Πολλάκις τελευταία γινόμαστε δέκτες παραινέσεων, όπως, «δεν είναι χαρακτηριστικό μυημένου και πνευματικού ανθρώπου η δημόσια αντιπαράθεση, η δράση απέναντι σε άλλους αυτοαποκαλούμενους εσωτερικούς οργανισμούς ή οι διενέξεις δημόσια με κάποια άτομα»….
Μελετώντας το έξοχο έργο μίας καταξιωμένης διδασκάλου του εσωτερισμού, το έργο «Η μυστική καββάλα» της Ντιον Φόρτσιουν, σταχυολογούμε σχετικά με την πέμπτη σφαίρα από το δέντρο της ζωής, την σφαίρα του Άρη.
«Η χριστιανική ηθική, έτσι όπως γίνεται λαϊκά κατανοητή, δεν δίνει αρκετό βάρος στον παράγοντα Δικαιοσύνη και φόβο της σφαίρας του Άρη. Έτσι, μια και η χριστιανική κοινωνία είναι προκατειλημμένη ενάντια στην Άγια Πέμπτη Σφαίρα, θα χρειαστεί να εξετάσουμε λεπτομερειακά τόσο την θέση της πάνω στο Δέντρο, όσο και το ρόλο που παίζει στην πνευματική και κοινωνική ζωή. Δυστυχώς η σφαίρα του Άρη έχει κατανοηθεί λαθεμένα και η έλλειψη ορθής κατανόησης είναι η αιτία για πολλά από τα σύγχρονα προβλήματά μας.
……………………………………………..
Στην βαθύτερη και πιο φιλοσοφημένη διδασκαλία των Μυστηρίων, αναγνωρίζουμε ότι το καλό και το κακό δεν υπάρχουν σαν ξεχωριστά πράγματα, αλλά σαν συνθήκες. Το κακό δεν είναι παρά άσχημα τοποθετημένη δύναμη, σε λάθος χρόνο αν είναι εκτός εποχής, σε λάθος τόπο όταν εμφανίζεται εκεί όπου δεν πρέπει ή ακόμα και σε λάθος ποσότητα, αν μια υπερβολική δόση αγάπης μας κάνει ανόητους ή συναισθηματικούς. Μέσα σε τέτοια πράγματα βρίσκεται το κακό και όχι σε έναν προσωπικό διάβολο που δρα σαν ενάντιος.
Συνεπώς, ο Άρης, ο θεός του πολέμου, ο καταστροφέας, ο κύριος του φόβου και της αυστηρότητας, είναι το ίδιο αναγκαίος για την ισορροπία του δέντρου όπως και η σφαίρα του Ελέους του Δία. Ο Άρης είναι ο ουράνιος χειρούργος, ο ιππότης με την αστραφτερή πανοπλία, ο φονιάς του δράκου. Όμορφος σαν μελόνυμφος τρέχει να βοηθήσει την παρθένο που κινδυνεύει, αν και ο δράκος θα προτιμούσε λίγη περισσότερη αγάπη.
…………………………………………..
Η δυναμική ενέργεια είναι το ίδιο αναγκαία για την κοινωνική ευημερία όσο και η πραότητα, η αγάπη και η υπομονή. ….Πάρα πολύ έλεος και ευσπλαχνία είναι έργο ανόητου χαρακτήρα, όπως και η υπερβολική υπομονή είναι ένδειξη δειλού. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια δίκαιη και σωστή ισορροπία, που να αποβλέπει στην υγεία και τη σύνεση παντού γύρω μας και βέβαια, το να συνειδητοποιήσουμε ειλικρινά ότι χρειάζονται θυσίες για την απόκτησή της. Δυστυχώς δεν είναι δυνατό, ιδιαίτερα στο πνευματικό, νάχουμε και την πίττα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.
Σήμερα, στην εποχή της συναισθηματικότητας και των νευρώσεων, είναι απαραίτητες οι σπαρτιατικές αρετές του Άρη. Πολλές καταπτώσεις θα είχαν αποφευχθεί αν επιτρέπαμε στον ουράνιο χειρούργο να κάνει την θεραπευτική του τομή, αποφεύγοντας έτσι τον θανατηφόρο συμβιβασμό και την αναποφασιστικότητα, που μοιάζει με ανοικτό τραύμα και τόσο συχνά κακοφορμίζει.
Από την άλλη, αν ο κόσμος δεν είχε ένα στιβαρό χέρι στην υπηρεσία του καλού, τότε το κακό θα πολλαπλασιάζονταν. Υπάρχει ένα οριακό σημείο που η υπομονή γίνεται αδυναμία και σπατάλη χρόνου και το έλεος καταντάει ανοησία και εκθέτει τους αθώους σε κίνδυνο.
Όπου υπάρχει κάτι ξεπερασμένο χρειάζεται το κλαδευτήρι του Άρη. Όπου υπάρχει εγωισμός, πρέπει να τρυπηθεί από το δόρυ του Άρη. Όπου υπάρχει βία κατά των αδυνάτων ή άσπλαχνη χρήση δύναμης, εκεί το πιο αποτελεσματικό αντίδοτο είναι το σπαθί του Άρη και όχι το Έλεος. Όπου υπάρχει ατιμία, χρειάζεται το ιερό μαστίγιο του Άρη και όπου βίαια μετατοπίζονται τα όρια προστασίας των πλησίον μας, πρέπει να αναχαιτιστούν από την αλυσίδα του Άρη.
Αυτές οι καταστάσεις είναι τόσο αναγκαίες για την κοινωνική και την ατομική υγεία όσο και η αδελφική αγάπη, αν και σπάνια χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς στην συναισθηματική εποχή μας. Πρέπει να υπάρχει κάποιος που θα φωνάξει «σταμάτα» σε αυτόν που επιτίθεται και «κουνηθείτε» σε αυτούς που φράζουν το δρόμο. Δηλαδή πρέπει να υπάρχει κάποιος που να ενεργεί σαν ιερέας της άγιας Πέμπτης Σφαίρας»…
