Ο πρωταρχικός βέβαια ΔΑΙΜΟΝΑΣ για τον ιουδαιοχριστιανισμό και ο κυριώτερος εχθρός του, ήταν και είναι η ΓΝΩΣΙΣ....
Ο εκκλησιαστικός πατέρας Τερτυλλιανός (Quintus Septimius Florens Tertullianus, 155-240), ήταν εχθρός των επιστημών και απαγόρευε στους μαθητές του να γίνουν δάσκαλοι, ώστε να μη συμβάλλουν στη διάδοση των γνώσεων.
Ο Αμβρόσιος (Ambrosius, 339-397), επίσκοπος Μεδιολάνου (σήμερα: Μιλάνο), ισχυρός παράγων του εκκλησιαστικού μηχανισμού και άγιος όλων των χριστιανικών δογμάτων, κήρυσσε ότι η επιστήμη ήταν ενάντια στο θεό (deus maiestatis) και μόνο τα ιερά βιβλία του χριστιανισμού περιείχαν την αλήθεια.
Ο εκκλησιαστικός ιστοριογράφος Ευσέβιος επιτίθεται σε «αιρετικούς», λέγοντας ότι «περιφρονώντας τα ιερά κείμενα του Θεού ασχολούνται με τη γεωμετρία. διότι είναι άνθρωποι της γης, μιλούν γήινη γλώσσα και δεν γνωρίζουν Εκείνον ο οποίος έρχεται από τον ουρανό. Με ζήλο μελετούν τη γεωμετρία του Ευκλείδη. Θαυμάζουν τον Αριστοτέλη και τον Θεόφραστο. Μερικοί μάλιστα σχεδόν προσκυνούν τον Γαληνό».
Με νόμο του έτους 385 (Θεοδοσιανός Κώδιξ 9.16.12) καλούνται όλοι οι Μαθηματικοί (Mathematici) της Αυτοκρατορίας, είτε να μεταβούν σε διαρκή εξορία, είτε να παραδεχτούν τις «αμαρτίες» τους και να εκχριστιανιστούν.
Ο Μέγας Αθανάσιος απαιτεί: «Πίστευε είς πατέρα, μη ερευνήσεις δε το πράγμα...» (Προς Αντίοχον άρχοντα) και o Ιωάννης Χρυσόστομος επίσης: «Πιστεύω, ουκ ερευνώ» (Εις την παραβολήν περί συκής). Αυτές και άλλες όμοιες προτροπές περί τυφλής πίστης και διαγραφής της λογικής κωδικοποιήθηκαν στην οικουμενική σύνοδο της Εφέσου το έτος 431 με τη δογματική επιταγή: «... πίστευε τώ θαύματι καί μή ερεύνα λογισμοίς τό γενόμενον... », το οποίο αποδίδεται διαχρονικά με τη σύντμηση «πίστευε καί μή ερεύνα».
Στον Ιουστιν. Κώδικα, Ι 1.3 και στα Βασιλικά, βιβλίον Α΄, τίτλος Α΄, διάταγμα γ΄ επιτάσσεται το κάψιμο των βιβλίων του Πορφύριου Μάλχου (3ος αιώνας μ.Χ.) και άλλων: «Θεσπίζομεν, πάντα όσα Πορφύριος υπό της εαυτού μανίας ελαυνόμενος ή έτερός τις κατά της των Χριστιανών ευσεβούς θρησκείας συνέγραψε, παρ' οιωδήποτε ευρισκόμενα πυρί παραδίδοσθαι. Πάντα γαρ τα κινούντα τον θεόν εις οργήν συγγράμματα και τας ψυχάς αδικούντα, ουδέ εις ακοάς ανθρώπων ελθείν βουλόμεθα.»
Tο έτος 1082 καταδικάστηκε στην Κων/πολη από τον πατριάρχη Ευστράτιο Γαρίδα ο «ύπατος των φιλοσόφων» Ιωάννης Ιταλός με έντεκα αναθέματα σε υποχρεωτικό μοναστικό εγκλεισμό, με το σκεπτικό ότι ο Ιταλός ήταν: «Ελληνόπληκτος και δαιμονόπληκτος στασιαστής κατά της Νέας Ρώμης» και διέδιδε: «... μακάβριες διδασκαλίες των Ελλήνων (Πλάτωνα και Νεοπλατωνικών) σε σχέση με την ψυχή, τη μετεμψύχωση, το σώμα, με το οποίο θα αναστηθούν οι άνθρωποι κατά τη δεύτερη παρουσία, τήν άρνηση του εκκλησιαστικού δόγματος ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε εκ του μηδενός...»
Το έτος 1163 απαγορεύει ο πάπας Αλέξανδρος ΙΙΙ σε όλους τους κληρικούς τη μελέτη της Φυσικής.
Ο Θωμάς Ακινάτης (Thommaso d' Aquino, 1225-1275), εκκλησιαστικός φιλόσοφος που αξιοποίησε τα κείμενα του Αριστοτέλη για την καθολική διδασκαλία, δηλώνει ότι «Η αναζήτηση γνώσης είναι αμαρτία, όταν δεν αποβλέπει στην αναζήτηση του θεού.»
Ο βιογράφος του Ιωάννη Ψυχαΐτη χαρακτηρίζει τον Όμηρο «πομφόλυγα» (=φούσκα) και τις επιστήμες της αστρονομίας, γεωμετρίας και αριθμητικής ανυπόστατες (Da Costa-Louillet: «Saints de Constantinople...», Brussels 1954.)
Το έτος 1380 απαγορεύει το αρμόδιο όργανο για την παιδεία στη Γαλλία κάθε ενασχόληση με τη Χημεία εκείνης της εποχής, ύστερα από εντολή του πάπα Ιωάννη XXII.
Ο Γεώργιος Σχολάριος, μετέπειτα υπότουρκος πατριάρχης Γεννάδιος, γράφει στον κυβερνήτη της Πελοποννήσου πώς να τιμωρεί μέχρι θανάτου τους Ελληνιστάς - προφανώς αυτούς που μελετούσαν τα αρχαιοελληνικά φιλοσοφικά και λογοτεχνικά κείμενα: «... τους γουν δυσσεβείς και αλάστορας Ελληνιστάς και πυρί και σιδήρω και ύδατι και πάσι τρόποις εξαγάγετε τής παρούσης ζωής ... ράβδιζε, είργε, είτα γλώτταν αφαίρει, είτα χείρα απότεμνε καν και ούτω μένη κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ.»
Ξανατονίζουμε την της συνόδους της Εφέσου του 431 δογματικήν επιταγήν, «... πίστευε τώ θαύματι καί μή ερεύνα λογισμοίς τό γενόμενον... », το οποίο αποδίδεται διαχρονικά με τη σύντμηση «πίστευε καί μή ερεύνα», για να σταματήσουν πλέον μερικοί άνοοι, ορμώμενοι εκ του πονηρού, να διαστρεβλώνουν την δογματική διαταγή, ότι ΔΗΘΕΝ έλεγε, "πίστευε και μη,....ερεύνα!!!!". Δυστυχώς υφίστανται πολλοί ακόμα αχρείοι διαστρεβλωτές, τινές των οποίων αυτοπροσδιορίζονται και αυτοεπαίρονται ως διδάσκαλοι εσωτεριστές, θύματα οι δυστυχείς αλλοτριομένων και ξεπεσμένων μασονικών ταγμάτων, όπως οι μολύνοντες το σεπτό όνομα των "Δελφών" και προσφάτως αποτολμώντες να μαγαρίσουν και την αξίερον χώρα των Καβειρίων....