Αποσυμβολισμός ως "Εσωτερική Πρακτική"

[Avaris]

"....Στην πρώτη περίπτωση, ο αντικειμενικός σκοπός της μελέτης του Συμβολισμού, είναι να επιτρέψει στον μαθητή να νοιώσει την ποιότητά του και να τον θέσει σε επαφή μ' αυτό το κάτι που κραδαίνεται και που βρίσκεται πίσω απο το άθροισμα των γραμμών, χρωμάτων και σχημάτων που αποτελούν το σύμβολο.

Σε ορισμένους τύπους ανθρώπων η μελέτη αυτή είναι σχετικά εύκολη. Στην πλειονότητα όμως, δεν είναι διόλου εύκολη και φανερώνεται κατ' αυτό τον τρόπο μια έλλειψη που πρέπει να αναπληρωθεί με την χρήση των ικανοτήτων εκείνων που είναι προς το παρόν σε λανθάνουσα κατάσταση.

Είναι πάντα δυσάρεστο να αφυπνίζει κανείς τις λανθάνουσες ικανότητες και απαιτεί μια προσπάθεια και μια αποφασιστικότητα που δεν θα επηρεάζονται απο αντιδράσεις της προσωπικότητας.

Σε πολλούς δεν γίνεται εύκολα φανερό, πως η διείσδυση στην έννοια ενός συμβόλου μπορεί να προσφέρει ένα μέσον δια του οποίου η λανθάνουσα Βουδδική ή ενορατική ικανότης μπορεί να εισέλθει σε λειτουργική δραστηριότητα.

Είναι μια λεπτή τέχνη, η τέχνη αυτή της Μελέτης των Συμβόλων, της "πνευματικής αναγνώσεως", όπως την ονομάζει ο αρχαίος μας διδάσκαλος Πατάντζαλι. 

Η ικανότης αυτή της ερμηνείας των Συμβόλων, προηγείται πάντα της αληθινής αποκαλύψεως...."

("Θυμαπάτη", σ. 8....)

[Avaris]

"....Η κατανόηση μιας αλήθειας, την οποία αντιπροσωπεύουν μια γραμμή ή ένα σύνολο γραμμών σχηματίζοντας μια συμβολική μορφή, δεν είναι αρκετή.

Μια καλή μνήμη μπορεί να σας θυμίσει ότι μια σειρά γραμμών που σχηματίζουν ένα τρίγωνο ή μια σειρά τριγώνων σημαίνουν την Τριάδα ή οποιαδήποτε σειρά τριπλών μέσα στην εκδήλωση του μακρόκοσμου ή του μικρόκοσμου.

Αλλά αυτή η δραστηριότητα και η ακρίβεια της μνήμης δεν θα συμβάλλει στην αφύπνιση των κοιμώμενων εγκεφαλικών κυττάρων ή στην ενεργοποίηση της ενοράσεως.

Πρέπει να θυμάστε ( κι εδώ γίνεται φανερή η αξία μιας σχετικής γνώσεως τεχνικού ή ακαδημαϊκού αποκρυφισμού)  ότι το πεδίο, όπου εκδηλώνεται η ενόραση και όπου η ενορατική κατάσταση συνειδήσεως ενεργοποιείται, είναι το Βουδδικό ή Ενορατικό πεδίο.

Αυτό το πεδίο είναι η υψηλότερη αντιστοιχία του αστρικού ή συγκινησιακού πεδίου, του πεδίου της ευαίσθητης επιγνώσεως μέσω ενός αισθήματος ταυτίσεως με το αντικείμενο της προσοχής ή έλξεως.

Γίνεται λοιπόν φανερό, ότι αν η ενορατική ικανότητα ενεργοποιηθεί μέσω της μελέτης των συμβόλων, ο μαθητής πρέπει να συναισθανθεί ή να ταυτιστεί κατά κάποιον τρόπο, με την ποιοτική φύση του Συμβόλου, με την φύση της πραγματικότητας εκείνης που καλύπτει η Συμβολική Μορφή.

Αυτή είναι η όψη της Συμβολικής Αναγνώσεως που πρέπει να κάνετε...."

(Θυμαπάτη, σ. 9...)

[Avaris]

"...Οι σπουδαστές πρέπει, συνεπώς, να εξακριβώσουν κατόπιν αναγκαίας μελέτης της σχηματικής όψεως, τι επιρροή έχει το Σύμβολο σ' αυτούς, τι αισθήματα αφυπνίζει, τι εφέσεις προκαλεί και τι όνειρα, πλάνες και αντιδράσεις καταγράφονται στην συνείδηση.

Αυτό το στάδιο είναι ένα ενδιάμεσο μεταξύ της εξωτερικής αναγνώσεως ενός συμβόλου και της εννοιολογικής κατανοήσεώς του.

Υπάρχει βραδύτερα ένα άλλο ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ εννοιολογικής κατανοήσεως και εσωτέρας αντιλήψεως και εφαρμογής.

Το τελευταίο αυτό στάδιο ονομάζεται "συνθετική αναγνώριση".

Αφού μελετήσετε την μορφή και αποκτήσετε επίγνωση της συγκινησιακής σας εννοίας, περνάτε στο στάδιο της συλλήψεως της βασικής ιδέας του Συμβόλου και απο εκεί στην σύνθετη κατανόηση του σκοπού του.

Τούτο οδηγεί στον αληθινό εσωτερισμό, ο οποίος είναι η πρακτική εφαρμογή της ζωντανής συνθετικής δυνάμεώς του, στις πηγές της ατομικής ζωής και δράσεως...."

(Θυμαπάτη, σ.9..)

[Avaris]

"...Θα ήθελα να σας ζητήσω να αποδίδετε όχι μόνο μια νοήμονα ερμηνεία του Συμβόλου, αλλά επίσης μια αναγνώριση της περισσότερο λεπτής αντιδράσεως της ευαίσθητης αισθηματικής σας φύσεως στο σύμβολο σαν σύνολο.

Μελετήστε συνολικά τέσσερα σύμβολα το χρόνο.

Πλησιάστε αρχικά το Σύμβολο απο την μορφική του όψη και προσπαθείστε να εξοικειωθείτε με την εξωτερική του όψη, με το σύνολο των γραμμών, τριγώνων, τετραγώνων, κύκλων, σταυρών και άλλων σχημάτων απο τα οποία αποτελείται και καθώς το κάνετε προσπαθείστε να το καταλάβετε απο την άποψη της διανοήσεως, χρησιμοποιώντας την μνήμη σας και ότι άλλη γνώση έχετε, για να το κατανοήσετε εξωτερικά.

Έπειτα, ευθύς μόλις ο Συμβολισμός σας γίνει πραγματικά οικείος και μπορείτε να τον ανακαλείτε στην μνήμη σας με λίγη προσπάθεια, προσπαθείστε να νοιώσετε την ποιότητά του, να έλθετε σε επαφή με τον κραδασμό του και να σημειώσετε την συγκινησιακή του επίδραση επάνω σας.

Αυτή μπορεί να ποικίλει απο μέρα σε μέρα ή μπορεί να είναι πάντα η ίδια.

Να είστε απλώς ευσυνείδητος όταν σημειώνετε αυτή την αστρική αντίδραση προς το σύμβολο και να διαπιστώνετε που σας οδηγούν αυτές οι αντιδράσεις, να θυμάστε δε πάντοτε ότι δεν είναι ενορατικές, αλλά ότι είναι αντιδράσεις προς το αίσθημα ή το αστρικό σώμα.

Τελικά, σημειώστε τι ανακαλύψατε ότι είναι για σας η βασική ποιότητα του Συμβόλου και κατόπιν (όπως στην διαδικασία του διαλογισμού) υψώστε το όλο θέμα στον νοητικό κόσμο, συγκεντρώνοντας τον προσεκτικά εστιασμένο νου, ώστε να το συγκρατήσετε εκεί.

 Αυτό θα σας οδηγήσει στον κόσμο των Εννοιών...."

(Θυμαπάτη, σ. 10..)

[Avaris]

"....Έχουμε επομένως τα ακόλουθα στάδια στην ανάλυση ενός Συμβόλου:

1. Την εξωτερική του μελέτη: Γραμμή, Σχήμα και Χρώμα.

2. Την Κατανόηση στο Αστρικό ή Συγκινησιακό σώμα της ποιότητάς του, την αντίδραση μιας ευαίσθητης ανταπόκρισης στην κρούση της ποιοτικής του φύσεως.

3. Μια εννοιολογική μελέτη της υποκρυπτόμενης ιδέας, του τι προτίθεται να διδάξει και της διανοητικής εννοίας που προτίθεται να μεταδώσει.

4. Το στάδιο της Συνθετικής Συλλήψεως του Σκοπού του Συμβόλου, της θέσεώς του σε ένα διευθετημένο εκδηλούμενο σχέδιο, της αληθινά ενοποιημένης του προθέσεως.

5. Την ταύτιση με την ποιότητα και τον Σκοπό του Συμβόλου όπως φωτίζεται απο το νου που "συγκρατείται σταθερά στο φως". Αυτό το τελικό στάδιο φέρει σε δραστηριότητα τον εγκέφαλο όπως επίσης και το Νου.

Η μελέτη των Συμβόλων σαν σύνολο, περιλαμβάνει τρία στάδια:

Πρώτον, την εξέταση ενός Συμβόλου και την επακόλουθη πρόοδο της αναλύσεως απο ένα προοδευτικό στάδιο επιγνώσεως σε ένα άλλο, σε μια βαθμιαία περίληψη του όλου πεδίου που καλύπτει ο Συμβολισμός.

Δεύτερον, μια ενορατική εποπτεία των Συμβόλων που βλέπουμε παντού στην Θεία εκδήλωση.

Τρίτον, τη χρήση των Συμβόλων στο φυσικό πεδίο και την ορθή προσαρμογή τους για έναν ορατό και αναγνωρισμένο σκοπό που οδηγεί στον επακόλουθο μαγνητισμό του Συμβόλου με την αναγκαία ποιότητα μέσω της οποίας η ιδέα μπορεί να καταστήσει αισθητή την παρουσία της, ώστε η ενορατική ιδιάζουσα ιδέα να βρει κατάλληλη μορφή στο φυσικό πεδίο.

Ασχοληθείτε, συνεπώς, με τα Σύμβολα με την πλατύτερη γενίκευση, εξωτερική, εννοιολογική και εσωτέρα, αλλά προσθέστε σ' αυτά μια ανάλυση της ευαισθησίας και ανταποκρίσεώς σας στην ποιότητα του Συμβόλου...."

(Θυμαπάτη, σ. 11 ..)

[Avaris]

"...Ας ανακεφαλαιώσω για λίγο. Πρώτα απ' όλα είναι απαραίτητο να θυμάστε ότι η μελέτη του Συμβόλου εξωτερικά προϋποθέτει τη χρησιμοποίηση του εγκεφάλου και της μνήμης.

Θα προσπαθείτε να μελετάτε γραμμή και σχήμα και γενικές εξωτερικές όψεις, ξέροντας ότι κάθε γραμμή έχει σημασία, όλοι οι αριθμοί έχουν την ερμηνεία τους και όλες οι μορφές είναι σύμβολα μιας βαθύτερης ιδιότητας και ζωής.

Η μελέτη των συμβόλων εννοιολογικά, σας μεταφέρει εσωτερικά απο τον εγκέφαλο στο Νου, μέσα στον κόσμο των ιδεών.

Παρασύρει σε εστιασμένη δράση το Νοητικό όργανο. Τότε αντιλαμβάνεσθε την Έννοια ή την Ιδέα την οποία ενσαρκώνει το Σημείο ή το Σύμβολο. Καταλαβαίνετε τη σημασία του και τι αντιπροσωπεύει. Κατανοείτε πλήρως τον Σκοπό για τον οποίον εκδηλώθηκε η Μορφή.

Η μελέτη σας του Αριθμού και της Γραμμής σας έδωσε ένα πλούσιο φόντο γνώσεως πάνω στο αντικειμενικό πεδίο, έναν πλούτο που σ' αυτή την περίπτωση εξαρτάται απο την προσωπική σας ανάγνωση, τη νοητική σας εξάρτηση και γνώση.

Η ικανότης σας να διαβάζετε μια "Σημασία" σ' ένα Σύμβολο θα εξαρτηθεί  επίσης απο τον πλούτο των Εννοιών που αποδίδετε στα γεγονότα της καθημερινής σας ζωής και την ικανότητά σας να διαλογίζεσθε πραγματικά.

Θα ήθελα να σας ξεκαθαρίσω ότι δεν υπάρχει ορισμένη ερμηνεία οποιουδήποτε Συμβόλου και ότι για κάθε άνθρωπο αυτό το Σύμβολο - οποιοδήποτε κι αν είναι - θα μεταδώσει μια μοναδική έννοια.

Η έλλειψη ενδιαφέροντος στα Σύμβολα, προϋποθέτει συνήθως έλλειψη ενδιαφέροντος στη σωστή ερμηνεία των μορφών της ζωής και της σημασίας τους.

Επίσης, πολύ "ακαδημαϊκό ενδιαφέρον" στα Σύμβολα μπορεί να προϋποθέτει έναν δαιδαλώδη και πολύπλοκο νου που του αρέσουν το Σχέδιο, η Γραμμή, το Σχήμα και οι Αριθμητικές Σχέσεις, αλλά που του διαφεύγει εντελώς η ουσιαστική έννοια.

Η Ισορρόπηση στο Νου του Σχήματος, της Αντιλήψεως, της Εκφράσεως και της Ποιότητας Συμβόλου και Εννοίας, είναι ζωτικής σημασίας στην ανάπτυξη του Μαθητή και του Ζηλωτή....."

(Θυμαπάτη, σ. 12...)

[Avaris]

"....Η μεγάλη ανάγκη για τους περισσότερους σπουδαστές είναι να φτάσουν στην "Έννοια" και να εργασθούν με ιδέες και αντιλήψεις. Αυτή η δραστηριότης απαιτεί την χρησιμοποίηση του Νου στο να καταλαβαίνει, να συλλαμβάνει και να ερμηνεύει. Απαιτεί την ανάπτυξη της νοητικής εκείνης ευαισθησίας που θα επιτρέψει στον κάτοχό της ν' ανταποκρίνεται στους κραδασμούς αυτού που ονομάζουμε Παγκόσμιο Νου, της Διάνοιας του Θεού, του Υποδαυλιστή του Σχεδίου.

Προϋποθέτει μια ορισμένη ικανότητα ερμηνείας και την δύναμη εκφράσεως της υποκρυπτόμενης ιδέας του Συμβόλου ούτως ώστε οι άλλοι να μπορούν να τη μοιραστούν μαζί σας. Αυτή η σκέψη της Υπηρεσίας και της αναπτύξεως σε χρησιμότητα πρέπει να διατηρείται σταθερά στο νου.

Δεν μπορείτε να αντιληφθείτε πως αυτή η δύναμη να μελετάτε, να ερμηνεύετε και να εισδύετε στην Έννοια θα προωθήσει την πνευματική σας εξέλιξη? Μπορείτε να πιστέψετε ότι με την χρήση αυτής της μεθόδου μπορείτε να μάθετε και να εργασθείτε με μεγαλύτερη νοημοσύνη με το Σχέδιο και να γίνετε ένας καλύτερος βοηθός του συνανθρώπου σας?

Τι υπάρχει σ' αυτήν την αντικειμενική εργασία που να μην είναι το ακατάλληλο σύμβολο μιας Θείας Ιδέας? Τι άλλο έχουμε στην εξωτερική μας εκδήλωση εκτός απο το ορατό σύμβολο (σε κάποιο στάδιο του εξελικτικού σκοπού) του Σχεδίου της Δημιουργού Θεότητας?

Τι άλλο είσαστε εσείς οι ίδιοι παρά η εξωτερική έκφραση μιας Θείας Ιδέας? Πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε τα Σύμβολα παντού γύρω μας και έπειτα να εισδύουμε πίσω απο το Σύμβολο στην Ιδέα που θα ήθελε να εκφράσει...."

(Θυμαπάτη, σ...13...)

[Avaris]

"....Υπάρχει, ωστόσο, μια μέθοδος μελέτης που μπορεί να σας χρησιμεύσει καθώς προσπαθείτε να φτάσετε σε μια Ιδέα και έτσι να μελετήσετε εννοιολογικά πλείστα όσα Σύμβολα που μας περιβάλλουν.


Είναι κυρίως η τεχνική για την οποία θα πρέπει να σας έχει προετοιμάσει ο διαλογισμός. Η διαφορά μεταξύ αυτής της τεχνικής και του έργου του διαλογισμού είναι βασικά διαφορά πολώσεως και σκοπού.

Στην εννοιολογική μελέτη των συμβόλων, η συνείδηση πολώνεται στο νοητικό σώμα και δεν γίνεται καμιά συγκεκριμένη προσπάθεια να έλθει σε επαφή ή να περιλάβει την Ψυχή ή το Εγώ. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η διαφορά μεταξύ του δευτέρου σταδίου ερμηνείας του Συμβόλου και του κοινού διαλογισμού.

Έχετε εξαντλήσει την μέθοδο της εξοικειώσεώς σας με την μορφική όψη του συμβόλου και ξέρετε καλά την εξωτερική του περίμετρο και εξωτερίκευσή του. Γνωρίζετε επίσης ότι μια ιδιάζουσα σειρά γραμμών (όπως λόγου χάρη, οι τρεις γραμμές που σχηματίζουν ένα τρίγωνο) αναπαριστούν την δείνα ή τάδε ιδέα ή αλήθεια ή διδασκαλία.

Αυτό έχει καταγραφεί στον εγκέφαλό σας, σχεδιάστηκε στα αποθέματα της μνήμης σας.

Η καταγραφή παλιών πληροφοριών και η γνώση για τους αριθμούς σε ένα σύμβολο χρησιμεύει στο να σπρώξει την συνείδησή σας ψηλά στο νοητικό πεδίο και να την εστιάσει εκεί στον κόσμο των ιδεών και  αντιλήψεων.  Οι αντιλήψεις υπάρχουν ήδη πάνω στα συγκεκριμένα επίπεδα το νοητικού πεδίου.

Είναι η νοητική και φυλετική σας κληρονομιά και είναι οι παλιές νοητικές μορφές που μπορείτε τώρα να χρησιμοποιήσετε για να φτάσετε στην έννοια και την σημασία...."

(Θυμαπάτη, σ...14..)

[Avaris]

"...Υπάρχει ένα αρχαίο αξίωμα γεγονότος, που ο Πλούταρχος εκφράζει για μας στην γνωστή φράση ότι : " Μια ιδέα είναι ένα ασώματο Ον, που δεν έχει ίδια υπόσταση, αλλά δίδει σχήμα και μορφή σε άμορφη ύλη και γίνεται αιτία της εκδηλώσεως".

Η Μορφή και το Σχήμα που καταγράψατε με τον εγκέφαλό σας και απομνημονεύσατε και επίσης η δράση του σε χρόνο και τόπο, μαζί με την έμφυτη ικανότητά της να δημιουργεί την μορφή και μέσω αυτής της μορφής να εκφράζει μια αντίληψη ή ιδέα.

Καθώς εργάζεστε εσωτερικά, συνειδητοποιείτε επίσης την φύση της παρακινούσης ιδέας μέσω της μελέτης της μορφής της και της  εκδηλουμένης δραστηριότητάς της και ανακαλύπτετε το πεδίο των ιδεών αναλόγου φύσεως, στο οποίο βρίσκεται ενσωματωμένη η ιδέα του Συμβόλου.

Αυτό το πεδίο των ιδεών που αλληλοσχετίζεται και επεξηγείται αμοιβαία, είναι τώρα ανοικτό μπροστά σας και θα είστε σε θέση όλο και περισσότερο να κινηθείτε ελεύθερα σ' αυτόν τον κόσμο των αντιλήψεων.

Η αντικειμενική και βασική σας προσπάθεια είναι τώρα να εργάζεσθε και να ζείτε στον κόσμο των ιδεών. Ασκείσθε στην αναγνώριση των Ιδεών και Αντιλήψεων όπως βρίσκονται πίσω απο κάθε μορφή.

Αρχίζετε να σκέπτεσθε καθαρά γι' αυτές και να βλέπετε την διεύθυνση στην οποία σας οδηγούν και όπου, ακριβώς ταιριάζουν στο Αιώνιο Σχέδιο...."


(Θυμαπάτη, σ. 14..)

[Rose]

Αγαπητέ Avaris,

ευχαριστούμε για τα αποσπάσματα που κατέθεσες, πάνω στον Αποσυμβολισμό... Είναι πραγματικά πολύτιμα... μια και η κατανόηση και η χρήση του Αποσυμβολισμού, συνδράμει μέγιστα στην πνευματική μας εξέλιξη...

Ο αποσυμβολισμός, είναι μία διανοητική λειτουργία... είναι η ανάλυση του οράματος, ή της ιδέας που συλλαμβάνουμε μέσω του διαλογισμού μας...

Οι διδασκαλίες του Τάγματος περιγράφουν μία διπλή διαδικασία προσέγγισης των Αρρήτων. Πρώτα μπαίνουμε στην εσωτερική σιγή, συλλαμβάνουμε ένα σύμβολο ή ένα όραμα, μέσα από το υποσυνείδητό μας, μέσω της αισθαντικότητας, και ύστερα προσπαθούμε στο συνειδητό, μέσω της διανόησής μας να το αναλύσουμε και να το κατανοήσουμε...

Από την φύση μας, οι γυναίκες λειτουργούν σαν μέντιουμ, και συλλαμβάνουν ψυχικά, αισθαντικά, βαθύτερες έννοιες του υποσυνειδήτου, όμως οι άντρες έχουν πάντα πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα ανάλυσης και κατανόησης των συμβόλων...

Το προσδοκούμενο είναι να αναπτύξουμε και άντρες και γυναίκες και τις δύο φύσεις μας... αλλά μέχρι τότε, καλό θα ήταν να συνεργαζόμαστε με το άλλο φύλο, στην ανάλυση, ή στην σύλληψη των αρρήτων...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη

[Avaris]

Απο το "Η Μυστική Καμπάλα" της Dion Fortune, εκδ. Ιάμβλιχος.

"Η επιλογή μιας Ατραπού"


10. "...Υπάρχουν συγκεκριμένοι τύποι συμβόλων μέσα απο τα οποία ο αποκρυφιστής διαλέγει και εστιάζει τις δυνάμεις με τις οποίες επιθυμεί να εργαστεί.

Όλοι αυτοί οι τύποι βασίζονται στο Καββαλιστικό Δέντρο της Ζωής και σε οποιοδήποτε σύστημα και αν εργάζεται κανείς - είτε αυτό σχετίζεται με τις αιγυπτιακές Θεϊκές  μορφές, είτε με την επίκληση του Ίακχου με ύμνο και χορό -  έχει σαν θεμέλιο αυτό το ιερόγλυφο.

Πάνω στο συμβολισμό του Δένδρου εξασκούνται οι δυτικοί μυημένοι και αυτός είναι που παρέχει το βασικό σχέδιο ταξινόμησης πάνω στο οποίο μπορούν να αναφερθούν όλα τα άλλα συστήματα.

Η Ακτίνα πάνω στην οποία εργάζεται ο δυτικός Ζηλωτής έχει εκδηλωθεί μέσα απο πολλούς και διάφορους πολιτισμούς και στον καθένα απο αυτούς ανέπτυξε μια χαρακτηριστική τεχνική.

Ο σύγχρονος Μυημένος εργάζεται με ένα σύνθετο σύστημα χρησιμοποιώντας μερικές φορές μια αιγυπτιακή, μια ελληνική ή ακόμη και μια δρυϊδική μέθοδο.

Αυτό μερικές φορές είναι αναγκαίο, γιατί ορισμένες μέθοδοι ταιριάζουν καλύτερα σε συγκεκριμένους σκοπούς και καταστάσεις.  Σε όλες πάντως τις περιπτώσεις οι μέθοδοι και η εργασία αναφέρονται αυστηρά πάνω στις Ατραπούς του Δέντρου, αρκεί αυτός που θα τις εκτελέσει να έχει τον ανάλογο βαθμό.

Αν για παράδειγμα κατέχει το βαθμό που αντιστοιχεί στη Σεφίρα Νετζά, μπορεί να εργαστεί με την εκδήλωση της Δύναμης εκείνης της όψης της θεότητας, σε οποιοδήποτε σύστημα και αν διαλέξει αυτός.

Στο Αιγυπτιακό σύστημα θα είναι η Ίσιδα της Φύσης, στο ελληνικό η Αφροδίτη, στο σκανδιναυϊκό η Φρέγια, στο Δρυϊδικό η Κερίντουεν.

Με άλλα λόγια, αφού κατέχει τις δυνάμεις της σφαίρας της Αφροδίτης, μπορεί να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε απο τα παραδοσιακά συστήματα.

Έχοντας αποκτήσει ένα βαθμό σε ένα σύστημα, έχει πρόσβαση στους ισοδύναμους βαθμούς όλων των άλλων συστημάτων της παράδοσής του..." (σ.27)

[Avaris]

2. "...Ο σπουδαστής της Καμπάλα προχωράει στην εργασία του με τον αντίθετο ακριβώς τρόπο απο αυτόν που ακολουθεί ο σπουδαστής των φυσικών επιστημών.

Ο τελευταίος χτίζει συνθετικές έννοιες, ενώ ο πρώτος αναλύει αφηρημένες έννοιες.

Είναι προφανές πάντως, ότι για να αναλυθεί μια έννοια, πρέπει προηγούμενα να γίνει κατανοητή.

Ο Καμπαλιστής πρέπει να μελετήσει τις αρχές οι οποίες σχετίζονται με το σύμβολο που αποτελεί το αντικείμενο του διαλογισμού του..."



"Η Μυστική Καμπάλα", D.Fortune

"Η Μέθοδος της Καμπάλα" σ.28

[Avaris]

6. " ....Ο Καμπαλιστής προχωράει με ένα διαφορετικό τρόπο. Δεν προσπαθεί να ανυψώσει το νου του στον καθαρό αέρα της αφηρημένης πραγματικότητας με τα φτερά της μεταφυσικής, αλλά δομεί ένα συγκεκριμένο σύμβολο που να μπορεί να το δει το μάτι.

Αυτό το σύμβολο αντιπροσωπεύει την αφηρημένη πραγματικότητα, την οποία κανένα ανεκπαίδευτο μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει..."


"H Μυστική Καμπάλα", D.Fortune

κεφ. "Η Μέθοδος της Καμπάλα", σ. 30

[Avaris]

8. "...Υπάρχουν πάρα πολλά σύμβολα που χρησιμοποιούνται σαν αντικείμενα διαλογισμού,όπως ο Σταυρός στο Χριστιανισμό, οι διάφορες μορφές θεοτήτων στο αιγυπτιακό σύστημα κλπ

Αυτά τα Σύμβολα χρησιμοποιούνται απο τους αμύητους για να συγκεντρώνουν τη σκέψη τους, ώστε να ανοίγει ένα κανάλι που να φέρνει στην επιφάνεια συγκεκριμένες ιδέες και συναισθήματα.

Ο Μυημένος πάντως, χρησιμοποιεί με διαφορετικό τρόπο τα συμβολικά συστήματα. Τα χρησιμοποιεί σαν μια μέθοδο αλγεβρικής επίλυσης με την οποία θα μπορέσει να φτάσει στα μυστικά των άγνωστων δυνάμεων. Με άλλα λόγια, αυτός χρησιμοποιεί το Σύμβολο σαν ένα τρόπο καθοδήγησης της σκέψης του μέσα στο Αόρατο και στο Ασύλληπτο..."

"Η Μυστική Καμπάλα", D.Fortune

κεφ. "Η Μέθοδος της Καμπάλα", σ.30

[Avaris]

9. "....Και πως το κάνει αυτό? Το κάνει χρησιμοποιώντας ένα σύνθετο σύμβολο, ένα σύμβολο τελείως αφηρημένο. Θεωρώντας σαν ένα τέτοιο  σύνθετο σύμβολο το Δέντρο της Ζωής, παρατηρεί ότι υπάρχουν καθορισμένες σχέσεις μεταξύ των μερών του. Υπάρχουν ορισμένα τμήματα του Δέντρου για τα οποία γνωρίζει μερικά πράγματα και άλλα για τα οποία μπορεί μόνο να διαισθανθεί ή, πιο ωμά, να μαντέψει κάτι, ανάγοντάς τα στις πρώτες τους αρχές.

Το μυαλό πηδάει απο το ένα γνωστό στοιχείο στο άλλο και με αυτό τον τρόπο διασχίζει μια ορισμένη "απόσταση", μιλώντας μεταφορικά.

Είναι σαν τον ταξιδιώτη της ερήμου που γνωρίζει τη θέση δύο οάσεων και διανύει τη μεταξύ τους απόσταση. Ποτέ δεν θα αποτολμούσε ένα ταξίδι μέσα στην έρημο, αν πρώτα δε γνώριζε την τοποθεσία της επόμενης όασης.

Στο τέλος του ταξιδιού του όμως, γνωρίζει απο "πρώτο χέρι" πια τα χαρακτηριστικά της δεύτερης όασης, καθώς και τη μορφολογία του εδάφους που βρίσκεται μεταξύ των δύο οάσεων.

Ταξιδεύοντας έτσι, απο όαση σε όαση, προχωράει μέσα στην έρημο και σιγά σιγά την εξερευνάει.

Παρ' όλα αυτά, είναι αδύνατο να υπάρξει οποιαδήποτε μορφή ζωής μέσα στην έρημο..."


"Η Μυστική Καμπάλα", D.Fortune

"Η Μέθοδος της Καμπάλα",σ.31