....Για το έργο όμως του Άλιστερ έχω την άποψη ότι τουλάχιστον ήταν ευφυέστατο και σίγουρα πρωτότυπο για τα δεδομένα της εποχής.
Εμένα προσωπικά με γεμίζει κυρίως λόγω της διαφορετικότητας έναντι όλων των υπολοίπων....
Το έργο του Κρόουλι, κάθε άλλο παρά ευφυέστατο και πρωτότυπο ήταν για την εποχή του. Πονηρό ήταν, γιατί είχε το ταλέντο να παρουσιάζει έρευνες άλλων με έναν προσωπικό τρόπο, με αποτέλεσμα να φαίνονται σαν δικές του πρωτότυπες διδασκαλίες. Αυτό το ύφος και η προσωπική απόδοση, φαίνονται ακόμα και στα έργα που μετέφρασε, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σοβαρές αλλοιώσεις και προσωπικές παρεμβάσεις στο αυθεντικό κείμενο. Πολυμαθέστατος ήταν και ως καλλιτέχνης παράλληλα, κατάφερε με μεγάλη "μαεστρία" να συνθέσει τις εσωτερικές πληροφορίες - από Δύση και Ανατολή, απώτατο και πρόσφατο παραδοσιακό υλικό -φαινόμενος να παρουσιάζει δήθεν κάτι καινούριο, ενώ στην ουσία αναπαρίστανε - με τον δικό του, αλήθεια, ιδιόρρυθμο τρόπο -αναμασημένες εσωτερικές πληροφορίες, συνήθως αλλοιωμένες, σε βαθμό ώστε να καθίστανται, όχι απλά άχρηστες, αλλά ενίοτε και επικίνδυνες.
Η προσέγγιση του εσωτερισμού από τον Κρόουλι έγινε με ελατήρια αντίδρασης και ενίοτε με χλευασμό και σκωπτική ειρωνία απέναντι στην παράδοση. Ελάχιστοι βέβαια γνωρίζουν αυθεντικό Δυτικό εσωτερισμό για να κατανοήσουν το μέγεθος της αλλοίωσης που επέφερε στην εσωτερική παράδοση. Εκεί που πιο εύκολα διακρίνεται η προχειρότητα και η ρηχότητα που διακρίνει τα κείμενα του Κρόουλι, είναι οι αναλύσεις του για τον Ανατολικό εσωτερισμό, όπου η φαντασμένη εγωπάθεια και ο "ξερολισμός" του, παρουσίασαν έναν Ανατολικό εσωτερισμό, κομμένο και ραμμένα στα μέτρα της χαμηλής του κατανόησης και στα πρότυπα της δυτικής λαϊκίστικης αντίληψης. Όποιος προσεγγίζει την Ανατολή μέσα από κείμενα του Κρόουλι, μόνο την Ανατολή δεν μελετάει.
Αυτός ο φαντασμένος εγωπαθής, αυτό το διαρκές πνεύμα αντίδρασης, μόνον πρωτοτυπία και ευφυία δεν εκφράζει. Είναι όμως "πλατφόρμα" έκόνωσης, για τον καθένα που έχει απηυδήσει από τον ιουδαιοχριστιανικό καθωσπρεπισμό και την μωρία των υποτιθέμενων διδασκαλιών του, όπως και από το άρρωστο κατεστημένο που το μόνο του μέλημα είναι η προσπάθεια να μιάνει κάθε ανεξάρτητο και φιλελεύθερο πνεύμα, ξαναφέρνοντάς το στην "σπιναλόγκα" της λέπρας του ιδιωτισμού και της συμμόρφωσης με την κοπαδοποίηση.