Αποστολέας Θέμα: Παρανομίες Τραπεζών....  (Αναγνώστηκε 218074 φορές)

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #30 στις: Μαρτίου 14, 2010, 23:24:12 »
Καταχρηστικοί Όροι στις Τραπεζικές Συμβάσεις
http://kepka.org/index.php?option=com_content&task=view&id=286&Itemid=38


Καταχρηστικοί όροι ελληνικών τραπεζών
http://birbilis.spaces.live.com/Blog/cns!2335BBEF59B92C54!731.entry
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #31 στις: Μαρτίου 15, 2010, 00:25:07 »
http://www.ekpizo.gr/?nid=599

Eπιτέλους οι τράπεζες να παύσουν να εισπράττουν προμήθεια για κατάθεση μετρητών σε λογαριασμό τρίτου
06/01/2010
 
Μετά από καταγγελίες καταναλωτών, αλλά και από επιτόπια και διαδικτυακή έρευνα που πραγματοποίησε η ΕΚΠΟΙΖΩ στις 04 Ιανουαρίου 2010, διαπιστώσαμε ότι αρκετές Τράπεζες συνεχίζουν να χρεώνουν την προμήθεια αυτή. Συγκεκριμένα: Από τις 16 Τράπεζες* που ερευνήσαμε (επιτόπια έρευνα στις 14 και διαδικτυακή στις υπόλοιπες 2) διαπιστώσαμε ότι οι Τράπεζες που δεν έχουν συμμορφωθεί είναι οι εξής 6:

Τράπεζα προμήθεια 
Alpha Bank € 1.20 
Γενική Τράπεζα € 1.20 
EFG Eurobank € 1.50 
Millennium € 1.50 
Τράπεζα Αττικής € 1.50 
Τράπεζα Κύπρου € 1.50 


Υπενθυμίζουμε ότι με την έκδοση της με. αρ. 2123/2009 αμετάκλητης απόφασης του Αρείου Πάγου σε συλλογική αγωγή της ΕΚΠΟΙΖΩ κατά της Τράπεζας Πειραιώς, μεταξύ άλλων, κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική η προμήθεια που λαμβάνουν οι Τράπεζες για κατάθεση μετρητών σε λογαριασμό τρίτου. Σύμφωνα με τον νόμο 2251/94 όπως ισχύει σήμερα, όλες οι Τράπεζες είναι υποχρεωμένες να πάψουν να εισπράττουν την ως άνω προμήθεια. Η ΕΚΠΟΙΖΩ κοινοποίησε την έρευνα στον Γενικό Γραμματέα Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας και ζήτησε την άμεση συμμόρφωση όλων των τραπεζών για το ως άνω θέμα. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσής τους να επιβληθούν οι προβλεπόμενες από το νόμο κυρώσεις Καλούμε τους καταναλωτές να αρνούνται την καταβολή της προμήθειας σε λογαριασμό τρίτου, να διαμαρτύρονται έγγραφα στην ΕΚΠΟΙΖΩ και να μας αποστέλλουν την επισυναπτόμενη Διαμαρτυρία.

Οι τράπεζες που ελέχθησαν είναι: * Αγροτική Τράπεζα, Alpha Bank, Aspis Bank, Γενική Τράπεζα, EFG Eurobank, Eθνική Τράπεζα, Εμπορική Τράπεζα, Millennium, Taxυδρομικό Ταμιευτήριο, Τράπεζα Αττικής, Τράπεζα Πειραιώς, Τράπεζα Κύπρου, Citibank, HSBC, Marfin Egnatia Bank, Probank
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #32 στις: Μαρτίου 15, 2010, 00:45:35 »
http://antrikos.wordpress.com/2008/12/15/katachristikoi-oroi-trapezon/

Καταχρηστικοί όροι & συμπεριφορές τραπεζών

Την 15-12-02 διεξήχθη ημερίδα της Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Έβρου με αντικείμενο “Τράπεζες & Καταναλωτές”. Το Δ.Σ. μου ανέθεσε να παρουσιάσω το θέμα “Καταχρηστικοί όροι & συμπεριφορές Τραπεζών”. Επειδή είχα κάποιες αμφιβολίες για την αντιμετώπιση της προσέγγισής μου από το ακροατήριο, στο οποίο θα περιλαμβάνονταν σε μεγάλη αναλογία κυβερνητικοί αξιωματούχοι και επιχειρηματίες,  κάλεσα φίλους και συναδέλφους μου για ηθική συμπαράσταση. Τους ευχαριστώ θερμότατα που προσήλθαν. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον Ανέστη που επιμελήθηκε την προβολή της  παρουσίασης διαφανειών και το συγχρονισμό της με την ομιλία μου.

Κυρίες & Κύριοι,
Αγαπητοί Φίλοι & Φίλες,

Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε και να μη ξεχνάμε ότι η κυρίαρχη βιοτική σχέση που καθορίζει τη θέση μας στην κοινωνία, επομένως και τη δυνατότητά μας προς κατανάλωση, είναι η θέση μας στην παραγωγή, στην οικονομία, με άλλα λόγια πώς κερδίζουμε τα προς το ζην.

Σε μια κοινωνία που η εμπορευματική παραγωγή έχει φτάσει στο απόγειό της, όχι μόνο θεοποιώντας την αγορά αλλά θεωρώντας την ως αξεπέραστη ιστορική αναγκαιότητα, τι άλλο μπορεί να σημαίνει το ρήμα «καταναλώνω» εκτός από το «πληρώνω»; Μήπως τελικά αποδεχτήκαμε την εφεύρεση ενός ακόμη ορισμού για τη συγκάλυψη της πραγματικής αιτίας της φτώχιας; Μήπως οι ιθύνοντες ονομάζουν κατανάλωση ακριβώς την αδυναμία μας να καταναλώσουμε;

Η παγκόσμια παραγωγή έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Ας μη ξεχνάμε ότι τα παραγόμενα τρόφιμα σύμφωνα με τον ΟΗΕ επαρκούν για να τραφούν 12-15 δις άνθρωποι αλλά το μεγαλύτερο τμήμα τους μετατρέπεται σε βιοκαύσιμα και ο κόσμος πεινάει. Παρά τον τεράστιο όγκο της παραγωγής, δεν έχει λυθεί η αντίφαση της κάρπωσής της: Ποιος παράγει και ποιος ιδιοποιείται. Μιλάμε για την καταναλωτική κοινωνία αλλά στην πραγματικότητα τι καταναλώνουμε; Άραγε, δεν έχουμε φτάσει πια να καταναλώνουμε σχεδόν αποκλειστικά τραπεζικά (μ’ αυτό το όνομα εξωραΐζουν τώρα τα δάνεια) προϊόντα; Δεν έχουμε φτάσει να θεωρούμε ως αυτονόητο το δανεισμό στη ζωή μας; Τώρα πια, όχι μόνο δανειζόμαστε για ν’ αγοράσουμε σπίτι ή αυτοκίνητο αλλά δανειζόμαστε και για τα χρειώδη. Οι πιστωτικές στα σούπερ μάρκετ πάνε κι έρχονται.

Ψηφίστε με, έλεγε ο Obama, είμαι κι εγώ ένας σας κι εσάς. Πήρα δάνεια για να σπουδάσω. Το τραγικό αυτονόητο των ΗΠΑ έχει υποσκάψει και τη δική μας συνείδηση. Αν αυτό είναι το αμερικάνικο όνειρο, τότε ποιος είναι ο εφιάλτης; Ήταν αδιανόητο πριν από 20 χρόνια το «φοιτητοδάνειο». Σήμερα για να σπουδάσει ο φοιτητής, ακόμη και της μέσης, εισοδηματικά, οικογένειας είτε θα πρέπει να εργάζεται, έστω και σποραδικά, είτε να υποθηκεύσει το μέλλον του με τα φοιτητικά δάνεια. Πώς, άραγε θα εξοικονομήσει η οικογένεια του φοιτητή 600 έως 1000 Ευρώ μηνιαίως για να σπουδάσει το παιδί της; Πώς θα εξοικονομήσει το ίδιο ποσό για τα φροντιστήρια του Λυκείου; Κι αν τα παιδιά είναι δύο ή τρία; Να πώς οδηγείται η εργαζόμενη οικογένεια στο δανεισμό. Το δυστύχημα δεν είναι μόνο ο δανεισμός καθ’ αυτός αλλά η κουλτούρα του δανεισμού, το γεγονός πως μας έχουν πείσει ότι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο είναι να χρωστάμε μια ζωή, να χρωστάμε τη ζωή μας απ’ την αρχή της ζωής μας.

Φυσικά και θα χρωστάμε, όταν ο μισθός και τα εισοδήματα εν γένει δεν επαρκούν. Αντί οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν το αυτονόητο, τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους, δηλ. δωρεάν 1η κατοικία, δωρεάν Παιδεία & σπουδές, δωρεάν Υγεία, έμαθαν να συμπληρώνουν τις τρύπες τους με δανεικά και να καταστέλλουν μ’ αυτό τον τρόπο τον πόθο τους για μια καλύτερη ζωή. Ο λόγος, ο μοναδικός λόγος, που ο εργαζόμενος αναγκάζεται να δανειστεί είναι η φτώχια του, επειδή, ακριβώς, ο καρπός που παράγει ιδιοποιείται από το αφεντικό του, το οποίο του επιστρέφει μόνο ψίχουλα, που μετά βίας αρκούν για την απλή καθημερινή συντήρηση. Ο εργαζόμενος, λοιπόν, είτε είναι μισθωτός είτε μικροπαραγωγός αγρότης είτε αυταπασχολούμενος, καλείται μ’ αυτά τα ψίχουλα να καταναλώσει. Από κει ακριβώς προκύπτει και η ανάγκη του δανεισμού. Δεν είναι ανάγκη κοινωνική, ακριβώς το αντίθετο, είναι αντικοινωνική.

Όχι μόνο μια φορά αντικοινωνική αλλά και δυο και τρεις, διότι η πρωταρχική φτώχια μετατρέπεται και αυτή σε εμπόρευμα που πουλιέται, τοκίζεται κι ανατοκίζεται. Πρόκειται, πραγματικά, για μια ιδιαίτερα ευφυή σύλληψη των λεγόμενων δυνάμεων της αγοράς να εμπορευματοποιήσουν τη φτώχια και να κάνουν το φτωχό φτωχότερο, ευφυή διότι κατάφεραν να κατευνάσουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, ευφυή διότι πέτυχαν να ενσταλάξουν στη συνείδηση των εργαζομένων την κουλτούρα του δανεισμού.

«Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο». Αυτή ήταν η συνταγή που φαινομενικά πέτυχε το ακατόρθωτο. Έτσι διαδιδόταν, μέχρι που αυτή ακριβώς η θεμελιώδης αντίφαση της λειτουργίας της αγοράς έφτασε στις μέρες μας στο οριακό της σημείο: Η εργοδοσία δεν μπορεί να δώσει πάνω από τα ψίχουλα διότι θα αναιρούσε τον εαυτό της, κάποιες τράπεζες δεν δίνουν χρήματα διότι δεν διασφαλίζονται πως θα τα πάρουν πίσω κι άλλες διότι τους σώθηκαν, κι οι εργαζόμενοι που θα μπορούσαν να καταναλώσουν, σώθηκαν κι αυτοί.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον οι Ενώσεις Καταναλωτών έρχονται να προστατέψουν τα συμφέροντα των μελών τους, κατ’ ουσία των ίδιων των εργαζομένων που για την περίπτωση βαφτίστηκαν καταναλωτές προκειμένου να συγκαλυφθεί η πραγματική τους θέση στην οικονομία, εννοώ τον πάτο. Αυτού του είδους η προστασία μοιάζει με τις συνθήκες βασανισμού. Απ’ τη μια μεριά ο έγκλειστος που υποφέρει από το βασανιστή του κι απ’ την άλλη οι κυρίες του φιλανθρωπικού συλλόγου που του περιποιούνται τις πληγές. Ούτε λόγος να σταματήσει το μαστίγωμα. Ούτε λόγος για ν’ απελευθερωθεί ο έγκλειστος. Δυστυχώς, σήμερα, οι Ενώσεις Καταναλωτών έχουν καταστεί παραρτήματα του Υπουργείου Ανάπτυξης, εξαρτώμενες οικονομικά απ’ αυτό. Η γενική πολιτική κατεύθυνση των κυβερνήσεων έναντι των προμηθευτών γενικά και των τραπεζών ειδικότερα ήταν και είναι μία: Στηρίζετε και μη εγγίζετε. Αυτός είναι και ο λόγος ίδρυσης της Γ.Γ. Καταναλωτή, δηλαδή η συγκάλυψη του οικονομικού ρόλου αυτών που ιδιοποιούνται τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο, αποκαλούμενοι με τον άχρωμο και γλυκανάλατο όρο «προμηθευτές». Λόγια του αέρα θα πει κανείς. Παρωχημένα ιδεολογήματα άλλος. Κι όμως, φίλες και φίλοι, το ίδιο το φυλλάδιο της Γ.Γ. Καταναλωτή για τις τράπεζες έχει ως σλόγκαν «Μπες ενημερωμένος, βγες κερδισμένος» ένα σλόγκαν που συγκαλύπτει τη σκληρή πραγματικότητα, καθώς εκτυλίσσεται η παγκόσμια οικονομική κρίση, για την οποία βεβαίως οι εργαζόμενοι δεν φέρουν κανενός είδους ευθύνη. Συγκαλύπτει τον ληστρικό ρόλο των τραπεζών, ρόλος που είναι αδύνατο να μεταβληθεί στο τρέχον ανώτατο στάδιο της εμπορευματικής οικονομίας. Μόνο ένα σλόγκαν θα ήταν δυνατό να αντικατοπτρίσει την πραγματικότητα σε σχέση με τις τράπεζες και νομίζω ότι όλοι εκτός από τους τραπεζίτες θα συμφωνήσουν: «Όπως και να μπεις, χαμένος θα βγεις». Κερδισμένος είναι μόνο η τράπεζα. Αναλογιστείτε, σας παρακαλώ πολύ, τι δάνειο πήρατε και ποιο τελικό ποσό πληρώσατε. Αναλογιστείτε αν είχατε ποτέ τη δυνατότητα να διαπραγματευτείτε με την τράπεζα έστω και έναν όρο. Ας μιλήσουμε για τον πιο απλό όρο μιας τραπεζικής σύμβασης, την παραίτηση από την ένσταση δίζησης. Η ένσταση δίζησης δίνει το δικαίωμα στον εγγυητή να απαιτήσει από την τράπεζα να στραφεί πρώτα εναντίον του πρωτοφειλέτη και κατόπιν εναντίον του ίδιου. Κανενός είδους ζημία δεν υφίσταται η τράπεζα από την άσκηση της δίζησης, εκτός από τη χρονική καθυστέρηση, κατά την οποία συνεχίζουν να τρέχουν οι τόκοι. Κι όμως ακόμη κι αυτή την απλή και ανούσια ένσταση δεν την διαπραγματεύεται. Τι θα πει, λοιπόν, να μπω ενημερωμένος; Και τι θα γίνει αν μπω ενημερωμένος; Θα γλιτώσω το γδάρσιμο; Ο λαός αποτυπώνει πολύ σοφά την πραγματικότητα αυτή λέγοντας: «Όποιος έχει μαχαίρι κόβει και πεπόνι» (ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θέλετε). Αυτό συμβαίνει και με τις τράπεζες. Όταν ο εργαζόμενος έχει ανάγκη το χρήμα για να επιβιώσει, θα υποκύψει σε οποιουσδήποτε όρους.

Στα πλαίσια της δύναμης, δυναμικής και δυνατότητάς τους οι τράπεζες, αυτές οι μαύρες τρύπες της οικονομίας της αγοράς, καταδεικνύουν την πλεονεξία τους με όρους και συμπεριφορές αρπακτικού περισσότερο από κάθε άλλη επιχειρηματική δράση, βαλτώνοντας ακόμη και τις άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Είναι δυνατόν να πάψουν να είναι αρπακτικά; Είναι δυνατό το κοράκι να γίνει περιστέρι; Το πολύ – πολύ να γευματίσει με πτώματα.

Καθώς η ληστρική λειτουργία των τραπεζών έχει γίνει αντιληπτή από το σύνολο της κοινωνίας, δηλαδή όχι μόνο από τους εργαζόμενους αλλά και από το σύνολο των επιχειρηματιών, πλην τραπεζών, το Κράτος αναγκάστηκε να την εξωραΐσει, χαρακτηρίζοντας ορισμένες ακραίες συμπεριφορές ως καταχρηστικές. Στο Αστικό Δίκαιο η έννοια της «κατάχρησης δικαιώματος» σκόπιμα παρέμεινε αόριστη για να υπάρχει η δυνατότητα να προσαρμόζεται στις κοινωνικές συνθήκες αλλά τα Δικαστήρια στάθηκαν πολύ φειδωλά στην ερμηνεία και την εφαρμογή της. Για πρώτη φορά στα ελληνικά νομικά χρονικά, και ουσιαστικά παρά τον αντιεπιστημονικό χαρακτήρα της ονομαστικής απαρίθμησης, χαρακτηρίστηκαν ρητά ως καταχρηστικές συγκεκριμένες συμπεριφορές, ακριβώς διότι το Κράτος δεν είχε κανενός είδους βεβαιότητα πως τα όργανά του, δηλαδή οι έλληνες δικαστές, θα εξέδιδαν αποφάσεις με τις οποίες θα καταδικαζόταν η αντικοινωνική συμπεριφορά των τραπεζών, περιχαρακώνοντας ταυτόχρονα, λόγω της ενδεικτικής απαρίθμησης, και το πλαίσιο στο οποίο έχει τη δυνατότητα να κινηθεί ο δικαστής. «Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια», δηλαδή.

Έτσι, σύμφωνα με το νόμο ως καταχρηστικοί ορίζονται οι ακόλουθοι όροι και συμπεριφορές που:

•    Επιφυλάσσουν στον προμηθευτή το δικαίωμα μονομερούς τροποποίησης ή λύσης της σύμβασης
•    Επιτρέπουν στον προμηθευτή να καταγγείλει σύμβαση αόριστης διάρκειας χωρίς εύλογη προθεσμία
•    Αφήνουν το τίμημα αόριστο χωρίς σπουδαίο λόγο
•    Επιτρέπουν στον προμηθευτή να καταγγέλλει τη σύμβαση κατά την κρίση του, αν η ίδια ευχέρεια δεν αναγνωρίζεται στον καταναλωτή

Σ’ αυτό τον όρο θα σταθώ λίγο. Είναι πραγματικά αστείο να θεωρούμε ότι είναι ισότιμη η καταγγελία της σύμβασης μεταξύ τράπεζας και οφειλέτη. Αν η τράπεζα καταγγείλει οποτεδήποτε τη σύμβαση, ο οφειλέτης είναι υποχρεωμένος να πληρώσει το μη ληξιπρόθεσμο ποσό του δανείου. Απ’ την άλλη τώρα, αν ο οφειλέτης έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει την αντίστοιχη δυνατότητα και καταγγείλει τη σύμβαση είναι και πάλι υποχρεωμένος να πληρώσει το μη ληξιπρόθεσμο ποσό του δανείου. Δηλαδή, «θα βάλει τα χεράκια του, να βγάλει τα ματάκια του». Κι η ύπαρξη αυτής της δυνατότητας θεωρείται από το νόμο ως ισότητα.

Άλλοι όροι που χαρακτηρίζονται ως καταχρηστικοί είναι αυτοί που:

•    Αποκλείουν ή περιορίζουν υπέρμετρα την ευθύνη του προμηθευτή
•    Επιτρέπουν στον προμηθευτή να απαιτήσει από τον καταναλωτή υπέρμετρες εγγυήσεις
•    Αναστρέφουν το βάρος απόδειξης σε βάρος του καταναλωτή ή περιορίζουν υπέρμετρα τα αποδεικτικά του μέσα

Διαβάστε τώρα τις συμβάσεις σας και θα δείτε ότι περιλαμβάνουν όλους τους ανωτέρω απαγορευμένους όρους, παρά την ισχύ του νόμου για πάνω από 15 χρόνια

Επίσης έχουν εκδοθεί σημαντικές δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν ως καταχρηστικούς όρους και συμπεριφορές που προβλέπουν:

•    Τη δυνατότητα της τράπεζας να αυξάνει μονομερώς το επιτόκιο
•    Τη μη αντίδραση του καταναλωτή ως επικύρωση του λογαριασμού που έλαβε
•    Τη μονομερή τροποποίηση των όρων της σύμβασης
•    Την είσπραξη εξόδων χρηματοδότησης και φακέλου
•    Πρόστιμο σε περίπτωση πρόωρης εξόφλησης δανείου
•    Τη δυνατότητα μονομερούς αναπροσαρμογής του επιτοκίου χωρίς εύλογη αιτία
•    Τη δυνατότητα καταγγελίας σε περίπτωση καθυστέρησης πληρωμής οποιασδήποτε δόσης
•    Την επιβολή προμήθειας για κατάθεση στο λογαριασμό τρίτου
•    Την επιβολή εξόδων κίνησης σε λογαριασμούς ταμιευτηρίου ή τρεχούμενους
•    Την επιβολή εξόδων αδράνειας για μη κίνηση άνω των 18 μηνών
•    Την επιβολή επιβάρυνσης για χορήγηση βεβαίωσης οφειλών

Ποια είναι η πρακτική των τραπεζών απέναντι σε καταδικαστικές αποφάσεις; Απλώς πληρώνουν το πρόστιμο, μεταβάλλουν τη σύμβαση ως προς τον συγκεκριμένο και μόνο οφειλέτη που προσφεύγει στο Δικαστήριο και συνεχίζουν να διατηρούν τους καταχρηστικούς όρους στις άλλες συμβάσεις. Αξίζει να επισημανθεί ότι ο τύπος των συμβάσεων που επιβάλλουν οι τράπεζες στους πελάτες τους ονομάζονται συμβάσεις προσχώρησης, αφού ο οφειλέτης το μόνο που δικαιούται είναι να τις αποδεχτεί ή να τις απορρίψει στο σύνολό τους. Κι όμως, παρά τη γενικότητα των όρων συναλλαγών μιας σύμβασης προσχώρησης, όσο κι αν ψάξουμε δεν θα βρούμε προσβάσιμους στο πλατύ κοινό τους όρους της, ώστε να έχει τη δυνατότητα ο οφειλέτης να τους μελετήσει με την ησυχία του, στο σπίτι του βρε αδερφέ, να απευθυνθεί σε νομικό παραστάτη για να λύσει τις απορίες του, να διαπιστώσει ποιοι είναι παράνομοι και καταχρηστικοί και να απαιτήσει την διαγραφή τους. Απευθυνόμενοι στα τοπικά υποκαταστήματα τραπεζών συναντήσαμε μια απροθυμία χορήγησης Γενικών Όρων Συναλλαγών, πλην της πιστωτικής κάρτας που περιλαμβάνονται στα αντίστοιχα διαφημιστικά φυλλάδια. Να λοιπόν ποια είναι καθαυτή η καταχρηστική συμπεριφορά των τραπεζών, ότι φροντίζουν σκοπίμως να κρατούν στο σκοτάδι τους πελάτες τους, παρουσιάζοντας το πιο ουσιαστικό σκέλος της διαπραγμάτευσης, την κατάρτιση της σύμβασης, ως τυπικό και ασήμαντο, χωρίς να δίνουν ποτέ αντίγραφο στον οφειλέτη και κρατώντας κρυφούς τους επαχθείς όρους. Αναρωτηθείτε πόσοι από σας έχετε αντίγραφα των δανειακών σας συμβάσεων και σε πόσους από σας έδωσαν ο τράπεζες χωρίς να το ζητήσετε. Μήπως έναντι αυτών των συμπεριφορών, δεν θα μπορούσε να παρέμβει το κράτος; Γιατί να μη καταστεί υποχρεωτική η χορήγηση αντιγράφου με ποινική ρήτρα υπέρ του οφειλέτη; Γιατί να μη καταστεί υποχρεωτική η διαρκής ενημέρωση του οφειλέτη για το εκάστοτε τρέχον επιτόκιο και τον τρόπο υπολογισμού της δόσης; Πραγματοποιείται κάποιου είδους έλεγχος στους μετέπειτα ΓΟΣ αν είναι σύμφωνοι με το νόμο ή τις καταδικαστικές αποφάσεις;

Σας πληροφορώ κανένας. Το σύστημα στηρίζεται στην εκ νέου καταγγελία του οφειλέτη. Ποιος όμως οφειλέτης έχει τη διάθεση και την οικονομική άνεση να τα βάλει με την τράπεζα; Ακόμη και αν η τράπεζα καταδικαστεί για δεύτερη φορά, τη συμφέρει να πληρώσει ένα πρόστιμο μερικών χιλιάδων Ευρώ, που είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα εκατοντάδες εκατομμύρια που κερδίζει κατ’ έτος. Απ’ την άλλη οι Ενώσεις Καταναλωτών έχουν πλήρη οικονομική αδυναμία να χρηματοδοτήσουν τέτοιους δικαστικούς αγώνες. Άραγε το Κράτος δεν έχει υπόψη του αυτά τα προβλήματα;


Μα ας είμαστε σοβαροί. Ζητούμε από την Κυβέρνηση να γίνει κακιά με τις τράπεζες, όταν αυτή η ίδια σε αγαστή σύμπνοια με την Αξιωματική Αντιπολίτευση, τις χρηματοδοτεί με 28 δις, δηλαδή με παραπάνω από το 1/3 του κρατικού προϋπολογισμού. Γιατί τόσα χρόνια δεν ήταν δυνατό να βρεθεί ένα τέτοιο ποσό για πάρουν αυξήσεις οι εργαζόμενοι και για τις τράπεζες βρέθηκε εν μια νυκτί;
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 15, 2010, 01:07:31 από Rose »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #33 στις: Μαρτίου 17, 2010, 16:41:05 »
http://www.agon.gr/news/122/ARTICLE/4969/2010-01-30.html

Σάββατο, 30 Ιανουαρίου 2010
Ηπειρωτικός Αγών

Στα 253,4 δις ευρώ το συνολικό χρέος νοικοκυριών-επιχειρήσεων

Στα 3,768 δισ. ευρώ διαμορφώθηκε ο καθαρός δανεισμός των επιχειρήσεων και νοικοκυριών κατά το 2009.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), ο ρυθμός αύξησης των καθαρών χορηγήσεων προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά το 2009 υποχώρησε στο 4,25% από 15,9% που ήταν το 2008, με αποτέλεσμα το χρέος τους προς τις τράπεζες να διαμορφωθεί στα 253,4 δισ. ευρώ (105,5% του ΑΕΠ) από 249,6 δισ. ευρώ στο τέλος του 2008. Πιο συγκεκριμένα, η χρηματοδότηση προς τις επιχειρήσεις παρουσίασε τον Δεκέμβριο του 2009 θετική καθαρή ροή 1,182 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα ο ετήσιος ρυθμός της πιστωτικής επέκτασης να επιβραδυνθεί στο 5,1% από 18,7% το 2008. Ειδικότερα, με αρνητικό ετήσιο ρυθμό μεταβολής κινείται η πιστωτική επέκταση προς τη βιομηχανία, στο -3,5%, από 15,85% που ήταν το Δεκέμβριο του 2008, ενώ με θετικό, αλλά χαμηλό, δωδεκάμηνο ρυθμό κινείται προς το εμπόριο (Δεκέμβριος 2009: 4,2%, Δεκέμβριος 2008: 19,5%). Επίσης, ιδιαίτερα χαμηλοί ρυθμοί ανόδου παρατηρούνται στη χρηματοδότηση του κλάδου των κατασκευών (Δεκέμβριος 2009: 2,7%, Δεκέμβριος 2008: 35,2%) και της ναυτιλίας (Δεκέμβριος 2009: 4%, Δεκέμβριος 2008: 17,2%). Αντίθετα, με σχετικά υψηλούς ετήσιους ρυθμούς, πολύ πάνω από τον αντίστοιχο ρυθμό του συνόλου των επιχειρήσεων, αυξήθηκε και αυτό το μήνα η χρηματοδότηση των κλάδων «Ηλεκτρισμού-Φωταερίου-Ύδρευσης» (14,7%), «Επικοινωνιών-Μεταφορών, πλην Ναυτιλίας» (25,5%) και «Λοιπών» (10,4%).

119,6 δις ευρώ χρωστάνε τα νοικοκυριά
 
Αναφορικά με την χρηματοδότηση των νοικοκυριών, οι καθαρές χορηγήσεις σε στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια το 2009 ανήλθαν σε 2,432 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα ο ετήσιος ρυθμός ανόδου των χορηγήσεων να υποχωρήσει σε 3,1% από 12,8% το 2008. Σύμφωνα με τα στοιχεία το χρέος των νοικοκυριών στις τράπεζες διαμορφώθηκε στο τέλος του 2009 στα 119,635 δισ. ευρώ, δηλαδή το 50% του ΑΕΠ. Αναλυτικά, η καθαρή ροή των στεγαστικών δανείων ανήλθε σε 507 εκατ. ευρώ το Δεκέμβριο του 2009, ενώ o δωδεκάμηνος ρυθμός ανόδου διαμορφώθηκε στο 3,7% από 11,5% το Δεκέμβριο του 2008. Τα καταναλωτικά δάνεια σημείωσαν καθαρή θετική ροή 144 εκατ. ευρώ, ενώ ο δωδεκάμηνος ρυθμός ανόδου τους συρρικνώθηκε στο 2%, έναντι 16% το 2008. Επίσης, η καθαρή ροή των «λοιπών» δανείων προς τα νοικοκυριά ανήλθε σε 54 εκατ. ευρώ το Δεκέμβριο του 2009, ενώ ο δωδεκάμηνος ρυθμός μεταβολής διαμορφώθηκε σε -1,1% από +9,5% το 2008.

Οχτώ δις ευρώ απέσυραν οι καταθέτες από τις τράπεζες

Εξάλλου στα 8 δισ. ευρώ υπολογίζεται το ύψος των καταθέσεων που έχουν αποσύρει τους τελευταίους μήνες οι πελάτες των ελληνικών τραπεζών, λόγω κυρίως των χαμηλών επιτοκίων, αλλά και των ανησυχιών των καταθετών για το ενδεχόμενο «πόθεν έσχες», το οποίο ωστόσο έχει διαψευστεί από την κυβέρνηση. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, μόνο τον τελευταίο μήνα έφυγαν σχεδόν 2 δισ. ευρώ από τις προθεσμιακές καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες, ενώ στο σύνολο των καταθέσεων η μείωση είναι 1 δισ. ευρώ. Στο δίμηνο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου, η πτώση πλησιάζει τα 3,3 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία το σύνολο της ρευστότητας που διατηρούν στις τράπεζες, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά ανήλθε τον περασμένο Νοέμβριο σε 193,3 δισ. ευρώ, υποχωρώντας κατά περίπου 2 δισ. ευρώ σε σχέση με το τέλος Σεπτεμβρίου, με τον ετήσιο ρυθμό αύξησής τους να πέφτει στο 6,6% από 11,3% στο τέλος του τρίτου τριμήνου και 19% ένα χρόνο νωρίτερα. Τέλος σημειώνεται ότι από τον Απρίλιο έως το Νοέμβριο του 2009, οι απώλειες υπολογίζονται στα 6,5 δισ. ευρώ περίπου.
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #34 στις: Μαρτίου 17, 2010, 19:22:29 »
Αναφορές σε άλλες ιστοσελίδες της ΑΜΡΑ σχετικές με το παρόν θέμα.

Αυτοκτονίες και θάνατοι λόγω χρεών
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2158.0.html

Αποζημιώσεις για τις παράνομες κατασχέσεις ακινήτων
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2179.0.html

Κίνημα αγανάκτησης Εργαζομένων και Καταναλωτών
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2180.0.html

«Πουλήστε τα νησιά σας», προτείνουν Γερμανοί βουλευτές
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2164.0.html

Ρύθμιση των χρεών υπερχρεωμένων καταναλωτών
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1872.0.html

Τράπεζα για τους φτωχούς
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2151.0.html
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #35 στις: Μαρτίου 17, 2010, 21:40:33 »
http://www.anastassakos.gr/index.php?page=articles&cat=8&action=view&id=46

16.7.2007: ΑΓΩΓΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΧΡΕΩΣΕΙΣ

ΑΓΩΓΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΧΡΕΩΣΕΙΣ
Καταναλωτής μήνυσε τράπεζα για 0.84 ευρώ !

Κατηγορεί την τράπεζα ότι του χρέωσε το ποσό ως τόκο υπερημερίας εκμεταλλευόμενη μια ημέρα αργίας.


«Φρένο» στην παράνομη πρακτική των τραπεζών να αξιοποιούν τις ημέρες των αργιών υπέρ τους και σε βάρος των καταναλωτών, επιβαρύνοντάς τους με τόκους υπερημερίας, επιχειρείται να μπει μέσα από έντονες δικαστικές διαμάχες που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Καταναλωτής ξεκίνησε μια ασυνήθιστη - λόγω ποσού - αντιδικία, μηνύοντας και υποβάλλοντας αγωγή εναντίον τράπεζας επειδή τον χρέωσε με 0.84 ευρώ ως τόκους υπερημερίας, εκμεταλλευόμενη και μια ημέρα αργίας (σχετικά με την πληρωμή συναλλαγματικής), αν και δεν είχε τέτοιο δικαίωμα. Με τη μήνυση ζητεί να ασκηθεί ποινική δίωξη κατά των αρμοδίων της τράπεζας για παράνομη είσπραξη τόκων υπερημερίας, ενώ με την αγωγή αξιώνει την αποζημίωσή του, όχι μόνο γιατί τον υποχρέωσαν να πληρώσει παράνομα 84 λεπτά, αλλά και για την ηθική βλάβη που υπέστη, γιατί εμφανίστηκε ότι δήθεν χρωστούσε χρήματα και ήταν υπερήμερος με συνέπεια την προσβολή της εμπορικής φήμης και του κύρους του, για την αποκατάσταση των οποίων ζητεί να επιδικαστεί ποσό 10.000 €.

Μάλιστα με τη μηνύτρια αναφορά που υπέβαλε δια του συνηγόρου του Σέφη Αναστασάκου, Πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Δανειοληπτών (ΕΛ.Ι.ΔΑ.), ζητεί από την Εισαγγελία να διερευνήσει την παράνομη επιβολή τόκων υπερημερίας από όλες τις τράπεζες. Στην περίπτωση της μηνύτριας αναφοράς για τον τόκο υπερημερίας ύψους 0.84 ευρώ ο εκδότης Σ. Γαβριηλίδης προσέφυγε στη δικαιοσύνη για να σταματήσει μια παράνομη και εκβιαστική πρακτική  που υπέστη ο ίδιος, όπως επισημαίνει και στην αγωγή του.

Συγκεκριμένα έχοντας υποχρέωση να εξοφλήσει μια συναλλαγματική 1.000 ευρώ λήξης 28.5.07 εμφανίστηκε στην τράπεζα στις 31.5.07, αφού οι συναλλαγματικές εξοφλούνται (σύμφωνα με τον νόμο) εντός διημέρου από τη λήξη τους και η 28η Μαΐου δεν»μετρούσε» ως ημέρα εξόφλησης, αφού ήταν η αργία του Αγίου Πνεύματος και εκείνη τη μέρα δεν θα μπορούσε να εξοφληθεί το ποσό. Όμως οι υπάλληλοι της τράπεζας ζήτησαν τόκο υπερημερίας 0.84 ευρώ και στις διαμαρτυρίες του απάντησαν ότι αν δεν καταβάλει τον τόκο αυτό, δεν θα του δοθεί το σώμα της επιταγής, με συνέπεια να εξαναγκαστεί να πληρώσει.

Ο δικηγόρος του Σέφης Αναστασάκος επισημαίνει ότι είναι παράνομη η είσπραξη τόκων υπερημερίας εντός διημέρου από τη λήξη  της συναλλαγματικής (ν. 5325/32) και τονίζει στη μηνύτρια αναφορά ότι η ίδια παράνομη πράξη μπορεί να έγινε και σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων αποδεκτών συναλλαγματικών, που μπορεί να πλήρωσαν τόκους υπερημερίας, χωρίς να χρωστούν στην πραγματικότητα τέτοια ποσά.
   
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #36 στις: Μαρτίου 17, 2010, 21:48:58 »
http://www.opengov.gr/ypoian/?p=20&cp=49#comment-1188
από ΜΠΑΡΤΖΙΩΚΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ - — 3 Νοεμβρίου 2009 @ 13:58

ΕΛΛΗΝΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΗΣ ΕΔΩ ΚΑΙ 30 ΧΡΟΝΙΑ. ΕΧΩ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ .ΗΜΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΝΟΜΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΒΛΑΨΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΜΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ
ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΧΡΩΣΤΑΩ 250000 ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΒΕ ΕΦΟΡΙΑ ΚΤΛ.
ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΤΕ ΕΤΣΙ?
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΩ?
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΨΗΦΗΣΩ?
ΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΚΟΝΤΕΥΩ ΝΑ ΤΑ ΧΑΣΩ ΟΛΑ?
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ Ο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΜΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗΣ?
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΜΟΝΟ ΕΙΣΑΓΩΜΕΝΑ ?
ΕΜΕΙΣ Η ΡΑΧΟΚΟΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΜΕ ΠΡΩΤΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ. Η ΜΠΑΛΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΠΟΛΟΥΣ ΜΕΤΑ.ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ.
ΟΛΑ ΤΑ ΤΣΟΥΤΣΕΚΙΑ ΠΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥΝ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΠΙΕΖΟΥΝ
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΝ ΣΕ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΗΤΕΣ
ΑΠΑΙΤΩ ΠΛΕΟΝ ,ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΚΑΙ ΤΡΩΝΕ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΘΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΑΜΜΕΣΑ.
ΖΗΤΑΩ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΥΝΟΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΣΑ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #37 στις: Μαρτίου 17, 2010, 22:37:28 »
____________________________________________________________________________________________


ΑΣΤΙΚΗ  ΜΗ  ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ  ΕΤΑΙΡΕΙΑ
«Ο ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ»
Κρατερού 4  (Κασσάνδρου 8  )  Τ.Κ. 54632
Τηλ.: 2310  262 145  Τηλεομοιότυπο: 2310  262 150
www.ortf.gr e-mail: ortf@ortf.gr, info@ortf.gr
                  Θ Ε Σ Σ Α Λ Ο Ν Ι Κ Η
____________________________________________________________________________________________

Θεσσαλονίκη, 17 Μαρτίου 2010

                                             
Δ Ι Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η


    Σε 25 έχουν ανέλθει τον τελευταίο καιρό τα θύματα που έθεσαν τέρμα στην ζωή τους κάτω από την πίεση των χρεών και των απαιτήσεων των τραπεζών και των συν αυτών εισπρακτικών εταιρειών, ένεκα των παράνομων και τοκογλυφικών χρεώσεων από τις τράπεζες.

    Σε 250.000 έχουν ανέλθει οι δανειολήπτες που έχουν φτάσει σε απόγνωση και αδυναμία εξυπηρέτησης των χρεών τους, εξαιτίας των υπέρογκων τοκογλυφικών επιτοκίων και πολλών άλλων παράνομων χρεώσεων από τις τράπεζες, πάνω στους οποίους πέφτουν σαν τις ύαινες για να κατασπαράξουν τις μικρές περιουσίες των – συνήθως μια μικρή κατοικία – και σε άλλους τόσους ανέρχονται ήδη τα θύματα που καταστράφηκαν οικονομικά λόγω των τοκογλυφικών δανείων.

    Σε 2.500.000 ανέρχονται συνολικά τα Ελληνικά νοικοκυριά που στενάζουν κάτω από την αιμοδιψή εκμετάλλευση των επίσημων τοκογλύφων – που είναι οι τράπεζες – έχοντας χρεωθεί πάνω από 250 δις Ευρώ, χρέη τα οποία στην πλειονότητά τους είναι καρπός παράνομων, καταχρηστικών και τοκογλυφικών χρεώσεων. 

    Οι πρακτικές και οι μέθοδοι που ασκούνταν και συνεχίζουν στο μεγαλύτερο μέρος τους να ασκούνται από τις τράπεζες, προσιδιάζουν με πρακτικές οργανώσεων που δρούσαν έξω από τα όρια κάθε έννομου δικαίου. Καταχρηστικοί όροι στις συνάψεις συμφωνιών, παράνομες χρεώσεις, άνομες επιβαρύνσεις, αισχροκέρδειες και κακουργηματικές τοκογλυφικές πρακτικές, ήταν και συνεχίζουν να υφίστανται στην πλειονότητά τους, καταληστεύοντας το καταναλωτικό κοινό.

    Από το 1991 πλήθος δικαστικών αποφάσεων καταδίκαζε τις παρανομίες των τραπεζών, για τις οποίες όμως οι τράπεζες προκλητικά αδιαφορούσαν, συνεχίζοντας επιδεικτικά να παρανομούν, αισχροκερδώντας ενάντια στον ανήμπορο καταναλωτή. Οι εκφοβισμοί, οι απειλές, οι καταναγκασμοί και οι εκβιασμοί, έγιναν η καθημερινή πρακτική των τραπεζών για καθυπόταξη των καταναλωτών στις αισχροκερδείς και ενίοτε ληστρικές ορέξεις των. Παράλληλα, με την ένοχη ανοχή του κράτους, επιβεβαιώνονταν η διαρκής αντίληψη ότι ο αδικούμενος αδυνατεί να βρει το δίκαιό του απέναντι στον ισχυρό.

    Ήρθε η στιγμή όμως που κάποιοι νέοι ήρωες αγωνίστηκαν ενάντια στο τέρας των τραπεζών και με μύριες δυσκολίες και θυσίες επέτυχαν συνεχείς και απανωτές επιτυχίες ενάντια στις άνομες και εγκληματικές  καταχρήσεις των. Οι κρίσεις των δικαστηρίων δικαίωσαν και συνεχίζουν για μεγάλο πλέον πλήθος προσφυγών να δικαιώνουν τα θύματα της στυγνής εκμετάλλευσης των τραπεζών, καθώς τα έμμισθα όργανά τους κατατροπώνονται ολοσχερώς στις δικαστικές αίθουσες. Επιπλέον η επιδίκαση αποζημιώσεων έκανε τις τράπεζες, εξαιτίας του ότι τις υποχρέωσε σε αποζημιώσεις των όσων εκμεταλλεύτηκαν, να αρχίσουν επιτέλους ταραγμένες να συμμορφώνονται με το δίκαιο και να απαλείφουν μερικούς από τους παράνομους και καταχρηστικούς όρους των προϊόντων τους.

    Έτσι έφτασε η στιγμή όπου η αλαζονεία της παντοκρατορίας των τραπεζών επέσυρε επιτέλους την Νέμεση. Τα μέχρι πρότινος θύματα μετατρέπονται σε διώκτες και τιμωρούς του ανάλγητου και απάνθρωπου τραπεζικού συστήματος και με αρωγό την δικαιοσύνη αποκαθιστούν το δίκαιο. Ευρισκόμενες σε πανικό οι τράπεζες μετά τις αλλεπάλληλες καταδίκες τους, προστρέχουν για βοήθεια στην εξουσία, επικαλούμενες την προστασία των τεχνοκρατών της ολιγαρχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάταια όμως….

    Τα δικαιώματα του πολίτη που απορρέουν από το Σύνταγμα και το καθήκον απέναντι σε αυτό, επιβάλλουν σε κάθε καταναλωτή – θύμα της πλειάδας των παρανομιών των τραπεζών – να αντισταθεί, να εναντιωθεί και να διεκδικήσει:

    1. Επαναδιαπραγμάτευση κάθε σύμβασης με τις τράπεζες για κάθε προϊόν, καθότι οι τωρινές συμβάσεις νομικά καθίστανται άκυρες, απαιτώντας ηθικούς, νόμιμους και διαφανείς όρους.

    2. Επιστροφή όλων των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων εντόκως, αποζημίωση για υλική ζημία και ικανή αποζημίωση για ηθική βλάβη.

    3. Ποινική δίωξη των υπευθύνων για την επί πολλά έτη συνέχιση των παρανομιών, αψηφώντας τις δικαστικές αποφάσεις και την έννομη τάξη.

    4. Τέλος, επιστροφή όλων των μερισμάτων από τους μετόχους, καθότι αποτελούν έσοδα από παράνομες πράξεις και δίωξη αυτών για αποδοχή αγαθών - προϊόντων εγκλήματος.

    Επειδή είναι βέβαιον ότι οι αποζημιώσεις που οφείλουν να καταβάλλουν οι τράπεζες υπερβαίνουν κατά πολύ τα κεφάλαιά τους, η κοινωνία οφείλει, για την ομαλή, έννομη και για το κοινό όφελος συνέχιση της λειτουργίας των τραπεζών, να προβεί στην εθνικοποίησή τους.

    Για ερωτήσεις – συμβουλές, στείλτε e-mail στην διεύθυνση : info@ortf.gr
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 18, 2010, 14:28:56 από Rose »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #38 στις: Μαρτίου 17, 2010, 23:21:15 »
http://www.e-erevna.gr/portal/story.aspx?ID=58336

Πράσινο φως για εθνικοποιήσεις τραπεζών άναψε η γερμανική κυβέρνηση

Η γερμανική κυβέρνηση ενέκρινε, την Τετάρτη, νομοσχέδιο με το οποίο θα μπορεί να εθνικοποιήσει τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, ώστε να στηρίξει το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας. To συγκριμένο νομοσχέδιο ανοίγει το δρόμο για την ανάληψη του ελέγχου της «στεγαστικής» τράπεζας Hypo Real Estate από το γερμανικό Δημόσιο και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για την απόκτηση του συνόλου των μετοχών της. Η Hypo έχει λάβει εγγυήσεις από το κράτος και άλλες γερμανικές τράπεζες για δάνεια ύψους 102 δισ. ευρώ, ωστόσο δεν έχει δείξει σημάδια ανάκαμψης. Πρόκειται για την πρώτη εθνικοποίηση τράπεζας στη Γερμανία από τη δεκαετία του 1930. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, το γερμανικό δημόσιο μπορεί να αγοράσει μετοχές σε τράπεζες έως τις 30 Ιουνίου. Ο νόμος θα είναι σε ισχύ έως τις 31 Οκτωβρίου, ενώ υπενθυμίζεται ότι οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν στις 27 Σεπτεμβρίου. 
 
Η ΕΡΕΥΝΑ 19 Φεβρουαρίου 2009, αρ. φύλλου 15134,   σελίδα 32 
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #39 στις: Μαρτίου 17, 2010, 23:30:44 »
http://www.fatsimare.net/world/p2_articleid/16498/p45_monthid/2/p45_dayid/25/p45_yearid/2009

ΗΠΑ: Εθνικοποίηση τραπεζών;
Δημοσιεύτηκε: Τετ 25 Φεβ, 2009

protothema.gr

Η κυβέρνηση Ομπάμα σχεδιάζει να διαθέσει ακόμη περισσότερα χρήματα στις κλυδωνιζόμενες τράπεζες, καθώς τα δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα δεν φαίνεται να έχουν αποδώσει καρπούς στην αμερικανική οικονομία. Στο μεταξύ αρκετοί ειδικοί συμπεριλαμβανομένου του πρώην προέδρου της FED  Άλαν Γκρίσπαν και μελών του Κογκρέσσου τόσο από το Δημοκρατικό όσο και από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμμα, προκρίνουν την άποψη για μια απαραίτητη εθνικοποίηση αμερικανικών τραπεζών.

«Η εθνικοποίηση των τραπεζών αποτελεί μια ολοένα και πιο αυξανόμενη πιθανότητα και προς  την κατεύθυνση αυτή αναμένεται να ληφθούν δραστικές αποφάσεις κατά τους επόμενους μήνες», υποστηρίζει ο Ρίτσαρντ Σάϊλα καθηγητής της Ιστορίας των Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης.

Εθνικοποίηση τραπεζών δεν έχει συμβεί ποτέ στις ΗΠΑ ούτε ακόμη και στην περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης.

Κατά τη δεκαετία ’90 εθνικοποιήθηκαν τάπεζες στη Σουηδία και τα επισφαλή τους περιουσιακά στοιχεία είχαν τοποθετηθεί σε μια «κακή τράπεζα», ενώ στη συνέχεια πωλήθηκαν στην αγορά όταν οι οικονομικές συνθήκες το επέτρεψαν.

Την περασμένη εβδομάδα η Ιρλανδία ενέκρινε «ενέσεις κεφαλαίων» ύψους 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ένωση Ιρλανδικών Τραπεζών και στην Τράπεζα της Ιρλανδίας και έτσι έγινε στην πράξη η πρώτη χώρα της Ε.Ε. που ανέλαβε τον έλεγχο των σημαντικότερων τραπεζών της.

Στη Βρετανία η κυβέρνηση ανέλαβε προ του επερχόμενου κινδύνου τον έλεγχο της Βασιλικής Τράπεζας της Σκωτίας.

Η εθνικοποίηση τραπεζών είναι μια πολύπλοκη διαδικασία και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ όπου οι τράπεζες ανήκουν σε εταιρείες χαρτοφυλακίου, οπότε το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα εθνικοποιηθούν οι τράπεζες ή οι holding εταιρείες.

Η διάκριση είναι κρίσιμη καθώς οι εταιρείες έχουν δραστηριότητες όπως ο τομέας των ακινήτων και οι ασφαλιστικές συμβάσεις που τις ξεχωρίζουν από τις τράπεζες.

Αρκετές από τις μεγαλύτερες τράπεζες στις ΗΠΑ έχουν ήδη πτωχεύσει ή βρίσκονται στα πρόθυρα της πτώχευσης, οπότε μια κρατικοποίηση προσφέρει το πλεονέκτημα της εξαφάνισης των χρεών.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η εθνικοποίηση είναι πλέον μια εντελώς απαραίτητη και αναπόφευκτη διαδικασία και δεν χρειάζεται χάσιμο χρόνου προκειμένου να φανούν τα αποτελέσματα από τις κυβερνητικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί, καθώς η εσωτερική διαχείρηση εξακολουθεί να είναι κακή και λόγω της κακής κατάστασης της οικονομίας.

Σε περίπτωση εθνικοποίησης μιας τράπεζας οι καταθέτες μπορούν να αναλάβουν μέχρι 250.000 δολάρια από τον λογαριασμό τους, καθώς ο Ομοσπονδιακός Οργανισμός Ασφάλειας  Καταθέσεων έχει εγγυηθεί το ύψος αυτού του ποσού.

Απόλυτα χαμένοι θα είναι οι μέτοχοι καθώς δεν θα λάβουν καμιά αποζημίωση και στην καλύτερη περίπτωση το κράτος θα τους δώσει κάποιες δεκάρες για κάθε μετοχή, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων στις τράπεζες που εθνικοποιούνται θα απολυθεί.

Σε λίγες ώρες ο Πρόεδρος ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα θα μιλήσει στο Κογκρέσσο για πρώτη φορά από την εκλογή του και ταυτόχρονα η ομιλία θα μεταδοθεί στο έθνος από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα.

Ο Ομπάμα αναμένεται να υποσχεθεί τη μείωση του ομοσπονδιακού ελλείμματος κατά το ήμισυ ως το 2013, την αύξηση των φόρων στους πλουσίους, την ενίσχυση της εμπιστοσύνης μετά τα μέτρα για τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις, τη μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης και τη σημαντική μείωση των δαπανών που θα προκύψει και από την αποχώρηση των δυνάμεων από το Ιράκ.
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #40 στις: Μαρτίου 17, 2010, 23:41:53 »
http://www.koel.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3075:2009-03-26-01-30-24&catid=165:263-20032009-q-q

Η σημασία της εθνικοποίησης των τραπεζών, του Β.Ι. Λένιν
 
Το κείμενο του Λένιν, που παραθέτουμε, είναι απόσπασμα από την μπροσούρα του "Η καταστροφή που μας απειλεί", που γράφτηκε στις αρχές του Σεπτέμβρη 1917, πριν, δηλαδή, από την Οκτωβριανή επανάσταση. Η σημασία και η σπουδαιότητα της εθνικοποίησης των τραπεζών συνίσταται, από δημοκρατική ριζοσπαστική άποψη, μια προχωρημένη μορφή για την αποκάλυψη και μείωση της φοβερής ασυδοσίας που προωθούν οι τράπεζες στο σύγχρονο καπιταλισμό. Στις σημερινές συνθήκες κρίσης και στα μέτρα που παίρνουν οι κυβερνήσεις για τη στήριξη των τραπεζών απουσιάζει κάθε σκέψη για εθνικοποίησή τους, ώστε να είναι εφικτός στόχος η ρύθμιση της οικονομικής ζωής σε διαφορετική βάση από αυτή που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και τόσες καταστροφές επιφέρει στους εργαζόμενους και στην οικονομία.

Όπως είναι γνωστό, οι τράπεζες αποτελούν τα κέντρα της σύγχρονης οικονομικής ζωής, τους βασικούς νευραλγικούς κόμβους όλου του καπιταλιστικού συστήματος εθνικής οικονομίας. Το να μιλάς για "ρύθμιση της οικονομικής ζωής" και να παρακάμπτεις το ζήτημα της εθνικοποίησης των τραπεζών σημαίνει είτε ότι δείχνεις τη μεγαλύτερη αμάθεια είτε ότι πας να ξεγελάσεις το "λαουτζίκο" με παχιά λόγια και μεγαλόστομες υποσχέσεις, με την προμελετημένη απόφαση να μην εκπληρώσεις αυτές τις υποσχέσεις.

Το να ελέγχεις και να ρυθμίζεις την προμήθεια των σιτηρών ή γενικά την παραγωγή και την κατανομή των προϊόντων, χωρίς να ελέγχεις, χωρίς να ρυθμίζεις τις πράξεις των τραπεζών, είναι παραλογισμός. Οι σύγχρονες τράπεζες έχουν συνυφανθεί τόσο στενά και αδιάρρηκτα με το εμπόριο και με τη βιομηχανία, που, αν δεν "βάλεις χέρι" σ’ αυτές, δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτα το σοβαρό, τίποτα το "επαναστατικό-δημοκρατικό".

Μήπως όμως αυτό, το "να βάλει χέρι" το κράτος στις τράπεζες, αποτελεί μια πολύ δύσκολη και μπερδεμένη επιχείρηση; Τους φιλισταίους προσπαθούν συνήθως να τους εκφοβίσουν ακριβώς με μια τέτοια εικόνα – προσπαθούν, φυσικά, να το κάνουν αυτό οι καπιταλιστές και οι συνήγοροί τους, γιατί αυτό τούς συμφέρει.

Στην πραγματικότητα, όμως, η εθνικοποίηση των τραπεζών, χωρίς ν' αφαιρεί ούτε ένα απολύτως καπίκι από κανέναν "ιδιοκτήτη", δεν παρουσιάζει καμιά δυσκολία, ούτε τεχνική, ούτε πολιτιστική, και παρεμποδίζεται αποκλειστικά από τη βρωμερή απληστία μιας ασήμαντης χούφτας πλουσίων. Αν την εθνικοποίηση των τραπεζών τη συγχέουν τόσο συχνά με τη δήμευση των ιδιωτικών περιουσιών, για τη διάδοση της σύγχυσης αυτής φταίει ο αστικός Τύπος, που το συμφέρον του είναι να εξαπατά το κοινό.

Η ιδιοκτησία στα κεφάλαια που διαχειρίζονται οι τράπεζες και που συγκεντρώνονται στις τράπεζες πιστοποιείται με έντυπα και χειρόγραφα αποδεικτικά έγγραφα, που λέγονται μετοχές, ομολογίες, γραμμάτια, αποδείξεις κ.λπ. Κανένα απ' αυτά τα αποδεικτικά έγγραφα δεν χάνεται ούτε και αλλάζει με την εθνικοποίηση των τραπεζών, δηλαδή με τη συγχώνευση όλων των τραπεζών σε μια κρατική τράπεζα. Όποιος είχε 15 ρούβλια, σύμφωνα με το βιβλιάριο του ταμιευτηρίου, παραμένει κάτοχος των 15 ρουβλιών και, υστέρα από την εθνικοποίηση των τραπεζών, κι όποιος είχε 15 εκατομμύρια, αυτός, κι υστέρα από την εθνικοποίηση των τραπεζών, θα έχει 15 εκατομμύρια σε μετοχές, ομολογίες, γραμμάτια, εμπορικά αποδεικτικά έγγραφα και τα παρόμοια.

Σε τι, λοιπόν, συνίσταται η σημασία της εθνικοποίησης των τραπεζών; Στο ότι είναι αδύνατο να γίνει οποιοσδήποτε πραγματικός έλεγχος στις ξεχωριστές τράπεζες και στις πράξεις τους (ακόμη κι αν έχει καταργηθεί το εμπορικό απόρρητο κ.λπ.), γιατί δεν μπορεί να παρακολουθήσει κανείς τις εξαιρετικά πολύπλοκες, μπερδεμένες και πανούργες μεθόδους που χρησιμοποιούνται κατά τη σύνταξη των ισολογισμών, την ίδρυση εικονικών επιχειρήσεων και υποκαταστημάτων, τη χρησιμοποίηση βαλτών προσώπων κ.λπ. Μόνο η ένωση όλων των τραπεζών σε μία, χωρίς να σημαίνει αυτή καθαυτή ούτε την παραμικρότερη αλλαγή στις σχέσεις ιδιοκτησίας, χωρίς να αφαιρεί, το επαναλαβαίνουμε, ούτε ένα καπίκι από κανέναν ιδιοκτήτη, δίνει τη δυνατότητα για έναν πραγματικό έλεγχο, φυσικά με τον όρο πως θα εφαρμόζονται όλα τα άλλα μέτρα που αναφέραμε πιο πάνω. Μόνο με την εθνικοποίηση των τραπεζών μπορούμε να πετύχουμε, ώστε να ξέρει το κράτος πού και πώς, από πού και πότε διοχετεύονται τα εκατομμύρια και τα δισεκατομμύρια. Και μόνο ο έλεγχος πάνω στις τράπεζες, σ' αυτό το κέντρο, τον κύριο άξονα και βασικό μηχανισμό του καπιταλιστικού κύκλου εργασιών, θα επέτρεπε να οργανωθεί, στην πράξη κι όχι στα λόγια, ο έλεγχος όλης της οικονομικής ζωής, της παραγωγής και της κατανομής των σπουδαιότερων προϊόντων, να οργανωθεί η "ρύθμιση της οικονομικής ζωής", που διαφορετικά είναι καταδικασμένη αναπότρεπτα να παραμείνει μια υπουργική φράση για την εξαπάτηση του λαουτζίκου. Μόνο ο έλεγχος των πράξεων των τραπεζών, με τον όρο ότι θα έχουν ενωθεί σε μια κρατική τράπεζα, επιτρέπει να οργανωθεί, με τη βοήθεια άλλων ευκολοεφάρμοστων μέτρων, μια πραγματική είσπραξη του φόρου εισοδήματος, χωρίς να μπορούν να κρύβουν την περιουσία και τα εισοδήματα, ενώ σήμερα αυτός ο φόρος εισοδήματος εξακολουθεί να είναι σε τεράστιο βαθμό πλασματικός.

Θα αρκούσε να εκδοθεί απλώς ένα διάταγμα για την εθνικοποίηση των τραπεζών, κι όσο για την πραγματοποίησή της, θα την κάνουν μόνοι τους οι διευθυντές και οι υπάλληλοι. Εδώ δεν χρειάζεται κανένας ιδιαίτερος μηχανισμός, κανένα ιδιαίτερο προπαρασκευαστικό μέτρο από μέρους του κράτους. Το μέτρο αυτό μπορεί να εφαρμοστεί ακριβώς μ’ ένα διάταγμα, "διαμιάς". Γιατί η οικονομική δυνατότητα ενός τέτοιου μέτρου έχει δημιουργηθεί από τον ίδιο τον καπιταλισμό, μια και η ανάπτυξή του έφτασε μέχρι τα γραμμάτια, τις μετοχές, τις ομολογίες κ.λπ. Εδώ υπολείπεται μονάχα η ενοποίηση της λογιστικής, κι αν το επαναστατικό-δημοκρατικό κράτος έπαιρνε την απόφαση να συγκληθούν αμέσως, τηλεγραφικώς, σε κάθε πόλη συνελεύσεις και στις περιοχές και σ' όλη τη χώρα συνέδρια των διευθυντών και των υπαλλήλων για τη χωρίς αναβολή συνένωση όλων των τραπεζών σε μια κρατική τράπεζα, η μεταρρύθμιση αυτή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσα σε μερικές εβδομάδες.

Είναι ευνόητο ότι ακριβώς οι διευθυντές και οι ανώτεροι υπάλληλοι θα πρόβαλλαν αντίσταση, θα προσπαθούσαν να εξαπατήσουν το κράτος, να τραβήξουν την υπόθεση σε μάκρος κ.λπ., γιατί οι κύριοι αυτοί θα έχαναν τις ιδιαίτερα προσοδοφόρες θεσούλες τους, θα έχαναν τη δυνατότητα να κάνουν ιδιαίτερα επικερδείς σπεκουλάντικες επιχειρήσεις. Εδώ βρίσκεται όλη η ουσία. Δεν υπάρχουν όμως ούτε οι παραμικρότερες τεχνικές δυσκολίες για τη συνένωση των τραπεζών, κι αν η κρατική εξουσία δεν είναι μόνο στα λόγια επαναστατική (δηλαδή, αν δεν φοβάται να ξεκόψει από την αρτηριοσκλήρωση και τη ρουτίνα), αν δεν είναι μόνο στα λόγια δημοκρατική (δηλαδή, αν δρα προς το συμφέρον της πλειοψηφίας του λαού κι όχι μιας χούφτας πλουσίων), τότε θ' αρκούσε να εκδώσει ένα διάταγμα που θα προβλέπει την ποινή της δήμευσης της περιουσίας και της φυλάκισης των διευθυντών, των μελών της διεύθυνσης, των μεγάλων μετόχων, για την παραμικρότερη χρονοτριβή στην υπόθεση και για την προσπάθεια να αποκρύψουν έγγραφα και λογαριασμούς, θα έφτανε λ.χ. να ενωθούν χωριστά οι φτωχοί υπάλληλοι και να χορηγείται χρηματική αμοιβή σε όσους ανακαλύπτουν τις απάτες και τις κωλυσιεργίες των πλουσίων – και η εθνικοποίηση των τραπεζών θα γινόταν ομαλότερα από ομαλά, γρηγορότερα από γρήγορα.

Τα οφέλη από την εθνικοποίηση των τραπεζών θα ήταν τεράστια για όλο το λαό, και όχι ειδικά για τους εργάτες (γιατί οι εργάτες δεν έχουν πολλές δοσοληψίες με τις τράπεζες), αλλά για τη μάζα των αγροτών και των μικροεπιχειρηματιών. Θα είχαμε μια γιγάντια εξοικονόμηση της εργασίας, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι το κράτος θα διατηρούσε τον προηγούμενο αριθμό τραπεζικών υπαλλήλων, και πάλι η εθνικοποίηση θα σήμαινε ένα εξαιρετικά μεγάλο βήμα προς τα μπρος, προς μια καθολική (γενική) χρησιμοποίηση των τραπεζών, προς την αύξηση του αριθμού των υποκαταστημάτων τους, και οι πράξεις τους θα γίνονταν πιο προσιτές κ.λπ. οι πιστώσεις θα γίνονταν πάρα πολύ πιο προσιτές και πιο εύκολες ακριβώς για τους μικρονοικοκυρέους, για την αγροτιά. Και το κράτος θα αποκτούσε, για πρώτη φορά, τη δυνατότητα πρώτα να επιβλέπει όλες τις κύριες χρηματικές πράξεις, χωρίς απόκρυψή τους, ύστερα να τις ελέγχει, κατόπι να ρυθμίζει την οικονομική ζωή, τέλος να παίρνει εκατομμύρια και δισεκατομμύρια για τις μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις, χωρίς να πληρώνει "για την εξυπηρέτηση" εξωφρενικές "μεσιτείες" στους κυρίους καπιταλιστές.

Γι' αυτό –και μόνο γι' αυτό– όλοι οι καπιταλιστές, όλοι οι αστοί καθηγητές, όλη η αστική τάξη, όλοι οι Πλεχάνοφ, Πότρεσοφ και Σία που την υπηρετούν είναι έτοιμοι με αφρούς στο στόμα να καταπολεμήσουν την εθνικοποίηση των τραπεζών, να σοφιστούν χίλιες προφάσεις ενάντια σ' αυτό το ευκολότατο και επιτακτικότατο μέτρο, παρά το γεγονός ότι, ακόμη και από την άποψη της "άμυνας" της χώρας, δηλαδή από στρατιωτική άποψη, το μέτρο αυτό θα ήταν τεράστιο πλεονέκτημα, θα ανέβαζε σε τεράστιες διαστάσεις τη "στρατιωτική δύναμη" της χώρας.

Η εθνικοποίηση των τραπεζών θα διευκόλυνε εξαιρετικά την ταυτόχρονη εθνικοποίηση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, δηλαδή τη συνένωση όλων των ασφαλιστικών εταιριών σε μία, τη συγκεντροποίηση της δράσης τους, τον έλεγχό τους από το κράτος. Τα συνέδρια των υπαλλήλων των ασφαλιστικών εταιριών θα πραγματοποιούσαν κι εδώ τη συνένωση αυτή αμέσως και χωρίς καμιά δυσκολία, αν το επαναστατικό-δημοκρατικό κράτος έβγαζε το σχετικό διάταγμα κι έδινε εντολή στους διευθυντές, στους μεγάλους μετόχους να πραγματοποιήσουν τη συνένωση χωρίς την ελάχιστη καθυστέρηση με αυστηρή προσωπική τους ευθύνη. Οι καπιταλιστές έχουν επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις? όλη τη δουλειά την κάνουν οι υπάλληλοι. Η συνένωση των ασφαλιστικών εταιριών θα μείωνε τα ασφάλιστρα, θα έδινε ένα σωρό πλεονεκτήματα και διευκολύνσεις σε όλους τους ασφαλισμένους, θα επέτρεπε να πλαταίνει ο κύκλος τους με την ίδια δαπάνη δυνάμεων και μέσων.

Κανένας απολύτως άλλος λόγος, έκτος από την αρτηριοσκλήρωση, τη ρουτίνα και την απληστία μιας χούφτας ανθρώπων που κατέχουν προσοδοφόρες θεσούλες, δεν εμποδίζει αυτή τη μεταρρύθμιση, που συνάμα θα ανέβαζε και την "αμυντική ικανότητα" της χώρας, εξοικονομώντας τη λαϊκή εργασία, ξανοίγοντας πολλές σοβαρότατες δυνατότητες για τη "ρύθμιση της οικονομικής ζωής" στην πράξη κι όχι στα λόγια.
 
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #41 στις: Μαρτίου 17, 2010, 23:59:07 »
http://www.marxist.com/venezuela-expropriations-banks-psuv-congress-gr.htm

Βενεζουέλα: Απαλλοτρίωση των τραπεζών, το συνέδριο του PSUV και η αναγέννηση του εργατικού κινήματος
Written by Patrick Larsen
Tuesday, 02 March 2010 

Πρόσφατα παρακολουθήσαμε πολλά σημαντικά γεγονότα στη Βενεζουέλα, όπως την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος Μπολίβαρ και τις εθνικοποιήσεις στον τραπεζικό τομέα, τα οποία πρέπει να αναλυθούν με προσοχή.

Το κίνημα των κατειλημμένων εργοστασίων έκανε σημαντικά προωθητικά βήματα τα 2009, αλλά ακόμα αντιμετωπίζει το σαμποτάζ από τους αντεπαναστάτες διευθυντές και οι εργαζόμενοι ακόμα αγωνίζονται για εθνικοποίηση υπό εργατικό έλεγχο. Για την υπεράσπιση των κατακτήσεων που έχουν γίνει, η επανάσταση πρέπει να θέσει ως κύριο στόχο την εθνικοποίηση των βασικών μοχλών της οικονομίας, γιατί μόνο αυτό μπορεί να ανατρέψει τον καπιταλισμό και να παράσχει τα προαπαιτούμενα για μια σοσιαλιστική σχεδιασμένη οικονομία.

Η επανάσταση στη Βενεζουέλα αποτελεί κλειδί για την κατανόηση των εξελίξεων στη Λατινική Αμερική και πραγματικά και για τον υπόλοιπο κόσμο. Ο πρόεδρος Τσάβες πρόσφατα επισκέφτηκε την Κοπεγχάγη στη Δανία, όπου ήταν ο μόνος, εκτός του Έβο Μοράλες, που τόνισε, ότι ο καπιταλισμός είναι η βασική αιτία πίσω από την παγκόσμια κλιματική κρίση. Σύμφωνα με τα λόγια του: «Αν το κλίμα ήταν τράπεζα, θα το είχαν ήδη σώσει.» Οι ομιλίες του Τσάβες και του Μοράλες, για την ανάγκη να ανατραπεί ο καπιταλισμός και να χτιστεί ο σοσιαλισμός σε παγκόσμιο επίπεδο, έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό από χιλιάδες εργάτες και νεολαίους στην Ευρώπη αλλά και τη Λατινική Αμερική όπου οι ομιλίες αυτές μεταδόθηκαν από το ηπειρωτικής εμβέλειας κανάλι Telesur.

Από την αρχή της βενεζολάνικης επανάστασης, οι Μαρξιστές υπερασπίστηκαν την επανάσταση και τόνισαν τη σημασία της για τους επαναστάτες σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό συνέβη την ίδια στιγμή που πολλοί δήθεν αριστεροί αρνούνταν ότι λάμβανε χώρα μια επανάσταση και κατηγορηματικά απέρριπταν την πιθανότητα να στραφεί προς το σοσιαλισμό. 11 χρόνια μετά από το ξεκίνημα της επανάστασης, μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος του λάθους αυτών των ανθρώπων. Αν και η επανάσταση δεν έχει κάνει το αποφασιστικό βήμα προς το σοσιαλισμό, είναι ξεκάθαρο ότι η ιδέα του σοσιαλισμού έχει κερδίσει την προσοχή των μαζών που αγωνίζονται για αυτόν ακριβώς τον σκοπό.

Παράλληλα με την υπεράσπιση της επανάστασης από τις επιθέσεις του ιμπεριαλισμού και της εγχώριας ολιγαρχίας, υπερασπιστήκαμε τη θέση, ότι η επανάσταση δεν έχει ολοκληρωθεί και αυτό δεν μπορεί να γίνει όσο το αστικό κράτος της 4ης Δημοκρατίας συνεχίζει να υφίσταται και οι βασικοί τομείς της οικονομίας βρίσκονται ακόμα στα χέρια της ολιγαρχίας. Όπως θα δούμε, αυτή είναι και η βασική αντίθεση της βενεζολάνικης επανάστασης μέχρι και σήμερα.

Η οικονομία της Βενεζουέλας σε ύφεση

Στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του, ο πρόεδρος Τσάβες αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι το έτος 2009 ήταν δύσκολο για την κυβέρνηση του. Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση επηρέασε σημαντικά την οικονομία της χώρας έχοντας ως αποτέλεσμα μια μείωση κατά 2,9% του ΑΕΠ σε σχέση με την ανάπτυξη κατά 4,8% το 2008. Μεταξύ του 2003 και του 2008 υπήρξε μια μεγάλη άνοδος, με έναν από τους υψηλότερους δείκτες ανάπτυξης στη Λατινική Αμερική. Όλα τα στοιχεία δείχνουν μια μεγάλη πτώση στην παραγωγή: η βιομηχανία (που αντιπροσωπεύει το 16% του ΑΕΠ) έπεσε κατά 7.9% τα 2009 και η παραγωγή αυτοκινήτων κατά 17.39%.[ii]

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Βενεζουέλας, οι εξαγωγές της χώρας μειώθηκαν κατά 5,1% κατά μέσο όρο, ανά έτος τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Οι εξαγωγές μη-παραδοσιακών βενεζολάνικων αγαθών μειώθηκαν κατά 60%. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι τα συνολικά έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου μειώθηκαν κατά 35,3%, από 89,1 δις δολάρια το 2008 σε 57,61 δις δολάρια το 2009.

Αυτό ξεκάθαρα δημιούργησε σημαντικά προβλήματα στην επανάσταση. Ο Τσάβες παρέμεινε σταθερός στη θέση να μη γίνουν περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες ή στις μεταρρυθμίσεις και τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από τα έσοδα από το πετρέλαιο. Αλλά με την πτώση της τιμής του βαρελιού του πετρελαίου στην παγκόσμια αγορά, ο κρατικός προϋπολογισμός απειλήθηκε. Για να διατηρήσει το επίπεδο των κοινωνικών επενδύσεων, ο Τσάβες έπρεπε να πάρει νέα μέτρα. Στις 8 Ιανουαρίου ανακοίνωσε την υποτίμηση του βενεζολάνικου νομίσματος σε δύο επίπεδα: το «κανονικό» συνάλλαγμα θα είναι 2.6 Μπολίβαρ ανά δολάριο και το «πετρελαϊκό» συνάλλαγμα θα είναι 4.60. Αυτό το μέτρο στοχεύει στο να δώσει στο κράτος μεγαλύτερη ευκολία για κοινωνικές δαπάνες, καθώς τα δολάρια που αποκτούνται από τις πωλήσεις πετρελαίου μπορούν τώρα να ανταλλαχθούν σε ποσοστό 4.6 σε σχέση με τα ποσοστά 2 ή 3 όπως γίνονταν στο παρελθόν.

Το πρόβλημα είναι ότι το μέτρο αυτό δε θα βοηθήσει μακροπρόθεσμα. Αντίθετα θα εκτινάξει τον πληθωρισμό, που βασάνισε τους Βενεζολάνους κατά τα προηγούμενα χρόνια με ποσοστά 30,9% το 2008 και 25,1% το 2009, τον υψηλότερο στη Λατινική Αμερική. Λίγες μόνο μέρες μετά από την υποτίμηση, οι τιμές εκτινάχθηκαν σε κάθε είδους προϊόντα, το κόστος των πτήσεων διπλασιάστηκε και το ίδιο συνέβη με πολλές ηλεκτρονικές συσκευές, όπως υπολογιστές και λάπτοπ. Η κυβέρνηση υποσχέθηκε να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό, στέλνοντας τον Εντουάρντο Σαμάν, τον Υπουργό Εμπορίου σε όλα τα καταστήματα που κερδοσκοπούν και ανεβάζουν τεχνητά τις τιμές.

Αυτό συνέβη ήδη σε αρκετά καταστήματα, τα οποία η κυβέρνηση απειλεί με κλείσιμο, αναστολή εργασιών ακόμα και με εθνικοποίηση. Στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά του «Aló Presidente» στις 18 Ιανουαρίου, ο Τσάβες ανακοίνωσε την απαλλοτρίωση της αλυσίδας σουπερμάρκετ Éxito. Υποστήριξε ότι η εταιρεία αυτή συστηματικά κερδοσκοπούσε με τα προϊόντα της και ότι αυτό αποτελούσε «ληστεία του λαού». Πρόσθεσε ακόμα περισσότερες γενικές απειλές ενάντια στους καπιταλιστές: «Θυμηθείτε ότι αυτοί, οι εργοδότες, κλέβουν το λαό […] Πρόκειται για ληστεία και δε θέλω να συνεχίσω με αυτή. Η κατάσταση αυτή θα σταματήσει με την απαλλοτρίωση.»Στην ίδια εκπομπή διέταξε την απαλλοτρίωση του Sambil στην Candelaria, ενός εμπορικού κέντρου σε μια γειτονιά του κεντρικού Καράκας.

Οι οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης είναι ακόμη πολύ αντιφατικές. Ενώ οι εθνικοποιήσεις μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων συνεχίζονται, οι βασικοί τομείς της οικονομίας παραμένουν ανέγγιχτοι. Ενώ το μέτρο της υποτίμησης σχεδιάστηκε για να δώσει μια ώθηση στην εθνική παραγωγή και τις εξαγωγές, οι καπιταλιστές παραμένουν απρόθυμοι να κάνουν μεγάλες επενδύσεις. Η βενεζολάνικη ολιγαρχία πάντα ήταν εντελώς παρασιτική και προτιμούσε να εισάγει όλα τα καταναλωτικά αγαθά από το να δημιουργήσει μια εθνική παραγωγή. Αλλά με την Μπολιβαριανή επανάσταση, αισθάνονται ακόμα πιο ανασφαλείς, επειδή φοβούνται τους κυβερνητικούς κανονισμούς και την απειλή της απαλλοτρίωσης. Αυτό το δίλημμα εκφράζεται πολύ καλά στο πρόσφατο άρθρο της δεξιάς οικονομικής καθημερινής εφημερίδας “Reporte diario de la economia”:

«Ο Τσάβες στέλνει ανάμικτα σημάδια στον ιδιωτικό τομέα: απειλεί τις επιχειρήσεις με απαλλοτρίωση, κάτι που αυξάνει τις τιμές χωρίς λόγο, αλλά συγχρόνως προσφέρει 1 δις αμερικάνικα δολάρια σε πίστωση και επιδοτήσεις ως κίνητρα και καλεί σε διάλογο τους εργοδότες. Η υποτίμηση του Μπολίβαρ κάνει τα βενεζολάνικα προϊόντα σχετικά φθηνότερα, αλλά οι εργοδότες αμφιβάλλουν να επενδύσουν στη διάρκεια μιας ύφεσης. Επιπλέον, έχουν διανύσει χρόνια με εκφοβισμούς από τον πρόεδρο, που εθνικοποίησε ευρείς βιομηχανικούς τομείς.»

Τα πρόσφατα στοιχεία δε δείχνουν καμία αύξηση της εγχώριας παραγωγής και των εξαγωγών. Όπως είδαμε, οι εξαγωγές έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Ακόμα χειρότερα, το πρόγραμμα για τροφική ανεξαρτησία (soberania alimentaria), όπου μια γεωργική ανάπτυξη θα μείωνε την εξάρτηση από τα εισαγόμενα τρόφιμα, δεν υλοποιήθηκε καθόλου, η εγχώρια αγροτική παραγωγή μειώθηκε στα πιο σημαντικά προϊόντα: ρύζι -26%, καφές -27%, ζαχαροκάλαμο -12%, πατάτες -15% και πορτοκάλια -25%. [vi]

Το πρόβλημα έγκειται στο ότι το καθήκον της ανάπτυξης της βενεζολάνικης οικονομίας δεν μπορεί να αφεθεί στους καπιταλιστές. Για δεκαετίες έχουν δείξει μια παντελή αδιαφορία για αυτό, προτιμώντας να διατηρούν μια οικονομία με υψηλά εισοδήματα από το πετρέλαιο και ελάχιστη εγχώρια παραγωγή. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι το καπιταλιστικό σύστημα παραμένει. Αυτό το παραδέχτηκε ακόμα και ο πρόεδρος του Εθνικού Ινστιτούτο Στατιστικής, ο οποίος σε μια πρόσφατη συνέντευξη στην El Universal, θύμισε ότι το 70% του ΑΕΠ δημιουργείται ακόμα από τον ιδιωτικό τομέα. «Η οικονομία παραμένει καπιταλιστική», είπε. [vii]

Όσο ο καπιταλισμός παραμένει στη θέση του, οι εργάτες και οι φτωχοί της Βενεζουέλας θα έχουν να αντιμετωπίσουν πληθωρισμό, ανεργία και περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες. Όλες οι προσπάθειες για μανούβρες μέσα στα όρια της οικονομίας της αγοράς θα οδηγήσουν στη δημιουργία νέων αντιφάσεων. Η συνεχιζόμενη ύπαρξη των κατακτήσεων της επανάστασης, όπως των προγραμμάτων Μπάριο Αδέντρο, των Μισιόνες και των Μπολιβαριανών Πανεπιστημίων, είναι αμφισβητήσιμη, αν η οικονομική κατάσταση συνεχίσει να χειροτερεύει. Ο Τσάβες αρνήθηκε να εφαρμόσει περικοπές, αλλά τα μέτρα που λήφθηκαν δεν επαρκούν καθόλου για αυτό. Για την πραγματική υπεράσπιση των κατακτήσεων αυτών, η επανάσταση πρέπει να βάλει ως πρώτο στόχο την εθνικοποίηση των βασικών τομέων της οικονομίας και την εγκατάσταση κρατικού μονοπωλίου στο εξωτερικό εμπόριο. Μόνο αυτό μπορεί να ανατρέψει τον καπιταλισμό και να παράσχει τα απαραίτητα για μια σοσιαλιστική σχεδιασμένη οικονομία.

Κρίση στον τραπεζικό τομέα και απαλλοτριώσεις

Άλλο ένα γεγονός άξιο αναφοράς, υπήρξε η πρόσφατη τραπεζική κρίση που έλαβε χώρα απ΄τον περσινό Νοέμβρη και μετά. Όταν αποκαλύφθηκαν σε πολλές τράπεζες απάτες, κερδοσκοπία και κακοδιαχείριση, η κυβέρνηση παρενέβη. Από τις τράπεζες που απαλλοτριώθηκαν, οι Canarias Bank, BanPro, Baninvest και η Banco Real ρευστοποιήθηκαν, ενώ οι Confederado, Banco Bolivar, Banorte, και η Central Banco Universal, εθνικοποιήθηκαν και συγχωνεύτηκαν με την κρατική τράπεζα Banfoandes για τη δημιουργία μιας νέας τράπεζας δημοσίων επενδύσεων που ονομάζεται Banco Bicentenario.

Η εθνικοποίηση και η συγχώνευση αυτών των τραπεζών, αύξησε τον κρατικό έλεγχο του τραπεζικού τομέα σε περίπου 20-25%.[viii] Το ενδιαφέρον είναι ότι τα μέτρα αυτά δε στράφηκαν μόνο ενάντια στη τραπεζική μπουρζουαζία, αλλά και σε ορισμένους απ΄τους κοντινούς συμμάχους του Τσάβες, όπως ο Αρνέ Τσακόν Εσκαμίγιο (ιδιοκτήτης της Banco Real και αδερφός του πρώην υπουργού Επιστήμης και Τεχνολογίας Τζέσε Τσακόν) και ο Αντόνιο Μάρκες (πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικών Ασφαλίσεων), οι οποίοι και οι δύο συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για τραπεζική απάτη. Ο Τσάβες δήλωσε ότι θα ξεκαθάριζε την κατάσταση στον τραπεζικό τομέα, «άσχετα με το ποιος θα την πληρώσει». Η σύλληψη του Αρνέ Τσακόν προκάλεσε την παραίτηση του πρώην υπουργού Επιστήμης και Τεχνολογίας Τζέσε Τσακόν, που αποτελούσε πάντα μέρος της δεξιάς πτέρυγας της κυβέρνησης. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, με τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση συμφωνεί το 61% του πληθυσμού της Βενεζουέλας, ενώ το 39% διαφωνούσε. [ix]

Η εθνικοποίηση αυτών των τραπεζών είναι πράγματι ένα βήμα προς τα μπροστά, που θα πρέπει να χαιρετιστεί από κάθε επαναστάτη. Οι καπιταλιστές του χρηματοπιστωτικού τομέα έβγαλαν υπερκέρδη από την οικονομία για χρόνια και τώρα προσπαθούν να ρίξουν την οικονομική κρίση στις πλάτες των εργαζομένων. Αλλά οι εθνικοποιήσεις των τραπεζών αυτών απέχουν πολύ απ΄το να είναι επαρκείς. Μια σοσιαλιστική σχεδιασμένη οικονομία ποτέ δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, αν δεν υπάρχει έλεγχος της πίστωσης σε μεγάλη κλίμακα. Οι μεγάλες τράπεζες πρέπει όλες να εθνικοποιηθούν για να σχεδιαστούν οι επενδύσεις και να ευνοηθούν οι μάζες των εργατών, αγροτών και μικρών καταστηματαρχών με φτηνή πίστωση. Αν αυτό δεν γίνει, θα δούμε πολύ μεγαλύτερη κερδοσκοπία και απάτη στο μέλλον από τους καπιταλιστές του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Οι εργάτες αγωνίζονται για την ενότητα των συνδικάτων

Η κρίση έχει γίνει ήδη αντιληπτή από την εργατική τάξη. Αν και η ανεργία αυξήθηκε σχετικά λίγο (από 7.4 σε 8%), διεξάγεται μια γενική επίθεση από τους εργοδότες ενάντια στην εργατική τάξη. Στη βιομηχανία αυτοκινήτων αυτό παρατηρήθηκε και στη Βαλένθια με το προσωρινό κλείσιμο του εργοστασίου της General Motors και στην Μπαρθελόνα, στην πολιτεία του Anzoátegui με το συνεχιζόμενο αγώνα στη Μιτσουμπίσι (MMC). Στην τελευταία περίπτωση, οι εργοδότες αρχικά προσπάθησαν να απολύσουν 250 ημιαπασχολούμενους εργάτες τον Ιανουάριο, που οδήγησε στην κατάληψη του εργοστασίου στις 11 του Ιανουαρίου του 2009. Τα αφεντικά θέλησαν να δώσουν ένα μάθημα στους εργάτες και για αυτό δωροδόκησαν δυνάμεις της περιφερειακής αστυνομίας για να επιτεθούν στο κατειλημμένο εργοστάσιο με αποτέλεσμα τη δολοφονία δύο εργατών στις 29 Ιανουαρίου. Αν και στις αρχές Μαρτίου έγινε μια προσωρινή συμφωνία, ο αγώνας μεταξύ του συνδικάτου και των αφεντικών συνεχίστηκε μέχρι τον Αύγουστο όταν οι εργοδότες έκαναν παράνομο λοκ-άουτ. Το λοκ-άουτ κηρύχτηκε παράνομο από τον υπουργό Εργασίας της χώρας και ηττήθηκε προς τα τέλη του Αυγούστου. Ωστόσο, τα αφεντικά ήταν αποφασισμένα να διαλύσουν το συνδικάτο και προχώρησαν στην απόλυση των βασικών ηγετών. Δυστυχώς, η πράξη αυτή έγινε δεκτή από το Υπουργείο Εργασίας.

Ο αγώνας στη Μιτσουμπίσι λειτούργησε ως σήμα κινδύνου για τους εργάτες σε όλη τη Βενεζουέλα και τους ώθησε να αγωνιστούν για την ανανέωση του εργατικού κινήματος και συγκεκριμένα για την επανένωση της UNT (της αντίστοιχης ΓΣΕΕ) που είχε παραλύσει μετά τις φραξιονιστικές διαμάχες που οδήγησαν στη διάσπασή της, στο Συνέδριο της, το 2006. Μέχρι τα μέσα Οκτώβρη η συνομοσπονδία εργατών αυτοκινητοβιομηχανίας, της UNT έκανε μια συνάντηση με περισσότερους από 200 εργάτες που ζητούσαν ενότητα. Στις 4 Νοεμβρίου του 2009, διεξήχθη ένα επιτυχημένο περιφερειακό συνέδριο της UNT του Anzoátegui με αντιπροσώπους από 40 συνδικάτα. Τέλος, στις 5 Δεκεμβρίου, διεξήχθη μια πανεθνική συγκέντρωση της UNT στο Καράκας με περίπου 700 εργάτες από όλη τη χώρα. Έτσι τώρα έχουν ξεκινήσει οι προετοιμασίες για ένα εθνικό συνέδριο τον Απρίλιο.

Το συνέδριο αυτό αδιαμφισβήτητα θα είναι πολύ σημαντικό για τα μέλλον του εργατικού κινήματος στη Βενεζουέλα. Η εγκληματική διάσπαση της UNT το 2006 είχε εξαιρετικά αρνητική επίδραση στην ταξική πάλη και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ήττα πολλών καταλήψεων εργοστασίων, όπως αυτής στο Sanitarios Maracay το 2006-7. Η πίεση από τα κάτω υποχρέωσε τώρα τους ηγέτες των διάφορων ομάδων να προσπαθήσουν να ενοποιήσουν ξανά τη UNT. Αλλά για να έχει διάρκεια η ενοποίηση αυτή, πρέπει να συνοδεύεται από ένα σχέδιο δράσης, συνδεδεμένο με την προοπτική να τεθεί η εργατική τάξη στην πρωτοπορία της επανάστασης.

Το ζήτημα της κερδοσκοπίας στις τιμές και της έλλειψης τροφίμων, αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για την UNT να δημιουργήσει ένα σχέδιο καταλήψεων εργοστασίων όλων των βιομηχανιών που σαμποτάρουν την επανάσταση. Ένα νέο κύμα εργοστασιακών καταλήψεων, καθοδηγημένο από τη UNT, σε υπεράσπιση της επανάστασης, θα μπορούσε να ωθήσει την κυβέρνηση να αναλάβει αποφασιστική δράση ενάντια στην αστική τάξη. Μια τέτοια πολιτική θα μπορούσε να αλλάξει ολόκληρη την πορεία της επανάστασης.

Τα κατειλημμένα εργοστάσια και ο αγώνας για τον εργατικό έλεγχο

Οι εργάτες στο κίνημα των κατειλημμένων εργοστασίων αγωνίζονται ακόμα για την εθνικοποίηση τους με εργατικό έλεγχο. Στις 31 Αυγούστου 2009, υπήρξε μια μερική νίκη, όταν ο πρόεδρος Τσάβες ανακοίνωσε δημόσια την εθνικοποίηση της INAF, μιας βιομηχανίας στο Μαρακάι, στην πολιτεία της Αράγουα, που κατασκευάζει μηχανικά εξαρτήματα για τους σιδηροδρόμους. Ο ιδιοκτήτης την εγκατέλειψε το 2006 και από τότε οι εργάτες συνέχισαν την παραγωγή υπό εργατικό έλεγχο και συνέστησαν μια εργατική επιτροπή για να διευθύνει την παραγωγή. Από την πρώτη στιγμή, οι εργάτες απαιτούσαν εθνικοποίηση με εργατικό έλεγχο. Η διακήρυξη του Τσάβες σημαίνει ότι τώρα θα μπορούν να προμηθεύονται πιο πολλά ακατέργαστα υλικά ώστε να αυξήσουν την παραγωγή, αλλά πέρα από αυτό δεν έχει σχεδιαστεί κάποια δράση. Οι εργάτες, όλοι τους ενεργά μέλη του PSUV, τώρα διενεργούν μια εκστρατεία για την ολοκλήρωση της απόφασης του Τσάβες.

Το κοντινό εργοστάσιο Gotcha, που κατασκευάζει μπλουζάκια, είναι ένα ακόμα παράδειγμα της αγωνιστικότητας των βενεζολάνων εργατών. Οι εργάτριες σε αυτό το εργοστάσιο αγωνίστηκαν αρκετά χρόνια για διάφορα εργασιακά ζητήματα και από το 2008 έχουν καταλάβει το εργοστάσιο. Συνεχίζουν να παράγουν μπλουζάκια, τα οποία πουλάνε στην εγχώρια αγορά, αλλά ζητούν την εθνικοποίηση ως το μόνο μέσο για να παράγουν μπλουζάκια προς όφελος ευρύτερων στρωμάτων του πληθυσμού: για μαθητές, δημόσιους υπαλλήλους κλπ.

Η κατάσταση στις πρόσφατα εθνικοποιημένες βιομηχανίες είναι κρίσιμη. Ειδικά στην Γκουαγιάνα, όπου πολλά εργοστάσια εθνικοποιήθηκαν το 2008-2009. Στην SIDOR, οι εργάτες παραπονιούνται για σαμποτάζ από τους αντεπαναστάτες διευθυντές, που παραμένουν ακόμα στις θέσεις τους, γεγονός που έχει καταστρεπτικό αποτέλεσμα για την παραγωγή. Η πυρκαγιά στο MITREX, ένα από τα χυτήρια του εργοστασίου, είχε ως αποτέλεσμα μια μεγάλη πτώση στην παραγωγή. Η κακοδιαχείριση και η διαφθορά επιδεινώνουν την κατάσταση. Κανονικά, η SIDOR παράγει 4.6 εκατομμύρια τόνους σιδήρου ανά έτος, αλλά το 2009 μόνο 3 εκατ. παράχθηκαν. Οι εργάτες που είναι οργανωμένοι στο Επαναστατικό Μέτωπο Εργατών Χαλυβουργίας αγωνίζονται για την εφαρμογή εργατικού ελέγχου ως το μόνο τρόπο για να ανοίξουν τα βιβλία της επιχείρησης, να εκλέξουν διαχειριστές και να στήσουν την επιχείρηση στα πόδια της. Υποστηρίζουν ότι το σαμποτάζ από τους διευθυντές γίνεται εσκεμμένα για να μειώσουν την παραγωγή και έτσι να «αποδείξουν» ότι η εθνικοποίηση της εταιρίας το 2008 ήταν λάθος. Παρόμοια γεγονότα συμβαίνουν στους εργάτες του Εργοστασίου Σιδήρου Ορινόκο και σε άλλα τέσσερα εργοστάσια που εθνικοποιήθηκαν από τον Τσάβες το Μάιο του 2009.

Οι εργάτες στις πρόσφατα εθνικοποιημένες εταιρείες κατάλαβαν έτσι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ότι η εθνικοποίηση από μόνη της δε λύνει τίποτα. Χωρίς το δημοκρατικό έλεγχο και ηγεσία των εργατών, τα αντεπαναστατικά στοιχεία μπορούν να συνωμοτούν για να σαμποτάρουν την παραγωγή. Η κακοδιαχείριση και η διαφθορά μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά μόνο αν οι εργάτες χρησιμοποιούν τη συλλογική τους δύναμη για να επιβάλλουν τη θέλησή τους και να αναλάβουν τη διαχείριση των εργοστασίων τους, σε σύνδεση με ένα σοσιαλιστικό σχεδιασμό ανάπτυξης σε ολόκληρη τη Βενεζουέλα.

Εσωτερικοί αγώνες στο Σοσιαλιστικό Κόμμα

Το Πρώτο Εκτακτο Συνέδριο του PSUV, άνοιξε τις εργασίες του στις 21 Νοέμβρη, με μία τεράστια συγκέντρωση στο Καράκας, με τον Τσάβες να κάνει μια πολύ αριστερή ομιλία και να καλεί για τη δημιουργία μιας νέας Πέμπτης Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Το συνέδριο αρχικά είχε σχεδιαστεί να διαρκέσει μέχρι το τέλος του Δεκέμβρη, αλλά ο πρόεδρος Τσάβες πρότεινε στους αντιπροσώπους τη συνέχισή του μέχρι τον Απρίλιο, ώστε τα κείμενα να συζητηθούν ενδελεχώς. Η απόφαση αυτή έγινε δεκτή από τους αντιπροσώπους.

Από την πρώτη στιγμή, ήταν ξεκάθαρο ότι το συνέδριο θα χαρακτηριζόταν από τη μάχη μεταξύ δεξιάς και αριστεράς. Αυτό φαινόταν και στη διαδικασία εκλογής συνέδρων, όπου η βάση του PSUV στο Καράκας εξεγέρθηκε ενάντια σε παρασπονδίες της εφορευτικής επιτροπής που ήταν υπεύθυνη για τον έλεγχο της διαδικασίας. Σε μια μαζική συγκέντρωση στα τέλη του Οκτώβρη, οι αντιπρόσωποι των τοπικών οργανώσεων του κόμματος ψήφισαν την ανάκληση της επιτροπής και την αντικατάστασή της από μια που μπορούσαν να εμπιστευτούν. Παρόμοιες διαμαρτυρίες εμφανίστηκαν και σε άλλες περιοχές και στην εκστρατεία εκλογής αντιπροσώπων στις 15 Νοεμβρίου σχηματίστηκαν 15 αριστερές συμμαχίες σε τοπική και περιφερειακή βάση.

Στο ίδιο το συνέδριο, η επαναστατική διάθεση της πλειοψηφίας των συνέδρων έγινε αντιληπτή. Η ηγεσία προσπάθησε να την περιορίσει οργανώνοντας τη συζήτηση σε επίπεδο περιφέρειας και όχι σε ανάμικτες επιτροπές όπου οι σύνεδροι από διαφορετικές περιφέρειες θα μπορούσαν να συζητήσουν μαζί, άσχετα από την καταγωγή τους. Ωστόσο, η ηγεσία απέτυχε να σταματήσει τη δημιουργία μιας εμβρυακής αριστερής πτέρυγας από συνέδρους. Η χρονική παράταση του συνεδρίου επέτρεψε στους συνέδρους να επιστρέφουν μέσα στην εβδομάδα από τις συζητήσεις του συνεδρίου (που διεξάγονται τα σαββατοκύριακα) και να συζητούν τις προτάσεις με τους αντιπροσώπους κάθε τοπικής οργάνωσης, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για να μεταφέρουν τη συζήτηση στη βάση.

Μέχρι τώρα, το συνέδριο έχει συζητήσει θέματα όπως την πολιτική και οικονομική κατάσταση στη χώρα, την τραπεζική κρίση, τα σχέδια για τη μείωση ενέργειας και νερού, τη δημιουργία μιας εθνικής αστυνομίας και την επιβεβαίωση της Πέμπτης Διεθνούς. Στη συνεδριακή συζήτηση του περασμένου Δεκέμβρη, οι σύνεδροι έπρεπε να αποφασίσουν σχετικά με μία νέα πρόταση προσχεδίου Προγράμματος και προσχεδίου Διακήρυξης Αρχών του κόμματος. Το προσχέδιο αυτό δεν είχε καμία σχέση με τα παλιότερα κείμενα του Ιδρυτικού Συνεδρίου του 2008, όπου η αριστερά μπόρεσε ξεκάθαρα να αφήσει το στίγμα της στη Διακήρυξη Αρχών. Η πρόταση να αγνοηθούν τα παλιά κείμενα απορρίφθηκε από την πλειοψηφία των συνέδρων. Η συζήτηση για τα κείμενα αυτά θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες και σίγουρα θα αποτελέσει σημείο έντονης διαμάχης μεταξύ δεξιάς και αριστεράς πτέρυγας.

Η αριστερά πρέπει να οργανωθεί επειγόντως γύρω από ένα σταθερό πρόγραμμα με ξεκάθαρα αιτήματα, συμπεριλαμβανομένης της απαλλοτρίωσης των βασικών τομέων της οικονομίας. Υπάρχει δυνατότητα για μια μεγάλη αριστερή τάση, που θα οργανώσει δεκάδες και εκατοντάδες συνέδρους στο συνέδριο και αντίστοιχα χιλιάδες μέλη της βάσης στις αντίστοιχες περιοχές. Το PSUV έχει 2.5 εκατομμύρια μέλη οργανωμένα σε οργανώσεις (“patrullas”). Η μεγάλη πλειοψηφία οργανώθηκε για να αγωνιστεί για τη νίκη της επανάστασης. Είναι καθήκον κάθε επαναστάτη σοσιαλιστή να οργανώσει τους εργάτες και τους φτωχούς, ξεκινώντας με την πρωτοπορία, σε μια μαρξιστική τάση ικανή να κερδίσει την πλειοψηφία στο κόμμα και να αγωνιστούν ενάντια στη γραφειοκρατική δεξιά πτέρυγα. Σε αυτό το ζήτημα θα κριθεί και το μέλλον της Μπολιβαριανής επανάστασης.

Οι τακτικές του ιμπεριαλισμού και της αντεπανάστασης

Όταν ο Τσάβες μίλησε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Ν.Υόρκη τον περασμένο Οκτώβρη, δήλωσε ότι υπάρχουν δύο πρόσωπα του Ομπάμα- ο χαμογελαστός και διπλωματικός Ομπάμα αφενός και αφετέρου ο Ομπάμα που αποδέχεται τη νομιμότητα των νοθευμένων εκλογών στην Ονδούρα και την εγκατάσταση εφτά στρατιωτικών βάσεων στην Κολομβία. «Ποιος είσαι, Ομπάμα; Ο Ομπάμα νούμερο 1 ή ο Ομπάμα νούμερο 2;» ρώτησε ο Τσάβες. Υπάρχει πράγματι ένα ψήγμα αλήθειας σε αυτή τη δήλωση. Ο Ομπάμα είναι και παραμένει ο εκπρόσωπος του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και αυτοί που πίστευαν ότι η εξωτερική πολιτική του θα διαφέρει δραματικά από εκείνη του Μπους πρέπει τώρα να είναι πολύ απογοητευμένοι.

Ο ιμπεριαλισμός είναι υποχρεωμένος να σταματήσει το επαναστατικό προτσές που εκτυλίσσεται στη Λατινική Αμερική. Η Βενεζουέλα είναι η αδιαφιλονίκητη πρωτοπορία στο προτσές αυτό και οι διεθνιστικές πολιτικές του Τσάβες και οι συνεχείς εκκλήσεις του για την παγκόσμια επανάσταση, ακόμα και στην περιορισμένη και μπερδεμένη μορφή που έχουν, αποτελούν φάρο ελπίδας για όλους τους μαχητές ενάντια στον ιμπεριαλισμό στον κόσμο. Η βενεζολάνικη επανάσταση αντιπροσωπεύει ένα θανάσιμο κίνδυνο για τις άρχουσες τάξεις σε όλη την Αμερική. Αυτό εξηγεί γιατί ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός έχει κάνει νέα βήματα για να ελέγξει την κατάσταση: η εγκατάσταση επτά στρατιωτικών βάσεων στην Κολομβία, το πραξικόπημα στην Ονδούρας και η συμφωνία για την εγκατάσταση νέων στρατιωτικών βάσεων στον Παναμά, που στην πραγματικότητα θα οδηγήσει στην περικύκλωση της Βενεζουέλας από αμερικάνικη στρατιωτική παρουσία.

Τα τσιράκια του ιμπεριαλισμού, δηλαδή η βενεζολάνικη αντεπαναστατική αντιπολίτευση, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν κάθε λάθος που κάνει η κυβέρνηση. Προβλήματα που δεν έχουν επιλυθεί, όπως αυτό της κατοικίας, η αύξηση της εγκληματικότητας και πρόσφατα τα μπλακ-άουτ στο σύστημα ενέργειας, που άφησε πολλά σπίτια στο σκοτάδι για πολλές ώρες, χρησιμοποιούνται από την αντιπολίτευση για να δημιουργήσουν απάθεια στις μάζες που υποστηρίζουν την επανάσταση. Το ίδιο συμβαίνει και με θέματα όπως ο πληθωρισμός και οι ελλείψεις τροφίμων. Το γεγονός ότι η αντιπολίτευση μπόρεσε να κερδίσει τις δημοτικές εκλογές σε φτωχές περιοχές, όπως το Πετάρε, το Νοέμβριο του 2008, αποτελεί ξεκάθαρο σήμα κινδύνου. Αν η κυβέρνηση δεν λάβει αποφασιστικές δράσεις για να επιλύσει τις ανάγκες των μαζών, η πτώση του ηθικού μπορεί να εξαπλωθεί και να εμφανιστεί με τη μορφή της αποχής στις ερχόμενες εκλογές.

Η επόμενη εκλογική μάχη θα είναι οι βουλευτικές εκλογές του Σεπτέμβρη. Αν δεν αλλάξει σημαντικά η κατάσταση, η αντιπολίτευση έχει πολλές πιθανότητες να εκλέξει ένα σημαντικό αριθμό αντιπροσώπων στο νέο Κοινοβούλιο. Στη συνέχεια, θα χρησιμοποιήσουν αυτούς τους βουλευτές για να σαμποτάρουν την κυβέρνηση, να κινητοποιήσουν τη μεσαία τάξη και να προκαλέσουν ταραχή όπου είναι δυνατό. Ο τελικός τους στόχος είναι να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα και να δημιουργήσουν μια κατάσταση όπου θα μπορούν να διώξουν τον Τσάβες με κοινοβουλευτικά ή μη μέσα.

Η δημιουργία επιτροπών δράσης στα εργοστάσια, τις φτωχογειτονιές, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Τα καθήκοντά τους θα είναι να αναλάβουν τη μεγάλη παράδοση της δυαδικής εξουσίας του 2002, να συνδεθούν τοπικά, περιφερειακά και εθνικά, με αιρετούς αντιπροσώπους που μπορούν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή, και να κάνουν συγκεκριμένα σχέδια για να νικήσουν την αντεπανάσταση σε κάθε τμήμα της κοινωνίας. Σε πολλές περιοχές αυτά τα έμβρυα δυαδικής εξουσίας θα εμφανιστούν μέσα από τις τοπικές οργανώσεις του PSUV και από τα κοινοτικά συμβούλια.

Αν η αντεπανάσταση σαμποτάρει, για παράδειγμα την παραγωγή τροφίμων, η UNT και οι τοπικές οργανώσεις του PSUV, θα πρέπει να δώσουν το παράδειγμα καταλαμβάνοντας τα εν λόγω εργοστάσια και λειτουργώντας τα υπό εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Ένα τέτοιο στοιχείο έχει εμφανιστεί ήδη με τους συνεχείς ελέγχους από το INDEPABIS (την επιτροπή ελέγχου τιμών και ποιότητας, υπό τον Εδουάρδο Σαμάν), το οποίο σε πολλές περιπτώσεις ενθάρρυνε τους εργαζόμενους να καταλάβουν τα εργοστάσια και να απαιτήσουν την απαλλοτρίωση τους. Η πρόσφατη εθνικοποίηση της αλυσίδας σουπερμάρκετ Éxito έτυχε τεράστιας υποστήριξης από τη μεγάλη πλειοψηφία των εργατών και το παράδειγμα αυτό θα πρέπει να ακολουθηθεί σε κάθε σημείο της κοινωνίας της Βενεζουέλας.

Η ενίσχυση της Μαρξιστικής τάσης στη βάση του PSUV, της Νεολαίας του PSUV, και στη UNT, θα είναι ένα δυνατό εργαλείο στην προώθηση της διαδικασίας αυτής και την οριστική ήττα της αντεπανάστασης καταστρέφοντας την οικονομική της δύναμη, ολοκληρώνοντας έτσι στη Σοσιαλιστική Επανάσταση της Βενεζουέλας.

Καράκας, 23 Ιανουαρίου 2010

El Mundo, 12 de enero, 2010, pag. 3

[ii] Últimas Noticias, 8 de enero, 2010, pag. 14

[iii] Venezuelanalysis.com, December 31, 2009

[iv] Correo de Orinoco, 18 de enero, 2010, pag. 2

[v] Reporte diario de la economía, 13 de enero, 2010, pag. 11

[vi] Últimas Noticias, 18 de diciembre, 2009, pag. 19

[vii] El Universal, 9 de enero de 2010

[viii] Venezuelanalysis.com, December 229 2009

[ix] Ibid.

  • Venezuelanalysis.com, December 31, 2009
[xi] Aporrea.org, 24 de octubre de 2009

« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 18, 2010, 00:09:53 από Rose »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #42 στις: Μαρτίου 18, 2010, 00:36:12 »
http://www.i-reportergr.com/2009/02/340-25.html

Πούλησε η Εθνική Τράπεζα καταναλωτικά χρέη 340 εκ.ευρώ για 25 εκ.ευρώ σε "κυνηγούς κεφαλών";
25 Φεβρουάριος 2009 

«Για πρώτη φορά Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ της Ελλάδος, απεκδυόμενη κάθε ίχνους κοινωνικής ευθύνης, φέρεται ότι ΠΟΥΛΗΣΕ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, που μόλις το 2007 προσέθεσε στο σκοπό της, και το αντικείμενο της «εξαγοράς απαιτήσεων τρίτων προς είσπραξη» ΕΝΑΝΤΙ 25.000.000 ΕΥΡΩ ΧΡΕΗ ΠΕΛΑΤΩΝ ΤΗΣ ΥΨΟΥΣ 340.000.000 ΕΥΡΩ ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΠΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ για την είσπραξή τους εν μέσω οικονομικής κρίσης ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ! Σύμφωνα με πληροφορίες, προετοιμάζεται ανάλογη πώληση και χαρτοφυλακίου χρεών από στεγαστικές χορηγήσεις!!!» καταγγέλουν σήμερα στη βουλή οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ..
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #43 στις: Μαρτίου 18, 2010, 00:40:09 »
http://www.chrisochoidis.gr/2009/02/21/nai-stin-ethnikopoiisi-trapezon

Ναι στην εθνικοποίηση τραπεζών
Ημερομηνία: Σάββατο 21, Φεβρουάριος 2009

Άρθρο του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Προσωπικά πιστεύω ότι η εθνικοποίηση τραπεζών δεν πρέπει να μας τρομάζει. Τουλάχιστον όχι υπό τις συνθήκες της ακραίας χρηματοπιστωτικής κρίσης που αντιμετωπίζουν πλέον σχεδόν όλες οι εθνικές οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου. Τα μέχρι σήμερα ημίμετρα που αντί να δίνουν ένα γερό μάθημα για την ανεύθυνη και καταστροφική διαχείριση της χρηματοπιστωτικής αγοράς, ουσιαστικά επιβραβεύουν τους ίδιους τους «παραγωγούς της κρίσης», δηλαδή το ανώτατο μάνατζμεντ των τραπεζών, αποδείχθηκε ότι δεν αποδίδουν.

Η προσωρινή εθνικοποίηση τραπεζών, και όχι οι ύποπτες συγχωνεύσεις που μεθοδεύει η κυβέρνηση για κουκούλωμα των προβλημάτων, ίσως αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική και βιώσιμη λύση προκειμένου να μπει ένα τέλος στο καταστροφικό σπιράλ της αβεβαιότητας στην τραπεζική αγορά, και να προστατευτεί ο πραγματικός αφανής ήρωας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ο Έλληνας καταθέτης-αποταμιευτής.

Εδώ βέβαια απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή. Είναι αναγκαίο, για να είμαστε απολύτως σίγουροι ως προς τους ακριβείς δείκτες επικινδυνότητας και αβεβαιότητας που αφορούν τις ελληνικές τράπεζες, να εντείνουμε με απόλυτη διαφάνεια και αυστηρότητα τα stress tests που θα μας αποκαλύψουν τους πραγματικούς κινδύνους, όπου και αν υπάρχουν.

Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα ούτε να παίξουμε τους μαθητευόμενους μάγους. Το επιτυχημένο πρόγραμμα προσωρινής εθνικοποίησης των σουηδικών τραπεζών κατά την χρηματοπιστωτική κρίση του 1992 μπορεί να αποτελέσει έναν ασφαλή οδηγό και για τα καθ’ ημάς, εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο. Γι’ αυτό όμως απαιτούνται συγκεκριμένοι όροι:

Πρώτον, και αυτό είναι σίγουρα το πλέον δύσκολο βήμα δεδομένης της αδυναμίας της κυβέρνησης να άρει την αδιαφάνεια που συντηρούν οι ελληνικές τράπεζες, πρέπει να μάθουμε στην παραμικρή λεπτομέρεια τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία των τραπεζών, ξεκινώντας από τα μεγαλύτερα ιδρύματα με διεθνή παρουσία, ώστε να γνωρίζουμε επακριβώς ποιες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.

Δεύτερον, εθνικοποίηση των προβληματικών τραπεζών, με απομάκρυνση των μεγαλομετόχων και διασφάλιση των συμφερόντων των μικρομετόχων και των καταθετών.

Τρίτον, άμεσος διαχωρισμός των περιουσιακών στοιχείων κάθε προβληματικής τράπεζας σε υγιή και «τοξικά».

Τέταρτον, συγχώνευση όλων των «τοξικών» στοιχείων σε μία «κακή τράπεζα» και εξυγίανση του υπόλοιπου τραπεζικού συστήματος.

Σήμερα η έξοδος από την οικονομική κρίση και η εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι μια κατεπείγουσα πολιτική αναγκαιότητα. Οι τραπεζίτες πρέπει να υποχρεωθούν να υιοθετήσουν ένα νέο ήθος στο μάνατζμεντ των ιδρυμάτων που διοικούν. Από «πλασιέ δανείων», πρέπει επιτέλους να λειτουργήσουν ως χρηματοδότες της ανάπτυξης, προκειμένου να ενισχυθεί η ρευστότητα στην αγορά και να αναθερμανθεί η οικονομία. Τα δόγματα του παρελθόντος πολύ απλά αποτελούν κενό γράμμα στις σημερινές συνθήκες οξείας κρίσης.
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Παρανομίες Τραπεζών....
« Απάντηση #44 στις: Μαρτίου 18, 2010, 14:33:30 »
    Ήρθε η στιγμή όμως που κάποιοι νέοι ήρωες αγωνίστηκαν ενάντια στο τέρας των τραπεζών και με μύριες δυσκολίες και θυσίες επέτυχαν συνεχείς και απανωτές επιτυχίες ενάντια στις άνομες και εγκληματικές  καταχρήσεις των. Οι κρίσεις των δικαστηρίων δικαίωσαν και συνεχίζουν για μεγάλο πλέον πλήθος προσφυγών να δικαιώνουν τα θύματα της στυγνής εκμετάλλευσης των τραπεζών, καθώς τα έμμισθα όργανά τους κατατροπώνονται ολοσχερώς στις δικαστικές αίθουσες. Επιπλέον η επιδίκαση αποζημιώσεων έκανε τις τράπεζες, εξαιτίας του ότι τις υποχρέωσε σε αποζημιώσεις των όσων εκμεταλλεύτηκαν, να αρχίσουν επιτέλους ταραγμένες να συμμορφώνονται με το δίκαιο και να απαλείφουν μερικούς από τους παράνομους και καταχρηστικούς όρους των προϊόντων τους.

    Έτσι έφτασε η στιγμή όπου η αλαζονεία της παντοκρατορίας των τραπεζών επέσυρε επιτέλους την Νέμεση. Τα μέχρι πρότινος θύματα μετατρέπονται σε διώκτες και τιμωρούς του ανάλγητου και απάνθρωπου τραπεζικού συστήματος και με αρωγό την δικαιοσύνη αποκαθιστούν το δίκαιο. Ευρισκόμενες σε πανικό οι τράπεζες μετά τις αλλεπάλληλες καταδίκες τους, προστρέχουν για βοήθεια στην εξουσία, επικαλούμενες την προστασία των τεχνοκρατών της ολιγαρχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάταια όμως….

    Τα δικαιώματα του πολίτη που απορρέουν από το Σύνταγμα και το καθήκον απέναντι σε αυτό, επιβάλλουν σε κάθε καταναλωτή – θύμα της πλειάδας των παρανομιών των τραπεζών – να αντισταθεί, να εναντιωθεί και να διεκδικήσει:

    1. Επαναδιαπραγμάτευση κάθε σύμβασης με τις τράπεζες για κάθε προϊόν, καθότι οι τωρινές συμβάσεις νομικά καθίστανται άκυρες, απαιτώντας ηθικούς, νόμιμους και διαφανείς όρους.

    2. Επιστροφή όλων των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων εντόκως, αποζημίωση για υλική ζημία και ικανή αποζημίωση για ηθική βλάβη.

    3. Ποινική δίωξη των υπευθύνων για την επί πολλά έτη συνέχιση των παρανομιών, αψηφώντας τις δικαστικές αποφάσεις και την έννομη τάξη.

    4. Τέλος, επιστροφή όλων των μερισμάτων από τους μετόχους, καθότι αποτελούν έσοδα από παράνομες πράξεις και δίωξη αυτών για αποδοχή αγαθών - προϊόντων εγκλήματος.

    Επειδή είναι βέβαιον ότι οι αποζημιώσεις που οφείλουν να καταβάλλουν οι τράπεζες υπερβαίνουν κατά πολύ τα κεφάλαιά τους, η κοινωνία οφείλει, για την ομαλή, έννομη και για το κοινό όφελος συνέχιση της λειτουργίας των τραπεζών, να προβεί στην εθνικοποίησή τους

Είναι πολύ σημαντικό να διευκρινίσουμε πως η εθνικοποίηση των Τραπεζών που προτείνεται από τον Ροδόκηπο των Φιλοσόφων, έχει ως στόχο την ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΜΕΤΟΧΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ και η Διαχείριση της κάθε Τράπεζας να γίνει μέσω ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΚΟΙΝΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ που θα αντιπροσωπεύουν τον Ελληνικό Λαό.   

Από την άλλη η Γερμανική Κυβέρνηση καθώς και η Κυβέρνηση των ΗΠΑ, όταν αναφέρονται στην έννοια της εθνικοποίησης των τραπεζών, εννοούνε να στηρίξει το δημόσιο, μόνο το χρέος των τραπεζών βοηθώντας στην συνέχιση της λειτουργίας τους.

Δηλαδή, η διαστρεβλωμένη έννοια της ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ (π.χ. Αμερική, Γερμανία) προτείνει να πάρουμε τα λεφτά του λαού και να τα δώσουμε στους ληστές – τοκογλύφους, για να συνεχιστεί η ΛΗΣΤΕΙΑ τους, ενώ η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, που προτείνεται μέσω του Ροδόκηπου των Φιλοσόφων, είναι να ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ πίσω στους ΕΛΛΗΝΕΣ όσα τους καταλήστευαν, και να αναλάβει πλέον ο Ελληνικός λαός την Διακυβέρνησή τους. 

Οι Ελληνικός λαός δικαιούται ΑΜΕΣΑ, να εισπράξει πίσω πενταπλάσια τα ΚΛΟΠΙΜΑΙΑ, βάση δικαστικής απόφασης, αγώνων καταναλωτών, συν αποζημιώσεις για ηθική βλάβη, που ανέρχονται σε αρκετά δις ευρώ.

Με άλλα λόγια ….

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ

ΟΙ ΤΡΑΠΕZΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΛΗΣΤΕΥΣΑΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ.

Απλώστε το μήνυμα, να σταματήσουμε να πληρώνουμε όλοι οι ‘Ελληνες που τώρα γνωρίζουμε την αλήθεια, και να διεκδικήσουμε την ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ - ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ..
« Τελευταία τροποποίηση: Απριλίου 19, 2010, 15:33:39 από Rose »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/