Αποστολέας Θέμα: What the bleep do we know (1 & 2)  (Αναγνώστηκε 55455 φορές)

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #30 στις: Ιανουαρίου 09, 2008, 21:53:51 »
Αγαπητή Rose_777:

Παράθεση
Εδώ το φιλμ, παρουσιάζει μία αντίφαση... Τελικά υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα, εφόσον υπάρχουν "θετικά" και "αρνητικά" συναισθήματα?

Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον "χρωματισμό" διαφόρων εννοιών, γι' αυτον ακριβώς τον λόγο έβαλα τους όρους αυτούς σε εισαγωγικά ;)

Γενικότερα το φιλμ απορρίπτει το δίπολο καλό-κακό με την έννοια που το γνωρίζουμε και ενστερνίζεται το δίπολο θετικό-αρνητικό το οποίο καλύπτει καλύτερα το θέμα. Το θετικό-αρνητικό έχει να κάνει (όπως ήδη έχω αναφέρει στην παρουσίαση) με σκέψεις και πράξεις που μας βοηθάνε να εξελιχθούμε ή δεν μας βοηθάνε να εξελιχθούμε. Η απόλυτη ταύτιση καλό-κακό = θετικό-αρνητικό δεν μπορεί να ισχύει γιατί υπάρχει περίπτωση μία καλή πράξη τελικά να έχει για εμάς αρνητικά αποτελέσματα και να μην μας βοηθήσει να εξελιχθούμε. Ξέρω πως θα μου θυμίσεις τον νόμο του Κάρμα αλλά θέλω απλά να επισημάνω πως στο συγκεκριμένο φιλμ επιχειρείται μία "απεμπλοκή" του γνωστού διπόλου καλό-κακό από τη ζωή των ανθρώπων και προωθείται η προσέγγιση του θετικού προς την εξέλιξή μας και του αρνητικού προς αυτή.

Παράθεση
Η Αρχαία Ελληνική Κοσμοαντίληψη καθώς και η Ροδοσταυρική είναι σύμφωνη με τα ευρήματα της Κβαντικής Φυσικής, μια και πρεσβεύουν την "Πανθεϊστική" αντίληψη και την αλληλεξάρτηση μας με το περιβάλλον μας.  Η Πανθεϊστική αντίληψη, δηλώνει πως η Θεϊκή Ουσία, ενοικεί Παντού και στα Πάντα.

Δεν νομίζω πως η κβαντική φυσική προάγει κάποιο θεϊστικό μοντέλο, απλώς μας αποκαλύπτει πως πραγματικά ισχύει το Εν το Παν! Πάντως στα περί πανθεϊσμού, αν αναφέρεσαι στην κοσμοθέαση των Ορφικών θα συμφωνήσω, όμως στην αρχαία Ελλάδα θεωρώ πως επικρατούσε ο πολυθεϊσμός που ως προσέγγιση του θείου διαφέρει από τον πανθείσμό (σύμπαν=θεός) ή ακόμα υπήρχε και η προσέγγιση του Ηράκλειτου με τον πανενθεϊσμό (ο θεός ενυπάρχει σε όλο το σύμπαν αλλά επεκτείνεται και πέραν αυτού).

Παράθεση
Ο φωτισμένος είναι απαραίτητα Ανθρωπιστής... για να μην ξεχνιόμαστε... :D

Σωστό αλλά ο ανθρωπιστής δεν είναι απαραίτητα φωτισμένος... για να μην ξεχνιόμαστε... :D

Παράθεση
Η αποκάλυψη όμως πως "οι σκέψεις μας επηρεάζουν τα συναισθήματά μας", μας οδηγεί στην αυτοκυριαρχία του ψυχισμού μας, και επομένως στη συνειδησιακή μας ελευθερία.

Σωστό και κάτι περισσότερο: αυτή η συσχέτιση μας αποκαλύπτει πως το κλειδί της αυτοΐασης (ψυχικής και σωματικής) είναι η ελεγχόμενη παραγωγή και κατευθυντικότητα των σκέψεων και των συναισθημάτων μας. Αν πραγματικά μπορέσουμε να ενεργοποιήσουμε το κατάλληλο σύμπλεγμα σκέψεων και συναισθημάτων, κατ' ουσίαν θα "επανακαλωδιώσουμε" τον εγκέφαλό μας και θα έχουμε βρει τον τρόπο να θεραπέυσουμε και να θεραπευτούμε από ψυχικές και σωματικές παθήσεις. Όπως η φύση (μακρόκοσμος) παράγει η ίδια τις μεθόδους και τους τρόπους να θεραπεύεται και να επανακάμπτει, έτσι και ο άνθρωπος (μικρόκοσμος) έχει παρόμοιες δυνατότητες ;)

Παράθεση
Ποιος μας φταιει? Εμείς κάναμε κόλαση την ζωή μας... ΕΜΕΙΣ...

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ευχάριστα αλλά περισσότερο δυσάρεστα γεγονότα προέρχονται από τρίτες αιτίες και όχι από εμάς τους ίδιους. Όμως ήδη είναι γνωστό το αντίδοτο στο δηλητήριο της ζωής μας: Η συστηματική κι έντονη παραγωγή θετικών σκέψεων και συναισθημάτων (περισσότερα επ' αυτού στο... "Μυστικό" ;))

Ένας θετικός οραματισμός τη μέρα κάνει τις δυστυχίες μας πέρα :D
...spes mea in mentem est...

nikos

  • Μηνύματα: 22
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #31 στις: Ιανουαρίου 10, 2008, 09:06:26 »
Παράθεση
Ζούμε στον Άδη. Αυτός ο κόσμος είναι ο Άδης. Εδώ αντιμετωπίζουμε τους δαίμονές του, τα πάθη μας....

Ζούμε στα ....Τ ά ρ τ α ρ α !!!!

Δεν διαφωνώ στα περισσότερα που γράφτηκαν, αλλά αυτές οι πιο πάνω δηλώσεις μου φαίνονται κάπως υπερβολικές ...  ::)
Διδασκαλία δεν υπάρχει, δεν υπάρχει Λυτρωτής που ν΄ ανοίξει δρόμο. Δρόμος ν΄ ανοιχτεί δεν υπάρχει.

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #32 στις: Ιανουαρίου 10, 2008, 12:02:26 »
Σωστό και κάτι περισσότερο: αυτή η συσχέτιση μας αποκαλύπτει πως το κλειδί της αυτοΐασης (ψυχικής και σωματικής) είναι η ελεγχόμενη παραγωγή και κατευθυντικότητα των σκέψεων και των συναισθημάτων μας. Αν πραγματικά μπορέσουμε να ενεργοποιήσουμε το κατάλληλο σύμπλεγμα σκέψεων και συναισθημάτων, κατ' ουσίαν θα "επανακαλωδιώσουμε" τον εγκέφαλό μας και θα έχουμε βρει τον τρόπο να θεραπέυσουμε και να θεραπευτούμε από ψυχικές και σωματικές παθήσεις.
Αυτό μήπως υπονοεί ότι είμαστε άρρωστοι ψυχικά?  Κλινικά πως λέγεται αυτό?  Ψυχοπάθεια? 

Χμ.......  Τι μου θυμίζει αυτό.......
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,488.0.html
« Τελευταία τροποποίηση: Ιανουαρίου 10, 2008, 12:21:22 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #33 στις: Ιανουαρίου 10, 2008, 12:11:39 »
Ζούμε στον Άδη. Αυτός ο κόσμος είναι ο Άδης. Εδώ αντιμετωπίζουμε τους δαίμονές του, τα πάθη μας....

Ζούμε στα ....Τ ά ρ τ α ρ α !!!!

Δεν διαφωνώ στα περισσότερα που γράφτηκαν, αλλά αυτές οι πιο πάνω δηλώσεις μου φαίνονται κάπως υπερβολικές ...  ::)
Μάλον ο Ορφέας μιλάει με βάση την Καμπάλα.  Ο κάθε άνθρωπος ανά πάσα στιγμή βρίσκεται στο δικό του στάδιο εξέλιξης.  Άρα και όλος ο κόσμος βρίσκεται σε κάποιο στάδιο εξέλιξης που αντιστοιχεί στο μέσο όρο εξέλιξης των ψυχών αυτή τη στιγμή.  Λογικό δεν είναι αν όλοι είμαστε ψυχικά άρρωστοι τώρα, ο κόσμος σα σύνολο να χαρακτηρίζεται σαν "Τάρταρα"?

Υ.Γ.: Σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις και μύθους, ο κόσμος ολάκερος ωχειται (κουβαλιέται) από μία τεράστια χελώνα. Ο κόσμος ο δικός μας, ο κόσμος που ζούμε, τα ΤΑΡΤΑΡΑ.... Γιαυτό και η χελώνα αποκαλείται και ΤΑΡΤΑΡΟΥΧΟΣ. Και με αυτό το όνομα την αποκαλούσαν οι Λατίνοι και αυτό το όνομα έμελλε να περιγράφει την συμπαθέστατη χελώνα μέχρι τις μέρες μας στις γλώσσες της Ευρώπης. ΤΑΡΤΑΡΟΥΧΑ - ΤΑΡΤΑΡΟΥΓΑ....
Λατινικά δεν ξέρω, αλλά στα αγγλικά η χελώνα λέγεται "Turtle".
« Τελευταία τροποποίηση: Ιανουαρίου 10, 2008, 12:22:05 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #34 στις: Ιανουαρίου 10, 2008, 20:00:16 »
Σωστό και κάτι περισσότερο: αυτή η συσχέτιση μας αποκαλύπτει πως το κλειδί της αυτοΐασης (ψυχικής και σωματικής) είναι η ελεγχόμενη παραγωγή και κατευθυντικότητα των σκέψεων και των συναισθημάτων μας. Αν πραγματικά μπορέσουμε να ενεργοποιήσουμε το κατάλληλο σύμπλεγμα σκέψεων και συναισθημάτων, κατ' ουσίαν θα "επανακαλωδιώσουμε" τον εγκέφαλό μας και θα έχουμε βρει τον τρόπο να θεραπέυσουμε και να θεραπευτούμε από ψυχικές και σωματικές παθήσεις.
Αυτό μήπως υπονοεί ότι είμαστε άρρωστοι ψυχικά?  Κλινικά πως λέγεται αυτό?  Ψυχοπάθεια?

Νομίζω πως δεν σχετίζεται με κάτι τέτοιο. Η προσέγγιση του τρόπου αυτοΐασης έχει να κάνει περισσότερο με την αλλαγή στον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα και το πως δομείται η ζωή μας. Με απλά λόγια, αν συνεχώς σκεπτόμαστε αρνητικές καταστάσεις, αν συνεχώς νοιώθουμε λίγοι, άχρηστοι, άσχημοι κλπ, τότε αυτές οι σκέψεις και τα συναισθήματα που παράγονται από αυτές θα επιστρέψουν σε εμάς πολλαπλασιασμένα. Αν όμως αλλάξουμε εντελώς νοοτροπία σκέψης και αν αρχίσουμε να γεμίζουμε το μυαλό μας με θετικές και ενθαρρυντικές σκέψεις, τότε θα παράγουμε και θετικά συναισθήματα. Αυτή η διαδικασία, θα μας επιστρέψει πολλαπλασιασμένα θετικά συναισθήματα κι έτσι θα έχουμε τελικά επανακαλωδιώσει τον εγκέφαλό μας σε μία νέα νοοτροπία σκέψης.

Αυτή η διαδικασία παραγωγής θετικών συναισθημάτων, μιας και ήδη αναφέρθηκε πως η σκέψη και τα συναισθήματα επιδρούν στην ύλη, μπορεί να βρει εφαρμογή και σε περιπτώσεις αυτοθεραπείας από κάποιες ασθένειες που μας επιβαρύνουν. Ανάλογα με την περίπτωση, είμαστε ικανοί να ανατρέψουμε την αρνητική κατάσταση του σώματός μας και να γίνουμε πιο υγιείς. Φυσικά, αυτή δεν είναι παρά μία από τις διάφορες μεθοδολογίες αυτοΐασης. Μία άλλη πολύ διαδεδομένη μέθοδος είναι αυτή που παράγεται από τη σχέση πιστού και εικόνας του θεού του. Θυμηθείτε τη φράση του Ιησού "η πίστη σου σε έσωσε κι όχι εγώ"...
...spes mea in mentem est...

suida

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 550
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #35 στις: Ιανουαρίου 10, 2008, 20:25:02 »
αγαπητε,  κανενας, ...ρωτας  για  τα  ταρταρα!!  Α Π Ο Ρ Ε Ι Σ??  ΑΚΟΥ  ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ  ,ΠΟΥ  ελεγαν  ΚΑΠΟΙΟΙ  για  ΑΥΤΟ...Α Κ Ο Υ !!

                                                            Παρ'  ολο  που  κοιμηθηκε,  ο  ΘΕΟΣ  δεν  θα  τον  αφησει
                                                            στη  λησμοσυνη  του.  ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟΣ,  θα  ΓΕΛΑΣΕΙ
                                                            οταν  ΣΚΕΦΘΕΙ   τα  ταραγμενα   ΟΝΕΙΡΑ  που  ειδε,
                                                            και  θα  ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ  πως  την  ευτυχισμενη  κατασταση
                                                                           της      Υ Π Α Ρ Ξ Η Σ    του
                                                                θα   μπορουσε  να  την  ξεχασει  και  να  μην  την
                                                                      Α Ν Τ Ι Λ Α Μ Β Α Ν Ε Τ Α Ι   καθολου.!
          
                                                            
                                                             αυτοι  οι  πονοι   και  οι  θλιψεις  ησαν  οι   ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ  
                                                             του  υπνου , της  απατης   και  της   ματαιης   ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΗΣ.
                                                   Α Ρ Α,  αυτος  ο   Κ Ο Σ Μ Ο Σ   ο  Β Α Ρ Β Α Ρ Ο Σ  μοιαζει  να  Δ Ι Α Ρ Κ Ε Ι
                                                             ΠΑΡ' ΟΛΟ   που δεν  ειναι  παρα   το   Ο Ν Ε Ι Ρ Ο    του
                                                                             Κ Ο Ι Μ Ι Σ Μ Ε Ν Ο Υ
                                                             ο  οποιος,   οταν  ΑΝΑΤΕΙΛΕΙ   η   καθορισμενη   Η Μ Ε Ρ Α
                                                                                 Δ Ρ Α Π Ε Τ Ε Υ Ε Ι
                                                             απο  τις  ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ   φαντασιες    που  τον   ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΑΝ
                                                             ΚΑΙ   στρεφεται    Γ Ε Λ Ω Ν Τ Α Σ   με  τις   ΘΛΙΨΕΙΣ  
                                                             οταν   Α Τ Ε Ν Ι Σ Ε Ι     την     Α Ι Ω Ν Ι Α
                                                                                 Κ Α Τ Ο Ι Κ Ι Α   του!!!!


                                                             ΑΥΤΟΣ   ειναι  ο  ΟΙΚΟΣ   της   ΑΓΑΠΗΣ   που  δεν   εχει  
                                                                          ουτε   ΑΡΧΗ   ουτε    Τ Ε Λ Ο Σ !!!!!


              ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ , ΑΤΑΚΤΑ   ΧΑΡΤΙΑ   Σ'ΕΝΑ    ΔΩΜΑΤΙΟ   ΣΚΟΝΙΣΜΕΝΟ,
         ΖΩΝΤΑΣ    ΜΕΣΑ  ΣΤΗ   ΣΙΩΠΗ  -ΜΕΤΑ   ΤΗΝ   ΥΣΤΕΡΗ   ΜΕΤΑΛΗΨΗ
                                 ΠΡΟΣΕΥΧΩΜΑΙ    ΓΙΑ  ΣΑΣ    ΟΛΟΥΣ                                       ΑΔΕΡΦΙΑ  ΜΟΥ ...  ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΙ...  ΑΔΕΡΦΙΑ ,  τον   ανεμο.. ανεμο....!

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #36 στις: Ιανουαρίου 10, 2008, 20:42:43 »
να θεραπέυσουμε και να θεραπευτούμε από ψυχικές και σωματικές παθήσεις.
Αυτό μήπως υπονοεί ότι είμαστε άρρωστοι ψυχικά?  Κλινικά πως λέγεται αυτό?  Ψυχοπάθεια?

Νομίζω πως δεν σχετίζεται με κάτι τέτοιο. Η προσέγγιση του τρόπου αυτοΐασης ..........

Εγώ δε μίλησα για την "αυτοΐαση", ακόμα.  Έμεινα στο "ψυχικές παθήσεις".
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #37 στις: Ιανουαρίου 10, 2008, 20:50:54 »
Τότε πρέπει να μας διευκρινήσεις τι εννοείς με τον όρο "ψυχικές παθήσεις" :)
...spes mea in mentem est...

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #38 στις: Ιανουαρίου 10, 2008, 21:10:53 »
Τότε πρέπει να μας διευκρινήσεις τι εννοείς με τον όρο "ψυχικές παθήσεις" :)

Εσύ που το ανέφερες πρώτος, τι ακριβώς εννοούσες?
να θεραπέυσουμε και να θεραπευτούμε από ψυχικές και σωματικές παθήσεις.

Όμως ευχαρίστως να απαντήσω:
"Ψυχική πάθηση" είναι η αναίτια ανισορροπία των συναισθημάτων.  Η αναίτια απαισιοδοξία, κατάθλιψη, άγχος, θυμός κτλ. http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,488.msg5651.html#msg5651

Αναίτια σημαίνει χωρίς προφανή αιτία.  Διότι πάντα υπάρχει μία αιτία. 

Ένας τρόπος για να θεραπευτούμε είναι να ψάξουμε να βρούμε την αιτία.  Και από το έργο μάθαμε ότι αυτά τα αρνητικά συναισθήματα πηγάζουνε από κάποιες αρνητικές σκέψεις. 

Η λύση που προτείνει το έργο, είναι να αντισταθμίσουμε τις αρνητικές σκέψεις με θετικές.  Η πείρα μου λέει ότι αυτό δεν πετυχαίνει πάντα.  Δείτε όλους αυτούς που αγοράζουνε βιβλία αυτοβελτίωσης.  Αν η αρνητική σκέψη είναι βαθιά ριζωμένη, θέλει αντίστοιχα και βαθύ σκάψιμο για να βρεθεί και να ακυρωθεί.


« Τελευταία τροποποίηση: Ιανουαρίου 10, 2008, 21:12:32 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #39 στις: Ιανουαρίου 11, 2008, 01:21:02 »
Εσύ που το ανέφερες πρώτος, τι ακριβώς εννοούσες?

Ήδη έχω απαντήσει εδώ :)

Όμως ευχαρίστως να απαντήσω:
"Ψυχική πάθηση" είναι η αναίτια ανισορροπία των συναισθημάτων.  Η αναίτια απαισιοδοξία, κατάθλιψη, άγχος, θυμός κτλ. http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,488.msg5651.html#msg5651

Αναίτια σημαίνει χωρίς προφανή αιτία.  Διότι πάντα υπάρχει μία αιτία. 

Ένας τρόπος για να θεραπευτούμε είναι να ψάξουμε να βρούμε την αιτία.  Και από το έργο μάθαμε ότι αυτά τα αρνητικά συναισθήματα πηγάζουνε από κάποιες αρνητικές σκέψεις. 

Η λύση που προτείνει το έργο, είναι να αντισταθμίσουμε τις αρνητικές σκέψεις με θετικές.  Η πείρα μου λέει ότι αυτό δεν πετυχαίνει πάντα.  Δείτε όλους αυτούς που αγοράζουνε βιβλία αυτοβελτίωσης.  Αν η αρνητική σκέψη είναι βαθιά ριζωμένη, θέλει αντίστοιχα και βαθύ σκάψιμο για να βρεθεί και να ακυρωθεί.

Ναι όμως και η υπέρμετρη αν και δικαιολογημένη-αιτιολογημένη προβολή ενός άσχημου συναισθηματισμού πάλι δεν θεωρείται ψυχική πάθηση; Πόσες φορές έχουν γίνει καταθλιπτικά, άτομα που υπέστησαν μια ερωτική απογοήτευση ή έχασαν κάποιο μέλος της οικογένειάς τους; Εκεί υπήρχε αιτία για την ψυχική πάθηση. Άρα η ψυχική πάθηση δεν προέρχεται μόνον από αναίτιες πηγές αλλά και από προγενέστερα γεγονότα που "σημάδεψαν" τον ψυχισμό του ατόμου.

Για την ακρίβεια, αυτό που προτείνει το φιλμ είναι ο συστηματικός βομβαρδισμός του εγκεφάλου μας με θετικές σκέψεις και συναισθήματα που σε πρώτο βαθμό θα επικαλύψουν τα αρνητικά συναισθήματα και τελικά θα τα εξαφανίσουν γιατί δεν θα έχουν πλέον υπόσταση. Φυσικά, θεωρώ πως είναι αδύνατο να διακατεχόμαστε διαρκώς και μόνον από θετικά συναισθήματα γιατί όσο δεν έχουμε την αίσθηση του αντιθέτου, χάνουμε το μέτρο και την ποιότητα των θετικών συναισθημάτων.

Σχετικά με τα άτομα που αγοράζουν βιβλία αυτοβελτίωσης, πιστεύω πως σε ένα ποσοστό, υπάρχει επιτυχία σε αυτή τη μαθησιακή διαδικασία. Όντως κάποιοι άνθρωποι καταφέρνουν να βελτιώσουν τον ψυχισμό τους μέσα από αυτά τα βιβλία. Η διαφορά και η αποτυχία των υπολοίπων πιστεύω πως έχει σχέση με το ότι αυτοί που οφελούνται από τα βιβλία αυτά έχουν ήδη γεννήσει μέσα τους την ανάγκη της αλλαγής, ήδη αποφάσισαν να αλλάξουν τη ζωή τους, να βελτιωθούν και στα βιβλία αυτά βρίσκουν το πως θα οργανώσουν αυτή την προσπάθεια. Οι υπόλοιποι αναζητούν απλώς ένα στήριγμα, αυτό το κάτι που θα τους δώσει μία πρόσκαιρη ίσως ελπίδα αλλά δεν θα τους πάει στο τέρμα της διαδρομής.

Έχω αναφερθεί πολλές φορές στο πόσο σημαντικό είναι το να μιλάμε με τον εαυτό μας. Στο πόσο σημαντικό είναι το να καταφέρουμε να κάνουμε επιτυχή ενδοσκόπηση, να κατανοήσουμε τι θέλουμε σ' αυτή τη ζωή και τις αιτίες που μας κρατάνε μακριά από αυτόν τον στόχο. Πιστεύω λοιπόν πως όλα τα επιτυχημένα βιβλία αυτοβελτίωσης δεν βρίσκονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων αλλά μέσα μας και είναι δωρεάν! Άλλες φορές μία σκέψη, άλλες φορές μία φράση ενός φίλου μας, άλλες φορές κάτι που θα δούμε στην τηλεόραση ή κάτι που θα διαβάσουμε στην εφημερίδα, όλα αυτά μπορεί να κρύβουν τρόπους που θα αφυπνιστούμε και θα αλλάξουμε το πως νοιώθουμε. Πιστεύω πως τα βιβλία αυτοβελτίωσης δεν οφελούν σε τίποτα αν πρώτα δεν έχουμε αναγνωρίσει το ότι είμαστε σε λάθος δρόμο και αν πρώτα εμείς οι ίδιοι δεν πάρουμε την απόφαση πως πρέπει να "αναγεννηθούμε". Κατόπιν, τα βιβλία αυτά απλώς θα μας δείξουν το πως θα φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα αλλά δεν πρόκειται να γεννήσουν μέσα μας αυτό που χρειάζεται για την πρώτη σπίθα της αλλαγής. Τουλάχιστον αυτό νομίζω εγώ ::)
...spes mea in mentem est...

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #40 στις: Ιανουαρίου 11, 2008, 02:52:23 »
Δύσκολο να αξιολογηθούνε αυτά.  Αν κάποιος έχει ερωτική απογοήτευση και μελαγχολήσει για 1 εβδομάδα, είναι φυσιολογικό.  Αν όμως κάποιος άλλος σε μία παρόμοια περίσταση μελαγχολήσει για 20 χρόνια, τότε σημαίνει ότι προϋπήρχε πάθηση η οποία εκδηλώθηκε με αφορμή (και όχι αιτία) την ερωτική απογοήτευση.

Στην περίπτωση που κάποιος πραγματικά υποστεί μία καταστροφή (πχ θάνατο παιδιού), δε μπορώ να απαντήσω.

Πιστεύω πως τα βιβλία αυτοβελτίωσης δεν οφελούν σε τίποτα αν πρώτα δεν έχουμε αναγνωρίσει το ότι είμαστε σε λάθος δρόμο και αν πρώτα εμείς οι ίδιοι δεν πάρουμε την απόφαση πως πρέπει να "αναγεννηθούμε".
Συμφωνώ απόλυτα με αυτό.
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,506.0.html
« Τελευταία τροποποίηση: Ιανουαρίου 11, 2008, 02:54:19 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

nikos

  • Μηνύματα: 22
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #41 στις: Ιανουαρίου 14, 2008, 13:18:23 »
Παράθεση
Λογικό δεν είναι αν όλοι είμαστε ψυχικά άρρωστοι τώρα, ο κόσμος σα σύνολο να χαρακτηρίζεται σαν "Τάρταρα"?

Κατά την άποψή μου, όχι : δεν είναι λογικό. Δεν νομίζω πως όλοι είμαστε ψυχικά άρρωστοι. Κάποιοι είναι, κάποιοι δεν είναι. Αυτό δεν σημαίνει τίποτε, ούτε νομίζω πως μπορούμε να χαρακτηρίζουμε τον κόσμο "τάρταρα". Ζούνε στα Τάρταρα όσοι θέλουν να ζουν εκεί. Αυτή είναι η άποψή μου.

Καλημέρα & καλή εβδομάδα.
Διδασκαλία δεν υπάρχει, δεν υπάρχει Λυτρωτής που ν΄ ανοίξει δρόμο. Δρόμος ν΄ ανοιχτεί δεν υπάρχει.

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #42 στις: Ιανουαρίου 16, 2008, 10:12:58 »
Αγαπητέ Νίκο

Δεν νομίζω πως όλοι είμαστε ψυχικά άρρωστοι. Κάποιοι είναι, κάποιοι δεν είναι. Αυτό δεν σημαίνει τίποτε, ούτε νομίζω πως μπορούμε να χαρακτηρίζουμε τον κόσμο "τάρταρα". Ζούνε στα Τάρταρα όσοι θέλουν να ζουν εκεί.

Εσύ πιστεύεις ότι ο μέσος άνθρωπος, αυτός που κλινικά μπορεί να θεωρείται «νορμάλ», δεν πάσχει ποτέ αναίτια από απαισιοδοξία, κατάθλιψη, άγχος, θυμό κτλ. ? http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,488.msg5651.html#msg5651

Κάποιοι είναι, κάποιοι δεν είναι.

Η ψυχοπάθεια είναι ασθένεια της ψυχής.  Δεν υπάρχει άσπρο/μαύρο.  Όσο πιο πολύ ασθενεί η ψυχή, τόσα πιο πολλά ψυχολογικά προβλήματα (κόμπλεξ) υπάρχουν, τόσο πιο πολύ υποφέρει ο άνθρωπος. 

Δεν υπάρχει απόλυτα ψυχικά υγιής άνθρωπος, όπως και δεν υπάρχει απόλυτα σωματικά υγιής άνθρωπος.  Ο βαθμός της ασθένειας όμως διαφέρει πολύ στον καθένα. 

Άρα (γνώμη μου) ο καθένας ζει σε διαφορετικό βαθμό τα Τάρταρα και επηρεάζει ανάλογα το περιβάλλον του.  Ακόμα και οι καλύτεροι, οι πιο εξελιγμένοι, οι περισσότερο ψυχικά και πνευματικά υγιείς, δε μπορούνε να ζούνε ανεξάρτητα από τους άλλους.  Επιρεάζοντε από το περιβάλλον, από τη δυστυχία και τα Τάρταρα που βρίσκονται γύρω τους.
« Τελευταία τροποποίηση: Ιανουαρίου 16, 2008, 10:42:27 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

nikos

  • Μηνύματα: 22
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #43 στις: Ιανουαρίου 17, 2008, 08:50:19 »
Παράθεση
Εσύ πιστεύεις ότι ο μέσος άνθρωπος, αυτός που κλινικά μπορεί να θεωρείται «νορμάλ», δεν πάσχει ποτέ αναίτια από απαισιοδοξία, κατάθλιψη, άγχος, θυμό κτλ. ?

Αγαπητέ φίλε,

το να είναι κάποιος αγχομένος, απαισιόδοξος ή θυμωμένος, δεν σημαίνει πως είναι και ψυχικά άρρωστος. Όλοι μας έχουμε θυμώσει κάποιες φορές κι όλοι μας αισθανόμαστε λίγο - πολύ αγχωμένοι, ιδιαίτερα με τους σημερινούς ρυθμούς της ζωής μας.

Την καλημέρα μου
Διδασκαλία δεν υπάρχει, δεν υπάρχει Λυτρωτής που ν΄ ανοίξει δρόμο. Δρόμος ν΄ ανοιχτεί δεν υπάρχει.

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: What the bleep do we know (1 & 2)
« Απάντηση #44 στις: Ιανουαρίου 17, 2008, 18:22:29 »
Είναι αρκετό ένα σύνολο ψυχολογικών εκδηλώσεων όπως το άγχος, η απαισιοδοξία, η ανασφάλεια κλπ για να χαρακτηριστεί κάποιος ψυχικά ασθενής;

Είναι αρκετό ένα σύνολο ψυχολογικών εκδηλώσεων όπως η αισιοδοξία, η θετική σκέψη, η αποφασιστικότητα κλπ. για να χαρακτηριστεί κάποιος ψυχικά υγιής;

Πάντα η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Κανείς δεν μπορεί να είναι ψυχικά απόλυτα υγιής, όπως κανείς δεν μπορεί να είναι ψυχικά απόλυτα ασθενής. Και τα δύο είδη εκδηλώσεων είναι απαραίτητα. Προσωπικά πάντα είμαι υπέρ της κατανόησης ενός διπόλου γιατί μέσα από αυτή παίρνουν χαρακτήρα και υπόσταση τα δύο είδη των εκδηλώσεών μας.
...spes mea in mentem est...