Απόλυτα ενδιαφέρον το θέμα σου. Λες:
1- Η Δύναμη και η γνώση δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται για να προκαλέσει ζημία ή φθορά στην ψυχική είτε στην σωματική ακεραιότητα κανενός, ούτε ποτέ να παρέμβει ή να ελέγχει την ελεύθερη βούληση κανενός πλάσματος. Η δύναμη και η γνώση χρησιμοποιείται ως προστασία του μύστη, και μονάχα, σε περίπτωση ανάγκης αφού έχουν εξαντληθεί όλοι οι ''φυσικοί'' τρόποι αντίδρασης πρώτα.
Δηλαδή, όταν κάποιος κάνει μια εργασία για να γίνει ένας γάμος, είναι καλό ή κακό έργο;
Η μη πρόκληση βλάβης σε κανέναν και ο απόλυτος σεβασμός στην ελεύθερη βούληση καθενός, είναι τα στοιχεία που από μόνα τους απαντούν στο ερώτημα περί «εργασίας» για να γίνει ένας γάμος και η απάντηση της ΔΙΟς ΑΕΤΟς, άρτια και ορθή. Η επέμβαση τρίτων που παραβιάζουν την ελεύθερη βούληση κάποιων, όχι μόνο δίνει το δικαίωμα στον εργάτη της Τέχνης να επέμβει, αλλά επιπλέον τον υποχρεώνει να προστατεύσει με κάθε μέσο τους θιγόμενους. Με αυτήν την έννοια και προϋπόθεση, ο Μάγος επιτρέπεται – και επιβάλλεται πολλάκις – να στραφεί ενάντια σε τρίτους, με γνώμονα πάντα την αποτροπή και τον παραδειγματισμό, με την ελάχιστη και ή δυνατόν μηδενική πρόκληση βλάβης.
2-Την δύναμη του ο μύστης μπορεί να την χρησιμοποιήση για προσωπικό όφελος, αρκεί να μην αντικρούει τον πρώτο Νόμο.
Συμφωνώ. Δηλαδή αν στείλω "αδιάβαστο" ένα μακροχρόνιο εχθρό μου, είναι καλό ή κακό;
Ο Μάγος οφείλει πρώτιστα να προστατεύει κάθε ζωντανό ον από οποιαδήποτε επιβουλή και επιβολή, συμπεριλαμβανόμενου και του εαυτού του, με τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω. Χαρακτηριστικό όμως γνώρισμα του αυθεντικού Μάγου, είναι το γεγονός ότι έχει ξεπεράσει τις ηθικοπλαστικού χαρακτήρα έννοιες του καλού και του κακού, έχοντας ως μοναδικό πλέον κριτήριο το δίλλημα, σωστό ή λάθος. Η προάσπιση της ελευθερίας και η προστασία της ζωής, είναι οι βασικές αξίες που ο αληθινός Μάγος έρχεται να υπηρετήσει με κάθε μέσο και με οποιοδήποτε τίμημα.
3-Βοήθεια, υπηρεσίες και γνώσεις της Δύναμης, είναι απαραίτητο να προσφέρονται από τον κάτοχό της σε αυτούς που την χρήζουν ανάγκης και βοήθειας, αφιλοκερδώς!
Και πάλι συμφωνώ. Εδώ βέβαια τίθεται το θέμα της εργατοώρας και των πραγμάτων που θα χρησιμοποιήσεις. Αλλά σε γενικές γραμμές, καλό ακούγεται.
Η Γνώση και η δύναμη προσφέρονται αφιλοκερδώς οπωσδήποτε, καθώς και οι υπηρεσίες ως εργασία που απαιτεί όσες εργατοώρες. Τα υλικά απαραίτητα τα προσκομίζει ο αιτούμενος την βοήθεια ή αποζημιώνει τον Μάγο για αυτά και μόνον γιαυτά. Ο Μάγος υποχρεούται να μην απαιτήσει καμιάν απολύτως αμοιβή για την εργασία του, αποδεχόμενος όμως την δωρεά ως πράξη ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης από τον ευεργετηθέντα. Το μέγεθος και η αξία της δωρεάς δεν αποτελούν κριτήριο για μελλοντική συμπαράσταση και υπηρεσία σε κάθε επόμενο κάλεσμα για βοήθεια. Οφείλει όμως παρά ταύτα να αγνοεί την έκκληση για βοήθεια σε κατά συνθήκη αγνώμονες.
4- Η Δύναμη και η γνώση ποτέ δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για επίδειξη και κοινωνική ρεκλάμα. Ο μύστης πρέπει να είναι ταπεινός και σιωπηλός στις εκδηλώσεις του (επίσης άγραφος νόμος ''της σιωπής'' )διότι ...
Επιβάλλεται η σιωπή. Άτομα που προχωράνε στο Δρόμο της Γνώσης πρέπει να μην μιλούν.
Ο γνήσιος Μάγος δεν έχει ανάγκη επιδείξεων. Δεν έχει όμως ούτε καθωσπρεπισμούς, καθώς τα «πρέπει» και οι κανόνες «σιωπής» είναι για τους νεόφυτους. Προσπαθεί να επιδείξει γνώσεις και δύναμη, μόνον αυτός που δεν τις κατέχει. Ο γνήσιος Μάγος απλά «εργάζεται» αφοσιωμένος στο έργο του, είτε κρυφά είτε φανερά, αδιαφορώντας παντελώς για το πώς τον βλέπουν οι απλοί άνθρωποι.
[/b]5- Η Δύναμη είναι χάρισμα του σύμπαντος προς λίγους και εκλεκτούς, δεν κατανοούν όλοι το εύρος της γνώσης, ούτε λαμβάνουν τα ''κλειδιά'' απλά διαβάζουν κείμενα χωρίς νόημα και γι'αυτό οι αληθινοί κάτοχοι οφείλουν να την τιμούν και την σέβονται..
Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν την Γνώση για ιδιοτέλεια. Άλλοι για να αυτοάμυνα, άλλοι για να δείχνουν τρομεροί.. Το θέμα είναι πως ο ΙΔΙΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ έχει σαφέστατα όρια και Νόμους. Κανείς δεν μπορεί να περάσει αν δεν πάρει το χρίσμα.
Είναι ορθότατο, η «Δύναμη» είναι χάρισμα του σύμπαντος προς λίγους και εκλεκτούς, οι οποίοι επιφορτίζονται με μύρια καθήκοντα και υποχρεώσεις προς την κοινωνία, που κανένας κοινός άνθρωπος δεν θα άντεχε. Όσοι χρησιμοποιούν την «Γνώση» με ιδιοτέλεια, απλά δεν την κατέχουν, όντες κοινοί τσαρλατάνοι και απατεώνες. Περί «ΔΡΟΜΟΥ και Χρίσματος, η άποψη της ΔΙΟς ΑΕΤΟς, «Τα όρια του όμως τα θέτει ο καθένας μοναχός, όπως επίσης πιστεύω μονάχος παίρνει και το ΜΕΓΑ ΧΡΊΣΜΑ.....αν έχει γεννηθεί για να το αποκτήσει», δύσκολα επιδέχεται αμφισβήτηση.
Με λίγα λόγια, είμαι σύμφωνη με όσα γράφεις, αν και είναι πάρα πολύ γενικά.
Δώσε κάποιες αναλύσεις στους Νόμους. Αυτοί που προχωράνε γιατί νομίζουν ότι θα φθάσουν, να καταλάβουν πως στην πρώτη στροφή θα πάνε πάλι στην αρχή.
«………………………
Ἀλλὰ μὴ βιάζεις τὸ ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλὰ νὰ διαρκέσει.
Καὶ γέρος πιὰ ν᾿ ἀράξεις στὸ νησί,
πλούσιος μὲ ὅσα κέρδισες στὸν δρόμο,
μὴ προσδοκώντας πλούτη νὰ σὲ δώσει ἡ Ἰθάκη.
Ἡ Ἰθάκη σ᾿ ἔδωσε τ᾿ ὡραῖο ταξίδι.
Χωρὶς αὐτὴν δὲν θά ῾βγαινες στὸν δρόμο.
Ἄλλα δὲν ἔχει νὰ σὲ δώσει πιά.
Κι ἂν πτωχικὴ τὴν βρεῖς, ἡ Ἰθάκη δὲν σὲ γέλασε.
Ἔτσι σοφὸς ποὺ ἔγινες, μὲ τόση πεῖρα,
ἤδη θὰ τὸ κατάλαβες οἱ Ἰθάκες τὶ σημαίνουν».
Απόσπασμα από το ποίημα του Καβάφη, «ΙΘΑΚΗ».
