Από Avaris
Ή ξέρω κάποιο μέρος ή δεν το ξέρω.
Ή ξέρω κάποιο πρόσωπο ή δεν το ξέρω.
Ή έχω ζήσει ξανά μια κατάσταση ή δεν την έχω ζήσει.
Πως είναι δυνατόν να "νομίζω" πως ξέρω ?
Μήπως με αυτή τη Λογική μπαίνουμε στα χωράφια της "Παράνοιας", της "Σχιζοφρένειας" και των "ψευδαισθήσεων/παραισθήσεων"?
Γίνεται να νομίζουμε οτι ξέρουμε, οτι έχουμε ξαναδει, οτι έχουμε ξαναζήσει..Το deja vu είναι κάτι διαφορετικό απο αυτό που λέμε "εσένα μου φάινεται πώς κάπου σε έχω ξαναδεί".
Δεν είναι πολύ πιθανό να έχουμε ξαναδει έναν άνθρωπο κάπου, κατα τη διάρκεια της ζωής μας να στέκεται ένας ακόμα άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους, να περνά έξω απο το λεωφορείο, να σιγοτραγουδά στο δίπλα αυτοκίνητο όταν περιμένουμε να ανάψει πράσινο κτλ κτλ.. ;;;Και όταν τον βλέπουμε ξανά μπροστά μας -με τη διαφορά οτι τωρα έχει ένα όνομα, τον συνδέουμε με μια συγκεκριμένη κατάσταση και συγκεκριμένα πρόσωπα και είναι πιο "γνωστός" αλλά ταυτόχρονα οικείος επειδή "κάπου τον έχουμε ξαναδεί".Αυτό θα ονόμαζα "ατελή ανάμνηση". Διότι δεν θυμάμαι καλά που τον είδα...στο metro, στην απέναντι πολυκατοικία, στο σουβλατζίδικο απέναντι...στην τηλεόραση ;; Και έτσι...Νομίζω οτι ξέρω...
Όταν ερχόμαστε στο θέμα της "κατάστασης" που νομίζουμε οτι έχουμε ξαναζήσει, τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα. Αν πάρουμε το πρόσωπο που νομίζουμε οτι έχουμε ξαναδεί και το βάλουμε μέσα σε μια κατάσταση που νομίζουμε οτι έχουμε ξαναζήσει...για το πρόσωπο έχουμε μια λογική τουλάχιστον εξήγηση. Για την κατάσταση; Πόσο πιθανό έιναι να έχουμε ξαναβρεθεί με τα ίδια πρόσωπα στον ίδιο χώρο και να συμβαίνουν τα ίδια πράγματα έτσι ώστε να μιλούμε για την "ίδια κατάσταση¨; Και πόσο πιθανό είναι έχοντας όλα αυτά να έχουμε εντούτοις ατελή ανάμνηση...Εδώ κάτι δεν πάει καλά...
Ενδεχομένως να είμαστε ενθουσιασμένοι με αυτήν την "κατάσταση" και να την ζούμε τόσο έντονα που να "νομίζουμε" οτι την έχουμε ξαναδεί, ή τόσο κουρασμένοι που να μην συμμετέχουμε έντονα σε αυτή και να αποστασιοποιούμαστε συναισθηματικά, νοητικά κτλ κτλ και έκει "κάτι" συμβαίνει και νομίζουμε οτι το έχουμε ξαναζήσει, ή επιθυμούσαμε τόσο πολύ να ζήσουμε αυτην την κατάσταση με τα πρόσωπα αυτά και νιώθουμε οτι το ζούμε ξανα, ή είχαμε αναλύσει απο ανασφάλεια τόσο πολύ αυτή την κατάσταση πιθανολογώντας και για να νιώσουμε καλά επαληθεύουμε ή νομίζουμε οτι επαληθεύουμε εικασίες -για να νιώσουμε μέσα στα νερά μας και όχι έξω απο τα νερά μας.-.. (ψυχολογικοί μηχανισμοί-και πόσοι πιθανοί άλλοι).
Φυσικά αυτά δεν είναι deja vu έτσι όπως τουλάχιστον εγώ αντιλαβάνομαι το deja vu.
Βρίσκομαι σε μέρος που δεν έχω πάει ξανά. Αν έχω βρεθεί εκεί και δίχως να το είχα σχεδιάσει, δίχως να το περιμένω, τότε ακόμα καλύτερα. Εμφανίζεται ένας άνθρωπος. Τον βλέπω και λέω αυτό -και αυτόν τον άνθρωπο- "κάπου το έχω ξαναδεί". Περιεργάζομαι πχ το χώρο και επιβεβαιώνεται η αίσθηση. Έπειτα ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ αλλα ΞΕΡΩ οτι αυτο κάπου το έχω ξαναδεί.Ξέρω τί θα πει πχ το όνομά του -και τα λέω στον εαυτό μου. Αυτός λέει αυτά που ξέρω οτι θα πει. Πράττει αυτό που ξέρω οτι θα πράξει πχ σκύβει να δέσει το κορδόνι του, ξαφνικά ακούγεται μια φωνή, γυρίζει να κοιτάξει τον χ που μίλησε, περπατά και έρχεται προς μέρος μου, κάθεται κάπου συγκεκριμένα κτλ κτλ. Ο,΄τιδήποτε. Επιβεβαιώνεται με τον τρόπο αυτό και με πολλούς άλλους οτι αυτό το έχω όντως ξαναδεί.
Ενδέχεται εγώ βιώνω το deja vu επειδή έχω καλή αντίληψη του χώρου και παρατηρητικότητα αστραπιαία να παρατήρησα:
α)
το κορδόνι του ανθρώπου που νομίζω οτι κάπου έχω ξαναδει έιναι λυμένο και περπατά σαν να κουτσαίνει (σκύβει να δέσει το κορδόνι)
β)εκείνος ο κύριος έχει σηκώσει
το χέρι και ετοιμάζεται βιαστικά να φωνάξει κάποιον γνωστό του που περνάει επίσης βιαστικά --(κοιτά τον κύριο που φωνάζει δυνατά "Ε, Πέτρο")
γ)περιμένουμε κάποιον στην παρέα και αυτος μπαίνοντας
αναζητούσε κάτι στο χώρο --(έρχεται προς το μέρος μας)
δ) κοιτάζει τον Νίκο δίπλα μας και περιμέναμε ένα
φίλο του Νίκου --(κάθεται δίπλα στο Νίκο)
Και έτσι νομίζω οτι αυτό κάπου το έχω ξαναδεί.Και πρόκειται για γεγονότα, το ένα μετά το άλλο που κάνουν μια σκηνή...
Ή μήπως τελικά παρατήρησα όλα αυτά και τα επεξεργάστηκα για χ, ψ λόγους γρήγορα; Και έζησα τη σκηνή και τελικά αυτή συνέβη έτσι ακριβώς...Και "νόμιζα" οτι την έχω ξαναζήσει;
Όμως τίποτα απο όλα αυτά δεν είναι παράνοια, ψευδαίσθηση ή παράισθηση. Ειδικά δε σχιζοφρένεια.
Είναι ίσως ατελής ανάμνηση.
Έλλειψη αυτογνωσίας και ενεργοποίηση ψυχολογικόυ μηχανισμού.
Ξαφνική υπερλειτουργεία του εγκεφάλου που οδηγεί σε μινι βραχυκύκλωμα.
