Φίλε Clarion, κατ' αρχήν σου δίνω συγχαρητήρια για το συγκριτικό που έφτιαξες σχετικά με τις απόψεις που έχουν παρατεθεί
. Πραγματικά μετά από 3 σελίδες ανάλυσης, ήταν αναγκαίο να "συμμαζέψουμε" κάπως την κουβέντα! Τώρα, σχετικά με αυτά που γράφεις:
Σκέφτομαι όμως και το ενδεχόμενο οτι ακόμα και στην Α περίπτωση που θέτει, η Ελεύθερη Βούληση δεν παύει να υπάρχει.
Ακόμα και η "αναγνώριση του αποτελέσματος των κοσμικών νόμων στην ατομικότητά του" είναι ένδειξη ύπαρξης της ελεύθερης βούλησης. Ή μήπως εννοείται οτι τα αναγνωρίζει θέλει δεν θέλει;
Κατά τη γνώμη μου, ισχύει το τελευταίο που γράφεις. Δηλαδή, η ιδιότητα του "συν-ειδήναι" χαρακτηρίζει όλους τους ανθρώπους
υποχρεωτικά. Είναι σαν την εκδήλωση του φαινομένου της πείνας. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον οποίο να μην εκδηλώνεται. Φυσικά άλλοι έχουν επιφανειακή συνείδηση του γίγνεσθαι και άλλοι έχουν βαθιά συνείδηση (επίγνωση). Πάντως, η ιδιότητα της αντίληψης του κόσμου μας όχι μόνον είναι απαραίτητο τμήμα της ανθρώπινης υπόστασης αλλά επίσης ενεργοποιείται
ακούσια. Πράγμα που σημαίνει ότι αφού το να έχω συνείδηση για κάτι δεν εξαρτάται από την
προαίρεσή μου, κατά συνέπεια, η διαδικασία της αναγνώρισης του συμβάντος από εμένα, θα συμβεί είτε το θέλω είτε όχι. Αυτό αφορά σε όλους τους ανθρώπους. Εκεί που υπάρχει η διαφοροποίηση (αλλά και το ρεζουμέ της υπόθεσης
) είναι στο βάθος της κατανόησης που φτάνει ο κάθε άνθρωπος. Όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε γεγονότα και καταστάσεις όμως το βάθος της ανάλυσής τους ποικίλλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Το ζήτημα τώρα μετατοπίζεται στη διαδικασία της ανάλυσης, οπότε μπορεί να υπάρχουν πάλι δύο εκδοχές:
Α) ο άνθρωπος αναλύει κι επεξεργάζεται σε βάθος κάποιο γεγονός επειδή αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος "κατασκευάστηκε" με αυτή την ιδιοσυγκρασία (αλλά και ικανότητα). Κατά συνέπεια, η αντιλιπτική του ικανότητα και η τάση προς ανάλυση των πάντων οφείλεται στο πρόφορο πνευματικό έδαφος (βλ. εκ γεννετής ροπή-τάση) για εσωτερισμό και μυστικιστική ανάλυση των πάντων ή απλά για την τάση του να "δυιλίζει τον κώνωπα" σε κάθετί που αντιλαμβάνεται. Δρα λοιπόν μηχανιστικά και σε ευνοϊκό περιβάλλον.
Β) ο άνθρωπος αναλύει και επεξεργάζεται σε βάθος κάποιο γεγονός καθαρά από
εσωτερική προαίρεση και πάντα στα πλαίσια της ελεύθερης βούλησης. Εδώ, ακόμη κι αν βρούμε δύο ανθρώπους ως απόλυτα όμοιους πνευματικούς και σωματικούς κλώνους και στο ίδιο περιβάλλον, είναι πολύ πιθανό να μην εκηλώσουν ανάλογη ροπή προς την ανάλυση των πάντων.
Η περίπτωση Α) κατ΄ουσίαν μας λέει πως ο άνθρωπος, μέσω της συνείδησής του, καθημερινά και διαρκώς γίνεται
μάρτυρας-παρατηρητής της ίδιας της ζωής του. Αυτό μπορεί να λάβει και πιο εκτενή απόδοση, υπό την έννοια πως ακόμη και το βάδισμα ή η ανάγκη του να ακούσουμε μουσική αποτελούν το αποτέλεσμα της δράσης των κοσμικών νόμων επάνω μας. Spooky stuff
Η περίπτωση Β) δίνει ζωή στην ελεύθερη βούληση και από εσωτεριστικής άποψης είναι σαφώς η προτιμητέα. Είναι όμως και η πραγματική; Μπορεί να αποδειχθεί
Σχετικά τώρα με το αν αυτή η κοινωνία είναι κατάλληλη για κοσμοθεωρίες όπως η Ελεύθερη Βούληση ή το Κοσμικό Σχέδιο.... Υποθέτω οτι έιναι κατάλληλη. Αλλα πρέπει να το δούμε εξελικτικά. Θέλω να πω... οτι όλα τα σχέδια...παρουσιάζουν στάδια. Σε αυτο το στάδιο μπορει να φαίνεται οτι δεν είναι κατάλληλη, απλά και μόνο επειδη το σχέδιο δεν έχει ολοκληρωθει -γι'άυτο και δυσκολευόμαστε να το αντιληφθούμε - Όμως προφανως το Κοσμικο Σχέδιο επιτρέπει την Ελεύθερη Βούληση στις κοινωνίες μας με την ελπίδα οτι αξιοποιώντας την και εμείς θα συμβάλλουμε κάποια στιγμή. Δεν ξέρω τώρα κατα πόσο η συμβολή μας μπορει να αποβει σωτήρια ή ολέθρια και άρα κατα πόσο "εξαρτάται" ένα μάλλον μεγάλο σχέδιο απο εμάς. Αλλά αισθάνομαι οτι είμαστε πολύ σημαντικοί γι΄αυτο το σχέδιο, όποιο κι αν είναι, όπως κι αν εξελιχθεί.
Αναφερόμενος ακόμα και από τον τίτλο του θέματος στο Κοσμικό Σχέδιο, εννοούσα πως αυτό το σχέδιο ταυτίζεται με το σύνολο των νόμων που δρουν κι επηρεάζουν τα πάντα, σταθερά και ακατάπαυστα αλλά και
προβλέψιμα (αν το δούμε σφαιρικά και πλήρως) στην πορεία του "χρόνου". Δεν αποδίδω στο σχέδιο αυτό κάποια μορφή "νοημοσύνης" που στα πλαίσια της δράσης επεξεργάζεται τα πάντα με κάποιον σκοπό ως άξονα δράσης. Με απλά λόγια το σύμπαν δρα εντελώς μηχανιστικά και σταθερά, κάθε πιθανή εκδήλωσή του αποτελεί συνέπεια των νόμων που το διέπουν και τελικά το σύμπαν
απλώς υπάρχει. Αποδίδεται δηλαδή με τη γνωστή ρήση
εγώ ειμί ο Ων...
Επίσης θέλω να τονίσω πως η ανάλυση κάποιων εννοιών και ιδεών κινείται πέραν των χρονολογιών ή των εποχών. Το θέμα της ελεύθερης βούλησης είναι θεμελιώδες ζήτημα που πάντοτε απασχολούσε τους
ενεργούς νόες, ανεξάρτητα αν ζούσαν το 3000πχ ή το 2007μχ. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλα θέματα όπως η προέλευση του κόσμου, η ύπαρξη άλλων νοήμονων όντων, η έννοια του θεού κλπ.
Επίσης, θεωρώ οτι ακόμα και το παιδι έχει ελεύθερη βούληση. Απλά μαθαίνει πώς να την αξιοποιεί. Απόδειξη το οτι όλοι σχεδόν οι άνθρωποι κάποια στιγμή συνειδητοποιούν οτι υπήρξαν κάποια βιώματα στα παιδικά τους χρόνια που δεν ήταν δικά τους και δεν ευθύνονταν αυτοί γι' άυτο. Έπειτα αξιοποιώντας την ελεύθερη βούληση...τα "ξεφορτώνονται" και συνεχί-ζουν.
Δεν συμφωνώ. Σε αυτή την περίπτωση, η αποδοχή της ελεύθερης βούλησης σε ένα παιδί υφίσταται μέσω της παρατήρησής του από ανεπτυγμένους πνευματικά ανθρώπους του περιβάλλοντός του. Αυτοί το βλέπουν και το παρατηρούν και μέσα από τις δράσεις του εσφαλμένα καταλήγουν στο ότι και το παιδί έχει ελεύθερη βούληση και ακολούθως εξηγώ το γιατί: Κατ' εμέ, η ελεύθερη βούληση, αν τελικά υπάρχει όπως την εννοούμε,
υφίσταται μόνο για άτομα που έχουν συνείδηση του εαυτού τους. Για παράδειγμα, ένα βρέφος 10 ημερών δεν μπορώ να δεχτώ πως έχει ελεύθερη βούληση για κάτι, το ίδιο κι ένας εγκεφαλικά ανάπηρος, ένας ναρκωμένος ή κάποιος που απλά...κοιμάται! Η ελεύθερη βούληση αποτελεί την αρχή-αιτία μιας διαδικασίας που από την σκέψη καταλήγει στη δράση, άρα συμπεριλαμβάνει και τη διάκριση-επιλογή για την α' ή β' ενέργεια.
