Ένα ερώτημα που αναδύεται, είναι η προέλευση της περιτομής. Η εύκολη απάντηση είναι, "από την Αίγυπτο".... Το θέμα όμως έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος και το νήμα της ιστορίας των παραδόσεων μας οδηγεί στον Νίγηρα, σε τέσσερα χωριά της περιοχής του άνω Νίγηρα, όπου έχει διασωθεί η πρωτογεννής παράδοση και το μέγα μυστήριο της γνώσης του συστήματος του Σείριου, με την οποία συνδέεται η περιτομή. Μία τελετουργική πράξη η οποία δεν έχει καμία σχέση ούτε με εβραίους, ούτε με μουσουλμάνους στους οποίους συναντάμε την περιτομή. Στον κόσμο είναι γνωστό το μυστήριο της γνώσης του Σείριου και του αόρατου, άστρου νάνου, συνοδού του, μέσα από τις παραδόσεις των ιθαγενών της φυλής Ντόγκον του Νίγηρα, παρότι βέβαια υπάρχουν και οι γείτονές τους "Μπάμπαρα" οι οποίοι κατέχουν την ίδια ακριβώς παράδοση.
Οι "Μπάμπαρα" ονομάζουν τον Σείριο άστρο της δημιουργίας, "σ ί γ κ ι ν τ ό λ ο", όπως κριβώς και οι "Ντόγκον". Στην μυθολογία των "Μπάμπαρα", ο Σείριος αντιπρωσοπεύει την "Μούσο Κορόνι Κοντουέ", την δίδυμη αδελφή του "Πέμπα", του δημιουργού της Γης. Η "Μούσο Κορόνι Κοντουέ" πρωτοάρχισε την περιτομή και την εκτομή και έτσι ο Σείριος είναι το άστρο της περιτομής για τους "Μπάμπαρα" και "Ντόγκον". Ο Σείριος όμως, σύμφωνα πάντα με την παράδοση αυτών των ιθαγενών, δεν είναι μόνο το άστρο της δημιουργίας, αλλά σαν διπλό άστρο, έιναι "τα δύο άστρα της γνώσης", είναι "φ α ν τ ό λ ο φ λ α" (ντόλο = άστρο ή άστρα). Αξιοσημείωτο είναι ότι οι λέξεις "Φα και Φλα" που είναι τα ονόματα των άστρων της Γνώσης αλλά και της δημιουργίας, θυμίζουν ΦΑος - ΦΑνη - ΦΑ (φημί = λέγω) και ΦΛΑ - ΦΑΛλός, όπου εννοιολογικά το πρόθεμα ΦΑ σχετίζεται με την Αποκάλυψη, την Γνώση, τον Λόγο, το Φως και το ΦΛΑ - ΦΑΛλός με την δημιουργία, γέννηση.
Στην τελετουργική περιτομή των ιθαγενών του Νίγηρα, η ακροβυστία που συμβολίζει την τροχιά του Νάνου συνοδού του Σείριου περιτέμνεται και έτσι Αποκαλύπτεται η βάλανος του Φαλλού - πέους, του οργάνου της γονιμοποίησης - γέννησης - δημιουργίας. Οι σταγόνες αίμα κατά την τελετουργική περιτομή ή εκτομή (της κλειτορίδας), είναι το αίμα της θυσίας που αναζωογονεί μαγικά τον δημιουργό ΦΑΛλό ή/και το άστρο Σείριο β', αυτόν τον αόρατο λευκό νάνο με την υπέρπυκνη και υπέρβαρη ύλη.
Έχει επίσης μεγάλη σημασία η προέλευση αυτών των ιθαγενών, οι οποίοι κάποτε ζούσαν στις παρυφές της Αιγύπτου στα χρόνια των Φαραώ, στα βόρεια όρια της Σαχάρας και μετακόμισαν στην σημερινή τους τοποθεσία κατά τις αρχές της πρώτης χιλιετηρίδας πριν την κοινή χρονολόγηση. Στις παρυφές όμως της Αιγύπτου και στο βόρειο άκρο της Αφρικής που βρέχεται από την Μεσόγειο, είχαν αποικίσει άποικοι από την Λήμνο σε εποχές πριν τον Τρωικό πόλεμο, οι αποκαλούμενοι "Γαράμαντες". Την ονομασία αυτήν θα την συναντήσουμε και με άλλες μορφές, όπως "Αράμαντες", "Ατάραντες" ακόμα και "Άτλαντες" και τους τοποθετούν οι κλασσικοί συγγραφείς στα κλασσικά χρόνια της αρχαιότητας, νότια της Λιβύης ή νότια της οροσειράς του "Άτλαντα".
Περισσότερα στοιχεία για την παράδοση των ιθαγενών του Νίγηρα, για τον Σείριο και ακόμα για το σύστημα της ιερής γεωγραφίας των Μαντείων με τους μυστήριους "ΟμΦαλλούς" και για την ουράνια Αργώ με την οποία ταξιδεύουν οι θεές του συστήματος του Σείριου, βρίσκονται στο βιβλίο, "Ο άγνωστος Σείριος" του Ρόμπερτ Τεμπλ, από τις εκδόσεις "Ωρόρα".