]

Φίλε Trithemius, και πάλι συγχαρητήρια για την εξαιτερική εργασία που μας έδωσες.

Όταν λοιπόν σκεφτόμαστε συνεχώς τα ίδια στενάχωρα πράγματα, όπως η άσχημη οικονομική μας κατάσταση ή μία χαμένη αγάπη, βαθμιαία ο οργανισμός μας θα μας ζητά ολοένα και περισσότερο να το επαναλάβουμε, ή τουλάχιστον να συντηρούμε τη συχνότητα της σκέψης προς αυτά.

Οι θετικές σκέψεις παρουσιάζουν την ίδια συμπεριφορά?  Δηλαδή ο οργανισμός μας εθίζεται σε θετικά συναισθήματα και ο εγκέφαλος να δημιουργεί θετικές καταστάσεις που να παράγουν αυτά τα θετικά συναισθήματα?

[Trithemius]

Οι θετικές σκέψεις παρουσιάζουν την ίδια συμπεριφορά?  Δηλαδή ο οργανισμός μας εθίζεται σε θετικά συναισθήματα και ο εγκέφαλος να δημιουργεί θετικές καταστάσεις που να παράγουν αυτά τα θετικά συναισθήματα?

Φαίνεται πως ναι. Στο σχετικό τμήμα με τα συναισθήματα, είχα γράψει:

Φυσικά, σε όλες αυτές τις εξαρτήσεις, υπάρχουν και οι θετικές όπως ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής που μας αρέσει ή ένα είδος αρώματος από λουλούδια που έχουμε στον κήπο μας, ή μία κατηγορία κινηματογραφικών ταινιών ή ένα είδος φαγητού. Όλα σχετίζονται με το πώς είναι φτιαγμένο το νευρικό σύστημα του κάθε ανθρώπου και φυσικά, σε αυτόν τον τομέα, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.

Σου έτυχε ποτέ να πλημμυρίσει το μυαλό σου μία σκέψη και στη συνέχεια να νοιώσεις κάποιο ελαφρύ τσίμπημα στην περιοχή των νεφρών; (εμένα ναι). Επίσης ας μην ξεχνάμε το τι γίνεται στο σώμα μας όταν κάνουμε έρωτα. Η ανάγκη που έχουμε για σαρκική επαφή σχετίζεται επίσης με αυτό που με ρωτάς (είχε γίνει σχετική μνεία στην πρώτη εργασία).

[Rose]

Συγχαρητήρια για την εργασία σου Trithemius.  Τέτοιες πολύτιμες εργασίες μέσα από το προσωπικό πρίσμα του καθενός μας, συνδράμουν αφάνταστα στην συνειδησιακή μας ανάπτυξη και επομένως στην πνευματική μας ελευθερία.

[suida]

  Απο   τη   στιγμη   που  θα  μετατρεψουμε  μια    ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ   η   ενα   ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ   σε   ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ....
                            τα   φραγματα    σ π α ν ε     και    ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΜΕ    οτι   
                            ειμαστε    σε    Θ Ε Σ Η    να    πραγματοποιουμε    ολο   και 
                                      μ ε γ α λ υ τ ε ρ ε ς     ολο   και   πιο
                                      Α  Π Ι Θ Α Ν Ε Σ     φαντασιωσεις.....

                           ΚΑΙ   ΑΥΤΟ    ειναι   η    ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ     δ ι α δ ι κ α σ ι α    μας....!!

  Ετσι,   μπορουμε    να   αρχισουμε    με   ενα    Τ Ι Π Ο Τ Α ,   και   απο  το   Τ Ι Π Ο Τ Α   και  απο  το   Π Ο Υ Θ Ε Ν Α ...
                            να   ανοιξει    ενας    Δ Ρ Ο Μ Ο Σ !!!!

  Στο   Σ Υ Μ Π Α Ν    δεν   Υ Π Α Ρ Χ Ο Υ Ν     κανονες,   ΑΛΛΑ    νομοι   Ε Μ Ψ Υ Χ Ο Ι !!!   Α ρ κ ε ι    ΕΜΕΙΣ    να   Δ Η Μ Ι Ο Υ Ρ Γ Ο Υ Μ Ε ...
                              το   Α Ν Α Λ Ο Γ Ο    συναισθημα   και    το   Σ Υ Μ Π Α Ν   θα    Α Ν Τ Α Π Ο Κ Ρ Ι Θ Ε Ι ...
                                                                    Π Α Ρ Α Δ Ι Δ Ο Ν Τ Α Σ
                              το    αντικειμενο   του   Π Ο Θ Ο Υ   μας!!    Ο Π Ο Ι Ο    κι   αν   ειναι   Α Υ Τ Ο !!!

                                                                                                            ειναι   δυνατον  να  μην  σ'  ΑΓΑΠΩ!!...ΚΑΝΕΝΑΣ..   Ε Ι Ν Α Ι ??

[livelove]

Το "What the beep do we know" κυκλοφορεί και σε βιβλίο, αν κάποιος ενδιαφέρεται εκτός από την περίληψη και για λεπτομέρειες.
Κυκλοφορεί μεταφρασμένο και στα Ελληνικά.

Όμως....πρόκειται για 250 σελίδες....
Εν συγκρίσει με την καταπληκτική περίληψη της ταινίας από τον Trithemius!! (χαρά στο κουράγιο σου) είναι πολλές...αλλά αξίζει τον κόπο.
Ακόμα κι εγω που δεν έχω και τόσο καλή σχέση με τα της φυσικής επιστήμης, άρχισα να καταλαβαίνω κάτι. μια και είναι έτσι γραμμένο γενικότερα και δεν "κουράζει"!!

[Rose]

Ενημερώνουμε πως έχουν σβηστεί μηνύματα που άπτονται προσωπικών δεδομένων. Παρατηρήθηκαν κακόβουλες σκοπιμότητες ευτελισμού προσωπικοτήτων, γι' αυτό παρακαλούμε να αποφεύγονται προσωπικές αντιπαραθέσεις και διενέξεις, αλλά η συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από κριτική ανάλυση και ανάπτυξη θεμάτων. Ειδάλλως όσα μηνύματα αναφέρονται ή στρέφονται ενάντια σε πρόσωπα του φόρουμ θα διαγράφονται.

[livelove]

ΠΡΙΝ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ θα πρότεινα να δείτε πρώτα την ταινία. Αφού τα έγραψα όλα αυτά τα κατεβατά...είχα μια έκλαμψη και ξαναγύρισα στην αρχή για να πώ σε όποιον τυχον δεν έχει δει την ταινία και ενδιαφέρεται....να την δει..διότι "άλλη αίσθηση" έχει να δει κανείς πρωτα χωρίς επιστημονικές θεωρίες. Δεν ξέρω πώς μου ρθε τωρα αυτό. Αλλά το σκέφτηκα και το λέω...

"Αυτοί που δεν συγκλονίζονται όταν έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με την θεωρία των κβάντων, μάλλον δεν την έχουν κατανοήσει",
Νίλς Μπορ-τιμήθηκε το 1922 με το βραβείο Νόμπελ, για το έργο του στη δομή του ατόμου

Αυτός είναι ο τίτλος του κεφαλαίου που αναφέρεται στην κβαντική φυσική...!!

<<Η Κλασική Νευτώνειος Φυσική βασίζεται σε παρατηρήσεις των στερεών, συνηθισμένων αντικειμένων της κοινής εμπειρίας,από μήλα που έπεφταν μέχρι πλανήτες σε τροχιά. Οι νόμοι της δοκιμάστηκαν επανειλημμένως, αποδείχτηκαν και δοκιμάστηκαν σε μια περίοδο πολλών εκατοντάδων χρόνων. Ήταν κατανοητοί και βοήθησαν πολύ στην πρόβλεψη της φυσικής συμπεριφοράς, όπως φάνηκε και από τον θρίαμβο της βιομηχανικής επανάστασης.Άλλα προς το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, όταν οι φυσικοί άρχισαν να αναπτύσουν τα εργαλεία με τα οποία θα ερευνούσαν τις μικροσκοπικές επικράτειες της ύλης, ανακάλυψαν κάτι πολύ προβληματικό: η νευτώνειος φυσική δεν επαρκούσε! Δεν μπορούσε μήτε να εξηγήσει μήτε να προβλέψει τα αποτελέσματα που έβρισκαν οι ερευνητές.
Στα επόμενα 100 χρόνια, μια εξ ολοκλήρου νέα επιστημονική περιγραφή αναπτύχθηκε για να εξηγήσει τον μικροσκοπικό κόσμο. Γνωστή ως κβαντομηχανική ή φυσική των κβάντων (ή απλώς θεωρία των κβάντων), αυτή η νέα γνώση δεν αντικαθιστά τη νευτώνεια φυσική, η οποία καλά κρατεί όταν πρόκειται να εξηγήσει μεγάλα, μακροσκοπικά αντικείμενα. Θα έλεγε μάλλον κανείς πως η νέα φυσική εφευρέθηκε για να πάει (θαρραλέα) εκεί όπου δεν μπορούσε να πάει η νευτώνεια φυσική: στον υποατομικό κόσμο.
"Το σύμπαν είναι πολύ παράξενο", λέει ο Δρ Stuart Takeoff. "Φαίνεται να υπάρχουν δύο συστήματα νόμων που το κυβερνούν. Στον καθημερινό μας, κλασικό κόσμο, που σημαίνει κατά προσέγγιση στο μέγεθός μας και στη χρονική μας κλίμακα, τα πράγματα περιγράφονται από τους νόμους κίνησης του Νεύτωνα που ορίστηκαν πριν από πολλές εκατοντάδες χρόνια. ...Ωστόσο όταν κατεβαίνουμε σε μικρότερες κλίμακες, στο επίπεδο των ατόμων, τον λόγο παίρνει ένα διαφορετικό σύνολο. Αυτοί είναι οι νόμοι των κβάντων.">>

Αυτό που ανακάλυψε η θεωρία των κβάντων σαστίζει τόσο τον νου ώστε ακούγεται περισσότερο σαν επιστημονική φαντασία: τα μόρια μπορούν να βρίσκονται σε δύο ή περισσότερες θέσεις ταυτόχρονα (Ένα πρόσφατο πείραμα αποκάλυψε πως ένα σωματίδιο μπορούσε να βρεθεί ταυτόχρονα σε 3.000 θέσεις!) Το ίδιο "αντικείμενο" μπορέι να εμφανιστεί ως μόριο, εντοπίσιμο σε μία θέση, ή ένα κύμα εξαπλωμένο σε χώρο και χρόνο.
Ο Αϊνστάιν είπε πως τίποτα δεν μπρεί να ταξιδέψει γρηγορότερα από το φως, αλλά η φυσική των κβάντων έχει αποδείξει πως υποατομικά σωματίδια φαίνεται να επικοινωνούν ακαριαία ανεξάρτητα από οποιαδήποτε έκταση του χώρου.
Η κλασική φυσική ήταν αιτιοκρατική: δεδομένων κάποιων συνθηκών (όπως η θέση και η ταχύτητα ενός αντικειμένου), μπορούσες να αποφασίσεις με σιγουριά που θα πήγαινε. Η φυσική των κβάντων είναι πιθανοκρατική: ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις με απόλυτη βεβαιότητα πώς θα εξελιχθεί ένα συγκεκριμένο πράγμα.
Στην κλασική φυσική επικρατούσε ο αναγωγισμός: βασιζόταν στην προϋπόθεση πως μόνο με την γνώση των επιμέρους τμημάτων θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε το όλον.Η νέα φυσική είναι περισσότερο οργανική και ολιστική: δημιουργεί μια εικόνα του σύμπαντος ως ενός ενοποιημένου συνόλου, του οποίου τα μέρη διασυνδέονται και αλληλοεπηρεάζονται.
Ίσως, το σημαντικότερο έιναι οτι η φυσική των κβάντων απάλειψε την έντονη καρτεσιανή διάκριση μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου, παρατηρητή και παρατηρούμενου, η οποία κυριαρχούσε στην επιστήμη επί 400 χρόνια.
Στη φυσική των κβάντων, ο παρατηρητής επηρεάζει το παρατηρούμενο αντικείμενο.Δεν υπάρχουν απομονωμένοι παρατηρητές ενός μηχανικού σύμπαντος, αλλά όλα συμμετέχουν στο σύμπαν.

[livelove]

<<  Ασύλληπτο γεγονός Νο1 - Κενός Χώρος

Ας αρχίσουμε με κάτι που είναι πολύ οικείο για τους περισσότρους από εμάς. Μία από τις πρώτες ρωγμές της νευτώνειας φυσικής ήταν η ανακάλυψη οτι τα άτομα, οι καθ' υπόθεση δομικοί λίθοι του φυσικού σύμπαντος, αποτελούνταν κυρίως από κενό χώρο. Πόσο κενό; Αν χρησιμοποιήσουμε μια μπάλα του μπάσκετ για την αναπαράσταση ενός πυρήνα υδρογόνου, το ηλεκτρόνιου που περιστρέφεται γύρω του θα βρίσκεται περίπου 32 χιλιόμετρα μακριά και ο ενδιάμεσος χώρος θα είναι κενός. Όταν κοιτάζεται λοιπόν γύρω σας έχετε υπόψη σας πώς ό,τι υπάρχει εκεί έιναι πολύ μικροσκοπικά υλικά σημεία που περιβάλλονται από το τίποτα.
Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Αυτή η υποτιθέμενη "κενότητα" δεν είναι καθόλου άδεια: περιέχει τεράστιες ποσότητες δυσδιάκριτης, ισχυρής ενέργειας. Ξέρουμε πως η ενέργεια αυξάνεται καθώς πηγαίνουμε σε διαλανθάνοντα επίπεδα ύλης (η πυρηνική ενέργεια είναι ένα εκατομμύριο φορές ισχυρότερη από τη χημική ενέργεια, για παράδειγμα). Οι επιστήμονες λένε τώρα πως υπάρχει περισσότερη ενέργεια σε ένα κυβικό εκατοστό κενού χώρου (περίπου το μέγεθος ενός βώλου) από ό,τι στο γνωστό σύμπαν συνολικά. Παρόλο που οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να την μετρησουν αμεσα, έχουν δει τα αποτελέσματα αυτού του απέρνατου ωκεανού ενέργειας.

Ασύλληπτο γεγονός Νο2- Σωματίδιο, κύμα ή κυματοσωματίδιο;

Δεν ισχύει απλώς οτι υπάρχει χώρος ανάμεσα σε σωματίδια, αλλά καθώς οι επιστήμονες εξερευνούσαν βαθύτερα το άτομο, ανακάλυψαν πως τα υποατομικά σωματίδια (τα συστατικά στοιχεία των ατόμων) δεν είναι ούτε αυτά στερεά. Φαινόταν, μάλιστα, να έχουν διττή φύση. Αναλόγως με τον τρόπο τον οποίο τα παρατηρούμε, συμπεριφέρονται είτε ως σωματίδια είτε ως κύματα. Τα σωματίδια μπορεί να περιγραφούν ως χωριστά, στερεά αντικείμενα με συγκεκριμένες θέσεις στον χώρο. Τα κύματα, από την άλλη, δεν είναι εντοπισμένα ή στερεά, αλλά έιναι διασπαρμένα, σαν ηχητικά κύματα ή σαν κύματα στο νερό.
Υπό μορφή κυμάτων, τα ηλεκτρονια ή φωτόνια (σωματίδια φωτός) δεν έχουν ακριβή θέση, αλλά υπάρχουν ως "πεδία πιθανότητας". Υπό μορφή σωματιδίων, το πεδίο πιθανότητας "καταρρέει" σε ένα στερεό αντικείμενο, εντοπίσιμο σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο.
Είναι καταπληκτικό ότι αυτο που φάινεται να αλλάζει την κατάσταση είναι η παρατήρηση ή η μέτρηση. Ηλεκτρόνια που δεν έχουν μετρηθεί η παρατηρηθεί συμπεριφέρονται σαν κύματα. Μόλις, όμως, τα υποβάλλουμε σε παρατήρηση κατά τη διάρκεια ενός πειράματος "καταρρέουν" σε ένα σωματίδιο που δεν μπορεί να εντοπιστεί.
Πώς μπορεί, όμως, κάτι να είναι και στερεό σωματίδιο και μαλακό, ρέον κύμα; Ίσως, το παράδοξο να λυθεί αν θυμηθούμε  τί είπαμε προηγουμένως:  τα σωματίδια συμπεριφέρονται σαν κύμα ή σαν σωματίδιο. Αλλά το "κύμα" είναι απλώς μια αναλογία. Όπως είναι και το "σωματίδιο" μια αναλογία από τον καθημερινό μας κόσμο. Αυτή η ιδέα περί κύματος εδραιώθηκε στην κβαντική θεωρία από τον Έρβιν Σρέντιγκερ (Erwin Schrodinger), ο οποίος με την περίφημη "εξίσωση κύματος" συνόψισε με μαθηματικό τρόπο τις κυματοειδείς πιθανότητες του σωματιδίου πριν από την παρατήρηση.
Ορισμένοι φυσικοί, σε μια προσπάθεια να διασαφηνίσουν οτι δεν γνωρίζουν πραγματικά τί στο ΚΑΛΟ είναι αυτό με το οποίο ασχολούνται- αλλά ό,τι κι αν είναι, όμοιο του δεν έχουν δει-αποφάσισαν να ονομάσουν το φαινόμενο αυτό "κυματοσωματίδιο".>>

[livelove]

<< Ασύλληπτο γεγονός Νο3 - Κβαντικά άλματα και πιθανότητα

Μελετώντας το άτομο, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως όταν τα ηλεκτρόνια κινούνται από τροχιά σε τροχιά γύρω από τον πυρήνα, δεν κινούνται στον χώρο με τον τροπο που κινούνται τα συνηθισμένα αντικείμενα, αλλά κινούνται ακαριαία. Εξαφανίζονται, δηλαδή,από μια θέση, μια τροχιά, και εμφανίζονται σε μια άλλη. Αυτό ονομάστηκε "κβαντικό άλμα".
Σαν να μην παρέβαινε αυτό αρκετούς κανόνες της καθημερινής πραγματικότητας, ανακάλυψαν επίσης πως δεν μπορούσαν να καθορίσουν επακριβώς που θα εμφανίζονταν τα ηλεκτρόνια ή πότε θα έκαναν το άλμα. Το καλύτερο που μπόρεσαν να κάνουν ήταν να διατυπώσουν τις πιθανότητες (η κυματική εξίσωση του Σρεντιγκερ) για τη νέα θέση ενός ηλεκτρονίου. "Η πραγματικότητα, όπως τη ζούμε, δεν παύει να δημιουργείται συνεχώς κάθε στιγμή, μέσα από αυτην  τη δεξαμενή πιθανοτήτων", λέει ο δρ Satinover, "αλλά το πραγματικό μυστήριο με αυτή είναι οτι έξω από τη δεξαμενή των πιθανοτήτων, το ποιο είναι αυτό που θα συμβεί, καθορίζεται από πράγματα που δεν ανήκουν στο φυσικό σύμπαν. Δεν υπα΄ρχει διαδικασία που το κάνει να συμβεί. "
Ή όπως συχνά δηλώνεται: τα κβαντικά συμβάντα είναι τα μοναδικά. πραγματικά τυχαία συμβάντα στο σύμπαν.

Ασύλληπτο γεγονός Νο4 - η Αρχή της Αβεβαιότητας

Στν κλασική φυσική, όλες οι ιδιότητες ενός αντικειμένου, περιλαμβανομένων της θέσης και της ταχύτητάς του, μπορούν να μετρηθούν με ακρίβεια, η οποία περιορίζεται μόνο από την τεχνολογία μας. Αλλά σε κβαντικό επίπεδο, όταν μετράς μια ιδιότητα σαν την ταχύτητα δεν μπορείς να έχεις μιαν ακριβή μέτρηση και άλλων ιδιοτήτων, όπως η θέση.  Όταν γνωρίζεις που βρίσκεται κάτι, δεν μπορείς να γνωρίζεις και πόσο γρήγορα κινείται. Αν γνωρίζεις πόσο γρήγορα κινείται, δεν μπορείς να ξέρεις και που βρίσκεται. Επίσης, δεν έχει σημασία πόσο περίπλοκη ή προηγμένη είναι η τεχνολογία, ο πέπλος της ακρίβειας δεν μπορεί να διαπεραστεί.
Η Αρχή της Αβεβαιότητας (επίσης γνωστή και ως απροσδιοριστία) διατυπώθηκε από τον Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, έναν από τους πρωτοπόρους της φυσικής των κβάντων. Αυτός υποστηρίζει πως όσο σκληρά κι αν προσπαθήσετε, ποτέ δεν θα έχετε μια ακριβή μέτρηση και της ταχύτητας και της θέσης. Όσο περισσότερο εστιάζουμε στο ένα, τόσο πιο αβέβαιη γίνεται η μέτρηση του άλλου.

[livelove]

Ασύλληπτο γεγονός Νο5 - Μή τοπικότητα, E-P-R, Θεώρημα του Bell και κβαντικός συσχετισμός

Ο Άλμπερτ Άϊνσταιν δεν συμπαθούσε τη φυσική των κβάντων (για να το θέσουμε κάπως ευγενικά). Μεταξύ άλλων, αντέδρασε στο τυχαίο που περιγράψαμε παραπάνω με την περιβόητη φράση: "Ο Θεός δεν παίζει ζάρια με το Σύμπαν", στο οποίο ο Νίλς Μπορ απάντησε: "Πάψε να λες στον Θεό τί να κάνει"!
Σε μια προσπάθεια να αποδειχθεί πως η κβαντική θεωρία 'ηταν ελλιπής. το 1935, οι Einstein, Pedolsky και Rosen (EPR) δημοσίευσαν ένα νοερό πείραμα που προσπαθούσε να αποδείξει τη γελοιότητα των ισχυρισμών της κβαντικής θεωρίας. Σκεπτόμενοι έξυπνα, εξαίρεσαν μία από τις συνέπειες των κβάντων που δεν είχε κατανοηθεί ιδιαίτερα εκείνη την εποχή: Κανονίζετε να έχετε δύο σωματίδια που δημιουργούνται ταυτόχρονα, που σημαίνει πως βρίσκονται σε συσχετισμό ή σε υπέρθεση. Μετά τα εκτοξεύετε προς αντίθετες κατευθύνσεις του σύμπαντος. Κάνετε, κατόπιν, κάτι στο ένα σωματίδιο για να αλλάξετε την κατάστασή του- το άλλο σωματίδιο αλλάζει ακαριαία για να υιοθετήσει μια αντίστοιχη κατάσταση. Ακαριαία!
Η ιδέα ήταν τόσο κωμική που ο Αϊνστάιν αναφερόταν σε αυτήν ως "απόκοσμη δράση και απόσταση". Σύμφωνα με τη δική του θεωρία τη σχετικότητας τίποτα δεν μπορεί να ταξιδέψει γρηγορότερα από το φώς. Κι αυτό ήταν απείρως πιο γρήγορο! Επιπλέον, η ιδέα πως ένα ηλεκτρόνιο μπορεί να παρακολουθεί στενά ένα άλλο στην αντίθετη πλευρά του σύμπαντος, απλώς παραβίαζε κάθε αίσθηση της πραγματικότητας.
Εν συνεχεία, το 1964, ο John Bell δημιούργησε μια θεωρία που στην ουσία έλεγε οτι η θεωρία των Einstein, Pedosky και Rosen ήταν σωστή. Αυτό ακριβώς συμβαίνει: η ιδέα οτι κάτι έιναι τοπικό ή υπάρχει σε μία μόνο θέση, είναι εσφαλμένη. Τα πάντα είναι μή τοπικά. Τα σωματίδια συνδέονται στενά σε ένα επίπεδο που έιναι πέραν του χρόνου και του χώρου.
Στα χρόνια που πέρασαν από τότε ο  Bell δημοσίευσε το θεώρημά του, η ιδέα επαληθεύτηκε πολλές φορές στο εργαστήριο. Δοκιμάστε να το χωρέσετε αυτό στο μυαλό σας έστω για μια στιγμή. Ο χρόνος και ο χώρος, τα βασικότερα χαρακτηριστικά του σύμπαντος στο οποίο ζούμε, έχουν κατα κάποιο τροπο παραγκωνιστεί στον κόσμο των κβάντων από την ιδέα πώς όλα βρίσκονται σε επαφή όλη την ώρα.  Δεν είναι παραξενο που ο Αϊνστάιν πίστευε πως αυτό θα αποτελούσε την χαριστική βολή για την κβαντομηχανική-δεν έχει καμία λογική.
Μολαταύτα, αυτό το φαινόμενο φαίνεται να αποτελεί έναν εφαρμόσιμο νόμο του σύμπαντος. Στην ουσία, ο Σρέντιγκερ φέρεται να έχει πει πως ο κβαντικός συσχετισμός δεν ήταν μία από τις ενδιαφέρουσες απόψεις περι κβάντων: ήταν ή άποψη. Το 1975. ο θεωρητικός φυσικός Henry Stapp, αποκάλεσε το θεώρημα του Bell "την πιο βαθυστόχαστη ανακάλυψη της επιστήμης" Προσέξτε οτι λέει επιστήμη και όχι φυσική.>>

[Trithemius]

Φίλε clarion τα δεδομένα που μας παρέθεσες είναι πραγματικά πολύ σημαντικά!

Εκείνο που θέλω να προσθέσω σε όλα αυτά, είναι πως κατανοούμε πλέον τη δύναμη της προσωπικότητάς μας. Η κβαντική φυσική μας δίνει το δεδομένο πως εμείς ως παρατηρητές επηρεάζουμε το αντικείμενο που παρατηρούμε και μάλιστα αντιλαμβανόμαστε πως ένα αντικείμενο αποκτά σαφή και οριστική υπόσταση μόνον όταν το παρατηρούμε (γιατί σε κάθε άλλη χρονική στιγμή μπορεί να βρίσκεται σε χιλιάδες άλλες θέσεις και καταστάσεις).

Αυτή η συνειδητοποίηση δίνει πλέον μία νέα οπτική ακόμη και στη μεταφυσική και στον εσωτερισμό, που ως πνευματικές ενασχολήσεις έχουν και αυτές τις δικές τους παραδοχές, τους δικούς τους νόμους και κανόνες περί σύμπαντος και ανθρώπου και όλα αυτά έχουν κατά καιρούς δοθεί και διδαχθεί σε διάφορες εσωτερικές σχολές.

Με την "εμπλοκή" όμως της κβαντικής φυσικής στον εσωτερισμό, προκύπτει το θέμα πως πλέον πολλά σταθερά δεδομένα και νόμοι που χρησιμοποιούσε ο εσωτερισμός για να περιγράψει τον κόσμο (μικρόκοσμο και μακρόκοσμο), θα λέγαμε πως όχι ακριβώς καταρρίπτονται αλλά εμπλουτίζονται γιατί προστίθεται πλέον ο βασικός παράγοντας άνθρωπος-παρατηρητής. Κατά συνέπεια, από τη στιγμή που ο κάθε άνθρωπος τελικά αντιλαμβάνεται μία καθαρά προσωπική εκδοχή του μικρόκοσμου και του μακρόκοσμου, τίποτα δεν είναι σταθερό και δεδομενο αλλά μόνον απόλυτα σχετικό γιατί είναι απόλυτα προσωπικό-υποκειμενικό.

Για παράδειγμα, με αυτή την προσέγγιση της πραγματικότητας, η δική μου αντίληψη του αστρικού κόσμου είναι μοναδική σε σχέση με των υπολοίπων ανθρώπων, ή το πως αντιλαμβάνομαι στο μυαλό μου να λειτουργεί το σύμπαν αποτελεί μία καθαρά προσωπική εκδοχή που δεν μοιάζει με καμία άλλη. Ο παράγοντας άνθρωπος λαμβάνει σημαντική θέση στον κόσμο και κατανοούμε πως η διαδικασία της μαθητείας στον εσωτερισμό γίνεται πλέον πιο δύσκολη από ποτέ γιατί μας θέτει από την πρώτη μέρα της ενασχόλησης ως κύριους ρυθμιστές αυτών των κατανοήσεων αλλά παράλληλα μας κατευθύνει πλέον στην ορθότερη κατανόηση των διδασκαλιών.

Θεωρώ πως όλα αυτά τα χρόνια που δρουν οι εσωτερικές σχολές, ως ένα βαθμό είχαν σχετιστεί με μία "απόλυτη" χροιά στα δεδομένα των διδασκαλιών τους. Ο μαθητής ξεκινούσε από το γνωστικό μηδέν και προσπαθούσε να κατακτήσει μία δεδομένη γνώση, να φτάσει στο σημείο που τώρα βρίσκονται οι δάσκαλοί του. Αυτό, ως ένα βαθμό έδινε έναν εφησυχασμό στον μαθητή γιατί θεωρούσε πως το να φτάσει στο επίπεδο του δασκάλου του και να τον ξεπεράσει, είναι απλώς θέμα χρόνου και θέλησης-αφοσίωσης. Πλέον όμως υπεισέρχεται κι ένας νέος παράγοντας στο δρόμο για την "Ιθάκη" και είναι ακριβώς η προσωπικότητά μας. Κατανοούμε λοιπόν πως βάσει των δεδομένων της κβαντικής φυσικής, οι εσωτερικές διδασκαλίες δεν μπορούν παρά να είναι ένας γενικός "μπούσουλας" προς την ευρύτερη μαθητεία. Πλέον πρέπει κάθε ώρα και στιγμή ο μαθητής (ή ο ερευνητής) να προσεγγίζει τα δεδομένα που εξετάζει με μία νέα οπτική, όχι με βάση απλά του τι "ισχύει" αλλά κάτω από το δικό του προσωπικό και μοναδικό αντιληπτικό πρίσμα. Εδώ δεν υπάρχει παραίσθηση, δεν υπάρχει λανθασμένη αντίληψη αλλά μόνον η προσωπική αντίληψη, η οποία είναι και η μοναδική ορθή για τον καθένα μας.

Έχω λοιπόν την αίσθηση πως η κβαντική φυσική, πέραν της θέσης της στον καθαρά επιστημονικό χώρο, επηρεάζει ακόμα και τον εσωτερισμό, όχι ως προς τον σκοπό ενασχόλησης αλλά στη μεθοδολογία του. Ο σκοπός της σπουδής στον εσωτερισμό παραμένει ο ίδιος, απλώς θεωρώ πως πλέον αλλάζει η μεθοδολογία προς αυτόν τον σκοπό και για την ακρίβεια γίνεται πληρέστερη από ποτέ. Το τελευταίο σημαντικό γεγονός είναι πως και η ίδια η επιστήμη, μέσω της κβαντικής φυσικής, αρχίζει να ασχολείται με θέματα μεταφυσικής και φιλοσοφίας, ενώ ταυτόχρονα και η ίδια η μεταφυσική έχει προσθέσει νέα επιστημονικά δεδομένα στο αντικείμενό της.

Πιο πάνω, ανέφερα τον "ιερό γάμο" επιστήμης και θρησκείας και αυτό είναι όντως πραγματικότητα. Η κβαντική θεώρηση του σύμπαντος, ενώνεται με τη μεταφυσική και δημιουργεί "ωσμωτικά" φαινόμενα τόσο στην επιστήμη, όσο και στη μεταφυσική που πλέον δείχνουν πως όχι μόνον μπορούν να συμπορευτούν αλλά περισσότερο από αυτό, μπορούν πλέον να αλληλοσυμπληρώνουν η μία την άλλη. Μιλάμε δηλαδή για μια "ολιστική" θεώρηση του σύμπαντος και όπως δείχνουν πλέον τα υπάρχοντα δεδομένα, οι ενεργοί νόες, είτε λέγονται επιστήμονες, είτε εσωτεριστές, έρχονται μεταξύ τους πιο κοντά από ποτέ γιατί έχουν πλέον όλα τα εφόδια για την κατά το δυνατό πληρέστερη κατανόηση τόσο του μικρόκοσμου, όσο και του μακρόκοσμου.

[livelove]

Τί είναι συνήθεια

Από την επιστήμη:

"Μες τον εγκέφαλό μας υπάρχουν νευρώνες.

Οι νευρώνες στην ουσία είναι κύτταρα νεύρων.

Αυτά συνδέονται και έτσι έχουμε νευρωνικά δίκτυα.

Αυτά τα νευρωνικά δίκτυα είναι οι μνήμες μας, οι σκέψεις μας, οι ικανότητές μας, οι πληροφορίες κτλ.

Τα νευρωνικά δίκτυα όμως συνδέονται και αυτά μεταξύ τους.

Γι' αυτό και έχουμε σύνθετες σκέψεις, μνήμες και....ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!

Ας επιλέξουμε ένα νευρωνικό δίκτυο. πχ το νευρωνικό δίκτυο "αυτοκίνητο".

Αυτό συνδέεται και σε άλλα νευρωνικά δίκτυα.

Ο οπτικός φλοιός είναι και αυτός συνδεδεμένος.

Έτσι, κάθε φορά που βλέπουμε ένα αυτοκίνητο ο οπτικός φλοιός πυροδοτεί το συγκεκριμένο δίκτυο για να μας δώσει την εικόνα ενός αυτοκινήτου.

Κάθετί διαμορφώνει νευρωνικά δίκτυα στον εγκέφαλο.

Οι εμπειρίες διαμορφώνουν, από νευρολογικής απόψεως, τον ιστό αυτών που συμβαίνουν στην αντίληψή μας και στον κόσμο μας.

Όταν δεχόμαστε ερεθίσματα από το περιβάλλον μας κάποιες πλευρές αυτών των νευρωνικών δικτύων τίθενται σε λειτουργία.

Τότε προκαλούνται στον εγκέφαλο χημικές αλλαγές.

Οι χημικές αλλαγές:

    * παράγουν συναισθηματικές αντιδράσεις
    * προσδίδουν χροιά στις αντιλήψεις μας
    * επηρεάζουν αποφασιστικά τις αντιδράσεις μας απέναντι σε ανθρώπους και καταστάσεις/συμβάντα της ζωής μας

ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΚΑΛΩΔΙΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙ

Άν κάνουμε κάτι μία φορά μια χαλαρή ομάδα νευρώνων θα αντιδράσει και θα σχηματίσει ένα δίκτυο.

Άν δεν επαναλάβουμε αυτήν την συμπεριφορά, ΔΕΝ θα χαράξει μια διαδρομή στον εγκέφαλο.

Όταν κάτι γίνεται επανειλημμένως, αυτά τα νευρικά κύτταρα αναπτύσουν μια όλο και πιο ισχυρή σύνθεση. Έτσι η ενργοποίηση του συγκεκριμένου δικτύου καθίσταται ευκολότερη.

Εάν συνεχίσουμε να πατάμε το "κουμπί" της επανάληψης στα νευρωνικά δίκτυα, οι ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ αυτές καλωδιώνονται όλο και περισσότερο στον εγκεφαλο και ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ.

Καθώς μια σύνδεση χρησιμοποιείται επανειλημμένως, γίνεται ισχυρότερη, εδραιώνεται καλύτερα.

Συμπέρασμα 1: Αυτό μπορεί να είναι ωφέλιμο ως μάθηση, αλλά μπορεί να δυσκολέψει την αλλαγή ενός ανεπιθύμητου προτύπου συμπεριφοράς.

Συμπέρασμα 2: ΝΕΥΡΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΔΕΝ ΚΑΛΩΔΙΩΝΟΝΤΑΙ ΜΑΖΙ. Χάνουν την μακροπρόθεσμη σχέση τους.

Συμπέρασμα 3: Κάθε φορά που διακόπτουμε την συνηθισμένη νοητική ή σωματική διαδικασία, η οποία ανακλάται σε ένα νευρωνικό δίκτυο τα νευρικά κύτταρα και οι ομάδες κυττάρων που συνδέονται μεταξύ τους αρχίζουν να διαλύουν την σχέση τους.

Συμπέρασμα 4: όσο λιγότερο σκεφτόμαστε κάτι, τόσο εξασθενεί η σύνδεση των νευρωνικών δικτύων, μέχρι ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΤΕΙ εντελώς.

Συμπέρασμα 5: Οι δενδρίτες που διακλαδώνονται έξω από το σώμα του κυττάρου και το συνδέουν με άλλα κύτταρα απαγκιστρώνονται και είναι διαθέσιμοι να επαναγκιστρωθούν σε άλλα κύτταρα, αφήνοντας παλιά πρότυπα να εξαφανιστούν και δημιουργώντας ενδεχομένως ΝΕΑ."


Γενικό Προσωπικό Συμπέρασμα

Τώρα λοιπόν, για σκεφτείτε...Τί μπορείτε να αλλάξετε; ΤΙ νεο μπορειτε να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ; Τ ί χρειάζεστε τελικά πράγματι από "όλα αυτά" και για ποιον λόγο; Τί θα κρατήσετε; Τί θα πετάξετε; Συχνά ακούμε να λένε πως ο άνθρωπος είναι οι συνήθειές του. Όλα τα παραπάνω έρχονται να το επιβεβαιώσουν. Θέλετε να μάθετε ποιοί είσαστε; Είστε απο εκείνους τους ανθρώπους που ΘΕΛΟΥΝ ή έστω νομίζουν οτι θέλουν  να γνωρίσουν τον εαυτό τους; Τότε αυτό είναι σίγουρα η αρχή, αν όχι η μόνη αρχή, Επομένως, παρατηρείστε. Σκεφτείτε. Δεν θέλει χρόνο. Κι αν φαίνεται δύσκολο, σκεφτείτε οτι είναι δύσκολο απλά και μόνο διότι δεν έχει ακόμα "εδραιωθεί" εκείνο το νευρωνικό δίκτυο που θα το κάνει εύκολο. Φυσικά όλα αυτά θα τα παρατηρήσετε" εντός σας". Όμως υπάρχει και αυτό που λέμε "περιβάλλον". Ας παρατηρήσετε, τότε, και "εκτός σας".

Η λέξη κλειδί σε όλο αυτό είναι: "επανάληψη". Είναι τόσο απλό. Μια ματιά να ρίξετε γύρω σας είναι μάλλον εύκολο να εντοπίσετε εκείνα που "επαναλαμβάνονται". Έτσι τελικά θα αναγνωρίσετε ποιά και τί ποιότητος νευρωνικά δίκτυα δραστηριοποιούνται πού άλλου...ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΑΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟ. Έτσι όπως το περιγράφω μοιάζει με παιχνίδι του τύπου "Βρείτε αυτόν τον μήνα 10 πράγματα που επαναλαμβάνονται εντός σας και εκτός σας". Αυτός είναι ο πρώτος γύρος του παιχνιδιου΄. Ο δεύτερος γύρος είναι: "Επιλέξτε ποιά απο τα επαναλαμβανόμενα θέλετε να δεχτείτε και ποιά να απορρίψετε". Αλλά δεν θα επεκταθώ σ' αυτό για την ώρα. Ειλικρινά, όμως, πιστεύω και ευελπιστώ ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου, πως αυτό το" παιχνίδι" έιναι πολύ καλύτερο από κάτι βιβλία που υπόσχονται αυτογνωσία και "μυστικά" της ευτυχίας και σε παρακινούν να σκεφτείς ότι αρκεί να σκεφτείς "θετικά" και όλα θα γίνουν όπως τα θες. Εγώ λέω "γιά σκεφτείτε" σκέτα νετα, ας μου επιτραπεί η έκφραση. Δεν έχει θετικά ή αρνητικά. Απλά σκεφτείτε. Ψάξτε. Ανακαλύψτε. Πράξετέ το εσείς.  Ή με άλλα λόγια κυριολεκτικά πάρτε την υπόθεση "στα δικά σας" χέρια. Σας διαβεβαιώ οτι αν μάθετε τελικά να παίζετε αυτό το "παιχνίδι" τότε σίγουρα θα έχετε ήδη γράψει το δικό σας βιβλίο προς την αλλαγη, την ελευθερία, την ευτυχία και ό,τι άλλο παρόμοιο. Η διαφορά έιναι οτι το "δικό σας" βιβλίο δεν υπόσχεται! Πραγματοποιεί!

"Επανάληψη" λοιπον η λέξη κλειδί. "Έπανάληψις μήτηρ μαθήσεως" έλεγαν οι παππούδες μας. Ποιοί παππούδες μας; Αυτοί που έχουμε συνηθίσει να λέμε "αρχαίους". Ναι...Είναι ένα πολύ πολύ ωραίο ρητό. Το οποίο βεβαίως βεβαίως έχει επανειλεμμένως επαναληφθεί από χιλιάδες στόματα. Υπάρχει αυτό το ρητό στις γνώσεις σας; Αν ναι..τότε αυτό είναι υπέροχο! Έχετε ήδη ένα νευρωνικό δίκτυο διαθέσιμο σχετικά ! Αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ μην χάνεστε στα γειτονικά νευρωνικά δίκτυα. Υψώνω ταμπέλίτσα - φωτεινό σήμα κινδύνου (!): Σκοπός είναι να "μάθετε" τον εαυτό σας. Αν βρεθείτε στη "μάθηση" γενικά που ξέρετε από παλιά, τότε, μάλλον...ακολουθήσατε λάθος δενδρίτη και βγήκατε σε λάθος νευρωνικό δίκτυο ! Και μιας και λέω για το "Επανάληψις μήτηρ μαθήσεως" μόλις "θυμήθηκα" το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ (ε, τί να κάνω..νευρωνικά δίκτυα είναι αυτά).

ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ ήταν χαραγμένο στους τοίχους του ιερού του Απόλλωνα, στο Μαντείο των Δελφών. Αποτελούσε  θεμελιώδη αρχή του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος. Το Ελληνικό Πνεύμα, όμως, όσο κι αν επικρατεί να το λέμε "αρχαίο" δεν νομίζω οτι είναι και τόσο.. αρχαίο τελικά. Κι αν φαίνεται να είναι, αυτό συμβαίνει μόνο επειδή εμείς θέλουμε να το βλέπουμε έτσι, απλά και μόνο επειδή παραδινόμαστε στη λήθη και -εξ'ορισμού- δεν αναζητούμε την Αλήθεια. Το Ελληνικό Πνεύμα είναι διαχρονικό και είναι το πνεύμα μας. Δεν είναι επιγραφή, δεν είναι μάρμαρο, δεν είναι λέξεις βγαλμένες από αποφθέγματα σοφίας, δεν είναι βιβλία ιστορίας και ονόματα φιλοσόφων. Όλα αυτά υπάρχουν χάρη στο Ελληνικό Πνεύμα και όχι το Ελληνικό Πνεύμα χάρη σε αυτά. Και αυτό το ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ τόσο καλά όσο εγώ.

Με Αγάπη

Υ.Γ. κατά την γνώμη μου, αν αποφασίσετε να τα βάλετε με κάποια "επανάληψη" ή συνήθειά σας και δείτε να δυσκολεύεστε σε βαθμό που θέλετε να τα παρατήσετε, σταθείτε για μια στιγμή και αναρωτηθείτε: "μήπως απλά το συγκεκριμένο νευρωνικό δίκτυο συνδέεται μέσω πολλών δενδριτών με πολλά νευρωνικά δίκτυα και έτσι εκ των πραγμάτων είναι δύσκολο;" Το αναφέρω αυτό ως διαπίστωση από την προσωπική μου εμπειρία. Αν και σκοπός μου σε όλα αυτά δεν είναι να παραθέσω τις δικές μου εμπειρίες σχετικά με το "παιχνίδι", μια και αυτό είναι "το δικό" μου βιβλίο το οποίο και δεν θα "εκδόσω", αφού γνωρίζω πως ο καθένας γράφει το δικό του- αισθάνθηκα την ανάγκη να μοιραστώ αυτό μαζί σας: οτι όπως σε όλα τα παιχνίδια έτσι και σε αυτό υπάρχουν βαθμοί δυσκολίας, τουτέστιν ισχυρά εδραιωμένα νευρωνικά δίκτυα και λιγότερο ισχυρά, με πολλές διασυνδέσεις ή λιγότερες κτλ κτλ. Επομένως επιλέξτε εσείς τον βαθμό δυσκολίας. Άλλα..μην τα παρατάτε.

[livelove]

Τί είναι Συναίσθημα

Από την επιστήμη:

"Τα συναισθήματα βοηθούν πολύ στο να βρίσκει ο εγκέφαλος τη σωστή μνήμη γρήγορα.

Κατα συνέπεια είναι και αυτά συνδεδεμένα με όλα τα άλλα νευρωνικά δίκτυα.

Οι συνδέσεις επιτρέπουν στον εγκέφαλο να βρίσκει πρώτα τις σημαντικότερες μνήμες.

Έτσι, φροντίζουν ώστε κάτι σημαντικό να μην ξεχνιέται γρήγορα.

Η συνειρμική μνήμη επηρεάζει την συμπεριφορά μας και την αντίδραση μας απέναντι στον κόσμο.

Τα συναισθήματα είναι και αυτά εν μέρει νευρωνικά δίκτυα.

Λέμε εν μερει διότι τα συναισθήματα συνδέονται επίσης με ένα μικρό όργανο που βρίσκεται στον εγκέφαλο, τον υποθάλαμο.

Ο υποθάλαμος παίρνει τις πρωτεϊνες και τις συνθέτει σε νευροπεπτίδια ή νευροορμόνες.

Οι "ορμόνες" προετοιμάζουν το σώμα για δράση.

Ο υποθάλαμος εκκρίνει χημικά.

Το αίμα φεύγει από τον εγκέφαλο και από το κέντρο του σώματος και πάει πχ στα άκρα (κι εμείς εκδηλώνουμε συμπεριφορά)

Τα συναισθήματα κάνουν μια εκτίμηση της κατάστασης ταχύτατα και μάλιστα δίχως καν να το σκεφτούμε.

Έτσι αποστέλλονται οι χημικοί αγγελιοφόροι (κι έτσι πχ είτε χαμογελάμε ή θυμώνουμε)


Συμπέρασμα 1: Αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα και χειριζόμαστε νέες εμπειρίες που βασίζονται στην αποθηκευμένη
νοητική/νευρωνική τράπεζα δεδομένων του παρελθόντος. Επομένως είναι δύσκολο να δούμε τί υπάρχει εκεί έξω τη στιγμή εκείνη.

Συμπέρασμα 2: Τείνουμε να εχουμε ως σημείο αναφοράς μόνο εμπειρίες από το παρελθόν.

Συμπέρασμα 3: Η προσωπικότητά μας δεν είναι παρά μια αχανώς ολοκληρωμένη στοίβα νευρωνικών δικτύων που επαναλαμβάνει την ίδια ιστορία και αντιδρά σε καταστάσεις βασισμένες στο παρελθόν.

Συμπέρασμα 4: Όλα τα νευρωνικά δίκτυα κυττάρων συνδυάζονται για να παραγάγουν την οντότητα που εμείς θεωρούμε προσωπικότητα. Όλα τα συναισθήματα, οι έννοιες και οι στάσεις κωδικοποιούνται νευρολογικά και διασυνδέονται με αποτέλεσαμ αυτό που αποκαλούμε το εγώ, κατώτερο εαυτό ή προσωπικότητα.

Συμπέρασμα 5: Ένας καλωδιωμένος εγκέφαλος έχει ως αποτέλεσμα μια καλωδιωμένη, ματάβλητη και παγιωμένη προσωπικότητα

Συμπέρασμα 6: αν αλλάξω κάποια προτίμηση, πχ στον καφέ που πίνω, υπάρχουν άλλα, εκατομμύρια δίκτυα που παραμένουν ίδια. Άρα το σύνολο παραμένει "εγώ". Αυτό είνα μάλλον αποκαρδιωτικό.

Ομως...
Ο εγκέφαλος είναι εξοπλισμένος με την ΝΕΥΡΟΠΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Νευροπλαστικότητα: η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ του εγκεφάλου να διαμορφώνει νέες συνδέσεις (δηλαδή νευρώνες που συνδέονται με άλλους νευρώνες)

Συμπέρασμα 7: Είναι δυνατόν να σπάσουμε τα καλωδιωμένα μεταξύ τους νευρωνικά δίκτυα του εγκεφάλου να αλλάξουμε συνήθειες και να κερδίσουμε την ελευθερία."

Γενικό Προσωπικό Συμπέρασμα:

Ποιοί είσαστε; Αυτό που λέτε προσωπικότητα τί τελικά είναι; Ό,τι συναποτελεί αυτο που ονομάζετε προσωπικότητα το έχετε δημιουργήσει  πραγματικά εσείς; Μήπως έχετε ενστερνιστεί κάποια χαρακτηριστικά εντός του νευρικού σας συστήματος που κάθε άλλο παρά εσείς επιλέξατε; Τί έιναι δικό σας; Τι είναι "ξένο"; Τι θέλετε να κρατήσετε; Τί όχι; Γιατί; Έχετε παρατηρήσει ποτέ τί συμβαίνει στο σώμα σας όταν χαίρεστε, όταν ηρεμείτε, όταν αγαπάτε, όταν θαυμάζετε ή όταν λυπόσαστε, όταν θυμώνεται, όταν μισείτε ή όταν φθονείτε; Σκέφτομαι οτι οι χημικές ουσίες που εκκρίνει ο υποθάλαμος συχνά τα "κάνουν μούσκεμα" και πάντα εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να μαζέψουμε τα νερά και να βάλουμε επιτέλος μια τάξη...πού αλλού  στον εγκέφαλό μας ! Αντί αυτού όμως εμείς...μένουμε άπραγοι και απλά αναρωτιόμαστε: "Αυτό τώρα γιατί συνέβη;Πώς" Και το μοναδικό πράγμα το οποίο δεν σκεφτόμαστε είναι οτι εμείς ευθυνόμαστε γι 'αυτό. Εμείς ΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ, γιατί δικός μας είναι ο εγκέφαλος, εμείς έχουμε επιτρέψει όλο αυτό το δίκτυο να κατοικοεδρεύει και να βασιλεύει εντός του δικού μας εγκέφαλου και κανείς άλλος.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που θυμώσατε χωρίς λόγο; Πότε απομακρύνατε ένα αντικείμενο απλά επειδή σας "θυμίζει" κάτι που θέλετε να ξεχάσετε; Πότε πιάσατε τον εαυτό σας να αντιδρά σε μια κατάσταση ίδια και απαράλλαχτα όπως και στο παρελθόν, αναπαράγοντας ακόμα και τα ίδια ακριβώς λόγια;

Για ποίον λόγο συμβαίνουν όλα αυτά; Μια απάντηση θα βρείτε στο "Τί είναι συνήθεια". Επίσης, εκεί είναι που λέω οτι μοιάζει με "παιχνίδι" του τύπου "Βρείτε 10 πράγματα αυτό τον μήνα που επαναλαμβάνονται". Αυτός ίσως είναι ο τρίτος γύρος: "Τί συναισθήματα έχετε όταν αναγνωρίζετε τα επαναλαμβανόμενα;". Μεταφορικά, όμως, απαριθμώ γύρους. Στο "Τί είναι συνήθεια" λέω για το "δικό σας" βιβλίο.που εσείς γράφετε και σας οδηγεί στην "ελευθερία" του να οδηγείστε όπου εσείς θέλετε και που δεν υπόσχεται αλλά πραγματοποιεί. Το δικό σας βιβλίο γράφεται με το δικό σας παιχνίδι στο οποίο εσείς βέβαια δημιουργείτε και τους γύρους και κάθετι.

Η λέξη κλειδί εδώ: είναι ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ. Έχετε ακούσει ποτέ που λένε άλλο να κοιτάς, άλλο να βλέπεις; Επίσης μόλις μου προέκυψε αυτό που λεει ο κυριολεκτικά τυφλός μάντης Τειρεσίας στον Οιδίποδα; τυφλός τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ'όμματ' εί. Είσαι, λέει, τυφλός και στα αυτιά και στον νου και στα μάτια. Βέβαια, για άλλον λόγο τό έλεγε αυτό ο Τειρεσίας στον Οιδίποδα, αλλα θεωρώ οτι και σ' εμάς τό ίδιο ακριβώς θα έλεγε.