Ο νεαρός της ιστορίας μας είναι "εγκλωβισμένος" ή όχι?
Σχετικά με το αν στη συγκεκριμένη περίπτωση που αναφέρει ο Avaris, ο νέος αυτός είναι εγκλωβισμένος ή όχι, έχω να πω τα εξής:
Κάθε οργανωμένη ομάδα που δεν παρουσιάζει στα μέλη της και την αντίθετη πλευρά των δεδομένων, έχει χαμένο το παιχνίδι της ειλικρίνειας. Από τη στιγμή που η ομάδα αυτή προωθεί μία νοοτροπία πως εκεί μόνον βρίσκεται η αλήθεια ή πως ο κόσμος είναι όμορφος μόνον αν μέσα σε αυτόν ανήκει και η ομάδα αυτή, ε τότε κάτι περίεργο συμβαίνει.
Σε αυτό το ζήτημα, καλό είναι να ακολουθήσουμε τον κανόνα του "τριγώνου", μιας προσέγγισης σε ένα ζήτημα όπου παρατίθεται η μία άποψη-εκδοχή, εκφράζεται και η αντίθετή της και τελικά προκύπτει-γεννάται μία τρίτη οπτική, αυτή της τελικής απόφασης. Ένα άτομο που βρίσκεται σε μία "περιορισμένη" ομάδα, εισέρχεται εκεί για κάποιον λόγο. Πραγματικά είναι πολύ δύσκολο να μπούμε στο μυαλό του "παθόντα" και να διαγνώσουμε το τι και πως σκέφτεται. Kατά συνέπεια, ασφαλή συμπεράσματα για το πως βλέπει εκείνος τα πράγματα μπορούμε να εξάγουμε μόνον αν καθήσουμε μαζί του και μιλήσουμε βαθιά, αναλυτικά και επί μακρόν για τις υπαρξιακές του ανησυχίες. Μόνον τότε θα καταλάβουμε αν εκεί είναι εγκλωβισμένος ή επιτέλους ελεύθερος
Αν εγώ βρεθώ σε μια τέτοια ομάδα, θα ζητήσω, για κάθε ζήτημα και ιδεολογικό σχήμα, να μου παραθεσούν εκτός της ισχύουσας εκδοχής που πρεσβεύει η ομάδα και κάθε άλλη πιθανή εκδοχή και άποψη για το ζήτημα. Μόνον έτσι θα μπορέσω να περάσω όλο αυτό το σύνολο πληροφοριών μέσα από το δικό μου πρίσμα, μόνον έτσι θα μάθω να σκέφτομαι, θα γίνω ενεργός νους και κατά συνέπεια μόνον έτσι θα κατανοήσω και θα συνειδητοποιήσω τη θέση μου μέσα στην ομάδα. Τότε ακριβώς θα είμαι έτοιμος και ικανός να μιλάω για αυτοδιάθεση. Αν λοιπόν η πληροφόρηση είναι μονόπλευρη και επιλεκτική, τότε κάτι περίεργο συμβαίνει εκεί μέσα και την απάντηση για την πανσπερμία απόψεων θα μας την δώσει ο νεαρός της υπόθεσης. Από τα λόγια του θα κρίνουμε αν εκεί μέσα γίνεται πλύση εγκεφάλου ή αν ο ομάδα αυτή προάγει την παραγωγική (άρα και υγιή) σκέψη.
Φυσικά, τίθενται και άλλα ζητήματα πέραν της φιλοσοφικής πλευράς του θέματος, όπως η διαμονή, οι επαφές με τους γύρω του κλπ. Εγώ περιορίζω την απάντησή μου στη θέση που κρατά ο νεαρός για τα φιλοσοφικά-μεταφυσικά ζητήματα και το πως αυτά επηρρεάζουν τη ζωή του.
Αξίζει όμως να σημειώσω και κάτι ακόμα:
Μιλάμε τόση ώρα για
σέκτες, μιλάμε για μικρές φιλοσοφικές ομάδες που θεωρητικά καθοδηγούν το κάθε μέλος με επιλεκτική πληροφόρηση που σκοπό έχει να γίνει το μέλος απλό φερρέφωνο της σέκτας. Πως λοιπόν το μέλος καθίσταται πρόθυμο όχι μόνον να αποδεχτεί αλλά και να προωθήσει τις διακυρρήξεις της ομάδας του;
Με την τεχνική της ακύρωσης της διαδικασίας σύγκρισης των διδαχών της ομάδας με κάθε άλλη "εξώτερη" πληροφόρηση. Όσο λοιπόν το μέλος δεν έχει μέτρο σύγκρισης και αξιολόγισης με τη βοήθεια της "άλλης άποψης", σαφώς και καθίσταται αυτό που ονομάζω 3Α (αγνώμων, αδαής, αφελής).
Να δώσω και μια εφαρμογή του συγκεκριμένου επί αιώνες τώρα: Λέγε με
θρησκεία Αν θέλετε, και για να μην μακρυγορώ, το τελευταίο σας το αναλύω περισσότερο στη συνέχεια