Το χειρότερο που γίνεται, Κράχτη, στην Νέα Ακρόπολη και το οποίο δεν συνειδητοποιούν εύκολα τα μέλη της, λόγω συνήθως της πολιτικής τους απειρίας είναι κατ αρχήν ο πολιτικός αποκλεισμός όλων όσων δεν δένουν με την εκάστοτε ακροπολιτανική νομεγκλατούρα.
Ο όρος νομενκλατούρα είναι μια λατινογενής λέξις (nomenklatura) που σημαίνει "κατάλογος ονομάτων", έχει σημαντικό εννοιολογικό περιεχόμενο και χρησιμοποιείται εις την κοινωνιολογίαν και πολιτικήν.
Ο κατάλογος των ονομάτων, συγκεκριμένα στην Νέα Ακρόπολη περιλαμβάνει τους Πελεκυφόρους, τους Οδηγητές και τους Γραμματείς της Αυτοκρατορίας που θέλει να δημιουργήσει.
Η νομενκλατούρα αυτή με την πολυετή και ασφυκτική άσκηση της εξουσίας και την πρακτική του "πολιτικού αποκλεισμού" των ανεπιθύμητων, διολίσθησε την οργάνωση σε μια μορφή αναιμικής ή αναπηρικής "δίκαιης" εξουσίας.
Η ύπαρξη της νομενκλατούρας είναι φαινόμενο νοσηρό, νοθεύει την ουσία κάθε τι του όμορφου στην πολιτική εξουσία, και ακολουθεί επικίνδυνη πορεία μετάλλαξης και διαστροφής κάθε πολιτεύματος, σε ένα ιδιόμορφο καθεστώς, που το ηγεμονεύουν άνθρωποι της διαπλοκής, σκοτεινές και ανάλγητες κλίκες προς επιδίωξη πάντα ιδιοτελών και ανομολόγητων σκοπών.
Ένα απλό παράδειγμα του αόρατου εξουσιαστικού ρόλου της νομενκλατούρας της ΝΑ, που εξελίσσεται σε μια ορατή φθοροποιό διαπλοκή και διαστροφή της έννοιας κράτους και κοινωνίας, αποτελεί και η ύπαρξη του φαινομένου του νεποτισμού που υπάρχει σε αυτή την νομενκλατούρα.
Τι είναι νεποτισμός?
Είναι η κυριαρχία μιας οικογένειας σε ορισμένο τομέα ομαδικής ζωής και δράσης.(οικογενειοκρατία).
Είναι η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που δίνει σε κάποιον η εξουσία που κατέχει για να εξασφαλίσει σε συγγενείς και φίλους αξιώματα και δημόσιες θέσεις.
Είναι η σκανδαλώδης τάση των προσώπων που πρωταγωνιστούν στην πολιτική ζωή μιας κοινωνικής ομάδας, του να διορίζουν στις ανώτερες θέσεις , στους μηχανισμούς εξουσίας δηλαδή, κατά προτίμηση συγγενικά τους πρόσωπα.
Είναι το άλλο, εξ ίσου νοσηρό φαινόμενο σήψης της πολιτικής με τα γνωστά συμπτώματα διάλυσης. Είναι φαινόμενο , απαράδεκτο, άδικο, απεχθές, αναξιοκρατικό που νοθεύει κάθε πολίτευμα..
Είναι ένα κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο που δεν έχει υγιείς βάσεις, και οδηγεί τις οργανωμένες κοινωνίες σε σταδιακή σήψη και ηθική παρακμή, διότι στην κατάληψη των θέσεων άσκησης εξουσίας, αντί των ενάρετων, εργατικών, εντίμων, ηθικών, ακέραιων και καταλλήλων, προτιμώνται οι συγγενείς και φίλοι.
Κάθε ρουσφετολογικός μηχανισμός, κάθε νομεκνλατούρα και νεποτισμός περικλείουν από τη γέννηση τους τον ιό της δάλυσης μέσα από εσωτερικές τριβές, ανταγωνισμούς και αντιζηλίες. Αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες, τροχοπέδη που εμποδίζει και επιβραδύνει την πολιτική και κοινωνική εξέλιξη των κρατών και κοινωνιών.
Θα μου πει βέβαια κάποιος ακροπολιτανός, που τα είδες όλα αυτά βρε Γαραντζώτη, τόσα χρόνια έφαγες στη Νέα Ακρόπολη, τίποτα δεν κατάλαβες?
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Ο Λιβράγκα δεν ήταν αυτός που διόρισε την γυναίκα του σαν Συναυτοκράτηρα στην Νέα ακρόπολη?
Να παντρευτεί του ζήτησε μόνο, όπως τουλάχιστον μας έλεγε, ο Σρι Ραμ και όχι να της δώσει την συναρχηγία της ΝΑ, ή μήπως δεν είναι έτσι?
Τα αποτελέσματα, τώρα πλέον, είναι γνωστά σε όλους… παχνίδια εξουσίας, διάσπαση της Νέας Ακρόπολης από την σύζυγό του και ίδρυση της Χαστιναπούρας.
Αλλά, ας έλθουμε στο σήμερα.
Ποιος είναι αρχηγός της Νέας ακρόπολης στην Ελλάδα?
Η Μαρία Χιμένες Πλάνα, η γυναίκα του παγκόσμιου Αρχηγού…
Μα!, θα πει κάποιος καλοπροαίρετος, μπορεί πράγματι να αξίζει αυτή την θέση, καλύτερα από κάθε άλλον.
Ποιος όμως το ορίζει αυτό?
Μα ποιος άλλος?
Ο σύζυγός της…
Α! καλά….
Έτσι θα είναι, αφού έτσι το θέλει. Άλλωστε αυτός είναι τώρα ο Αυτοκράτορας, ελέω Θεού…
Ποια όμως είναι στ αλήθεια η Μ.Χ?
Μήπως είναι κάποια άλλη και όχι αυτή που όταν ιδρύθηκε το παράρτημα των Ιωαννίνων, δεν έχανε ευκαιρία και κάθε τρεις και λίγο την βλέπαμε να συνδράμει με περισσή γενναιοδωρία τον όμορφο και λεπτεπίλεπτο Αρχηγό Ι.Α?
Κατά τα άλλα, μιλάνε για εξέλιξη, έλεγχο των στοιχείων της προσωπικότητας και άλλα πολλά κουραφέξαλα.
Ας μη ξεχνάμε και το άλλο πιο πρόσφατο συμβάν που παντρεμένος πελεκυφόρος στο παράρτημα στον Βαρδάρι φόρεσε τα κέρατα στη γυναίκα του με την τότε αρχηγό του Γ.Σ, η οποία και τιμωρήθηκε με παύση από την αρχηγία της εξαιτίας του ροζ συμβάντος εν αντιθέσει με τον πελεκυφόρο, κολλητό του αρχηγού παραρτήματος για τον οποίο, ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Να τι είναι η νομενκλατούρα.
Έτσι είναι Πέτρο, δυστυχώς...
Να μη θυμηθώ,τώρα, και τον βίο και την πολιτεία της Μίρκας, ενώ ήταν αρχηγός στη Θεσσαλονίκη, ή της Νίκης με τον καλύτερο φίλο του ανδρα της, αν και ήταν νιόπαντρη και τόσα άλλα που θα μπορούσαν να με κάνουν να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο που τύφλα νάχει το..."οι περιπέτειες της Λαίδης Τσάτερλι"
Ξέρεις κύριε Γαρατζώτη την είχε πει ένας Άγγλος αξιωματικός;
Τα κουτσομπολιά ευτυχώς που υπάρχουν, διότι είναι η κινητήριος δύναμη του πολιτισμού. Αν δεν θα υπάρχουν τα κουτσομπολιά, δεν θα υπάρχει ντροπή και αν δεν θα υπάρχει η ντροπή, τότε ο κόσμος μας θα είναι πάρα πολύ επικίνδυνος.
Θέλοντας προφανώς να μας δείξει, ότι ακόμα και κάτι υπερβολικό να ακουστεί για εμάς, το ωφέλιμο είναι ότι θα αναγκαστούμε να το απορρίψουμε βγαίνοντας δημόσια με εξωστρέφεια!
Κάτι που δεν ισχύει για τους Ακροπολιτανούς βέβαια αφού μένουν εσωστρεφείς όσον αφορά την βασική αρχή των απόψεών τους όπως επίσης και γι 'αυτό που επιχειρούν να θεμελιώσουν!
Επίσης αυτό συμβαίνει για κάθε ομάδα που θέλει να κρατά μυστικά και να κινείτε μέσα από την μυστικότητα και τον μυστικισμό δίνοντας έτσι μια ψευδαίσθηση σημαντικότητας στους εαυτό της επειδή νομίζει ότι γνωρίζει πράγματα που το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει!
Φυσικά κάνουν μεγάλο λάθος σε αυτό το κομμάτι διότι αυτά τα παιδικά μυστικά, μένουν μυστικά χωρίς να δοκιμαστούν σε πραγματικές συνθήκες κοινής θεάς παραφουσκώνοντας με τον καιρό τα μυαλά τους, και σαν εγκλωβισμένοι για πολύ καιρό σε ένα δωμάτιο φαντασιώνονται ξεφεύγοντας και νομίζοντας, ότι είναι ψυχές μεγάλων προσωπικοτήτων μετενσαρκωμένες στο παρόν!
Αυτός θεωρώ ήταν ο λόγος που ο απλός όχλος σε πολλές εποχές κυνήγησε όλους τους φιλοσόφους που δημιουργούσαν μυστικά εργαστήρια (μοιάζοντας περισσότερο με τα ναζιστικά εργαστήρια τελειοποίησης του ανθρωπίνου είδους) προωθώντας ανθρώπους σε μηχανισμούς νομενκλατούρας και δεν τους κυνηγούσαν επειδή αυτοί οι φιλόσοφοι και καλά γνώριζαν την απόλυτη και αγνή αλήθεια όπως τους αρέσει αυνανιστικά να φαντασιώνονται οι ίδιοι!
Ποτέ το μυστικό δεν προήγαγε πολιτισμό όσο μένει μυστικό. Πρέπει να εξωτερικευτεί να δοκιμαστεί και να αντέξει καρποφορώντας μέσα από την δυσκολία την κοινής θεάς και τους κινδύνους του κουτσομπολιού θριαμβεύοντας σαν αλήθεια κοινή και απελευθερωμένη.
Μόνο τότε θα ξέρει αυτός που το κράτα το μυστικό αν αυτό λειτουργεί, όχι επιβεβαιώνοντας το κάτω από μια αυστηρή ιεραρχία δεσποτικού τύπου μεσαιωνικών αντιλήψεων και οικογενειοκρατίας στο εσωτερικό μιας οργάνωσης, ούτε φυσικά επειδή νομίζουν ότι το εκθέτουν ελεγχόμενα χωρίς να το γνωρίζουν οι πολλοί αυτό θα σημαίνει ότι τεσταρίστηκε!
Το θέμα είναι ότι δεν δοκίμασαν να απομακρυνθούν από αυτήν την νομενκλατούρα της οργάνωσης για να τεστάρουν τις αντιλήψεις τους, αλλά σαν ναρκομανείς, φανατικα επιμένουν στην ιδανικότητα αυτής όπως και ο χρόνιος αλκολικός φοβάται μήπως και καθαρίσει από το αλκοόλ και μετά θα το ζητάει απεγνωσμένα από εθισμό και συνήθεια και όχι από κοινή λογική.
Βάση αυτού εξάλλου, προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν πολύ καιρό την συνείδηση μας στην Ν.Α θέλοντας να μας κάνουνε αν πιστέψουμε ότι αν φύγουμε από αυτήν τελειώνει όλο εξέλιξη της ψυχής μας!
Σαν δογματικοί δέχτηκαν την ύπαρξη τις ψυχής, σαν δογματικοί δέχονται και την εξέλιξη αυτής, σαν δογματικοί σε καταδικάζουν βάση των δογμάτων τους, αλλά τελικά δηλώνουν φιλόσοφοι αποδεικνύοντας στον κάθε άνθρωπο με κοινή λογική που θα περάσει από εκεί, ότι όχι απλά ανέντιμοι είναι αφού άλλο πράγμα είναι και άλλο παρουσιάζουν ότι είναι άλλα και κακοήθεις διότι χειραγωγούν προς επίτευξη του σκοπού τους όποιο και να είναι τίμημα!
Αυτό η ανέντιμοι έχουν το θράσος να το ονομάζουν ηρωισμό!
Αυτό είναι το χαρακτηριστικό και του ναζιστή και του κάθε φανατικού εγωπαθή ισχυρογνώμονα ανθρώπου που στο τέλος οδηγεί τον εαυτό του και τους άλλους στο όλεθρο!
Είναι το χαρακτηριστικό του τυφλωμένου από την πραγματικότητα ανθρώπου αφού αν του έδινες την δυνατότητα να πατήσει το κουμπί για να εξαφανιστεί ο κόσμος ώστε να αναδημιουργήσει από την αρχή το δικό τους αυνανιστικό όραμα, θα το έκανε με τα χαράς λέγοντας ότι το κάνει για το γενικότερο καλό του κόσμου!
Αυτή είναι μια σημαντική πτυχή του φασισμού!
