Σκέψη = Πράξη?

[Trithemius]

Σαφώς και είναι, όμως η απλή εξίσωση σκέψη=πράξη δεν μπορεί να οριστεί ως αληθής στο επίπεδο που συζητάμε. Δηλαδή, η προηγούμενη εξίσωση, θέλουμε να δούμε αν έχει αποτέλεσμα σε μια αρνητική πράξη. Η τηλεκίνηση είναι κάτι που δεν έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση στον απλό κόσμο. Εδώ μιλάμε για περιπτώσεις όπου κάποιος είναι τόσο θυμωμένος με τη συμπεριφορά κάποιου που αυτόματα σκέπτεται κάτι αρνητικό γι' αυτόν. Πως μπορούμε να αποδείξουμε πως η γέννηση της αρνητικής σκέψης στον Α έχει έστω και μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες στον Β; Όλα αυτά έχουν σχέση και με τον νόμο της ανταποδοτικότητας που συζητούσαμε και αλλού.

Δεν ξέρω γιατί αλλά το βλέπω λίγο αόριστο ως προς την εφαρμογή του. Κυρίως η λαϊκή φράση "καλομελέτα κι έρχεται" έχει να κάνει με εμπλοκή ηθικών προεκτάσεων και διλημμάτων.

[Κανένας]

Όπως ειπώθηκε παραπάνω, η Σκέψη είναι ένα από τα συστατικά για να φτάσουμε στην πράξη.  Ίσως το πρώτο.

Πχ άλλο είναι να σκεφτείς το χέρι σου να σηκώνεται, και άλλο πραγματικά να θέλεις να το σηκώσεις.  Στην πρώτη περίπτωση δε θα σηκωθεί.

Πιστεύω ότι κάποτε θα εξελιχθούμε τόσο που η (Σκέψη + Βούληση) θα γίνεται αυτόματα και πράξη.  Αυτό θα γίνει όταν θα μπορούμε να ελέγχουμε πλήρως τον εαυτό μας.  Διότι η σκέψη μας θα ενεργοποιεί αυτόματα διαδικασίες οι οποίες είναι εκτός ελέγχου μας αυτή τη στιγμή.  Αυτό προϋποθέτει ότι θα είμαστε τόσο εξελιγμένοι που θα ελέγχουμε απόλυτα και τις σκέψεις μας. 

Στο επίπεδο που είμαστε, δεν ελέγχουμε τις σκέψεις μας.  Και καλά κάνει και δεν ισχύει για εμάς το Σκέψη=Πράξη.  Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν στη καθημερινή ζωή, ο μέσος άνθρωπος, ο αγχωμένος, ο εκνευρισμένος, ο μελαγχολικός άνθρωπος, ο ανίκανος να συγχωρεί, ακόμα και άθελα του να πραγματοποιούσε τις σκέψεις του.

Το βιβλίο «Initiation to Hermetics” του Franz Bardon, προειδοποιεί γι αυτό το πρόβλημα.  Είναι ένα πρακτικό εγχειρίδιο για ανάπτυξη ψυχικών δυνάμεων και ικανοτήτων.  Στις πρώτες ασκήσεις προσπαθεί να ενισχύσει τη συγκέντρωση, την αποφυγή άσχετων σκέψεων.  Ώστε όταν αργότερα αναπτυχθούνε οι ψυχικές δυνάμεις, να μην προκαλέσει ο μαθητευόμενος άθελα κακό, ακόμα και στον εαυτό του.

Φαινόμενα σαν την "τηλεκίνηση", την "τηλεπάθεια" ή την "τηλεστρέβλωση" ή "τηλεθραύση" αντικειμένων, αυτό ακριβώς δεν είναι?

Στα ψυχικά αυτά φαινόμενα, το ότι δε χρησιμοποιούμε μυϊκή δύναμη, δε σημαίνει ότι έχουμε καθαρή σκέψη.  Χρειάζεται ενεργοποίηση δυνάμεων, συντονισμός κάποιων τσάκρα κτλ.  Στην αρχή ίσως να χρειαστεί να τα κάνεις όλα συνειδητά.  Όπως ο αρχάριος οδηγός αυτοκινήτου που πρέπει να σκεφτεί να πατήσει φρένο.  Μετά όλα γίνονται αυτόματα.

[Avaris]

Σαφώς και είναι, όμως η απλή εξίσωση σκέψη=πράξη δεν μπορεί να οριστεί ως αληθής στο επίπεδο που συζητάμε. Δηλαδή, η προηγούμενη εξίσωση, θέλουμε να δούμε αν έχει αποτέλεσμα σε μια αρνητική πράξη. Η τηλεκίνηση είναι κάτι που δεν έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση στον απλό κόσμο. Εδώ μιλάμε για περιπτώσεις όπου κάποιος είναι τόσο θυμωμένος με τη συμπεριφορά κάποιου που αυτόματα σκέπτεται κάτι αρνητικό γι' αυτόν. Πως μπορούμε να αποδείξουμε πως η γέννηση της αρνητικής σκέψης στον Α έχει έστω και μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες στον Β; Όλα αυτά έχουν σχέση και με τον νόμο της ανταποδοτικότητας που συζητούσαμε και αλλού.

Δεν ξέρω γιατί αλλά το βλέπω λίγο αόριστο ως προς την εφαρμογή του. Κυρίως η λαϊκή φράση "καλομελέτα κι έρχεται" έχει να κάνει με εμπλοκή ηθικών προεκτάσεων και διλημμάτων.

Το "Μάτιασμα" (κακό μάτι) τι σου λέει ως παράδειγμα?

[Avaris]

Φαινόμενα σαν την "τηλεκίνηση", την "τηλεπάθεια" ή την "τηλεστρέβλωση" ή "τηλεθραύση" αντικειμένων, αυτό ακριβώς δεν είναι?

Στα ψυχικά αυτά φαινόμενα, το ότι δε χρησιμοποιούμε μυϊκή δύναμη, δε σημαίνει ότι έχουμε καθαρή σκέψη.  Χρειάζεται ενεργοποίηση δυνάμεων, συντονισμός κάποιων τσάκρα κτλ.  Στην αρχή ίσως να χρειαστεί να τα κάνεις όλα συνειδητά.  Όπως ο αρχάριος οδηγός αυτοκινήτου που πρέπει να σκεφτεί να πατήσει φρένο.  Μετά όλα γίνονται αυτόματα.

Ωραία...

Ξαναθυμίζω πως έχει το θέμα....

Με τον Ορφέα στην αρχή του διαλόγου αναλύθηκε πως εννοείται η "Δράση μέσω σκέψης".....

Σαφώς και περιλαμβάνει διάφορα μέσα.....περιλαμβάνει "συναίσθημα", "ενέργεια", "θέληση".....

Χάριν συντομίας όλα μαζί τα βάζουμε στην Λέξη "Σκέψη" για να το αντιδιαστείλουμε απο την "Πράξη" που κάνει κάποιος και γίνεται άμεσα φανερό στον περίγυρο πως


"Ναι,αυτός το έκανε, με χέρια και πόδια, και μάρτυρες κι απ' όλα τα καλά που θέλει η κοινωνία, η θρησκεία, η δικαιοσύνη, ή όποιος επίγειος θεσμός για να καταδικάσει μια πράξη".....

Ελπίζω να έγινε σαφές και πιο ξεκάθαρο τώρα.....

[Trithemius]

Σαφώς και περιλαμβάνει διάφορα μέσα.....περιλαμβάνει "συναίσθημα", "ενέργεια", "θέληση".....

Χάριν συντομίας όλα μαζί τα βάζουμε στην Λέξη "Σκέψη" για να το αντιδιαστείλουμε απο την "Πράξη" που κάνει κάποιος και γίνεται άμεσα φανερό στον περίγυρο

Αν είναι να χρησιμοποιήσουμε τη συνθήκη της ενσωμάτωσης οκ τότε συμφωνώ. Απλώς μέχρι τώρα αναφερόμουν ή αν θέλεις είχα σε ξεχωριστό πλαίσιο τα ενδιάμεσα στάδια που οδηγούν από την σκέψη στην πράξη κι όχι τμήμα της σκέψης. Φυσικά, το ευρύ κοινό μην περιμένεις να έχει αυτή τη διευρυμένη αντίληψη για το θέμα...

[Avaris]

Ωραία....

Τώρα που συμφωνήσαμε επι της "κοινής βάσεως" και "οπτικής" να μπούμε και στο προκείμενο....

Ερώτημα προς ελεύθερη αξιολόγηση στην εξεταστική Ιουνίου :


".....Η κυρά Καλλιόπη, γνωστή στους συγχωριανούς της ότι με το "μάτι" της "σκάει γάιδαρο" και με το μάτι της έχει δεινοπαθήσει όλο το Κωλοκοτρονήτσι στέλνοντας κόσμο πότε στο νοσοκομείο, πότε στο φαρμακείο και πότε στην αντίζηλό της τη Σμυρνιά την κυρά Μερόπη να τους "ξεματιάσει"....",


μας δημιουργεί το εξής "Κοσμικό Ζήτημα" προς επίλυση:


η "Δράση" των δυο γυναικών (η μία έχει "Κακό Μάτι" και η άλλη "Ξεματιάζει") έχει Καρμικές Συνέπειες ή όχι?


ΥΓ: Αδιαφορείστε για το αν το ευρύ κοινό δέχεται ή όχι την "Διευρυμένη Οπτική" που τέθηκε.....Δεν δίνουν αυτοί εξετάσεις.....εμείς δίνουμε.....

[Trithemius]

ΥΓ: Αδιαφορείστε για το αν το ευρύ κοινό δέχεται ή όχι την "Διευρυμένη Οπτική" που τέθηκε.....Δεν δίνουν αυτοί εξετάσεις.....εμείς δίνουμε.....

Ναι αλλά η εξίσωση σκέψη = πράξη προς εκείνους απευθύνεται ευρέως.

Όσο για τα υπόλοιπα επιστρέφω συντόμως...

[Κανένας]

Σαφώς και περιλαμβάνει διάφορα μέσα.....περιλαμβάνει "συναίσθημα", "ενέργεια", "θέληση".....

Χάριν συντομίας όλα μαζί τα βάζουμε στην Λέξη "Σκέψη" για να το αντιδιαστείλουμε απο την "Πράξη" που κάνει κάποιος και γίνεται άμεσα φανερό στον περίγυρο

ΟΚ, σωστά.  Συγνώμη που επανέλαβα τα ίδια.

Η θέση μου λοιπόν είναι ότι ισχύει Σκέψη=Πράξη, μόνο όταν έχεις αναπτύξει την ικανότητα να τα συνδέεις.  Το οποίο αναπτύσσεται περισσότερο όσο εξελισσόμαστε. 

Το αν και σε ποιους ισχύει, φαίνεται εκ του αποτελέσματος.  Έχουμε κάποιον που ματιάζει εύκολα αλλά δε μπορεί να σταυρώσει δουλειά.  Έχουμε άλλον που χώμα πιάνει και μάλαμα γίνεται από την εργατικότητα και ευφυΐα του, αλλά δε μπορεί να βρει κατάλληλο σύζυγο.

[Avaris]

                                      "....Γοητεία  -  Γητειά  -  Σαγήνη........."


Άλλη μια περίπτωση "αναπόδεικτης μεν, αναμφισβήτητης δε, δραστικής επιρροής των πραγμάτων" .....


Κάποιοι δε, το έχουν ανάγει σε επιστήμη.....

Και έχουν καταστρέψει ανθρώπους και ανθρώπους..........

Άλλοι , στηριζόμενοι σε αυτή την αναπόδεικτη εμπράκτως "Δράση" έχτισαν ή κατέστρεψαν έθνη, ίδρυσαν ή κατέστρεψαν Φιλοσοφίες και Θρησκείες (ενίοτε εντελώς ψευδεπίγραφες, σεχταριστικές και επικίνδυνες).....

Κάποιοι άλλοι έπεισαν άλλους - πιστούς θύματά τους - να σκοτώσουν ή/και να αυτοκτονήσουν.....(πχ υπόθεση Manson με ένα απο τα θύματα την έγκυο δημοσιογράφο Τέϊτ, στα '70's).

Η κατηγορία αυτή όμως δεν στέκει στο γήινο δικαστήριο......

Άλλοτε άθελα (απλή Γοητεία - Σαγήνη) και ενίοτε ηθελημένα και οργανωμένα (Γητειά), η "Σκέψη" (και πάλι χάριν συντομίας, έτσι? μην πλατιάσουμε πάλι) δημιουργεί πράξη χωρίς την έμπρακτη μεσολάβηση της ύλης ......

Και εκ των πραγμάτων , "ταυτίζεται με την Πράξη".........


Καρμικά άραγε υπάρχουν "Συνέπειες για μια τέτοια δράση"?

[Ορφέας]

Για το Σύμπαν, δεν υφίσταται η διακριτή διαφοροποίηση των διαφορετικών πεδίων, αλλά όλα μαζί αποτελούν μια αδιάσπαστη ενότητα.
Εμείς ακόμα παιδευόμαστε να ενοποιήσουμε όλα τα πεδία σε ένα, σε πρώτη φάση τουλάχιστον θεωρητικά - φιλοσοφικά - επιστημονικά, όπως με την ζητούμενη και μη ολοκληρωμένη θεωρία του ενιαίου πεδίου.

Κάθε δράση, σε όποιο πεδίο και αν αναφέρεται, το Σύμπαν την αποδέχεται ως δράση στην μοναδική και ενιαία του κατάσταση. Κάθε δράση όμως δημιουργεί και ένα προϊόν δράσης, ένα αποτέλεσμα το οποίο αυτόματα συνδέεται μόνιμα με τον δρώντα, αποτελώντας ένα δυναμικό δίπολο.

Αυτή η δυναμική σχέση έντασης θα πάψει να υφίσταται (και να ταλαιπωρεί τον δράστη), όταν το αποτέλεσμα της δράσης απορροφηθεί ή αναιρεθεί από τον ίδιο τον δράστη.

[Avaris]

Για το Σύμπαν, δεν υφίσταται η διακριτή διαφοροποίηση των διαφορετικών πεδίων, αλλά όλα μαζί αποτελούν μια αδιάσπαστη ενότητα.
Εμείς ακόμα παιδευόμαστε να ενοποιήσουμε όλα τα πεδία σε ένα, σε πρώτη φάση τουλάχιστον θεωρητικά - φιλοσοφικά - επιστημονικά, όπως με την ζητούμενη και μη ολοκληρωμένη θεωρία του ενιαίου πεδίου.

Κάθε δράση, σε όποιο πεδίο και αν αναφέρεται, το Σύμπαν την αποδέχεται ως δράση στην μοναδική και ενιαία του κατάσταση. Κάθε δράση όμως δημιουργεί και ένα προϊόν δράσης, ένα αποτέλεσμα το οποίο αυτόματα συνδέεται μόνιμα με τον δρώντα, αποτελώντας ένα δυναμικό δίπολο.

Αυτή η δυναμική σχέση έντασης θα πάψει να υφίσταται (και να ταλαιπωρεί τον δράστη), όταν το αποτέλεσμα της δράσης απορροφηθεί ή αναιρεθεί από τον ίδιο τον δράστη.

Εξαιρετικά σημαντική η ανάλυσή σου Ορφέα.

Μας πάει λοιπόν ένα βήμα παραπέρα:


και καλά αυτός που "γνωρίζει" πως "κατέχει την δύναμη να προκαλεί πράγματα με την σκέψη του". Και που συν τοις άλλοις, γνωρίζει και τον "Τρόπο Λειτουργίας του Συμπαντικού Νόμου της Ενιαίας Θεώρησης και του Αντιπεπονθότος".....Εν γνώσει του "κάνει και λαμβάνει τα δέοντα"....

Τι γίνεται με αυτόν που "άθελά του προκαλεί πράγματα"?

πχ άθελά του "ματιάζει" και ρίχνει με πυρετό και πονοκέφαλο όλο τον κόσμο που θα τραβήξει την προσοχή του για τον χ, ψ λόγο....

ή που αβίαστα χρησιμοποιεί την "Σαγήνη" (που του βγαίνει ως έμφυτη ικανότητα) για να επηρεάζει καταστάσεις , κλπ κλπ

αλλά που δεν έχουν ιδέα ούτε ότι διαθέτουν τέτοιες δυνάμεις, ούτε ξέρουν τίποτα περί "Ενιαίου Πεδίου" , ούτε περί "Αντιπεπονθότος" , παρά λειτουργούν ασυναίσθητα.....

Πες τους "ανώριμους" ως είθισται.....

Μα ως "ανώριμοι" όντες, δεν έχουν και το "ακαταλόγιστο"?

οπότε δεν θα έπρεπε να "καταδικάζονται" για παραβίαση Νόμων που ούτε γνωρίζουν πως υπάρχουν......μα ούτε και το "επίπεδο Ψυχονοητικής εξέλιξής τους" είναι τέτοιο που να τους δίνει την ικανότητα να κατανοήσουν...

Παρ' όλα αυτά, φαίνεται πως ο "Συμπαντικός Νόμος" δεν καταλαβαίνει απο τέτοια.....

Σε γήινο επίπεδο, το ανάλογο θα ήταν να "δικάζονταν" και να "καταδικάζονταν ως νοήμονες ενήλικες" οι ανήλικοι, οι πάσχοντες απο γεροντικές άνοιες καθώς και οι Ψυχασθενείς γενικά.

[Ορφέας]

Μα, δεν υπάρχει κανένας να τους δικάσει, ούτε το κοσμικό ή σύμπαν ή θεό ή όπως το πούμε,
παραφυλάει ποιος θα παρανομήσει για να τον δικάσει, για να δει άμα φταίει ή όχι και πόσο,
και να τον τιμωρήσει αντίστοιχα.

Όλα λειτουργούν μηχανικά.

Η φωτιά δεν εξετάζει αν το μωρό δεν γνωρίζει ότι καίει ή έπεσε κατά λάθος ή εν αγνοία του πάνω της, για να μην το κάψει !!!!

Η φωτιά απλά ...καίει ....

[Avaris]

Μα, δεν υπάρχει κανένας να τους δικάσει, ούτε το κοσμικό ή σύμπαν ή θεό ή όπως το πούμε,
παραφυλάει ποιος θα παρανομήσει για να τον δικάσει, για να δει άμα φταίει ή όχι και πόσο,
και να τον τιμωρήσει αντίστοιχα.

Όλα λειτουργούν μηχανικά.

Η φωτιά δεν εξετάζει αν το μωρό δεν γνωρίζει ότι καίει ή έπεσε κατά λάθος ή εν αγνοία του πάνω της, για να μην το κάψει !!!!


Η φωτιά απλά ...καίει ....

Ακριβώς.....


Κι εκεί κρύβεται το "Μεγαλειωδώς τρομακτικό" ......ή "Τρομακτικά Μεγαλειώδες".....


Εαν οραματιστούμε μια Μελλοντική κοινωνία "Εξελιγμένη Ψυχοπνευματικά" σε τέτοιο βαθμό που να "αντιλαμβάνεται" τον Συμπαντικό Νόμο σε σημείο Εναρμόνισης (Εναρμόνιση με το Νόμο της Φωτιάς που περιέγραψες πιο πριν),

άραγε, οι Νόμοι και οι Θεσμοί που θα επικρατούσαν τότε σε πόσα λεπτά θα μπορούσαν να "τρελλάνουν απο τρόμο και φρίκη" έναν "σημερινό Νού"?


Θυμίζει λίγο το Μύθο της Σεμέλης......

[Ορφέας]

Εαν οραματιστούμε μια Μελλοντική κοινωνία "Εξελιγμένη Ψυχοπνευματικά" σε τέτοιο βαθμό που να "αντιλαμβάνεται" τον Συμπαντικό Νόμο σε σημείο Εναρμόνισης (Εναρμόνιση με το Νόμο της Φωτιάς που περιέγραψες πιο πριν),

άραγε, οι Νόμοι και οι Θεσμοί που θα επικρατούσαν τότε σε πόσα λεπτά θα μπορούσαν να "τρελλάνουν απο τρόμο και φρίκη" έναν "σημερινό Νού"?


Θυμίζει λίγο το Μύθο της Σεμέλης......

Σε δευτερόλεπτα θα τρελλαίνονταν άπαντες....
Αλλά οι τέτοιοι νόμοι αν επικρατούσαν, δεν θα δήλωναν εξελιγμένη ψυχοπνευματικά κοινωνία, αλλά,
ξεπεσμένη ενστικτοζωόδικα, σε τέτοιο βαθμό μάλλιστα, ώστε θα οπισθοδρομούσε τον πολιτισμό ξανά στα πρώτα του βήματα, αν όχι πιο πίσω.

Ο άνθρωπος έχει μία συνείδηση και ένα ασυνείδητο.
Το ασυνείδητο του ανθρώπου, αλλά και του ζώου και κάθε έμβιου οργανισμού,
βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τις συμπαντικές λειτουργίες και κανόνες.

Το συνειδητό του ανθρώπου είναι που αρχίζει να θεσπίζει ηθικούς κανόνες και κώδικες που εισάγουν την ένοια καλό και κακό.
Το συνειδητό του ανθρώπου είναι που κτίζει πάνω στις ενστικτώδεις παρορμήσεις,
πιο εκλεπτυσμένες και πολιτισμένες συμπεριφορές.
Αυτή κυριολεκτικά είναι η εξέλιξη....

Αναλογικά, όπως στον άνθρωπο αναγνωρίζουμε παρασυμπαθητικό και συμπαθητικό σύστημα,
φυτικές λειτουργίες, ζωικές τάσεις και λογικές αποφάσεις,
το ίδιο συμβαίνει και στον οργανισμό "ΓΑΙΑ", όπου το ασυνείδητό της απαρτίζεται από τα φυτά τα ζώα και από το 97% της ανθρώπινης συμπεριφοράς
και το συνειδητό της ΓΑΙΑΣ, αποτελει το 3% της έλλογης λειτουργίας της ανθρωπότητας.

Αναλογικά το ίδιο και σε κοσμική κλίμακα, αγνοώντας όμως αν το συνειδητό του κόσμου είναι το ανθρώπινο συνειδητό μόνον ή απαρτίζεται και από άλλα έλλογα όντα.

Εκείνο που φαίνεται άμεσα, είναι το γεγονός ότι βιώνουμε κάτω από την κυριαρχία του ασυνείδητου
και στην ουσία, μέσα στο κοσμικό ασυνείδητο και είναι κρίμα που κάποιες εσωτερικές σχολές θεωρούν λανθασμένα αυτό ως κοσμική συνείδηση.

Ας αναλογιστούμε μήπως ο απώτερος σκοπός μας δεν εξαντλείται απλά στο να γίνουμε πλήρως συνειδητοί στο είναι μας, αλλά να αποτελέσουμε και την συνείδηση του σύμπαντος, όντες εμείς η κοσμική συνείδηση.