Η σοφία του ενστίκτου σχεδόν σε εκλιπαρεί να αποφασίσεις τον νέο δρόμο, (Φόρα τα καινούρια παπούτσια, κλείσε τα μάτια και προχώρα)....
Πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση Αδερφέ μου Ορφέα...μα η θεά Τύχη και η Δικαιοσύνη αν δεν σφάλω που είχαν τα μάτια τους δεμένα τρομάζουν τους απλούς θνητούς.
Τρομάζει κανείς να αφήσει τα πράγματα στην...τύχη τους κλείνοντας ώς τυφλός τα μάτια και να αφεθεί στο έλεος...
Πάντα τα πλάσματα τα νοόντα θέλουν να έχουν την τύχη τους στα χέρια τους και δεν είναι και τόσο απλό,να μην σκεφτείς:
MA ΠΟΥ ΠΑΩ..ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑ..
Προσπαθώντας να προ-κανονίσουμε τα πάντα,ώστε να παρέμβουμε στα γεγονότα πριν απ'αυτά.
Το ένστικτο μιλά..μα η λογική σε ξυπνά μες τον ιδρώτα..καθώς η τυφλότητα του ενστίκτου σε ταράζει...
Δεν αρκεί να έχει κανείς ένα καινούριο ζευγάρι παπούτσια για να ξεκινήσει νέα πετάγματα και κομβικές αλλαγές ζωής...συρρικνώνοντας την ''ειμαρμένη'' ...
Χρειάζεται μάλλον ένα καλό ζευγάρι καινούρια φτερά.(ΔΥΣΚΟΛΟ)
Εδώ στα μεσοκοπήματα Αγαπητέ μου Αδερφέ,τα μεγάλα ξεκινήματα,δεν σηκώνουν σφάλμα.
Ούτε μπορεί κανείς να στηριχτεί στις τόσο τοις % θετικές ή αρνητικές συμπτώσεις που συμβαίνουν και να προχωρήσει με ''το χέρι στην καρδιά'' συναισθηματικά και αυθορμήτως φερόμενος σαν μικρό ανόητο παιδί...
ΑΡΑ..μένει θεωρώ..μόνο μονοπάτι, ΜΟΝΟΔΡΟΜΟς,Η ΛΟΓΙΚΗ.
Αναλύει κανείς τα πάντα,κι αφού έχει εξαντλήσει όλα τα δεδομένα του συν τις πιθανότητες του σφάλματος,τότε και μόνο τότε στέκει και περιμένει..............................__________
Αν μετά από βραχύ διάστημα μόνη της η ζωή δεν τα στρέψει κάπως,τότε τα στρέφει αυτός αφού έχει λογαριάσει και την αποτυχία σε ποσοστό 50-50.
Αν και πιστεύω ακράδαντα,πως με την πίστωση χρόνου που είπα πιο πριν,αν είναι κάτι να αλλάξει στην ζωή του ατόμου και επί του προκειμένου στην δική μου...θα αλλάξει είτε κάνω κάτι εγώ..είτε όχι.Αρκεί να περιμένω.
Όπως και να'χει σε ευχαριστώ για την ανάλυση έχει ενδιαφέρον από πλευράς μάλιστα που τυχαία ετέθη σήμερα και σε άλλη δημοσίευση από άλλον Αδερφό.Συνάδει με το ΤΥΧΗ-ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ-ΣΥΜΠΤΩΣΗ