Καλησπέρα σε όλους τους Αδελφούς
Μα η πυρά συνεχίζεται ακόμα και σήμερα σε διάφορες μορφές, τότε το κάψιμο είχε τελετουργικό τρόπο, που περιγράφετε σε βιβλίο του Ευγένιου Λογιόλα.
Τα ξύλα σε τριγωνική μορφή, η ενδυμασία λευκή και διάφορα άλλα, προς εξαγνισμό της ψυχής αυτού που προσφερόταν δια μέσω των φλογών στον θεό.
Σήμερα η πυρά έχει διάφορες εκφράσεις, αποκλεισμός από εργασία των διαφορετικών, και διαφορετικών εννοώ στην ψυχική έκφραση της οντοτητάς τους, επειδή δεν μπορούν να ελεγχθούν, αποκλεισμός από κοινωνικές ομάδες, από παρέες, που δημιουργούνται μόνο από σύμπτυξη των εγώ, αγελαίο ένστικτο, αν τολμήσει κάποιος και διαφέρει, δύσκολη πορεία τον περιμένει. Αποκλεισμός του λόγου του, επειδή δεν μπορεί να κατανοηθεί, κάτι που έχω βιώσει προσωπικά. Γενικά αποκλεισμός από το βασίλειο των μαϊμούδων, που το μόνο που κάνουν είναι να μιμούνται πιο ισχυρά εγώ. Αποκλεισμός των καθαρών, εσωτεριστών επιστημόνων, και κλοπή των λόγων τους από τους λίγους εντός τους, για να φανούν οι ίδιοι. Θα μπορούσαν να γραφούν ολόκληρες σελίδες, όμως ήθελα να τονίσω ότι το διαφορετικό πλέον δεν μελετάτε αλλά καίγεται στην πυρά του συμφέροντος, αυτό αγγίζει και τους ψυχιάτρους και τον κάθε "επιστήμονα". Η πραγματική Επιστήμη πρέπει και οφείλει να είναι και να μείνει ουδέτερη από κάθε είδους, συμπεριφορές, ειδωλοποιήσεις, πίστης, και λαγνείας τρόμου. Η επιστήμη των Ασκληπειών, η αγία στην ουσία επιστήμη των όντων που έχουν φτάσει την κατάσταση του Ιησού, θεραπευτή, από το Ίασης, οφείλει να είναι ουδετεροποιημένη ως προς τον τρόπο που σκέφτονται ή που νομίζουν ότι σκέφτονται οι άλλοι, και να ακολουθεί τη δική της οδό, την οδό της αποκατάστασης της επαφής του γήινου με το θείο, δια μέσω του εσωτερικού κόσμου του κάθε όντος, πως αλληλεπιδρά δηλαδή η δομή μας, με την φύση εντός και εκτός, απαλλαγμένη όμως και αυτή με τη σειρά της από υπερβολές και διαγωνισμό αγιότητας και του ποιος είναι περισσότερο μύστης, κάτι που γνωρίζουμε ή έχουμε ζήσει όλοι σε διάφορους χώρους. Ο θεραπευτής, Μύστης, Επόπτης, Ιησούς, ΕΛΛΗΝΑΣ, δεν ανταγωνίζεται αλλά συμπληρώνει και συμπληρώνετε, απ ενοχοποιεί και αποκαταστεί την σύνδεση με το όνειρο αλλά και την εδώ πραγματικότητα συγχρόνως.
Γιατί η φύση μας δεν μας το επιτρέπει.
