Ανθρώπινη Εξέλιξη

[Rose]

Αγαπητέ μου Typhon,

σε ότι εστιάζουμε στην ζωή μας αυτό καλούμε... Όταν λατρεύουμε την επιθετικότητα, γιατί να παραπονιόμαστε, όταν την δημιουργούμε;

Πραγματικά απορώ... Γιατί να παραπονιέται κάποιος όταν η ηχώ του σύμπαντος πετάει πίσω σε εκείνον τις πέτρες που συνεχώς στέλνει; Ίσως γιατί είναι δέσμιος του ασυνείδητου προγραμματισμού του, να βλέπει παντού εχθρούς και να βρίσκεται σε μία συνεχόμενη εμπόλεμη κατάσταση;...

Πάει καιρός, όταν έμπαινα σε κάποιο φόρουμ, και προκαλούσα όλο τον κόσμο εναντίον μου... Πώς τα κατάφερνα κάθε φορά... να επιβεβαιώνω το πιο πυρηνικό μου πιστεύω... πως ήμουν θύμα... πως οι άλλοι δεν με καταλάβαιναν, πως ήμουν από άλλο πλανήτη, άλλη κοινωνία... ήμουν διαφορετική... Ένα πολύ συχνό σενάριο στους εσωτεριστές... πιστεύω... να νιώθουν διαφορετικοί...

Η ψυχολογία έχει κατατάξει αυτήν την συμπεριφορά, σε δυσαρμονία με το αρσενικό μας αρχέτυπο... το πατρικό μας πρότυπο, την σχέση με τον πατέρα μας... Όταν λείπει το πατρικό πρότυπο, ο άνθρωπος δε μαθαίνει να υπακούει, δεν κάνει συμβιβασμούς, δεν επικοινωνεί ειρηνικά, και δημιουργεί εμπόλεμα σενάρια, για να επιβεβαιώσει την αυτοαξία του, ακονίζοντας τα κριαρίσια κέρατα, ακονίζοντας τα σπαθιά του Άρη... 

Οι άνθρωποι με δυσαρμονία πατρικού προτύπου, στην ουσία είναι οι «εωσφορικοί», αυτοί που έχουν αντιδράσει στον Θεό, στον Πατέρα, στο σύστημα, αλλά και αυτοί που θα φέρουν το Φως...

Είναι οι κοινωνικοί επαναστάτες μας, οι πρωτοπόροι της κοινωνίας μας, αυτοί που θα φέρουν την νέα Ιδέα, την νέα Γραμμή, γιατί δεν δέχονται το σύστημα όπως είναι, αλλά παλεύουν να το αλλάξουν....

Παντού βρίσκουν λάθη να διορθώσουν, εστιάζουν στα λάθη, στα bugs του προγράμματος, στα δεσμά του matrix, εστιάζουν στο αρνητικό, έτσι ώστε να μετατραπεί μια μέρα σε θετικό... και η σκλαβιά σε Ελευθερία...

Εφόσον κατανοηθεί το βασικό τρίγωνο (Πατέρας, Μητέρα, Παιδί) και η μεταξύ τους σχέση, ο κάθε αρνητικός προγραμματισμός, πλέον διαχειριζόμενος, μπορεί να μεταστοιχειωθεί σε ψυχική αρμονία, και ειρηνική επικοινωνία...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη

[Eleni]

Είδατε σε μια άγνωστη για σας διαδυκτιακή φιγούρα ένα τέρας που διασκεδάζει με τη βία και που πιστεύει ότι για να εξελικτεί «πρέπει» να βιαστεί. Αυτά ήταν τα «φωτισμένα» συμπεράσματα σας (και ίσως άλλα πολλά, που ίσως απο «πολιτισμένη ευγένεια» να μην γράψατε). Δεν καταφέρατε να βγάλετε τις παρωπίδες του εσωτερισμού (προγραμματισμός—εκπαίδευση—μηχανικές αυτόματες αντιδράσεις) και αυτομάτως είδατε αυτό που θέλατε να δείτε (εκπαιδευτήκατε). Αυτό με προβληματίζει και με ανησυχεί ιδιαίτερα.

Αγαπητέ Typhon, θα ήθελα να σου πω έγω τι βλέπω η τι νομίζω οτι βλέπω [ και λέω νομίζω διότι χρησιμοποιώ μόνο μια λειτουργία μου για να αντιληφθώ και να χαρακτηρίσω και όχι όλες ωστε να ε΄χω ένα ολοκληρωμένο, έστω υποκειμενικό συμπέρασμα].
Βλέπω ένα άνθρωπο που φοβάται να ρισκάρει... μια προσωπικότητα αρκετά έντονη που κρύβει τις ευαιασθησίες της πίσω απο την αντίδραση αλλά συγχρόνως διακρίνω και μια ψυχή που ψάχνει την διαφυγή...
Βλέπω κάτι που πιστεύω οτι όλοι το έχουμε βιώσει με αρκετό κόπο και πιθανώς το ζούμε ακόμη κάποιες στιγμές.
Επιλέγει κανείς τι θα δεί, οχι επειδή είναι προγραμματισμένος αλλά επειδή κατασκευάζει την πραγματικότητα του και δεν αφήνει τον ''καιρό'' να του ''χαλάει την διάθεση''.

Με αγάπη

[Avaris]

Στο τραγούδι του (ονειροπόλου και "Ηθικού") Κεμάλ, αφού ο Ήρωας έχει "νικηθεί" και κρεμαστεί απο τις Στρατιωτικές Δυνάμεις του Χαλίφη, εμφανίζεται μπροστά στον Αλλάχ, για να του πει ο τελευταίος με "έμφαση":

                  "....νικημένο μου ξεφτέρι,
                                                        δεν αλλάζουν οι καιροί,

                        με φωτιά και με μαχαίρι,
                                                        πάντα ο Κόσμος "προχωρεί"...."


*************************************************

Καληνύχτα ευγενικέ Κεμάλ.....

Σε μια άλλη ζωή ίσως....πιο εξελιγμένη....όπου ο άνθρωπος θα είναι πιο εξευγενισμένος....

Όταν για Ηγέτες του θα έχει τους Φιλόσοφους και όχι τους Πολιτικούς και τους Πολέμαρχους....

Ίσως τότε, υπάρξει χώρος για "ευγενικούς, φιλειρηνικούς ονειροπόλους σαν κι εσένα"....

Μα όχι ακόμη Κεμάλ....

Όχι ακόμη....

Καληνύχτα Κεμάλ.....

[LordPayens]

Το πρόβλημα δυστυχώς είναι ότι κανένας μυαλομένος φιλόσοφος δεν θα αποδεχόταν τον ρόλο του ηγέτη. 

[Κανένας]

Το πρόβλημα δυστυχώς είναι ότι κανένας μυαλομένος φιλόσοφος δεν θα αποδεχόταν τον ρόλο του ηγέτη. 

Νομίζω ότι κανένας μυαλωμένος φιλόσοφος δε θα επιδίωκε να γίνει ηγεμόνας.  Αν όμως ήταν και φιλεύσπλαχνος, θα αποδεχότανε τον ρόλο και θα προσπαθούσε να χρησιμοποιήσει τη δύναμη της εξουσίας για να βοηθήσει την κοινωνία.

[Ορφέας]

Το πρόβλημα δυστυχώς είναι ότι κανένας μυαλομένος φιλόσοφος δεν θα αποδεχόταν τον ρόλο του ηγέτη. 

Νομίζω ότι κανένας μυαλωμένος φιλόσοφος δε θα επιδίωκε να γίνει ηγεμόνας.  Αν όμως ήταν και φιλεύσπλαχνος, θα αποδεχότανε τον ρόλο και θα προσπαθούσε να χρησιμοποιήσει τη δύναμη της εξουσίας για να βοηθήσει την κοινωνία.

Ένας μυαλωμένος φιλόσοφος, είναι και φιλεύσπλαχνος.
Οπότε, έχει έναν παραπάνω λόγο να μην αποδέχεται το ρόλο του ηγέτη....

[LordPayens]

Αγαπητέ Κανένα,

Εκτός από την απάντηση του φίλου Ορφέα, που με βρίσκει σύμφωνο, μήπως έχουμε παρεξηγήσει λίγο τους καημένους τους φιλόσοφους;

Προσωπικά θεωρώ ότι ο φιλόσοφoς είναι ο τελευταίος που θα έπρεπε να έχει δικαίωμα στην διακυβέρνηση. Ο χαρακτήρας του είναι τόσο άστατος και απρόβλεπτος που μόνον καλός πολιτικός δεν θα μπορούσε να γίνει. Ο τρόπος που κατανοεί της πραγματικότητας είναι μοναδικός και τέτοιας ισχύος που μπορεί να έχει χρησιμότητα μόνον στον ίδιο και σε κανέναν άλλο. Όταν καταλήγει σ'ένα συμπέρασμα είναι σχεδόν αδύνατο να αλλάξει γνώμη, εκτός αν ο ίδιος αναγνωρίσει το λάθος του. Ο φιλόσοφος είναι από τους ανθρώπους που ζούν μια μεγάλη καμπύλη, μ'ένα μόνο μέγιστο. Το μέγιστο βέβαια αυτό έχει να δώσει πολλά, αλλά αντιστοιχεί σε μια στιγμή.

Η εξουσία θέλει πρακτικούς ανθρώπους, με σταθερό χαρακτήρα και την ικανότητα να παίρνουν αποφάσεις. Όσους φιλοσόφους θυμούμαι να τους δόθηκε εξουσία, ή μετάνιωναν την κάθε στιγμή της ζωής τους για το αξίωμα που ανέλαβαν, ή ήταν παντελώς άχρηστοι γι'αυτό το αξίωμα.

Φιλικά,
LordPayens

[Κανένας]

Το πρόβλημα δυστυχώς είναι ότι κανένας μυαλομένος φιλόσοφος δεν θα αποδεχόταν τον ρόλο του ηγέτη. 

ΟΚ, θα μου πείτε το γιατί να το καταλάβω κι εγώ?

Κατ’ αρχήν εγώ ταυτίζω το σοφό με το φιλόσοφο. 

[Trithemius]

Εγώ νομίζω πως σοφός και φιλόσοφος δεν ταυτίζονται. Θεωρώ πως η ιδιότητα του φιλοσόφου εμπεριέχεται σε αυτή του σοφού, δηλαδή ο σοφός είναι "και" φιλόσοφος αλλά ΄το αντίθετο δεν ισχύει απαραίτητα. Κατά συνέπεια ο σοφός αποτελεί κάτι ανώτερο από τον φιλόσοφο, καθώς ο πρώτος σχετίζεται με περισσότερες αξιόλογες ιδιότητες.

[Avaris]

Αγαπητέ Κανένα,

Εκτός από την απάντηση του φίλου Ορφέα, που με βρίσκει σύμφωνο, μήπως έχουμε παρεξηγήσει λίγο τους καημένους τους φιλόσοφους;

Προσωπικά θεωρώ ότι ο φιλόσοφoς είναι ο τελευταίος που θα έπρεπε να έχει δικαίωμα στην διακυβέρνηση. Ο χαρακτήρας του είναι τόσο άστατος και απρόβλεπτος που μόνον καλός πολιτικός δεν θα μπορούσε να γίνει. Ο τρόπος που κατανοεί της πραγματικότητας είναι μοναδικός και τέτοιας ισχύος που μπορεί να έχει χρησιμότητα μόνον στον ίδιο και σε κανέναν άλλο. Όταν καταλήγει σ'ένα συμπέρασμα είναι σχεδόν αδύνατο να αλλάξει γνώμη, εκτός αν ο ίδιος αναγνωρίσει το λάθος του. Ο φιλόσοφος είναι από τους ανθρώπους που ζούν μια μεγάλη καμπύλη, μ'ένα μόνο μέγιστο. Το μέγιστο βέβαια αυτό έχει να δώσει πολλά, αλλά αντιστοιχεί σε μια στιγμή.

Η εξουσία θέλει πρακτικούς ανθρώπους, με σταθερό χαρακτήρα και την ικανότητα να παίρνουν αποφάσεις. Όσους φιλοσόφους θυμούμαι να τους δόθηκε εξουσία, ή μετάνιωναν την κάθε στιγμή της ζωής τους για το αξίωμα που ανέλαβαν, ή ήταν παντελώς άχρηστοι γι'αυτό το αξίωμα.

Φιλικά,
LordPayens

Φίλε μου LordPayens,

πως σχολιάζουμε τα ιστορικά παραδείγματα του Μάρκου Αυρήλιου του Φιλοσόφου καθώς και του Ιουλιανού του Φιλοσόφου?

Αυτοί νομίζω ήταν ταυτόχρονα "πρακτικοί" και "φιλόσοφοι"....

Ταυτόχρονα "Πολιτικοί" και "Στρατηγοί" που επέκτειναν τις αυτοκρατορίες τους αλλά και φιλόσοφοι άφηναν το Θεωρητικό τους φίλτρο να "διαπερνάει" την "πολιτική τους σκέψη και πράξη".

Φυσικά, δεν "άντεξαν"....

Τους "έλιωσαν" οι "πρακτικώς και υλιστικώς κυριαρχούντες" ......

[ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΣ]

Αγαπητοί/ ες  και αξιότιμοι/ ες  φίλοι /ες ,  η άποψη μου είναι ότι έτσι όπως έχει εξελιχθεί το θέμα συζήτησης θα του ταίριαζε περισσότερο ο τίτλος « Πόλεμος & Ειρήνη ».

 Με την παραπάνω εξέλιξη το εξαιρετικό  θέμα«Ανθρώπινή Εξέλιξη»νομίζω ότι  δεν έχει αναπτυχθεί επαρκώς γι΄ αυτό θα προσπαθήσω να το  προσεγγίσω από άλλη οπτική γωνία  προσδοκώντας την συνέχιση του θέματος προς την κατεύθυνση που ορίζει ο τίτλος του.
Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους έχει σταματήσει πριν από πολλά χρόνια, όμως τι θα συνέβαινε εάν η εξέλιξη αυτή δεν είχε λάβει ποτέ τέλος;
  «Εξελίσσεται ακόμα και σήμερα το ανθρώπινο είδος»;
Μέσα στα πλαίσια της ηθικής και διανοητικής βελτίωσης, λόγω των πολιτιστικών αλλαγών, νομίζω πως ναι. Αλλά σχετικά με την βιολογική εξέλιξη, νομίζω πως είναι αδύνατον να πει κάποιος ναι .
Οι περισσότεροι άνθρωποι, όπως και εγώ προτιμούμε να πιστεύουμε ότι η σημαντικότερη βιολογική ανθρώπινη εξέλιξη σταμάτησε πριν από 50,000 – 100,000 χρόνια, πριν χωριστούν οι φυλές, κάτι το οποίο εξασφαλίζει ότι οι φυλετικές και εθνικές ομάδες είναι βιολογικά ισοδύναμες», λέει ο Steven Pinker.
Ο Pinker είναι απολύτως βέβαιος για τη θέση του: «Είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατον να παρατηρηθεί η ανθρώπινη εξέλιξη κάθε στιγμή. Αλλά η κατηγορηματική άρνηση για την συνεχή εξέλιξη του ανθρώπινου είδους είναι επίσης πολύ δύσκολο να υποστηριχθεί επιστημονικά».
Πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι θα πρέπει να απορρίψουμε τη θεωρία που υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη εξέλιξη σταμάτησε πριν από 50,000 χρόνια ή περισσότερο. Στην πραγματικότητα υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.
Φωτεινό παράδειγμα αποτελεί η ανακάλυψη του Bruce Lahn από το πανεπιστήμιο του Σικάγο το περασμένο έτος, η οποία απέδειξε τη ύπαρξη δυο γονιδίων τα οποία συμβάλουν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου η οποία διενεργήθηκε στα πιο πρόσφατα χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας. Κανείς δεν ξέρει ακόμα την ακριβή λειτουργία αυτών των γονιδίων, αλλά οι ανακαλύψεις του Lahn θα μπορούσαν να είναι μόνο η κορυφή στο παγόβουνο. Οι επιστήμονες σήμερα είναι σε θέση να αναγνωρίσουν όλες τις αλλαγές που συνέβησαν στο ανθρώπινο γονιδίωμα κατά τη διάρκεια 7 εκατομμυρίων ετών ή από τότε που το είδος μας χωρίστηκε από τον πιο κοντινό του συγγενή. Θα μπορούν να υποδείξουν πότε ακριβώς έγιναν αυτές οι διαφοροποιήσεις και τι ρόλο έπαιξαν στην εξέλιξη του είδους μας.
Η αποκάλυψη της συνεχής ανθρώπινης εξέλιξης εγείρει πολλά ερωτήματα, μερικά από τα οποία είναι δυσάρεστα. Αν για παράδειγμα επιβεβαιωθούν οι φόβοι του Pinker και αποδειχθεί η βιολογική ανομοιομορφία των φυλών;
Είναι ακόμα και σήμερα ο νόμος της φυσικής επιλογής η κατευθυντήρια δύναμη για την ανθρώπινη εξέλιξη, δεδομένου ότι η επιβίωση μας συχνά εξαρτάται περισσότερο από τα γονίδια μας και όχι από την τεχνολογία;
Έως πιο βαθμό μπορεί το εξελισσόμενο γονιδίωμα να οδηγήσει σε αλλαγές των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του ατόμου;
Πως θα είναι το είδος μας σε 1000 χρόνια από σήμερα; Η σύγχρονη ανθρώπινη εξέλιξη μπορεί να είναι μια επικίνδυνη διαδικασία η οποία όμως δεν μπορεί και δεν θα πρέπει να αγνοηθεί.
Οι περισσότεροι επιστήμονες στην ερώτηση που αφορά την σημερινή μας εξέλιξη θα συμφωνούσαν με τον Pinker και θα απαντούσαν ότι αυτή εξαρτάται από το τι ακριβώς εννοούμε εξέλιξη. Ποιες είναι λοιπόν οι επιλογές; Η εξέλιξη είναι απλώς η αλλαγή των του γονιδιώματος στην διάρκεια του χρόνου.
Σύμφωνα με αυτή την άποψη, όλα τα είδη εξελίσσονται επειδή το γενετικό υλικό αλλάζει αναπόφευκτα στη διάρκεια του χρόνου με τυχαίο τρόπο και κάποια άτομα αποκτούν περισσότερους απογόνους από κάποια άλλα είδη.
Πέραν αυτού όμως τα πράγματα μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι πιο πολύπλοκα. Ίσως είναι ευκολότερο κάποιος να θεωρήσει το σύνολο των σημερινών ανθρώπινων γονιδίων σαν μια «γονιδιακή βάρκα» η οποία αφήνεται στη θάλασσα των πιθανών ανθρώπινων γονιδίων.
Αυτή η γονιδιακή βάρκα μπορεί να παρασυρθεί και να διασκορπιστεί με εντελώς τυχαίο τρόπο. Αυτή είναι μια γενετική πορεία, στη οποία τα είδη διαφοροποιούνται με τυχαίο τρόπο χωρίς να επηρεάζονται από κάποιο περιβαλλοντικό παράγοντα.
Τώρα φανταστείτε ότι η βάρκα αυτή έχει πανιά, τα οποία σηκώνονται όταν φυσάει  ο άνεμος. Αυτό το φαινόμενο είναι όπως η φυσική επιλογή, στην οποία μια εξωγενής δύναμη επηρεάζει την κατεύθυνση της βάρκας. Στην περίπτωση της φυσική επιλογής, η κατευθυντήρια δύναμη είναι η προσαρμογή σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον.
Συνεχίζεται . . .
Με αδελφικούς χαιρετισμούς.
       ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΣ 

[Avaris]

Φίλε Ανατολικώς,

ασχέτως εαν ο τίτλος "Ανθρώπινη Εξέλιξη" θυμίζει Δαρβίνο και Γονίδια, το θέμα είναι το παρακάτω:

Στο τραγούδι του (ονειροπόλου και "Ηθικού") Κεμάλ, αφού ο Ήρωας έχει "νικηθεί" και κρεμαστεί απο τις Στρατιωτικές Δυνάμεις του Χαλίφη, εμφανίζεται μπροστά στον Αλλάχ, για να του πει ο τελευταίος με "έμφαση":

"....νικημένο μου ξεφτέρι,
δεν αλλάζουν οι καιροί,

με φωτιά και με μαχαίρι,
πάντα ο Κόσμος "προχωρεί"...."


Είναι έτσι άραγε?

Ή μήπως όχι?

Το Δίπολο "Καταστροφή - δημιουργία" υφίστανται νομοτελειακά?

Ή μήπως η "εξέλιξη" μπορεί να προέλθει μέσα απο ειρηνικές και μόνο διαδικασίες και είναι "Μύθος" η "αναγκαιότητα του Πολέμου", της "Σύγκρουσης" και της "Καταστροφής"?

Προσωπικά πιστεύω ότι το θέμα εξελίσσεται όπως ακριβώς χάραξε και προδιέγραψε η εισαγωγή του και σαφώς δεν έχει καμία σχέση με την γονιδιακή εξέλιξη και επικράτηση των ειδών .


Σε ευχαριστώ πάντως για την προσπάθεια επανεκτίμησής του.

[Eleni]

Προσωπικά θεωρώ ότι ο φιλόσοφoς είναι ο τελευταίος που θα έπρεπε να έχει δικαίωμα στην διακυβέρνηση. Ο χαρακτήρας του είναι τόσο άστατος και απρόβλεπτος που μόνον καλός πολιτικός δεν θα μπορούσε να γίνει. Ο τρόπος που κατανοεί της πραγματικότητας είναι μοναδικός και τέτοιας ισχύος που μπορεί να έχει χρησιμότητα μόνον στον ίδιο και σε κανέναν άλλο. Όταν καταλήγει σ'ένα συμπέρασμα είναι σχεδόν αδύνατο να αλλάξει γνώμη, εκτός αν ο ίδιος αναγνωρίσει το λάθος του. Ο φιλόσοφος είναι από τους ανθρώπους που ζούν μια μεγάλη καμπύλη, μ'ένα μόνο μέγιστο. Το μέγιστο βέβαια αυτό έχει να δώσει πολλά, αλλά αντιστοιχεί σε μια στιγμή.

Η εξουσία θέλει πρακτικούς ανθρώπους, με σταθερό χαρακτήρα και την ικανότητα να παίρνουν αποφάσεις. Όσους φιλοσόφους θυμούμαι να τους δόθηκε εξουσία, ή μετάνιωναν την κάθε στιγμή της ζωής τους για το αξίωμα που ανέλαβαν, ή ήταν παντελώς άχρηστοι γι'αυτό το αξίωμα.

Πιστεύω οτι όλοι οι πολίτες έχουν ίσα δικαιώματα στην διακυβέρνηση μιας χώρας απο την στιγμή που κάθε άποψη είναι σεβαστή και προσφέρει.

Γιατί ομαδοποιείται ο χαρακτήρας των φιλοσόφων και απο που προκύπτει η υποτιθέμενη αστάθεια ?
Κατα την γνώμη μου μόνο ένας άνθρωπος που εχει εργαστεί επάνω στον εαυτό του και έχει ''γνωρισει'' μπορεί να είναι σταθερός και όχι ένας τυποποιημένος σοφιστής οπως ειναι οι περισσότεροι απο τούς πολιτικούς που γνωρίζουμε.
Υπάρχει έστω και ένας ιδεολόγος η ηθικός και ακέραιος άνθρωπος ανάμεσα στούς πολιτικούς ...εστω και ένας που όντως ενδιαφέρεται για τα κοινά για τα οποία εκλέγεται και όχι για το δικό του κέρδος την δική του φιλοδοξία και αναγνωρισιμότητα? Προσωπικά αμφιβάλλω.

«Εξελίσσεται ακόμα και σήμερα το ανθρώπινο είδος»;

Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του εαυτού μας και της φύσεως θεωρώ οτι εξελίσεται συνεχώς. Είτε το δούμε απο την αποκλειστικά βιολογική άποψη, έιτε απο την ψυχική που είναι και το θέμα μας, η εξέλιξη είναι εμφανής σε όλες μας τις ενέργειες και σε όλες τις σκέψεις μας με συνειδητό η ασυνείδητο τρόπο.
Θα έλεγα μάλιστα οτι τείνω να πιστέψω κυριολεκτικά στο γεγονός οτι - κάθε τι που συμβαίνει στην ζωή μας, κάθε σχέση, πράξη, γεγονος κλπ γίνεται μόνο αν αυτό εξυπηρετεί την ατομική μας και κατ' επέκταση συλλογική εξέλιξη μας. Για τον ίδιο λόγο καταργούνται η ''ξεχνιώνται'' όλα όσα αντιβαίνουν σε αυτό το νόμο. Η ψυχή επιλέγει οτι της χρειάζεται και παρακινεί ανεξάρτητα αν αυτό ''φαίνεται'' κακό η δυσάρεστο και κοπιώδες σ' εμάς.

Τώρα φανταστείτε ότι η βάρκα αυτή έχει πανιά, τα οποία σηκώνονται όταν φυσάει  ο άνεμος. Αυτό το φαινόμενο είναι όπως η φυσική επιλογή, στην οποία μια εξωγενής δύναμη επηρεάζει την κατεύθυνση της βάρκας. Στην περίπτωση της φυσική επιλογής, η κατευθυντήρια δύναμη είναι η προσαρμογή σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον.

Απο που προέρχεται αυτή η εξωγενής δύναμη?
Επίσης η λέξη << φυσική επιλογή >> γιατί θα πρέπει να σημαίνει το τυχαίο και οχι το σωστά προμελετημένο απο την φύση?

[Trithemius]

Χμμ, Sr. try, κάτι απ' όλα αυτά μου θυμίζει τη Ροδοσταυρική Ουτοπία

Όσο για τον ορισμό της φυσικής επιλογής, πρέπει να σημειωθεί πως δεν αφορά σε κάποια διαδικασία σωστά προμελετημένης διάκρισης των όντων που θα επιβιώσουν αλλά καθαρά με το ποιοί οργανισμοί (χλωρίδα και πανίδα) μπορούν τελικά, βάσει γενοτύπου να ζήσουν και να αναπαραχθούν στο τρέχον περιβάλλον και ποιοί θα εξαφανιστούν. Η φύση δεν κάνει διακρίσεις, ούτε διαλέγει με κάποιο μέτρο το ποιός θα επιζήσει. Απλά, για ένα συγκεκριμένο περιβάλλον ισχύει το "όποιος αντέξει". Κάποιοι αντέχουν και συνεχίζουν, και κάποιοι δεν τα καταφέρνουν.

[LordPayens]

Αγαπητή μου Try,

Πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες έχουν ίσα δικαιώματα στην διακυβέρνηση μιας χώρας από την στιγμή που κάθε άποψη είναι σεβαστή και προσφέρει.

Το συγκεκριμένο το θεωρώ άστοχο ως προς την ουσία του κειμένου μου. Προφανώς και δεν εννοούσα ότι θα έπρεπε να απαγορευτεί ενεργητικά σε κάποιον το δικαίωμα διακυβέρνησης ή η εκφορά άποψης. Όσα γράφονται γράφονται για μια βαθύτερη κατανόηση στο παρόν και μια αυθόρμητη κατανόηση στο μέλλον. Αν προσπαθούμε να κάνουμε κάτι, αυτό είναι να χτίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε το υποσυνείδητο του μέλλοντος.

Γιατί ομαδοποιείται ο χαρακτήρας των φιλοσόφων και από που προκύπτει η υποτιθέμενη αστάθεια ?

Ο πρώτος λόγος που ομαδοποιείται ο χαρακτήρας των φιλοσόφων είναι διότι δείχνουν ανάλογες τάσεις ή ανάλογα συμπτώματα. Ο δεύτερος λόγος είναι για να βγάλουμε κάποια άκρη. Το θέμα έχει τεθεί σε μια γενική βάση και γενικολογούμε πάνω σ'αυτήν. Προσωπικά, τις σιχαίνομαι τις γενικότητες, αλλά δεν βρίσκω και καμιά χρησιμότητα να κάνω διαχωρισμούς στο συγκεκριμένο θέμα.

Κατά την γνώμη μου μόνο ένας άνθρωπος που έχει εργαστεί επάνω στον εαυτό του και έχει ''γνωρίσει'' μπορεί να είναι σταθερός και όχι ένας τυποποιημένος σοφιστής όπως είναι οι περισσότεροι από τούς πολιτικούς που γνωρίζουμε.

Δυστυχώς οι άνθρωποι που αποκτούν σταθερότητα με τον τρόπο που αναφέρεις είναι ελάχιστοι. Οι περισσότεροι από αυτούς μάλιστα νομίζουν ότι έχουν αποκτήσει αυτήν την σταθερότητα, μόλις όμως τους ζορίσεις γκρεμίζονται σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Τους πολιτικούς θα τους έχουμε όμως, θέλουμε δεν θέλουμε. Άρα, ο συμβιβασμός είναι αναγκαίος και γι'αυτό θα προτιμήσω μια σχετικά βέβαιη πλαστή σταθερότητα που την έχουν θες από παράδοση, θες από διδαχή, θες από πείσμα, αλλά την έχουν.

Υπάρχει έστω και ένας ιδεολόγος η ηθικός και ακέραιος άνθρωπος ανάμεσα στούς πολιτικούς ...έστω και ένας που όντως ενδιαφέρεται για τα κοινά για τα οποία εκλέγεται και όχι για το δικό του κέρδος την δική του φιλοδοξία και αναγνωρισιμότητα? Προσωπικά αμφιβάλλω.

Σίγουρα υπάρχει ένας. Για το αστείο του πράγματος. Μην ξεχνάμε ότι ο μεγαλοδύναμος έχει πολύ χιούμορ σε κάτι τέτοια.

Αγαπητέ μου Avaris,

Άσε με να μην τους θεωρώ φιλοσόφους. Σοφούς ναι, φιλοσόφους όχι. Ο φιλόσοφος ποτέ δεν θα μπορούσε να πάρει την εξουσία στα χέρια του, ούτε και να την διατηρήσει. Ο φιλόσοφος αναγκαστικά αντιμετωπίζει όλες τις πλευρές και οι επιλογές του συμβάλλουν προς την ανάπτυξη ή την παρακμή όλων των πλευρών. Δεν μπορεί από φύσης του να πάρει μονομερείς αποφάσεις. Ούτε είναι μιά έτσι και μιά αλλιώς. Ο φιλόσοφος είναι μια ζωντανή σκακιέρα και η παρτίδα δεν τελειώνει ποτέ. Αυτός είναι κι ο σκοπός άλλωστε.

Μπορώ να αναγνωρίσω ότι υπήρξαν και ίσως και υπάρχουν φιλόσοφοι που βρέθηκαν σ'αυτήν την θέση, αλλά από την στιγμή που βρέθηκαν δεν μπορώ να θεωρήσω ότι άσκησαν την φιλοσοφία.

_{(Δυστυχώς δεν έχω τον χρόνο σήμερα για να γίνω αρκετά αναλυτικός και φοβάμαι ότι θα προκαλέσω σύγχυση. Σας ζητώ συγνώμη.)}

Φιλικά,
LordPayens