Ας κλείσουμε λοιπόν αυτήν την αχρείαστη διαμάχη που δεν θα οδηγήσει ίσως πουθενά! θα προσπεράσω τις δικές σου προσωπικές επιθέσεις και θα επικεντρωθώ στην ουσία. Βέβαια αυτό που ξεχνάμε και πάλι είναι ότι το θέμα είναι η Ν.Α.
Ούτε εγώ ούτε εσύ ούτε και το Α.Μ.Ρ.Α όμως!
Roze δεν υπάρχει σε μένα ιδιοτέλεια παραπάνω από όσο χρειάζεται ώστε να κρατάτε η απαραίτητη ισορροπία. Διότι εύκολα μπορεί κάποιος να καταλήξει υπόδουλος της υποτιθέμενης φιλανθρωπίας του. Αν αφεθούμε στο φιλανθρωπικό έργο όπως ο εσωτερισμός (που καταλήγει να προωθεί), ο οποίος έχει ανατολικές καταβολές όσον αφορά στην έννοια της ανιδιοτέλειας που εκπροσωπεί, πιστεύω ότι έτσι παραγκωνίζετε η προσωπικότητα που είναι το ποιο πολύτιμο πράγμα στον άνθρωπο. Η προσωπικότητα για τον εσωτερισμό πρέπει να καθυποταχθεί από το ανώτερο πνεύμα, άλλα είναι λάθος κάτι τέτοιο. Αν αυτό το λες ιδιοτέλεια τότε τι να πω; Eίμαι. Aλλά αυτή η ιδιοτέλεια είναι το μετρό για την ελληνική σκέψη από πολλές απόψεις. Tο να δίνεσαι ολοκληρωτικά δεν είναι ανιδιοτέλεια, είναι εκδούλευση και απλά αυτό που σου εξηγώ είναι ότι μια κοινωνία δεν χρειάζεται φιλάνθρωπους, χρειάζεστε ανθρώπους με κρίση και ατομική ελευθερία, γι 'αυτό και ονομάζονται άτομα τα μέλη μιας κοινωνίας. Eνεργά άτομα που δεν θα υπερκεράζονται ούτε η υποχρεώσεις τους ούτε και οι ελευθερίες τους. Aπό αυτήν την πλευρά και μόνο θεωρώ ότι η φιλανθρωπία είναι σημάδι κατάντιας μιας κοινωνίας, σημαίνει ότι κάτι δεν λειτούργησε σωστά. Η πολιτική ήταν διεφθαρμένη πάντοτε αλλά αυτήν χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες και προτείναν Roze, όχι την φιλανθρωπία. Mια κοινωνία δεν την ωριμάζεις με φιλανθρωπίες αλλά με εντελώς διαφορετικού τύπου δράσεις. Δεν διαφωνώ στο να είσαι φιλάνθρωπος αλλά από την άλλη δεν είναι τίποτα το σημαντικό, ειδικά με τον τρόπο που το παρουσιάζει ο εσωτερισμός ως μια πράξη λύτρωσης και σημαντικής αρετής που οδηγεί μια κοινωνία μπροστά πολιτισμικά (σύμφωνα με τα λόγια σου).
H αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν στην λίστα των αρετών την φιλανθρωπία διότι αυτό που εξύψωσε τον πολιτισμό τους ήταν η έννοια της ατομικής ελευθερίας και τον ατομικών υποχρεώσεων, αν και ήταν πίσω όσον αφορά τα γυναικεία δικαιώματα. Ο ελληνικός τρόπος σκέψης δεν συνάδει με την βουδιστική κοσμοαντίληψη μιας κοινωνίας και εγώ πιστεύω στον ελληνικό τρόπο σε αυτό το ζητούμενο. Είναι ποιο αποτελεσματικός και ρεαλιστικός.
Ο φιλανθρωπισμός εμπεριέχει θρησκευτικές προεκτάσεις απλώνοντας τα νοήματα σε ποιο αόρατα επίπεδα, ειδάλλως αν δεν συνβαίνει έτσι, τότε μοιάζει περισσότερο με την κυνικότητα του κουμουνιστικού καθεστώτος, δηλαδή φιλανθρωπία για την φιλανθρωπία επειδή το λέει ό νομός,γι αύτο βοηθώ ανθρώπους επειδή έτσι υπαγορεύει ο νόμος. Ότι από τα δυο διαλέξεις θα καταλάβεις ότι δεν είναι κάποιος μηχανισμός που θεμελιώνει πολιτισμούς, αντιμέτρα είναι και ένα χόμπι που δεν αξίζει να του δίνεις τόση σημασία. Δεν έχει να κάνει ούτε με την ανιδιοτέλεια ούτε με της υποχρεώσεις ενός ενός ενεργού ατόμου μιας κοινωνίας. Αν αφοσιώνεσαι στην φιλανθρωπία αμελείς την υποχρεώσεις της οικογένειας αλλά και της υποχρεώσεις σου προς την πολιτεία, άρα κρύβεις τα ιδιοτελή κίνητρα πίσω από μια ανιδιοτελή βιτρίνα. Ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι σου απευθύνομε σαν πολίτης και όχι σας Roze όταν μιλώ στον ενικό!
Στην Ν.Α παράδειγμα που επισήμανες τον εθελοντισμό τους, έχουν πρόγραμμα για τις δράσεις και στέλνουν μέλη για αυτήν την δουλειά. Θέλεις να σου πω πόσοι από αυτούς θέλουν να είναι εθελοντές; Μάλλον δεν χρειάζεται να σου πω. Είναι ανόητο να θεωρήσουμε ότι είναι εθελοντές, γιατί έτσι και αλλιώς θα πάνε, είτε το θέλουν είτε όχι. Δηλαδή άλλα λόγια για να αγαπιόμαστε. Ο εθελοντισμός σε μεγάλη κλίμακα είναι ένα χόμπι και για τα μάτια του κόσμου, τίποτε άλλο, διότι δεν θα αλλάξεις τίποτε και κανέναν! Για εμένα αυτοί που πηγαίνουν στην Αφρική και βοηθούν είναι αξιοσέβαστοι άνθρωποι γιατί τα ρισκάρουν όλα, αλλά γνωρίζουν ότι δεν το κάνουν για τον κόσμο,ξερουν ότι δεν μπορουν να αλλαξουν τον κόσμο ολόκληρο, το κάνουν επειδή ανταποκρίνονται στην ευαισθησία τους μέσα τους και ότι δεν θα μπορούν διαφορετικά. Δεν το κάνουν για να αλλάξουν τον κόσμο, το κάνουν γιατί θέλουν να έχουν μια καθαρή συνείδηση αφού θεωρούν ότι δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι εγώ και όποιος άλλους είμαστε ιδιοτελής. Ανόητη λογική. Ο εθελοντισμός γίνετε για τον εαυτό μας, διότι πάντα θα βοηθιέται μια μικρή μερίδα ανθρώπων. Θέλεις να βοηθηθεί ξαφνικά ο κόσμος όλος, είναι ευκολότερο, πείσε έναν δισεκατομμυριούχο να γίνει σπόνσορας και να πληρώσει ανθρώπους και σου λέω ότι την άλλη μέρα θα κινητοποιηθούν εκατομμύρια, τότε δεν θα είσαι μεγαλύτερος φιλάνθρωπος αφού θα έχεις βοηθήσει πολλούς περισσότερους; ή μήπως θα μας πέσει βάρια η ιδιοτέλεια της φιλανθρωπίας αυτής, τι λες; Ακόμα και τότε θα βοηθηθεί όλος ο κόσμος για μια μέρα την άλλη μέρα θα επιστρέψει εκεί που βρισκότανε. Τα παιδιά μας όμως δεν μπαρούμε να τα αφήσουμε ένα καλύτερο κόσμο αν δεν τηρούμε πρώτα από όλα τις οικογενειακές μας υποχρεώσεις, αυτό δεν το κάνεις με την φιλανθρωπία, ας είμαστε ρεαλιστές! Ο εθελοντισμός με την χομπιστικη έννοια, θα παραμένει ένα αντιμετρο της ψυχολογίας μας χωρίς να έχει σχέση ουσιαστική με τα ατομικές υποχρεώσεις μας προς την οικογένεια και την κοινωνία, αντιθέτως θα λειτουργεί εις βάρος των υποχρεώσεων αυτών!
http://nea-acropoli-truths.blogspot.gr/Για όσους θέλουν υπάρχει και αυτή η σελίδα, ειδικά για τα μέλη της Νέας Ακρόπολη που έχουν απορίες!
