author=Κανένας link=topic=212.msg2524#msg2524 date=1182345778]
ΟΚ, άρα τα παίρνεις όλα.
Δεν είναι τόσο απλό. Είπαμε, τίποτα δεν είναι "άσπρο" ή "μαύρο". Όλα είναι "συνδυασμοί" "άσπρου - μαύρου" σε απολύτως "εξατομικευμένες δόσεις".
Έστω, να χωρίσουμε την Κλίμακα Ψυχικής Ευαισθησίας σε 100 υποστοιχεία (χαρακτηριστικά, δυνατότητες, επιτεύξεις, κλπ).
Κάποιος μπορεί να έχει πχ, τα 20 στοιχεία της Ψυχικής Κλίμακας υψηλά, τα 30 χαμηλά και τα 50 ανύπαρκτα.
Και κάποιος άλλος να έχει κάποια άλλα 20 στοιχεία υψηλά, κάποια άλλα 20 χαμηλά και κάποια άλλα 50 ανύπαρκτα.
Η συνολική αποτίμηση δεν πιστεύω πως είναι δυνατόν να γίνει "καθ' οδόν".
Ναι, είναι ικανότητα. Είναι ένα εργαλείο που καλύτερα να το έχεις, διότι μπορείς να το χρησιμοποιήσεις. Είναι ένδειξη ανώτερης εξέλιξης.
Αν όμως η ευαισθησία δεν ελέγχεται από μία ισχυρότατη θέληση (δυνατό ηλιακό πλέγμα), τότε το άτομο είναι απλά έρμαιο των ιδιαίτερων ικανοτήτων του. Έχει κάποια ταλέντα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα τον έλεγα εξελιγμένο. Αν όμως έχει και την ισχυρή θέληση, τότε είναι εξελικτικά πολύ μπροστά. (Ελπίζω να μη συγχέουμε την ισχυρή θέληση με τον εγωισμό, το οποίο πάλυ μας πάει πίσω).
Όντως, Ισχυρές Ψυχικές ικανότητες χωρίς αντίστοιχα ισχυρή θέληση που θα γίνει ο Ηνίοχος αυτών, είναι δυσάρεστη συνταγή.
Και φυσικά, συμφωνούμε πως καμία σχέση δεν έχει η Θέληση με τον Εγωϊσμό.
Απο την άλλη, οι ανεπτυγμένες Ψυχικές Ικανότητες - Ευαισθησία, δεν ήρθαν απο μόνες τους. Η ύπαρξή τους υποδηλώνει πως "κάποτε" το άτομο "δούλεψε" για να τις "αναπτύξει". Αυτό υποδηλώνει "εξέλιξη". Μην ξεχνάμε πως η "εξέλιξη" δεν μετράται μόνον επι της "παρούσας ενσάρκωσης". Το ότι "δεν ελέγχονται ακόμη", είναι απλώς ένα "προσωρινό εμπόδιο" που όπως "ξεπεράστηκε κάποτε" θα ξεπεραστεί και πάλι.
Είναι "επουσιώδες δηλαδή, και όχι "ουσιώδες".
Υπάρχει ένα ακόμα είδος ευαισθησίας το οποίο συμπεριφέρεται αντίστροφα. Η ευαισθησία στις προσβολές, επικρίσεις, επιδοκιμασίες κτλ των άλλων. Αν κάποιος επηρεάζεται εύκολα από αυτά, αυτό σημαίνει ότι έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αν θυμώνει εύκολα ή απογοητεύεται με την αποδοκιμασία, ή χαίρεται πολύ με τις επιδοκιμασίες, άστα να πάνε, σκλάβος της διάθεσης των άλλων είναι. Αυτό σημαίνει χαμηλότερη, όχι υψηλότερη εξέλιξη.
Αυτός που ότι και να λένε εις βάρος του: Ειρωνείες, κακίες, κουτσομπολιά, αποδοκιμασίες, είτε δίκαια είτε άδικα, δεν καταλαβαίνει Χριστό (pardon me) και μπορεί να κρατάει την ψυχραιμία, ηρεμία, τότε αυτός έχει πάρα πολύ υψηλή αυτοεκτίμηση. Σημάδι ανώτερης εξέλιξης.
Όντως, όπως είπα και σε προηγούμενο ποστ, η πρωτογενής βασική εκδήλωση της Ψυχικής ευαισθησίας είναι οι Συναισθηματικές Προσλήψεις και εκδηλώσεις.
Στο Ψυχικά ευαίσθητο άτομο αυτές είναι εντονότατες. "Προσλαμβάνει" με μεγάλη ένταση, "εκδηλώνει" με μεγάλη ένταση.
Είναι απλά θέμα "εκπαίδευσης" για να "χαλιναγωγηθεί" η "Ένταση" αυτού του Ψυχικού Χειμάρρου. Είναι κάτι προσωρινό και οπωσδήποτε όχι ουσιώδες.
Το "ουσιώδες" είναι να υπάρχουν οι Ψυχικές Ικανότητες. Τα υπόλοιπα είναι θέμα εκπαίδευσης και "εσωτερικού δουλέματος".
Είναι σαν να έχεις ένα διαμάντι γεμάτο άσχετα πετρώματα γύρω του. Απλά το "καθαρίζεις" και αυτό είναι όλο.
Εαν δεν υπάρχει το διαμάντι όμως, ότι και να δουλέψεις με τα συναισθήματα και τα πρωτογενή κόμπλεξ , απλώς μια "Εσωτερική πειθαρχία" θα αποκτηθεί.
Άκρως απαραίτητη μεν για την "Εσωτερική Ανάπτυξη" , αλλά "Διαμάντι" πάντως εκ του μηδενός δεν θα γεννηθεί.
Ή μάλλον, θα γεννηθεί αλλά απλώς θα πάρει κάμποσο καιρό (ζωές) για να γίνει.
