Δε νομίζω πως τα νέα δεδομένα πλήττουν αξιόλογα τον εσωτεριστή. Όπως το λέει και η λέξεη, ο εσωτεριστής έχει ως στόχο την αυτοβελτίωση, την αυτογνωσία, τον πρακτικό μυστικισμό κλπ.
Είναι χρήσιμο να επισημάνουμε ότι, για τον εσωτεριστή ΔΕΝ είναι αυτοσκοπός ο εσωτερισμός, αλλά το μέσο για να επιτελέσει κάποιον άλλον σκοπό.
Όπως ο ιατρός, ΔΕΝ σπουδάζει τόσα χρόνια, μόνο και μόνο για να θεραπεύει και να βελτιώνει την προσωπική του υγεία, έχοντας ως σκοπό την προσωπική του ευεξία και μόνον,
αλλά, απώτερος σκοπός και στόχος του ιατρού - πόσο μάλλιστα του εσωτεριστή - είναι η ενεργή ενασχόλιση με την κοινωνία και η προσφορά προς αυτήν.
Επί πλέον, η προσφορά του εσωτεριστή είναι παντελώς ανιδιοτελής, ωθώντας τον να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στην θεραπεία, αφύπνιση, συμπαράσταση και στήριξη, αλλά προπάντων, στον αγώνα για απελευθέρωση της κοινωνίας και απαλαγής της από κάθε είδους καταδυναστεύσεις και τυρρανίες.
ΑΛΙΜΟΝΟ ΑΝ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΣΤΗΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ...ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟΥ !!!!
Με την αποδοχή των νέων πρακτικών που επιβάλλονται, το άτομο καθυποβάλλεται σε ένα πεδίο παρακολούθησης και μάλλιστα εν γνώσει του, αλλά την ίδια στιγμή, επωμίζεται ταυτόχρονα τους καταναγκασμούς της εξουσίας,
προσαρμόζοντάς τους αυθόρμητα πάνω στον ίδιο τον εαυτό του.
Καταντά έτσι να γίνει η βάση της ίδιας του της καθυπόταξης.
Η όλη κατάσταση θυμίζει επικίνδυνα το "Πανοπτικόν" του Bentham, όπου η στενή παρακολούθηση που είχε επιβληθεί σε διάφορα ιδρύματα, για τρελλούς, καταδίκους και γενικά "αρρώστους" προς επιτήρηση, επεκτείνεται πλέον και στους εργαζόμενους, τους μαθητές, τους ίδιους τους πολίτες.
Το πρόβλημμα δυστυχώς είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι δείχνεται φαινομενικά και δεν εξαντλείται δυστυχώς μόνον στο ολωκληρωτικό μέτρο της παρακολούθησης.
Οι σύγχρονοι μηχανισμοί, μέσα από τους οποίους οι εξουσίες επιβάλλουν ελέγχους, επεκτείνονται και στις πειθαρχίες που επιβάλλουν στους πολίτες, εισάγοντας ύπουλα ένα νέο πειθαναγκαστικό πρότυπο "κανονικού" πολίτη.
Μετά την "κανονικοποίηση" του πολίτη που επιτελείται, πρώτα από την παιδεία και στη συνέχεια από τα ΜΜΕ που προωθούν ένα άβουλο καταναλωτικό πρότυπο ατόμου, το οποίο αποπολιτικοποιείται, αφήνοντας στους "ειδικούς" τα της ρύθμισης και ελέγχου των κοινωνικών θεσμών και δράσεων,
έρχεται βάναυσα και η επιβολή της καθημερινής παρακολούθησης, για να πιστοποιεί και να επαναφέρει στο κανονικό πρότυπο κάθε πιθανή παρέκλιση.
Είναι πρώτιστο καθήκον του εσωτεριστή, η εναντίωση σε κάθε ρυθμιστικού και πειθαρχικού χαρακτήρα προσπάθειες της σημερινής παγκοσμιοποιημένης πλέον κοινωνίας που ελέγχεται από τις οικονομικές ολιγαρχίες, οι οποίες έχουν πλέον υποκαταστήσει την λαϊκή κυριαρχία και βούληση
και επιδίδονται φανερά πλέον σε δράσεις καθορισμού μιας και μοναδικής συνεκτικής ανθρώπινης κατάστασης.
Καθήκον του κάθε ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπου και ειδικά του εσωτεριστή είναι,
όχι μόνον η κριτική των κακώς κειμένων και η χωρίς κόστος απόφανση "να τι χρειάζεται να γίνει",
αλλά οφείλει να είναι οδηγός και συμπαραστάτης σε όσους αρνούνται και αντιστέκονται στην καθεστηκυία τάξη.
Οι ενέργειές του, είναι ύψιστο καθήκον προς την κοινωνία της ελευθερίας και του δικαίου, να ξεδιπλώνονται μέσα από συνεχείς διαδικασίες πάλης, σύκρουσης και άρνησης στην προσπάθεια επιβολής και παγίωσης μιας Οργουελικής νέας τάξης πραγμάτων.