Ο αγώνας για την Ελευθερία

[Rose]

Ο αγώνας για την Ελευθερία
Rose_777

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το παρακάτω ποίημα σαν πρόλογο της εργασίας μου, που έχει τίτλο «Εθελοντές Σκλάβοι».

Μέσα από αίμα και αγώνες,
πάντα πολέμησες άνθρωπε,
την ελευθερία σου να αποκτήσεις,
και όμως μάταια προσπάθησες.

Το εκκρεμές σαν καβαλάς,
πότε δεξιά και πότε αριστερά,
πιστεύεις την Αλήθεια βρήκες,
σίγουρα κάθε φορά.

Καταργώντας την σκλαβιά,
κάνοντας την δουλεία δουλειά,
πίστεψες πως τα κατάφερες,
μα κοίτα πιο κοντά.

Γυρίζοντας την πλάτη στο παλιό,
και σαν κανόνες νέους βάλεις,
η ζωή σου πιο μοντέρνα πια,
ελεύθερη θα γινόταν.

Ο Αφέντης σου, τώρα το αφεντικό σου,
αιχμάλωτος στις υλικές ανάγκες,
η πίστωση βάζει κάγκελα,
και στην φυλακή ευρέθης.

Την πάτησες και πάλι Άνθρωπε,
αλλάζοντας τους ρόλους,
αλλάζοντας τις έννοιες,
το έργο παραμένει.

Οι αγώνες συνεχίζονται,
σαν άρχισε η Αφύπνιση,
την Ελευθερία τώρα μέσα σου αναζητάς,
ξανά το εκκρεμές σαν καβαλάς.

Τώρα ψάχνεις εσωτερικούς εχθρούς,
μέσα σε κόσμους αστρικούς,
τον εαυτό σου θέλεις να γνωρίσεις,
να δυναμώσεις, να νικήσεις.

Μάθε πως η Αλήθεια,
πάντα στην μέση κατοικεί,
ισορροπεί, και ενώνει,
ελευθερώνει.

Η Επιστήμη και η Θρησκεία,
αδέρφια σαν θα γίνουνε,
ενώνοντας Ύλη και Ψυχή,
θα φέρουν λύτρωση στην Γη.

Η Ελευθερία είναι Γνώση Ολική,
Αλήθεια, Σοφία,  Δύναμη, Ζωή,
Φως εκ Φωτός.
Άνθρωπε να ζητάς το ΦΩΣ.

Από τα πανάρχαια χρόνια ο άνθρωπος μόλις άρχισε να συνειδητοποιεί την ύπαρξή του και να αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του, η κύρια ανάγκη του ήταν η επιβίωση.  Η ίδια η φύση τον ώθησε να περάσει από διάφορες δοκιμασίες, κινδύνους και μαθήματα έτσι ώστε να καταφέρει σιγά-σιγά να γίνεται όλο και πιο δυνατός, να αντεπεξέρχεται καλύτερα στις υποχρεώσεις του αλλά και να απολαμβάνει ωφέλημα την ζωή του.

Όσο περισσότερο ο άνθρωπος κέρδιζε εμπειρίες συζώντας και επικοινωνώντας με τους συνανθρώπους του αλλά και παρατηρώντας την φύση της οποίας ήταν αδιάσπαστο κομμάτι, προσπαθούσε ενστικτωδώς να θέσει μία τάξη στο χάος, να κατανοήσει, να τακτοποιήσει, τις σκέψεις, τις αντιλήψεις και τα συναισθήματά του.  Έτσι άρχισε να δημιουργεί διάφορα αρχικά θρησκευτικά - τυπολατρικά, και μετέπειτα φιλοσοφικά και επιστημονικά συστήματα κοσμοθεωριών που ερμήνευαν τις ανθρώπινες ιδιότητες καθώς και τους νόμους του σύμπαντος.

Αντιλαμβάνονταν με την πάροδο των ετών και των δοκιμασιών ότι κάποιες από τις πεποιθήσεις που δημιουργούσε ήταν καταστροφικές για το περιβάλλον του και κατ’ επέκταση για τον ίδιο, και έτσι σταδιακά τις αντικαθιστούσε με νέες πιο βελτιωμένες εκδόσεις αντιλήψεων και κοινωνικών συστημάτων.

Στο μεγαλύτερο ποσοστό της εξελικτικής συνειδησιακής διαδικασίας του, ο άνθρωπος δρούσε ασυνείδητα, οδηγούμενος ενστικτωδώς από την φύση, η οποία ωθεί όλα τα πλάσματά της σε μία συνειδησιακή άνοδο.

Αν κάποια ύπαρξη δεν προσαρμοζόταν στις νέες περιβαλλοντολογικές συνθήκες, ή στην περίπτωση του ανθρώπου στις νέες κοινωνικές συνθήκες, θα υπέφερε με τελικό αποτέλεσμα τον θάνατο αν η ακαμψία συνεχιζόταν.

Έτσι ο άνθρωπος κατέγραψε βαθιά μέσα του τον νόμο της προσαρμοστικότητας, και αντιλαμβανόταν τον περιορισμό της φύσης του, με αποτέλεσμα να νιώθει υποτελής μέσα στο άπειρο σύνολο. Αναγκάστηκε πολλές φορές να σκύψει κεφάλι και να αποδεχτεί είτε κοντινούς συνανθρώπους του ως δυνάστες, είτε θρησκευτικά ή πολιτικά συστήματα που δρούσαν δικτατορικά, και επέβαλαν την γραμμή τους.

Μέσα από την ψυχική και σωματική καταπίεση που υπέστη δημιουργήθηκε μία αντίδραση που είχε σαν αποτέλεσμα να γεννήσει μοντέλα αναρχικά και αυταρχικά, που μοναδική πραγματική επιδίωξή τους ήταν να καταλάβουν οι ίδιοι την εξουσία.  Όμως γεννήθηκαν και ήρωες οι οποίοι εργαζόταν για να ελευθερώσουν τους σκλάβους και να τους οδηγήσουν στην Γη της Επαγγελίας.

Οι καταγραφές αυτών των δύο τάσεων παρατηρούνται σε όλες τις λαϊκές και θρησκευτικές παραδόσεις μας, και επιβεβαιώνονται μέσα από ιστορικά ντοκουμέντα, ότι κάθε εποχή είχε τους δυνάστες της καθώς και τους ήρωές της.

Όσο περισσότερο έσφιγγε ο ζυγός και σκλαβωνόταν ο άνθρωπος τόσο και προετοιμαζόταν η αντίσταση και η αντίδραση έτσι ώστε να επέλθει η ισορροπία στο οικοσύστημα.

Μέσα από αυτήν την διαδικασία ο άνθρωπος άρχισε να αντιλαμβάνεται την έννοια του καλού και του κακού, δηλαδή του ωφέλιμου και του μη ωφέλιμου για την ίδια του την ύπαρξη, και κατανόησε πως όταν εργάζεται για το κοινό όφελος της κοινωνίας του καθώς και την προστασία του περιβάλλοντός του κερδίζει πολλαπλά.

Εκτός ότι κέρδιζε μέσω της συνεργασίας για την υλική του επιβίωση, ικανοποιούσε την συναισθηματική του διάσταση μια και αισθανόταν μέλος μιας οικογένειας.

Όμως ο άνθρωπος εξαιτίας της δημιουργικής του ικανότητας, και της τάσης του να αναδιαμορφώνει και να ανασχεδιάζει το φυσικό και κοινωνικό του περιβάλλον, δεν αρκέστηκε να δημιουργήσει κλειστές και ήρεμες κοινωνίες όπου θα επιβιώνει ομαλά, αλλά μόλις έφτανε στο ζενίθ της ηρεμίας, κατέστρεφε το περιβάλλον του για να το αναπροσδιορίσει, όπως ακριβώς τα παιδιά καταστρέφουν τα παιχνίδια τους για να τα αναλύσουν και να τα κατανοήσουν.

Ο κύριος λόγος είναι γιατί ο σκοπός του ανθρώπου δεν είναι απλά η φυσική επιβίωση αλλά η ατομική συνειδησιακή ή συλλογική εξέλιξη.  Υποσυνείδητα δεν θεωρεί το φυσικό του περιβάλλον ή ακόμα την φυσική του ύπαρξη ως την πιο σημαντική, αλλά αντιλαμβάνεται μία άλλη διάσταση του εαυτού του η οποία προσεγγίζει την αιωνιότητα.  Σταδιακά όμως κατανόησε πόσο σημαντική εξίσου είναι η προστασία της φυσικής του διάστασης καθώς και του περιβάλλοντός του, γιατί μέσω αυτής η συνείδηση εξελίσσεται.

Στον αγώνα του για την απόκτηση της φυσικής καθώς και της συνειδησιακής ελευθερίας, συνάντησε ομοϊδεάτες, πραγματικούς αδερφούς και συνεργάτες, οι οποίοι είχαν κατανοήσει επίσης μετά από μία σειρά δοκιμασιών και βιωμάτων τις ίδιες κοσμικές ή συμπαντικές αρχές, έτσι ώστε ο τελικός στόχος του ανθρώπου να προσεγγιστεί με το ελάχιστο κόστος και το μέγιστο όφελος.

Κατανοώντας τον νόμο της δύναμης της συλλογικότητας αποφάσισαν οι έμπειροι αδερφοί, να δημιουργήσουν αδελφότητες συνεργασίας και πνευματικά σχολεία για να βοηθήσουν τις ανθρώπινες συνειδήσεις να εξελιχθούν πιο ομαλά, και να βρει η κάθε ψυχή τον δρόμο της προς την Ελευθερία.

Πολλοί προσπάθησαν να μιμηθούν αυτές τις αγνές, ανιδιοτελείς λευκές αδελφότητες και εκατοντάδες αδελφότητες, σχολές σκέψης και τυπικών δημιουργήθηκαν μέσα από την υποκειμενικότητα του κάθε ιδρυτή και τις αρχές κατανόησης που κατείχε.

Όμως ελάχιστες πραγματικά ομάδες σε κάθε εποχή κρατούσαν το αληθινό Φως, το οποίο ήταν άμεσα εξαρτώμενο από το επίπεδο της βαθιάς κατανοήσεως συμπαντικών νόμων και μεταφυσικών ή πνευματικών θεμάτων των μελών που την απαρτούσαν.

Έτσι ο άνθρωπος έχοντας σαν αφετηρία την ανάγκη του για Ελευθερία, συνέλαβε τον νόμο της δύναμης της συλλογικότητας και του κοινού οφέλους, και δημιούργησε αδελφότητες που φύλαγαν και μετέφεραν την Ιερή Επίγνωση, έτσι ώστε να συνεχιστεί ο αγώνας της Απελευθέρωσης των ψυχών από την πλάνη και τις ψευδαισθήσεις.

Κλείνοντας θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το παρακάτω ποίημα που έχει τίτλο «Θεία Ώθηση».

Αναζητάς την γνώση,
για να εκδηλώσεις την δράση,
για να πραγματώσεις την δύναμη,
μέσω της έμπνευσής σου.

Καθαγιάζεται η δύναμη από την θέλησή σου,
και προσφέρεσαι αφοσιωμένος, εξιλεωμένος,
θριαμβεύεις στον θάνατο,
μεταμορφώνεσαι, εξυψώνεσαι,
προς την άπειρη πρόοδο.

Στο κύκλο των ενσαρκώσεων,
ισορροπείς, φρονείς,
νικάς και κυριεύεις.
Και αθάνατος πρωτοβουλείς
ενάντια στην ματαιότητα του μοιραίου.

Ερείπια μέσα στον χρόνο,
αλλά ανατέλλει η ελπίδα,
μέσα από το λυκόφως των απογοητεύσεων,
ελπίζεις σ’ αυτό που σου ξεφεύγει.

Και ανατέλλεις ενώ αναγεννιέσαι,
εξιλεώνεσαι από την πλάνη,
θέλοντας, ενώνεσαι με την Πηγή,
για την εκδήλωση της Μιας Αλήθειας.

Λειτουργός της Δικαιοσύνης,
κυριαρχείς, σε όντα και σε πράγματα,
και ανταμείβεσαι αιώνια,
συγκάτοικος των Θείων Όντων.

[Fallen Angel]

Πέρα όμως από την αρμονική συνεργασία των ανθρώπων για την πνευματική ανύψωση και τη διάδοση του Φωτος, υπήρχαν πάντα οι μαύρες αδελφοτητες οι οποίες σκοπό είχαν όχι τόσο την εξουσία όσο την πρόκληση του χαους και της αναρχίας.
Γιατί δημιουργήθηκαν τέτοιες αδερφοτητες/ ομάδες αν σκεφτούμε ότι οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν κακοί , αλλά έγιναν στην πορεία ;

[Κανένας]

οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν κακοί , αλλά έγιναν στην πορεία ;

Αυτή η φράση ίσως είναι το κλειδί για την απάντηση στο ερώτημά σου.  Πρέπει όμως να τη διευκρινήσεις.  Όταν λες "γεννήθηκαν" το εννοείς κυριολεκτικά, ότι όταν ήσαν βρέφη είχαν αγνή ψυχή?  Ή μιλάς για την αρχή της ανθρωπότητας?

[Fallen Angel]

Θεωρώ ότι ενα βρέφος κατά 90% είναι αγνό, στην τρυφερή ηλικία διαμορφώνει το μεγαλύτερο μέρος της ψυχοσύνθεσης του, η οποία μπορεί να εγκατασταθεί στο Ασυνείδητο , αλλά αργα ή γρήγορα θα βγει.
Απλά δε νομίζ ότι ο Ανθρωπος γεννιέται κακός, γίνεται...

[Κανένας]

Θεωρώ ότι ενα βρέφος κατά 90% είναι αγνό, στην τρυφερή ηλικία διαμορφώνει το μεγαλύτερο μέρος της ψυχοσύνθεσης του, η οποία μπορεί να εγκατασταθεί στο Ασυνείδητο , αλλά αργα ή γρήγορα θα βγει.

Συμφωνώ.  Από τους γονείς κληρονομεί μέρος της ψυχοσύνθεσης.

Απλά δε νομίζ ότι ο Ανθρωπος γεννιέται κακός, γίνεται...

Υπάρχει μία σχετική συζήτηση εδώ:  Κατά βάση "Καλός"?

Έχουμε όμως και τον παράγωντα "ελεύθερη βούληση".  Μπορεί ο άνθρωπος, ακόμα κι αν απαλλαγεί από τα ψυχικά του προβλήματα, να επιλέξει το δρόμο του εγωισμού.

Γιατί δημιουργήθηκαν τέτοιες αδερφοτητες/ ομάδες αν σκεφτούμε ότι οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν κακοί , αλλά έγιναν στην πορεία ;

Άρα λοιπόν οι αδελφότητες αυτές δημιουργήθηκαν από και εξυπηρετούνε άρρωστους ανθρώπους (όπως είναι η συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας), είτε σε ελάχιστες περιπτώσεις εμπλέκονται άτομα μυημένα και προχωρημένα με ιδιοτελής (από επιλογή) σκοπούς.

[Rose]

Πέρα όμως από την αρμονική συνεργασία των ανθρώπων για την πνευματική ανύψωση και τη διάδοση του Φωτος, υπήρχαν πάντα οι μαύρες αδελφοτητες οι οποίες σκοπό είχαν όχι τόσο την εξουσία όσο την πρόκληση του χαους και της αναρχίας.
Γιατί δημιουργήθηκαν τέτοιες αδερφοτητες/ ομάδες αν σκεφτούμε ότι οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν κακοί , αλλά έγιναν στην πορεία ;

H δημιουργία αυτών των "μαύρων" αδελφοτήτων και φασιστικών-δικτατορικών κινημάτων, είναι αποτέλεσμα "ψυχασθένειας" ειδικά των ιδρυτών τους, και εν' συνεχεία παρασύρουν και άλλους, όμοιων ψυχικών "συνχοτήτων", σε αυτές.

Η Θεραπεία ήταν και είναι πάντα το κατάλληλο σύστημα Παιδείας, (όπως η Αυθεντική Ελληνική Παιδεία) αποτέλεσμα της Εργασίας.'. Φιλοσοφικών - Επιστημονικών ομάδων ή ατόμων, που πάντα έδειχναν το παράδειγμα προς μίμηση, είτε με τα πνευματικά τους δημιουργήματα, είτε με την στάση ζωής τους, και τα "κοινής οφέλειας" έργα τους.

Ο προορισμός του κάθε ανθρώπου είναι να μοιάσει την Δημιουργό Φύση από όπου εκπορεύτηκε, και ο μόνος τρόπος να προσεγγίσουμε την Συμπαντική Σοφία, είναι με συνεχόμενη εργασία και στον εαυτό μας, αλλά και εργαζόμενοι για το Σύνολο.

Δόξα τη Εργασία.'.