Οι μεγαλύτεροι Μύστες ζουν σε απομόνωση, όχι μόνο γιατί χρειάζονται μοναξιά για το έργο τους, αλλά και γιατί η επίδρασή τους στις ανώριμες ψυχές προκαλεί υπερβολικά βίαιες αντιδράσεις και η ιστορία καταλήγει στο Σταυρό ή σε μια κούπα κώνειο».
( «Ψυχική Αυτοάμυνα», Dion Fortune, εκδ. Ωρόρα, σ. 150).
Από τη μικρή μου εμπειρία, πιστεύω ότι η Dion κάνει λάθος. Ο Μύστης μπορεί να ελέγχει την επίδραση που έχει στους άλλους. Θαυμασμό, περιέργια και σεβασμό, ίσως. Αλλά "υπερβολικά βίαιες αντιδράσεις"? Αμφιβάλω. Τι παραδείγματα έχουμε από την ιστορία?
Σταυρός και κώνειο? Μα στις περιπτώσεις αυτές, οι μύστες επιλέξανε και προκαλέσανε την εξέλιξη αυτή. Δεν έγινε άθελά τους από την "ακτινοβολία" τους.
Αγαπητέ μου φίλε Κανένα,
Ο Χριστός δεν επέλεξε (εξαρχής) να σταυρωθεί. Ούτε ο Σωκράτης επέλεξε (εξαρχής) να πιεί το Κώνειο. Το "επιλέξανε" όταν έφτασαν πια στο "τέλος" και η "κίνησή" τους θα μετατρεπόταν σε "Συμβολική" με "ιστορική εμβέλεια".
Εξαρχής, "επέλεξαν" να "διδάξουν" τους ανθρώπους. Δηλαδή, να δώσουν ένα "Δώρο" στους ανθρώπους. Οι άνθρωποι (οι ψυχές τους) όμως, ήταν "ανώριμοι".
Έτσι, η "διδασκαλία" τους, "προκάλεσε" βίαιες αντιδράσεις στους "ανώριμους ανθρώπους".
Το ίδιο συνέβη με εκατοντάδες παραδείγματα στην παγκόσμια ιστορία. Όποιος "Μύστης" τόλμησε να εμφανιστεί και να "δράσει δημόσια", στο τέλος, κατά κανόνα, εκτελέστηκε απο το ανώριμο πλήθος. Ένα "ικανό ιστορικό παράδειγμα" είναι το "Κυνήγι των Μάγων και των Μαγισσών" του Μεσαίωνα. Κλασσικά παραδείγματα εκείνης της περιόδου είναι ο Τζορντάνο Μπρούνο και φυσικά ο Γαλιλαίος.
Ένα ακόμη παράδειγμα, απο την Dion Fortune αυτή τη φορά. Πιο "γήινο" και πλησίον προς τα "καθ'υμάς".
Σε κάποια απο τις "Εσωτερικές Ομάδες" της προπολεμικής εποχής, μια Ομάδα ετοιμάστηκε να εκτελέσει κάποιες νυχτερινές "εσωτερικές ομαδικές εργασίες".
Ο "Αρχηγός" της Ομάδας ήταν ένας πραγματικά "ισχυρός ψυχικά" άνθρωπος. Απέπνεε "Δύναμη" και "Ενέργεια".
Εκείνη την βραδιά έδωσε την "έγκρισή" του για να "συμμετάσχει" στις Εργασίες ένα νέο μέλος. Μια γυναίκα. Κι αυτό ήταν το λάθος του. Η γυναίκα ήταν "ανεκπαίδευτη". Πλήρως "ανέτοιμη" για τις "εμπειρίες", τα "Δυναμικά" και τις "Ενέργειες" που θα "ένοιωθε" εκείνο το βράδυ. Υποβίβασαν τον "κίνδυνο".
Φυσικά, το "κεντρικό ενεργειακό άτομο" της Ομάδας ήταν ο "Αρχηγός". Καθ' όλη την διάρκεια των "Εργασιών", η "Νεόφυτη Γυναίκα" ένοιωθε να "λαμβάνει" διαρκώς "ενέργεια" απο τον "Αρχηγό". Μόνο που δεν ήταν σε θέση να "φιλτράρει", να "βιώσει" και να "χρησιμοποιήσει" καθώς έπρεπε αυτή την "ενέργεια". Συνεπώς, την "βίωσε" με τον "κατώτερο" και πιο "πρωτόγονο" τρόπο που διέθετε. Τον "Σεξουαλικό". Συγκλονίστηκε, ταράχτηκε, αναστατώθηκε και αντέδρασε άσχημα.
Θεώρησε το όλο σκηνικό ως "σεξουαλική παρενόχληση" και την άλλη μέρα κιόλας κατέφυγε σε δικηγόρο καταγγέλλοντάς τον Αρχηγό για "μύρια όσα".
Εαν σκεφτούμε πως το σκηνικό συνέβη στην Αγγλία, όπου οι Νόμοι περί Μαγείας καταργήθηκαν το 1950, ε, καταλαβαίνουμε τις δικαστικές περιπέτειες που θα είχε να αντιμετωπίσει ο "Μύστης" της ιστορίας μας.
Ένα άλλο πιθανό σενάριο?
Ας υποθέσουμε πως στην θέση της Γυναίκας ήταν ένας άνδρας. Επίσης "ανεκπαίδευτος" και "ανώριμος ψυχικά". Το "Ενεργειακό Δυναμικό" που θα "βίωνε" ξαφνικά, θα του "αναστάτωνε απότομα" τον ψυχικό του κόσμο. Θα το άντεχε? Και αν η αυξημένη αδρεναλίνη του ανέβαζε τους παλμούς επικίνδυνα? Κι αν είχε ευαίσθητη καρδιά και υφίστατο μια Μαρμαρυγή? Αυτό θα σήμαινε "καρδιακή ανακοπή" εν μέσω "εργασιών". Και όλα αυτά γιατί θα είχε έρθει απότομα σε επαφή με "Ψυχικό/ενεργειακό φορτίο" άνω της αντοχής του.
Αν ψάξουμε, μπορούμε να βρούμε και άλλες πιθανές εκδοχές.
