Αποστολέας Θέμα: Ευτράπελα του Εσωτερισμού.  (Αναγνώστηκε 26931 φορές)

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Ευτράπελα του Εσωτερισμού.
« στις: Ιουλίου 24, 2007, 22:18:01 »
Είπα να ανοίξω εδώ μία συζήτηση, να γράφουμε τα ευτράπελα που συναντήσαμε στο χώρο του εσωτερισμού.  Εγώ έχω έτοιμες 2-3 ιστοριούλες να σας γράψω.
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Ο Οραματισμός και τα τηλέφωνα
« Απάντηση #1 στις: Ιουλίου 24, 2007, 22:19:01 »
Πριν από 1 χρόνο χώρισα από την κοπέλα μου.  Είναι ένα καταπληκτικό κορίτσι το οποίο με κάλυπτε σχεδόν παντού.  Ακόμα και τώρα τρέφω τρυφερά αισθήματα γι αυτήν.  Ακόμα και τώρα επικοινωνούμε περίπου μία φορά το μήνα.   Όμως δεν ήταν η τέλεια γυναίκα που είχα στο μυαλό μου. 

Αποφάσισα λοιπόν και στις 30/6 κάνω ένα ξεγυρισμένο οραματισμό ώστε να έλξω τη γυναίκα των ονείρων μου.  Έξυπνη, τρυφερή, στοργική, να με αγαπάει τρελά, καλή μαγείρισσα, γυμνασμένη, όμορφη (σα τη Monica Belucci) κτλ κτλ.  Στις 2/7 με παίρνει τηλέφωνο η πρώην, με μία χαζή πρόφαση και μιλάμε πάνω από 1 ώρα στο τηλέφωνο.  Έκανα 1-2 ημέρες να ηρεμήσω και να ξεχάσω το περιστατικό. 

Προφανώς ο πρώτος Οραματισμός δεν έφερε αποτέλεσμα (δε βρήκα ακόμα τη γυναίκα των ονείρων μου).  Οπότε στις 21/7 κάνω ξανα τον ίδιο Οραματισμό.  Σήμερα στις 24/7, ξανά με μία χαζή πρόφαση, με παίρνει τηλέφωνο πάλι η πρώην και μιλάμε πάνω από μία ώρα. 

Έχει αρχίσει να μου τη δίνει αυτή η κατάσταση.  Το Υποσυνείδητο μου (ή μάλλον  κάποια από τις υποπροσωπικότητες) είναι κολλημένο και γουστάρει την πρώην.  Το καταλάβαμε αυτό.  Προσπαθώ να βρω τρόπο να το ξεκολλήσω, για να συνεχίσω με τη ζωή μου.
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Σημάδεψε λάθος
« Απάντηση #2 στις: Ιουλίου 24, 2007, 23:59:35 »
Κάποτε σε περίοδο διακοπών, γνώρισα δύο φίλες.  Την Α και τη Β.  Και οι δύο ήταν πάρα πολύ ωραίες κοπέλες.  Μου άρεσε όμως περισσότερο η Β.  Κάνω λοιπόν έναν πολύ ρομαντικό οραματισμό με σκοπό να έλξω τη Β.  Το ίδιο βράδυ μου ρίχνεται η Α. 

Δε λέω, καλά πέρασα.  Αλλά τσατίστηκα που ο Οραματισμός δε σημάδεψε σωστά.  Πάλι κάποια υποπροσωπικότητα του Υποσυνείδητου μου έκανε του κεφαλιού της.

Ευτυχώς πάντως, έχω διαπιστώσει ότι όλες αυτές οι υποπροσωπικότητες γουστάρουνε μόνο γυναίκες.  Διαφορετικά θα είχαμε πολλά προβλήματα. 
« Τελευταία τροποποίηση: Ιουλίου 25, 2007, 00:01:59 από admin »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Therapis

  • Μηνύματα: 3
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ο Οραματισμός και τα τηλέφωνα
« Απάντηση #3 στις: Ιουλίου 25, 2007, 15:50:47 »
Όμως δεν ήταν η τέλεια γυναίκα που είχα στο μυαλό μου. 

Αγαπητέ Κανένα, να με συγχωρέσεις για την απάντηση επί του προσωπικού σου θέματος, αλλά κάπως μου' ρθε: μήπως η τέλεια γυναίκα στο ιδανικό περιβάλλον του μυαλού, στον υλικό και προφανώς ατελή κόσμο μας να μεταφράζεται σε αυτή την - αναπόφευκτα -μη τέλεια κοπέλα; Τα άστρα είναι μέσα μας αλλά εμείς είμαστε στη Γη!
Φιλικά

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ο Οραματισμός και τα τηλέφωνα
« Απάντηση #4 στις: Ιουλίου 25, 2007, 18:34:18 »
Αγαπητέ Κανένα, να με συγχωρέσεις για την απάντηση επί του προσωπικού σου θέματος, αλλά κάπως μου' ρθε: μήπως η τέλεια γυναίκα στο ιδανικό περιβάλλον του μυαλού, στον υλικό και προφανώς ατελή κόσμο μας να μεταφράζεται σε αυτή την - αναπόφευκτα -μη τέλεια κοπέλα; Τα άστρα είναι μέσα μας αλλά εμείς είμαστε στη Γη!
Κάτσε μια στιγμή να σε αναφέρω στους Συντονιστές να σε κανονίσουν.

Ρε, νομίζεις δε σε κατάλαβα?  Είσαι το υποσυνείδητό μου και μπήκες με τον κωδικό Therapis για να μου την πεις.

Η τελειομανία δηλώνει μεγάλο εσωτερικό πρόβλημα.  Για εσένα μιλάω ηλίθιο Υποσυνείδητο.  Έψαχνα για την τέλεια γυναίκα, και φυσικά απέρριπτα όλες τις κοπέλες μου, διότι απλά είχα εγώ πρόβλημα.  Εσύ δηλαδή.  Δηλαδή εμείς.  Τώρα που σε/με/μας θεράπευσα κατά ένα βαθμό, βλέπω πιο καθαρά πόσο ταιριαστή μου ήταν. 

Αλλά το πουλί τώρα πέταξε.  Ηλίθιε! 

Ναι ρε, σε εσένα το λέω.

Μα που είναι αυτοί οι Συντονιστές όταν τους χρειάζεσαι?
« Τελευταία τροποποίηση: Ιουλίου 25, 2007, 18:39:43 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ο Οραματισμός και τα τηλέφωνα
« Απάντηση #5 στις: Ιουλίου 27, 2007, 10:47:20 »
Αγαπητέ Κανένα, να με συγχωρέσεις για την απάντηση επί του προσωπικού σου θέματος, αλλά κάπως μου' ρθε: μήπως η τέλεια γυναίκα στο ιδανικό περιβάλλον του μυαλού, στον υλικό και προφανώς ατελή κόσμο μας να μεταφράζεται σε αυτή την - αναπόφευκτα -μη τέλεια κοπέλα; Τα άστρα είναι μέσα μας αλλά εμείς είμαστε στη Γη!
Κάτσε μια στιγμή να σε αναφέρω στους Συντονιστές να σε κανονίσουν.

Ρε, νομίζεις δε σε κατάλαβα?  Είσαι το υποσυνείδητό μου και μπήκες με τον κωδικό Therapis για να μου την πεις.

Η τελειομανία δηλώνει μεγάλο εσωτερικό πρόβλημα.  Για εσένα μιλάω ηλίθιο Υποσυνείδητο.  Έψαχνα για την τέλεια γυναίκα, και φυσικά απέρριπτα όλες τις κοπέλες μου, διότι απλά είχα εγώ πρόβλημα.  Εσύ δηλαδή.  Δηλαδή εμείς.  Τώρα που σε/με/μας θεράπευσα κατά ένα βαθμό, βλέπω πιο καθαρά πόσο ταιριαστή μου ήταν. 

Αλλά το πουλί τώρα πέταξε.  Ηλίθιε! 

Ναι ρε, σε εσένα το λέω.

Μα που είναι αυτοί οι Συντονιστές όταν τους χρειάζεσαι?


Ότι και να επέλεγες, μήπως θα ίσχυε ούτως ή άλλως το αμίμητο? :


"...Η παντρεμένη γυναίκα, μετά απο δέκα χρόνια γάμου αναρωτιέται τι έγινε ο άνδρας που παντρεύτηκε...

...και ο δε παντρεμένος άνδρας, αναρωτιέται τι να έγινε άραγε το κορίτσι που δεν παντρεύτηκε...."


(τώρα γιατί άραγε μου μυρίζεται θέμα περί "ύπαρξης ή όχι του δεύτερου μισού"?.....

Μήπως επειδή δεν υπάρχει φόρουμ εσωτερισμού που να μην έχει φιλοξενήσει αυτό το θέμα?....)
Avaris
Veritas Vos Velirabit

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ο Οραματισμός και τα τηλέφωνα
« Απάντηση #6 στις: Ιουλίου 27, 2007, 12:12:15 »
"...Η παντρεμένη γυναίκα, μετά απο δέκα χρόνια γάμου αναρωτιέται τι έγινε ο άνδρας που παντρεύτηκε...

...και ο δε παντρεμένος άνδρας, αναρωτιέται τι να έγινε άραγε το κορίτσι που δεν παντρεύτηκε...."
Θα με κάνεις να βιαστώ να γράψω το άρθρο για τη σχέση ένστικτο-συναίσθημα-νόηση.   Τη μητέρα όλων των άρθρων, που θα απαντήσει πολλά ερωτήματα της ανθρωπότητας.  Αλλά θα χρειαστώ βοήθεια, ε?
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ευτράπελα του Εσωτερισμού.
« Απάντηση #7 στις: Ιουλίου 27, 2007, 18:08:29 »
Κάποτε συνήθιζα κάθε βράδυ πριν πέσω για ύπνο να κάνω 3-4 λεπτά ενεργειακές ασκήσεις.  Πάντα είχα την απορία αν αυτές επηρεάζουνε την αύρα μου.  Εγώ δεν είμαι αρκετά ευαίσθητος να διακρίνω αύρες.  Κάποτε είπα στην κοπέλα μου να προσπαθήσει να δει κάποιο περίγραμμα, κανένα φωτοστέφανο, κάτι τέλος πάντων που να αποδεικνύει ότι έγινα «άγιος». 

Υπήρχε ημίφως στο δωμάτιο και έκανα τις ασκήσεις μου όπως πάντα.  Μετά από 1 λεπτό η κοπέλα μου φώναξε με αγωνία «Μαμά!...».  Ανοίγω τα μάτια μου, είχε κουκουλωθεί κάτω από τα σκεπάσματα και αρνιότανε να βγει.  Τρέχω στον καθρέπτη να δω κανένα φωτοστέφανο, τίποτα. 

Με τα πολλά την ηρεμώ.  Μου περιέγραψε ότι το πρόσωπό μου φάνηκε να παραμορφώνεται.  Ωχ, σκέφτηκα, για διάβολος πάω, όχι για άγιος. 

Μετά κατάλαβα ότι εφ’ όσον οι ενεργειακές ασκήσεις επηρεάζουν το αιθερικό/αύρα γύρω από το σώμα και πιο έντονα γύρω από το κεφάλι, το φως διαθλάται περίεργα και το αντικείμενο που βρίσκεται από πίσω μοιάζει να παραμορφώνεται.  Υπάρχει μάλιστα στο AMORC ένα πείραμα όπου μπορείς να κάνεις ένα αντικείμενο «αόρατο», σκεπάζοντάς το με ένα ενεργειακό σύννεφο.

Αναρωτιέμαι για το περίφημο «πείραμα της Φιλαδέλφιας», αν παρά τις διαψεύσεις πράγματι έγινε, αν βασιζότανε σε αυτή την αρχή.

ΥΓ: Παύλε, αυτήν την είχα κεράσει "κινέζικο".
« Τελευταία τροποποίηση: Ιουλίου 27, 2007, 18:14:48 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Thaumiel

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 9
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ευτράπελα του Εσωτερισμού.
« Απάντηση #8 στις: Ιουλίου 28, 2007, 17:45:14 »
Για ένα διάστημα άνηκα σε μια ομάδα όπου μέσο κάποιου "συντονιστή" κάναμε κάποιες πρακτικές ελέγχου του νου όπως και πρακτικές οι οποίες (υποτίθεται) συσχετίζονταν με αστρικό/αιθερικό. Θυμάμαι δύο περιπτώσεις οι οποίες μου φάνηκαν πολύ αστείες. Ενας από την ομάδα μέσα από κάποια συγκεκριμένη σειρά ασκήσεων επαναλάμβανε στον εαυτό του την εντολή "Είμαι ελκυστικός στις γυναίκες", ενώ ένας άλλος την ακόμα περισσότερο αστεία, "μπορώ και πετάω". :o

Μετά από λίγο καιρό ο συντονιστής αυτός έκοψε το "τμήμα" με την αιτιολογία ότι πολλοί από εκεί ξέφυγαν;D

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ευτράπελα του Εσωτερισμού.
« Απάντηση #9 στις: Ιουλίου 28, 2007, 21:30:33 »
Ενας από την ομάδα μέσα από κάποια συγκεκριμένη σειρά ασκήσεων επαναλάμβανε στον εαυτό του την εντολή "Είμαι ελκυστικός στις γυναίκες",
Α, εκεί μαθήτευσε ο δάσκαλός μου?
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ευτράπελα του Εσωτερισμού.
« Απάντηση #10 στις: Αυγούστου 08, 2007, 15:39:19 »
Σε εμένα η Άνιμα (ψυχολογική υποπροσωπικότητα που εκφράζει τη θηλυκή φύση και το συναίσθημα) έχει τη μορφή της Χιονάτης του παραμυθιού.  Αυτό με προβλημάτισε για πολύ καιρό.  Αποφάσισα να το αναλύσω.  Να δω που οφείλεται, τι άλλο στοιχείο κρύβει η «Χιονάτη» για εμένα.

Δανείζομαι από το ανιψάκι μου το βιβλίο με τα παραμύθια και κάθομαι και διαβάζω το παραμύθι της Χιονάτης πολύ προσεκτικά.  Με έκπληξή μου είδα ότι με έπιασε ρίγος όταν διάβαζα το τέλος όπου το πριγκιπόπουλο έσκυψε και φίλησε την Χιονάτη στο παγωμένο της μέτωπο.  Και αυτή ζωντάνεψε «γιατί αυτό το φιλί, το φιλί της πραγματικής αγάπης, έδωσε ξανά ζωή στη Χιονάτη».

Αμέσως κλείνω το βιβλίο και αρχίζω sanctum.

Επισκέπτομαι τα σημαντικά σημεία του παραμυθιού της Χιονάτης.  Η Χιονάτη που έπαιζε με τους νάνους, την επίσκεψη της γριάς μάγισσας, που δάγκωσε το μήλο και πέθανε, που τη φίλησε το πριγκιπόπουλο και ζωντάνεψε. 

Εκεί αμέσως φόρτισα, έβαλα τα κλάματα.  Σκέφτηκα για τους καημένους τους νάνους :«Τους εγκατέλειψε».

Προφανώς, επειδή στην παιδική ηλικία ένιωθα πολύ αδύναμος (είχα αρρωστήσει), πίστευα ότι στα μάτια της Χιονάτης είχα την αξία ενός νάνου.  Θα ήταν φιλική μαζί μου, αλλά σαν άντρας δεν είχα καμία ελπίδα να την κερδίσω.  Αντίθετα θα την έχανα από το Πριγκιπόπουλο. 

Παρεμβαίνω λοιπόν και αλλάζω την ιστορία του παραμυθιού.  Οραματίστηκα ότι είμαι πολύ δυνατός.  Πάω και την αρπάζω από το πριγκιπόπουλο.  Αυτός είναι ανίκανος να αντιδράσει.  Η Χιονάτη αφήνετε σε εμένα. 

Την παίρνω μακριά και κάνουμε έρωτα μέσα στο δάσος.  YES!
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Ευτράπελα του Εσωτερισμού.
« Απάντηση #11 στις: Αυγούστου 08, 2007, 16:29:07 »
Προφανώς, επειδή στην παιδική ηλικία ένιωθα πολύ αδύναμος (είχα αρρωστήσει), πίστευα ότι στα μάτια της Χιονάτης είχα την αξία ενός νάνου.  Θα ήταν φιλική μαζί μου, αλλά σαν άντρας δεν είχα καμία ελπίδα να την κερδίσω.  Αντίθετα θα την έχανα από το Πριγκιπόπουλο.

Εγώ βλέπω λίγο "τραβηγμένη" τη συσχέτιση. Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να συνδέσεις το γεγονός με την παιδική σου ηλικία;

Όπως και να έχει, μην ξεχνάς πως η "ιδεατή" πράξη σου, αυτή του να αρπάξεις τη Χιονάτη από το πριγκηπόπουλο είναι δίκοπο μαχαίρι. Τι αποζητάς; Την πρόσκαιρη ευχαρίστηση ή την μακραίωνη;

Πως είσαι τόσο σίγουρος πως η λύση της αρπαγής βρίσκει σύμφωνη τη "Χιονάτη"; Εσύ μπορεί μεν να "πέτυχες" τον σκοπό σου, όμως ο τρόπος που χρησιμοποίησες μπορεί να μοιάζει με άλωση. Είσαι σίγουρος πως η Χιονάτη θα παραμείνει μαζί σου μετά τα "δρώμενα" στο δάσος; Μήπως τελικά η Χιονάτη που σου ταιριάζει δεν είναι αυτή που θα είναι μαζί σου λόγω "αρπαγής" (το πιθανότερο πρόσκαιρα) αλλά εκείνη που θα σε προτιμήσει "ιδία βουλήσει"; (το πιθανότερο εσαεί).

Μήπως τελικά πρέπει να βλέπεις τα πράγματα με τα μάτια αυτής που θέλεις να αποκτήσεις; ::)
...spes mea in mentem est...

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ευτράπελα του Εσωτερισμού.
« Απάντηση #12 στις: Αυγούστου 08, 2007, 20:34:18 »
Εγώ βλέπω λίγο "τραβηγμένη" τη συσχέτιση. Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να συνδέσεις το γεγονός με την παιδική σου ηλικία;

Όπως και να έχει, μην ξεχνάς πως η "ιδεατή" πράξη σου, αυτή του να αρπάξεις τη Χιονάτη από το πριγκηπόπουλο είναι δίκοπο μαχαίρι.
Τη συσχέτιση την έκανα διότι την ίδια χρονική περίοδο έκανα πάρα πολλά sanctum τα οποία είχαν θέμα μία αρρώστια που πέρασα σε ηλικία 8 μηνών, η οποία με άφησε πάρα πολύ αδύναμο και ανάφαγο.  Τελικά περπάτησα σε ηλικία 18 μηνών, πολύ αργότερα από το κανονικό. Επίσης έκανα ερώτηση για να βρω τη ρύζα του προβλήματος μέσα από άλλα sanctum.  Mέσα σε ένα sanctum, όταν κάνεις ερωτήσεις και σου έρχονται απαντήσεις συνοδευόμενες από έντονη συναισθηματική φόρτιση, καταλαβαίνεις ότι χτύπησες διάνα. 

Το σενάριο όπου αρπάζω τη Χιονάτη είναι μία ιδέα από τότε που διάβαζα NLP.  Η πραγματική θεραπεία είναι να βρω για πιο λόγο αισθανόμουνα αδύναμος και μειονεκτικός.  Ο λόγος λοιπόν ήταν η αδυναμία μου λόγο της αρρώστιας και η μετέπειτα υπερπροστατευτική αντιμετώπιση της οικογένειάς μου. 

Αυτό δε μπορώ να το αποδείξω μαθηματικά.  Αλλά η τεχνική που χρησιμοποιώ αυτό μου δείχνει.  Από εκεί και πέρα θέλω να τα διασταυρώσω όλα αυτά με πανεπιστημιακές πηγές στο χώρο της ψυχανάλυσης.
« Τελευταία τροποποίηση: Αυγούστου 08, 2007, 20:38:38 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Ευτράπελα του Εσωτερισμού.
« Απάντηση #13 στις: Αυγούστου 14, 2007, 16:39:14 »
Παλιότερα όταν προτοάρχισα να παίζω με ενέργιες, κατάφερα και έκανα τηλεκίνηση.  Μη νομίζετε ότι μετακίνησα και κανένα βουνό.  Ένα καημένο πανάλαφρο μπαλάκι του πινγκ-πονγκ μετακινούσα, το οποίο μάλιστα επέπλεε σε νερό.  Το είχα για παιγνίδι, ασχολιόμουνα 2-3 ώρες την ημέρα να το πηγαίνω πέρα-δώθε.  Τότε νόμιζα ότι είχα γίνει παντοδύναμος.

Μετά από πολύ καιρό το εμπιστεύτηκα σε μία φίλη μου η οποία έχει τα χίλια μύρια ψυχολογικά προβλήματα.  Σκέφτηκα να της δείξω το δρόμο που ακολούθησα για να τη βοηθήσω.  Γα να την εντυπωσιάσω της είπα για τα επιτυχημένα πειράματα που έκανα.  Αυτή ενδιαφέρθηκε αμέσως για την τηλεκίνηση. 

Με άκουγε με αμέριστη προσοχή.  Για να βεβαιωθώ όμως ότι καταλάβαινε τη σημασία της συζήτησης, τη ρωτάω: «Για πιο λόγο θέλεις να μάθεις να κάνεις τηλεκίνηση?». 

Και μου απαντάει: «Μα όταν κάνω δουλειές στο σπίτι και θέλω πχ να μετακινήσω ένα τραπέζι, είναι καλό να το κάνω με τηλεκίνηση, για να μη ζορίζω τη μέση μου». 

 ???  ::)  ???

Εγώ πως δεν το σκέφτηκα αυτό?

Πάντως μετά από την κουβέντα μας, η κοπέλα άρχισε να ασχολείται με διαλογισμούς, ρέϊκι κτλ.  Λέτε να την καλέσω σπίτι να ρίξει καμία φασίνα?
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Hiram

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 31
  • Karma: 0
  • L.:P.:D.:
    • Προφίλ
Απ: Ευτράπελα του Εσωτερισμού.
« Απάντηση #14 στις: Αυγούστου 30, 2007, 14:47:58 »
το μεγαλύτερο ευτράπελο του χώρου των Εσωτεριστών,που με ενοχλεί πιότερο,είναι
το ότι το έχουν καταντήσει...πολιτική! Τι εννοώ;

Κάποια τάγματα συμπεριφέρονται σαν...κόμματα!
Κάποια ηγεσία τάγματος σαν...τοπική ΚΟΒ.
Μερικοί "εσωτεριστές" θεωρούν πως είναι οι μόνοι συνεπείς και έχουν
τη ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ στο τσεπάκι τους!

Ξεφτίλα...Και ΝΤΡΟΠΗ!
...the symbols encompass three things, all closely related but not actually identical...