Το τραγικό είναι ότι, η αντίληψη που πηγάζει από τις γραφές ΔΕΝ είναι αντλιθετη με την θεωρία της μετενσάρκωσης. Τουναντίον μάλλιστα, όπως προκύπτει από εδάφια της βίβλου.
Α) Στην Καινή διαθήκη ρωτά ο Χριστός στους Μαθητές Του: "Τίνα με λεγωσι οι άνθρωποι, ότι ειμί εγώ ο Υιός του Θεού" και αυτοί του απαντούν: "Α?λλοι μεν Ιωαννην Βαπτιστή, άλλοι δε Ηλιαν και άλλοι δε Ιερεμιαν ή έναν εκ των Προφητών. ( Ματθαίος 13:14-16)
Β) "Και ενώ κατέβαινον από του όρους, παρήγγειλεν εις αυτούς ο Ιησούς λέγων, μη είπητε προς μηδένα το όραμα εωσού ο Υιός του ανθρώπου αναστηθεί εκ νεκρών. Και ηρώτησαν αυτόν οι μαθηταί αυτού λέγοντες, δια τι λοιπόν λέγουσιν οι γραμματείς ότι πρέπει να έλθει ο Ηλίας πρώτον; ο δε Ιησούς αποκριθείς είπε προς αυτούς: Ο Ηλίας μεν έρχεται πρώτον και θέλει αποκαταστήσει πάντα. Σας λέγω όμως ότι ήλθαν ήδη ο Ηλίας και δεν γνώρισαν αυτόν αλλ' έπραξαν εις αυτόν όσα ηθέλησαν. Ούτω και ο Υιός του ανθρώπου μέλλει να πάθει υπ' αυτών. Τότε εννόησαν οι μαθηταί ότι περί Ιωάννου του Βαπτιστού είπε προς αυτούς" (Ματθ. 17: 10-13).
Γ) "Ενώ δε ούτοι ανεχώρουν, ήρχισεν ο Ιησούς να λέγει προς αυτούς περί του Ιωάννου... και αν θέλητε να δεχθείτε τούτο, αυτός είναι ο Ηλίας όστις έμελλε να έλθει. Ο έχων ώτα ακουέτω" (Ματθ. 11: 6 και 13-14).
Δ) "...επειδή η φύση μου ήταν αγαθή σαν του παιδιού, τώρα, είχα την τύχη να έρθω σε ένα αμόλυντο σώμα..." (Σοφία Σολ. Η : 19-20).
Ε) "...βάσανα θα έχουν οι αμαρτωλοί που ξεχνούν το Νόμο του Ύψιστου Θεού...όταν πεθάνουν θα βασανιστούν και όταν ξαναγεννηθούν θα υποφέρουν..."(Εκκλησιαστής).
Κατά τα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού, ονομαστοί πατέρες της Εκκλησίας δίδαξαν την μετενσάρκωση . Ο Ρουφίνος δηλώνει ότι οι πρώτοι πατέρες της Εκκλησίες πίστευαν γενικά στη μετενσάρκωση, ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε τον Ωριγένη και τον Μποναβεντούρα . Πολύ αργότερα οι αντίθετες απόψεις επιβλήθηκαν σαν δόγμα, από φανατική μερίδα "πατέρων της εκκλησίας".
Όπως ορθά επισημαίνει ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ παραπάνω, "το να πιστεύει κάποιος ότι σε μια ζωή μπορεί να επιτύχει την εξέλιξη, είναι αδύνατο πρακτικά και παράλογο".
Θάλεγα ότι, δεν υπάρχει άνθρωπος που στη ζωή του καταφέρνει να τα κάνει όλα λάθος, ώστε να αξίζει την αιώνια καταδίκη.
Από την πλευρά της φιλοσοφικής σκέψης, αν για τον Κόντγουορθ και τον Χιούμ η μετενσάρκωση είναι η λογικότερη θεωρία της αθανασίας και ο Γκλαίνβιλ, ο Φουριέ και ο Λερού την μνημονεύουν, ο Φίχτε ο Έρντερ και ο Λέσσιγκ πιστεύουν ακράδαντα ότι η θεωρία λύνει προβλήματα, τα οποία θα ήταν άλυτα χωρίς αυτήν.
