Αν αφήσουμε στην άκρη τις διάφορες θρησκοληψίες και τους κάθε λογής δογματισμούς, και σκεφτούμε λίγο πιο ελεύθερα και φιλοσοφικά, θα παρατηρήσουμε προσεκτικότερα ότι όλα όσα υπάρχουν γύρω μας, την δομή και τις λειτουργίες όλων των μορφών του κόσμου μας, την πολυπλοκότητα αυτών και τις φυσικές σκοπιμότητες που εξυπηρετούν αυτοί, αλλά και την μοναδική ομορφιά τους, αμέσως αντιλαμβανόμαστε ότι όλα πλάστηκαν, από διανόηση ή διανοήσεις ανώτερες του ανθρώπου...
Ο άνθρωπος, λόγω της περιορισμένης δυναμικότητας και λειτουργίας του νου που εμφανίζει, προφανώς λόγω των παθών και αδυναμιών και κάνουν την ψυχή του να υποκύπτει, τόσο λόγω της έλλειψης γνώσης αλλά και λόγω της μεγάλης ανισορροπίας που εμφανίζει ο κόσμος( άκρατος υλισμός, καπιταλισμός, υπερκαταναλωτισμός, νεοφιλελευθερισμός), δεν μπορεί να ορίζει μία άπειρη έννοια όπως αυτή του Θεού...Δηλαδή, δεν μπορεί να ορίσει κριτήρια που θα αποδεικνύουν αν κάποιος είναι θεός ή δεν είναι θεός...
Εξάλλου, ίσως και να μην εφικτό να κατακτήσουμε ποτέ τον Θεό, διότι αυτό θα σήμαινε το τέλος του Απείρου Σύμπαντος...
