Αδελφέ μου, το πνεύμα των πράξεων της διαχείρισης ερμηνεύεται εύκολα με την προσέγγιση της παροιμιώδους έκφρασης της Λαϊκής σοφίας, "στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί"
Κανένας προφανώς, λογικός άνθρωπος, δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει να μην ξαναασχοληθόύμε με το θέμα.
Φυσικά προάγουμε και υποστηρίζουμε την ανεμπόδιστη και ανεπηρέαστη ενημέρωση, αλλά είμαστε κάθετα αντίθετοι στην εμπορική εκμετάλευση του ανθρώπινου πόνου και κατακρίνουμε κάθε προσπάθεια σκύλευσης των διαμελισμένων συναισθημάτων των ανθρώπων της τραγωδίας.
Σε τέτοιες και τόσο έντονα συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές, χρειάζεται νηφαλιότητα και όχι εκρηκτικά συνθήματα και εικόνες που διεγείρουν την εκδικητικότητα και παρορμούν τις μάζες σε λυντσαρίσματα.
Σε τέτοιες τραγικές ώρες, προέχει η αντιμετώπιση της καταστροφής και η με οποιονδήποτε τρόπο συμπαράσταση στα θύματα.
Αυτήν την ώρα επιδιώκουμε την εκτόνωση της -αναμφίβολα δίκαιης -αγανάκτησης για να αποτρέψουμε τα ακόμα χειρότερα και έντεχνα προσπαθούμε να κατευθύνουμε την διογκούμενη αγανάκτηση σε λειτουργικά κανάλια και σε αποτελεσματικές ροές.
Η λύση των Bloggs που πρότεινες, αποτελεί, όχι μόνον μια έξυπνη ιδέα που προσφέρει δυνατότητες για λύσεις σε κάποια συγκεκριμένα προβλήματα, αλλά παράλληλα αποτελεί και μια πανέξυπνη και ασφαλή βαλβίδα εκτόνωσης της διογκούμενης λαϊκής αγανάκτησης, η οποία αν δεν εκτονωθεί ομαλά, πάντα εμπεριέχει την πιθανότητα να εκτονωθεί βίαια σε ανύποπτους αθώους, σε φτιαχτούς ενόχους.
Ναι, για τέτοια μιλάμε και αυτά επιζητούμε, όπως και να συνδράμουμε να αυξηθεί το αίσθημα της ανθρωπιάς και της φιλαλληλίας, της προσφοράς και της υπηρεσίας, και να αντιταχθούμε σθεναρά σε κάθε προσπάθεια εκμετάλευσης της τραγωδίας, πράγμα φυσικά που σε τέτοιες στιγμές το έχουμε δει πολλάκις.
Την στιγμή αυτή προέχει να απαλυνθεί ο πόνος από την φύση, από τους ανθρώπους.
Η δικαιοσύνη απαιτεί αποστασιοποπιημένα συναισθήματα, νηφαλιότητα και αυτή η στιγμή μάλλον δεν είναι η πλέον κατάλληλη.
Τα μέχρι τώρα συμβάντα μας έχουν δείξει ότι, τα λαϊκά δικαστήρια που στήθηκαν στο παρελθόν στα ΜΜΕ, το μόνο αποτέλεσμα που είχαν, ήταν ο πλουτισμός των καναλιών και με το κλείσιμο της αυλαίας το θέμα έπεφτε στη λήθη.
Ας αλλάξουμε την σειρά των πραγμάτων και ας δώσουμε τώρα προτεραιότητα στην αντιμετώπιση των άμεσων αναγκών, στη συνέχεια με την σύσταση και ανάπτυξη προγραμμάτων και δράσεων, βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων, προέχει να εδραιωθεί η ελπίδα για το μέλλον των πληγέντων.
Κατόπιν ας ακολουθήσει η αναζήτηση ευθυνών και η δίωξη, δικαστική ή/και πολιτική, των ενόχων.
Για την ΑΜΡΑ, το μεγάλο ζητούμενο είναι η ενεργή συμμετοχή των πολιτών και η απευθείας ανάληψη δράσεων σε προληπτικές κατά πρώτον δράσεις, αλλά και η ετοιμότητα για αποτρεπτικές και κατασταλτικές δράσεις.
Ήδη, κάποια μέλη της ΑΜΡΑ, από καιρό είναι σε επικοινωνία με την πολιτική προστασία στην βόρεια Ελλάδα και παρότι το νομοθετικό πλαίσιο του εθελοντισμού είναι έως ανασταλτικό και το κράτος μάλλον αποθαρρύνει τον υγιή εθελοντισμό, έχουν γίνει σημαντικά βήματα ευαισθητοποίησης για κοινωνική και περιβαλλοντική προσφορά.
Το πλαίσιο αυτό είναι από τους βασικούς πυλώνες των δράσεων της ΑΜΡΑ και σε συνεργασία με άλλες οργανώσεις, γίνονται προσπάθειες ανάπτυξης και επέκτασης του εθελοντισμού.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που παρατηρείται, είναι η συναισθηματική έξαρση και η γρήγορη εκτόνωση που ακολουθεί, στέλνοντας κάθε πρόβλημα στην λήθη. Ας συγκρατήσουμε λοιπόν την ενέργεια που φαίνεται τώρα να μας πνίγει κι ας της δώσουμε έναν αργό ρυθμό εκτόνωσης, για να μας μείνει το απαραίτητα σθένος, όταν καταλαγιάσουν τα γεγονότα, να ασχοληθούμε πιο σοβαρά με την αναζήτηση λύσεων σε τέτοια προβλήματα.
