Νέα Ακρόπολη

[ΚΡΑΧΤΗΣ]

Μ.Κ.Ο: Μόνο Κερδοσκοπικός Οργανισμός

http://www.youtube.com/watch?v=DPDvr60ZFlc

[γαραντζώτης γιάννης]

             Ax! αγαπητή Rose, πόσο φαίνεται πως είσαι απόλυτα επηρεασμένη από το αυθεντικό ροδοσταυρικό πνεύμα
 και φαντάζεσαι Αρχηγούς μπροστάρηδες , ιππότες πολεμιστές που γκρεμίζουν κάστρα και σώζουν τους αδύνατους, πολιορκητικούς κριούς να σπάζουν   καστρόπορτες και τόσους άλλους μεγαλοηρωισμούς…

Έτσι ήμουν και εγώ κάποτε…

Όταν μάλιστα έφυγα από την Νέα Ακρόπολη και άρχισα να γράφω το βιβλίο μου, μπροστά – μπροστά, μεταξύ άλλων, έγραφα…
"ένας αληθινός αρχηγός βροντά, κτυπά, ανοίγει δρόμους και αν δεν βρει αυτό που ζητά , μένει μόνος με την δίψα του τέλειου".

Σήμερα, μετά από πάνω από 20 χρόνια, μπορώ να σου ομολογήσω πως όλα τα πιο πάνω δεν είναι τίποτα άλλο παρά μεγαλόστομες μπούρδες.

Η ζωή, στις σύγχρονες δημοκρατίες είναι απόλυτα βέβαιο πως είναι πολύ πιο όμορφη, πολύ πιο δίκαιη και πολύ πιο πολιτισμένη ακόμα και από τις πιο λαμπρές στιγμές της "μεγαλοσύνης" με την κυριαρχία των λαμπρών ιπποτών.

Ακόμα και για αυτή την συνευθύνη που μιλάς, ακόμα και με αυτή δεν θα συμφωνήσω. Οι ευθύνες δεν είναι συλλογικές αλλά ατομικές και έτσι δεν μπορούμε να μιλάμε για συνευθύνη αλλά μόνο για προσωπική ευθύνη του καθενός από εμάς. Όσο και αν δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι τέτοιο, λυπάμαι, αλλά έτσι είναι.

Τελειώνοντας, θέλω να σου επαναλάβω πως δεν υπάρχει καμιά αναγκαιότητα για να ακολουθήσουμε κάποιους μπροστάρηδες – μεσσίες.
 Στις δημοκρατίες μας, θέλοντας να σε ενημερώσω, σου λέω πως, πέρα από την κυβέρνηση, υπάρχουν οι εκλεγμένοι βουλευτές, οι δικαστές που αποτελούν την δικαστική εξουσία, οι δημοσιογράφοι για να προβάλουν την δημόσια κριτική, οι νομαρχιακοί σύμβουλοι, οι δημοτικοί και διαμερισματικοί σύμβουλοι, οι ανεξάρτητες αρχές, το ελεγκτικό συνέδριο, τα επιμελητήρια και τόσα άλλα θεσμικά όργανα που μόνο σκοπό έχουν την πρόοδο και την ευμάρεια του πολιτισμού μας.
Ο κάθε ένας από εμάς, μπορεί να συμμετέχει ανάλογα με τις δυνάμεις του  kαι να εκλέγει όλους αυτούς που θεωρεί πλέον κατάλληλους.
 Εάν τώρα δεν το κάνουμε εμείς έτσι και δεν είναι οι πλέον άξιοι στις διάφορες θέσεις, ο καθένας ας αναλογιστεί τις ευθύνες του.
Συλλογική ευθύνη πάντως, δεν υπάρχει.

[ΚΡΑΧΤΗΣ]

Αντι να πετάμε πέτρες,

Ε όχι και πέτρες, καμιά αλήθεια πετάμε για να υπάρχει ενδιαφέρων.

Κουραστήκαμε από τα στείρα ΑΝΤΙ χωρίς προτάσεις...

Εγώ δεν κουράστηκα καθόλου,  το "αντί" από την άλλη έχει τον δικό του ρόλο.

Όποιος είναι Μάγκας, ας βγει μπροστά και ας δείξει τον δρόμο σε εμάς τους υπόλοιπους...

Γιατί τόση μανία κάποιος να βγει μπροστά και κάποιοι σαν βόδια να ακολουθήσουν, εξάλλου σε δημοκρατία βρισκόμαστε, δεν χρειάζεται να ακολουθεί κανένας κανέναν!

Αλλά βαριά η καλογερική...

Εγώ έχω ένα καλόγερο και όντος είναι βαριά η δουλειά του, ειδικά των χειμώνα με τα μπουφάν και τα παλτό!

Καλύτερα να παραδίνουμε την ευθύνη της ζωής μας στα βαμπίρια...

Όπα όπα, ο Τέπες στην πραγματικότητα ήταν  Δρακουλοβρικόλακας; Γιατί εγώ νόμιζα ότι ήταν μύθος!

Μεγάλα παιδιά είμαστε, Έξυπνοι Έλληνες, ας μεγαλώσουμε επιτέλους,

Όπα πάλι, ξεκαθάρισε μας τι είμαστε, μεγάλα παιδιά και έξυπνοι Έλληνες ή μικροί και πρέπει να μεγαλώσουμε! Τι από τα δύο;
 

ας μάθουμε την έννοια της Συν-ευθύνης,

Δηλαδή για να καταλάβω, όταν ο επιθετικός στον ολυμπιακό σουτάρει λάθος, φταίει ο αμυντικός και ο τερματοφύλακας και όλοι η ομάδα;
Δεν υπάρχει αγαπητή rose η συν-ευθύνη, μόνο η δική σου ευθύνη και οι δικές σου υποχρεώσεις!

ας κατανοήσουμε την Αυθεντική μας Παράδοση, "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ ΚΑΙ ΕΝ ΤΟ ΠΑΝΤΙ ΤΟ ΕΝ"

Καλά αυτό με το "ένα" ας μην το ξανά-ξεκινήσουμε, γιατί αν μπλέξουμε με τα αόριστα και τα αόρατα θα το "χάσουμε το κορμί πατριώτη"
Εγώ πάντως δεν πιστεύω σε αυτό το δόγμα του ενός και του παντός!

Τα πάντα είναι αλληλένδετα, και όταν υποφέρει ο ΕΝΑΣ, όλοι μας υποφέρουμε...

Εγώ πάντως όσο και να προσπάθησα δεν κατάφερα να υποφέρω το ίδιο για κάποιον που γνωρίζω  όσο για κάποιον που δεν γνωρίζω, πρέπει να είμι αμαρτωλός σίγουρα εεε!!!
Αν ήταν έτσι θα έπρεπε να ήμασταν στην μόνιμη πίκρα, γιατί πάντα κάποιος υποφέρει πάνω στον κόσμο, συγνώμη που δεν πεθαίνω υποφέροντας!
Ο Θεός, μας έκανε έτσι ώστε και να χαιρόμαστε, κάτι θα ξέρει αυτός!  

Ας κάνουμε, κάτι λοιπόν, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, να μην υποφέρουμε άλλο...

Αν κάνουμε κάτι όλοι μαζί πολύ φοβάμε ότι θα μετακινηθεί ξαφνικά ο άξονας της γης, κανείς δεν θα το ήθελε αυτό!

Τόσο απλά

Με τόσους πάντως εθελοντές που υπάρχουν όπως είπε και ο Γιάννης, "0" αποτελέσματα! Πόσους εθελοντές χρειάζεται αυτό το "ΕΝ" για να φέρει κάποιο αποτέλεσμα τέλος πάντον!

[Rose]

Αχ Κράχτη Αχ!

Τόση αξιοθαύμαστη εξυπνάδα που έχεις, αν την χρησιμοποιούσες, εθελοντικά και ανθρωπιστικά,  ξέρεις, πόσοι συνανθρώποί μας, θα σωζόταν?

Βιώνουμε τραγικές στιγμές, άνθρωποι, πεθαίνουν γύρω μας, και εμείς γελάμε... Εύγε μας...

[Rose]

Μ.Κ.Ο: Μόνο Κερδοσκοπικός Οργανισμός

http://www.youtube.com/watch?v=DPDvr60ZFlc

Υπάρχουν ΜΚΟ μαϊμού, και υπάρχουν ΜΚΟ που κάνουν σοβαρά έργα... Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα...
Εμείς κάλλιστα θα μπορούσαμε να έχουμε μία εταιρεία αστική κανονικά, και επιλέγουμε να είναι Μη Κερδοσκοπική.
Δεν έχουμε κανένα απολύτως κέρδος, από αυτό, αλλά απεναντίας χάσιμο, δεν παίρνουμε τα κέρδη.

Από την άλλη πληρώνουμε κανονικότητα, εφορία, φπα κτλ, όπως κάθε άλλη εταιρεία.
Αυτό που λείπει σε πάρα πολλούς είναι η Γνώση, έτσι ώστε να αντλούν σωστά συμπεράσματα, και πάνω από όλα ας μην γινόμαστε χυδαίοι και συκοφάντες.

[Rose]

            Ax! αγαπητή Rose, πόσο φαίνεται πως είσαι απόλυτα επηρεασμένη από το αυθεντικό ροδοσταυρικό πνεύμα
 και φαντάζεσαι Αρχηγούς μπροστάρηδες , ιππότες πολεμιστές που γκρεμίζουν κάστρα και σώζουν τους αδύνατους, πολιορκητικούς κριούς να σπάζουν   καστρόπορτες και τόσους άλλους μεγαλοηρωισμούς…

Έτσι ήμουν και εγώ κάποτε…

Όταν μάλιστα έφυγα από την Νέα Ακρόπολη και άρχισα να γράφω το βιβλίο μου, μπροστά – μπροστά, μεταξύ άλλων, έγραφα…
"ένας αληθινός αρχηγός βροντά, κτυπά, ανοίγει δρόμους και αν δεν βρει αυτό που ζητά , μένει μόνος με την δίψα του τέλειου".

Σήμερα, μετά από πάνω από 20 χρόνια, μπορώ να σου ομολογήσω πως όλα τα πιο πάνω δεν είναι τίποτα άλλο παρά μεγαλόστομες μπούρδες.

Η ζωή, στις σύγχρονες δημοκρατίες είναι απόλυτα βέβαιο πως είναι πολύ πιο όμορφη, πολύ πιο δίκαιη και πολύ πιο πολιτισμένη ακόμα και από τις πιο λαμπρές στιγμές της "μεγαλοσύνης" με την κυριαρχία των λαμπρών ιπποτών.

Ακόμα και για αυτή την συνευθύνη που μιλάς, ακόμα και με αυτή δεν θα συμφωνήσω. Οι ευθύνες δεν είναι συλλογικές αλλά ατομικές και έτσι δεν μπορούμε να μιλάμε για συνευθύνη αλλά μόνο για προσωπική ευθύνη του καθενός από εμάς. Όσο και αν δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι τέτοιο, λυπάμαι, αλλά έτσι είναι.

Τελειώνοντας, θέλω να σου επαναλάβω πως δεν υπάρχει καμιά αναγκαιότητα για να ακολουθήσουμε κάποιους μπροστάρηδες – μεσσίες.
 Στις δημοκρατίες μας, θέλοντας να σε ενημερώσω, σου λέω πως, πέρα από την κυβέρνηση, υπάρχουν οι εκλεγμένοι βουλευτές, οι δικαστές που αποτελούν την δικαστική εξουσία, οι δημοσιογράφοι για να προβάλουν την δημόσια κριτική, οι νομαρχιακοί σύμβουλοι, οι δημοτικοί και διαμερισματικοί σύμβουλοι, οι ανεξάρτητες αρχές, το ελεγκτικό συνέδριο, τα επιμελητήρια και τόσα άλλα θεσμικά όργανα που μόνο σκοπό έχουν την πρόοδο και την ευμάρεια του πολιτισμού μας.
Ο κάθε ένας από εμάς, μπορεί να συμμετέχει ανάλογα με τις δυνάμεις του  kαι να εκλέγει όλους αυτούς που θεωρεί πλέον κατάλληλους.
 Εάν τώρα δεν το κάνουμε εμείς έτσι και δεν είναι οι πλέον άξιοι στις διάφορες θέσεις, ο καθένας ας αναλογιστεί τις ευθύνες του.
Συλλογική ευθύνη πάντως, δεν υπάρχει.

Αγαπητέ Γιάννη,

σεβαστή η άποψή σου, και η εμπειρία σου, και ευχαριστούμε που την καταθέτεις, γιατί χρειάζεται να υπάρχει και ο αντίλογος...

Θα μου επιτρέψεις όμως, να καταθέσω, πως το να προσγειωθούμε από τα σύννεφα, όνειρα, οράματά μας, σε μία άθλια πραγματικότητα, αισθανόμενοι αδύναμοι, να συνεχίσουμε τον όποιο αγώνα, τον οποίο πλέον τον θεωρούμε άσκοπο, και ανούσιο, είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο, "απογοήτευσης", διότι όντως είναι δύσκολο, να αλλάξουν τα πράγματα.

Η Αδυναμία μας, λοιπόν, να αλλάξουμε τα πράγματα, κατασκευάζει το σενάριο, πως όλα τα ανθρωπιστικά έργα, και οι κοινωνικοί αγώνες, είναι ΑΝΟΥΣΙΟΙ, και έτσι βολεύομαστε, να δικαιολογήσουμε την παραίτησή μας, από τον Κοινωνικό μας Αγώνα.

Τώρα αν σου έλεγα Αγαπητέ Γιάννη, πως αν δεν αρχίσεις να σκέφτεσαι συλλογικά, για το κοινό όφελος και να δρας προς αυτό, θα μας φάει ο κακός ο λύκος δεν θα με πίστευες φυσικά...

Για αυτό λοιπόν, υπάρχουν πάντα 2 επιλογές, ή το ψάχνουμε βαθύτερα και εσωτερικά, ή αφηνόμαστε να μας μυήσει - γαμ... η ίδια η ζωή...

Ετσι και αλλιώς το μάθημα θα το πάρουμε στο τέλος...  

[γαραντζώτης γιάννης]

Το πρόβλημα δεν είναι το πως θα αλλάξουμε τα πράγματα, αλλά το πως δεν θα αλλάξουμε εμείς από αυτό που είμαστε....

Εμείς είμαστε το μέσον και εμείς είμαστε αυτοί που αξίζουν.
Δεν είμαστε το εργαλείο, αλλά η ουσία...

Αν το δεις από αυτή την οπτική γωνία, τότε θα γίνει αντιληπτό πως αλού είναι το πρόβλημα...

[ΚΡΑΧΤΗΣ]

Αχ Κράχτη Αχ!

Τι βογκάς καλέ, πονάς; 2 αναβράζον, ένα για κάθε αχ!

Τόση αξιοθαύμαστη εξυπνάδα που έχεις, αν την χρησιμοποιούσες, εθελοντικά και ανθρωπιστικά,  Wink ξέρεις, πόσοι συνανθρώποί μας, θα σωζόταν?

Μου το λέγαν από μικρό αυτό για την εξυπνάδα, γι 'αυτό πρόκοψα, ζήτω ο δεθελωντισμός!!!

Βιώνουμε τραγικές στιγμές, άνθρωποι, πεθαίνουν γύρω μας, και εμείς γελάμε... Εύγε μας...

Λες και αγαπητή Rose υπήρχε κάποια εποχή που δεν βίωναν οι άνθρωποι όλα αυτά.

Τώρα τα συνειδητοποίησες; εγώ εδώ και πολύ καιρό.

Ξέρεις με τι γελάω όμως, με αυτούς που προσπαθούν να με βάλουν να τρέχω σαν ποντικάκι μέσα στο κλουβάκι στην ροδίτσα, που όπως ξέρετε όλοι δεν οδηγεί πουθενά! Στο τέλος το ποντικάκι κατεβαίνει λαχανιασμένο από την ροδούλα και βλέπει ότι όσο και να έτρεξε είναι ακόμα στο κλουβί!

Αν θέλεις να αφιερώσεις την ζωή σου στην ροδίτσα του εθελοντισμού και τον θεωρείς το σημαντικότερο όλων, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και στην πραγματικότητα σημαντικός

Αυτό είναι ξεκάθαρος δογματισμός.

Όλοι οι δογματικοί θεωρούν το δόγμα τους σημαντικό, όλοι πρέπει να ακολουθήσουν την δική τους οδό αλλιώς είναι αμαρτωλοί!

Πολύ οπισθοδρομικό, μην απορείς που δεν πείθεις!
 

[ΚΡΑΧΤΗΣ]

Υπάρχουν ΜΚΟ μαϊμού, και υπάρχουν ΜΚΟ που κάνουν σοβαρά έργα... Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα...

Δεv ισοπεδώνουμε τίποτα, δεν γνωρίζουμε καμιά  πραγματική Μ.Κ.Ο, ψάχνουμε απεγνωσμένα για μια και και δεν υπάρχει!
 

Εμείς κάλλιστα θα μπορούσαμε να έχουμε μία εταιρεία αστική κανονικά, και επιλέγουμε να είναι Μη Κερδοσκοπική.
Δεν έχουμε κανένα απολύτως κέρδος, από αυτό, αλλά απεναντίας χάσιμο, δεν παίρνουμε τα κέρδη.
Από την άλλη πληρώνουμε κανονικότητα, εφορία, φπα κτλ, όπως κάθε άλλη εταιρεία.

Άρα με τον καιρό θα φαλιρίσετε και δεν θα μπορείτε να βοηθήσετε κανένα πλέον, ωραία στρατηγική!

Αυτό που λείπει σε πάρα πολλούς είναι η Γνώση, έτσι ώστε να αντλούν σωστά συμπεράσματα, και πάνω από όλα ας μην γινόμαστε χυδαίοι και συκοφάντες.

Αυτό που θεωρείς εσύ γνώση είναι διαφορετικό πράγμα για τον εκάστοτε! Δεν μας λείπει η γνώση, καθόλου μάλιστα. Αν έλειπε δεν θα πηγαίναμε στο φεγγάρι. Μιλάμε για υπολογισμούς ακριβείας!

Χυδαίο και συκοφάντη λέγανε και το Αριστοφάνη, μήπως να ανάψουμε το κλίβανο και να πετάμε τα έργα του μέσα ή να πετάμε τους κωμικούς σήμερα στον καιάδα!

Η χυδαιότητα είναι μυητική ,επειδή σοκάρει και σου μεταδίδει το μήνυμα άμεσα, δεν ήξερα ότι η αυθεντική παράδοση απορρίπτει την κωμική χυδαιότητα! Μεγάλα παιδιά είμαστε τι θα πάθουμε;

Θα σκανδαλιστούμε ανεπανόρθωτα;

[γαραντζώτης γιάννης]

Τελικά Κράχτη, απ ότι φαίνεται για να μην είναι ιδιώτης κάποιος, με την αρχαιοελληνική σημασία του όρου, θα πρέπει να μπει σε μια ΜΚΟ.
Αυτή μόνο την λύση, απ ότι φαίνεται, μπορεί να δεχτεί  η γνήσια αυθεντική εσωτερική παράδοση.
Το πρόβλημα όμως της εξουσίας, θέλει δεν θέλει, θα αναγκαστεί να το αντιμετωπίσει κάποια στιγμή και επειδή, το βέβαιο είναι πως δεν θα βρει λύση, τότε θα χρειαστεί μια άλλη ΜΚΟ για να προσπαθήσει να δώσει λύση. Επομένως, κατ αυτόν τον τρόπο, απλά μεταθέτουμε το πρόβλημα της εξουσίας στο απώτερο μέλλον.
Είναι δηλαδή, σαν να αυνανιζόμαστε και μετά να έχουμε και την απορία του γιατί δεν κάνουμε παιδιά ή να κάνουμε διάδρομο στο σπίτι μας και μετά να έχουμε την απορία γιατί δεν απομακρυνθήκαμε από αυτό.
 

[Rose]

Υπάρχουν οι άνθρωποι που νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους και άλλοι που δεν νοιάζονται...
Υπάρχουν συνάνθρωποί μας, που είναι ευαισθητοποιημένοι στον ανθρώπινο πόνο, και άλλοι που είναι αναίσθητοι.
Υπάρχουν άνθρωποι ζώα, και άλλοι ημίθεοι...

Η επιλογή είναι δική μας, σε ποια από τις δύο ομάδες θέλουμε να ανήκουμε....
και ανάλογα θα κριθούμε, από την ίδια την ζωή...

Αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτά τα βασικά... διάλογος δεν μπορεί να υπάρξει...


Υ.Γ. Κράχτη, πάρε επιτέλους μαθήματα ώριμης συζήτησης από τον Γιάννη... 

[Rose]

Εμείς κάλλιστα θα μπορούσαμε να έχουμε μία εταιρεία αστική κανονικά, και επιλέγουμε να είναι Μη Κερδοσκοπική.
Δεν έχουμε κανένα απολύτως κέρδος, από αυτό, αλλά απεναντίας χάσιμο, δεν παίρνουμε τα κέρδη.
Από την άλλη πληρώνουμε κανονικότητα, εφορία, φπα κτλ, όπως κάθε άλλη εταιρεία.

Άρα με τον καιρό θα φαλιρίσετε και δεν θα μπορείτε να βοηθήσετε κανένα πλέον, ωραία στρατηγική!

Προσωπικό χάσιμο, Κράχτη... Επίτηδες το κάνεις, ή πραγματικά δεν κατανοείς?
Ειλικρινά λυπάμαι πάρα πολύ που θεωρούν κάποιοι, πως τα πάντα κινούνται γύρω από το Ατομικό Συμφέρον, και ΜΟΝΟΝ, και δεν υπάρχει κανείς πάνω στον πλανήτη Γη, που να σκέφτεται διαφορετικά...

[Rose]

Βιώνουμε τραγικές στιγμές, άνθρωποι, πεθαίνουν γύρω μας, και εμείς γελάμε... Εύγε μας...

Λες και αγαπητή Rose υπήρχε κάποια εποχή που δεν βίωναν οι άνθρωποι όλα αυτά.

Τώρα τα συνειδητοποίησες; εγώ εδώ και πολύ καιρό.

Ωραία το συνειδητοποίησες!!! Είναι πολύ καλό για Αρχή!
Τι κάνεις λοιπόν, μετά από αυτήν σου την συνειδητοποίηση?

[Rose]

Τελικά Κράχτη, απ ότι φαίνεται για να μην είναι ιδιώτης κάποιος, με την αρχαιοελληνική σημασία του όρου, θα πρέπει να μπει σε μια ΜΚΟ.

Γιάννη μου, για να μην φαίνεται ιδιώτης κάποιος χρειάζεται να ασχοληθεί με τα κοινά...
Ας βρει ο καθένας τον τρόπο του να το πράξει...

Υ.Γ. Ειλικρινά, απορώ κάποιες στιγμές... Είναι δυνατόν, να μην έχουμε ξεκαθαρίσει ακόμα αυτές τις βασικές έννοιες και αξίες ύπαρξης?

[Rose]

Υπάρχουν ΜΚΟ μαϊμού, και υπάρχουν ΜΚΟ που κάνουν σοβαρά έργα... Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα...

Δεv ισοπεδώνουμε τίποτα, δεν γνωρίζουμε καμιά  πραγματική Μ.Κ.Ο, ψάχνουμε απεγνωσμένα για μια και και δεν υπάρχει!

Λοιπόν, για να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα ο Ροδόκηπος των Φιλοσόφων, δεν είναι ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση), είναι όμως Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία.
Θα σε παρακαλούσα λοιπόν, να μην μιλάμε γενικά, παρότι συμφωνώ μαζί σου, πως υπάρχουν πάρα πολλές μαϊμού εταιρείες, αλλά όχι όλες...
Αν κάποιος έχει να κάνει συγκεκριμένη καταγγελία, ας την κάνει, και ας μην αφορίζουμε τα πάντα...

Η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, είναι μία κανονική αστική εταιρεία όπως οι υπόλοιπες, μόνο που οι ιδρυτές, δεν λαμβάνουν κέρδη, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Τα όποια κέρδη διατίθενται για τους σκοπούς της Εταιρείας, και ο σκοπός του Ροδόκηπου, είναι ο Διαφωτισμός, η Θεραπεία, και η προώθηση των Αληθινών Δημοκρατικών Αρχών και Αξιών...
Επίσης είναι σημαντικό να τονίσουμε πως δεν δεχόμαστε δωρεές, και τα έσοδα είναι αποτέλεσμα υγιούς Μη Κερδοσκοπικής επιχειρηματικότητας. Δεν έχουμε λάβει καμία κρατική επιδότηση, και στηριζόμαστε μόνο στις δικές μας δυνάμεις.

Τις τελευταίες μέρες, βάλλονται κατά των Μη Κερδοσκοπικών, καλώς ναι μεν, γιατί έχουν γίνει μεγάλα φαγοπότια, μόνο εντελώς τυχαία, δεν μίλησε κανείς, ότι η μεγαλύτερη απάτη ΜΚΟ, είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία του Ανύπαρκτου Ιησού. Αρα και πάλι, η Μεγαλύτερη Εξαπάτηση και Φαγοπότι όλων των εποχών, καλύπτεται...