Το Σάββατο Βράδυ, της 5ης Μαϊου, σε ένα εξαιρετικό Φιλοσοφικό Συμπόσιο με αγαπημένους και σεβαστούς φίλους, σε φιλικό σπίτι, ξεκίνησε μια συζήτηση περί "Μετενσάρκωσης".
Την συζήτηση αυτή κατόπιν χρησιμοποίησα ως Θέμα Διαλογισμού μου.
Στο τέλος, κατέγραψα κάποια βασικά στοιχεία .
Παραθέτω μερικά απο αυτά, εν είδη εισήγησης για να ξεκινήσει μια μεγαλύτερη συζήτησή μας πλέον περί Μετενσάρκωσης.
...
Άλλη μια από τις «Βάσεις» του Εσωτερισμού. Η Μετενσάρκωση. Το alter ego της Καρμικής Ανταποδοτικότητας και του Συμπαντικού Σχεδίου.
Εάν η Εξέλιξη της Συνειδητότητας του Ανθρώπου μέχρι του σημείου να ταυτιστεί με το Θείο είναι ο Στόχος, η Καρμική Ανταποδοτικότητα είναι το «Θεσμικό πλαίσιο», και το Συμπαντικό Σχέδιο ο Νομοθέτης, τότε η Διαρκής Ενσάρκωση είναι το «Μέσο» για την επίτευξη του στόχου.
Πως είναι δυνατόν άλλωστε να επιτευχθεί τέτοιου Ασύλληπτου Μεγέθους Στόχος σε μια ζωή?
Σε μια τέτοια περίπτωση λοιπόν, το ζήτημα (του Σαρκικού Θανάτου) μοιάζει λίγο με Game Over. Τέλος χρόνου με άλλα λόγια, ότι έκανες έκανες, τα μολύβια κάτω.
Φαντάζομαι, "κάτι παίρνεις μαζί σου", "κάτι όχι".
Το σώμα (η ύλη), ως μέσο, εγκαταλείπεται να γίνει ένα με τη γή.
Η ψυχή, αν πήρε «κάτι» από τα μαθήματα που ήταν να πάρει, τότε έκανε ένα βηματάκι μπροστά.
Εάν υπάρχουν «ενδιάμεσα στάδια» εξέλιξης, σε άλλα πεδία, τότε συνεχίζει εκεί τα μαθήματά της. Εγώ δεν το γνωρίζω, όποιος το ξέρει ας το πει.
Κάποια στιγμή λοιπόν, «κάποιοι, κάπου, κάπως», αποφασίζουν να «επανενσαρκωθεί» η Ψυχή.
Άντε πάλι από την αρχή. Άλλου είδους ζωή, άλλα μαθήματα. Δεν ξέρεις όμως τίποτα εσύ από αυτά.
Οι Νόμοι της Υλικής Διάστασης, οι Νόμοι των Ανθρώπων δεν περιλαμβάνουν στο νηπιαγωγείο, Μάθημα «Εισαγωγής στη Μετενσάρκωση».
Μόνος σου πρέπει να ανακαλύψεις τα πάντα από την αρχή. Μέχρι που κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσεις το «Εσωτερικό γίγνεσθαι» των πραγμάτων και θα «επαναδραστηριοποιηθείς». Που σημαίνει, θα αρχίσεις να «δρας» στον Εσωτερισμό.
Κι εκεί φυσικά, μπαίνουν τα πρώτα και βασικά ερωτήματα. Βασανιστικά, αμείλικτα, επίμονα, εφιαλτικά.
Υπάρχει μετενσάρκωση? Αποδεικνύεται απο κάπου?
Δηλαδή, τι εννοείς?
Μόλις γεννήθηκες στο σύμπαν, κατ’ ευθείαν βρέθηκες με Μεταφυσικές ανησυχίες και περιμένεις πως 80 χρόνια ζωής είναι αρκετά για το Σύμπαν για να προσφέρει λύσεις σε μεταφυσικά ερωτήματα?
Θεωρητική απάντηση, έτσι? Χμμμ....μη αρκετή, θα μου πεις.....
Τότε, τι κάνεις εδώ?
Κάποιος Δημιουργός του Σύμπαντος είναι τόσο βιτσιόζος που στέλνει κάθε τρεις και λίγο «πιόνια» με σύντομη ημερομηνία λήξης, έτσι για να τους «τεντώνει τα νεύρα» και να σπάει πλάκα με τις νευρικές παλινωδίες τους?
Εντάξει, αυτά είναι θεωρητικά κι αφηρημένα στηρίγματα της Μετενσάρκωσης. Αντίστοιχα υπάρχουν κι από την άλλη όχθη. Που καταρρίπτουν αυτήν….
Κάτι πιο «στέρεο» μήπως ?
Έχουν γίνει εκατοντάδες χιλιάδες πειράματα Αναδρομής με βεβαιωμένα αποτελέσματα.
Δηλαδή, τι? Υπνωτίζουμε κάποιον και καταγράφουμε ότι φαντασιοπληξία γεννάει το υποσυνείδητό του και αυτό το βαφτίζουμε «Αναδρομή σε άλλη ζωή»?
Α, όχι, δεν είναι τόσο απλό….Αυτά είναι οι σύντομες μέθοδοι….Υπάρχουν βλέπεις και οι Καρτεσιανοί Επιστήμονες, οι φανατικοί των εργαστηριακών λύσεων που φρόντισαν και θέσπισαν «κριτήρια» για να θεωρείται έγκυρη και αποδείξιμη μια Αναδρομή σε άλλη ζωή.
Πχ, θα καθοδηγηθεί ο Υπνωτισμένος να αναζητήσει «πειστήρια» σε εκείνη την άλλη ζωή που ζει νοερά εκείνη τη στιγμή. Δηλαδή, "γενεαλογική γραμμή αίματος", εθνολογικά, λαογραφικά, γλώσσα, γαστριμαργικά, λεπτομέρειες κάποιας τέχνης της τότε εποχής που τυχόν εξασκούσε, κλπ..
Το ζητούμενο είναι να αναφέρει στοιχεία που είναι αδύνατον να γνωρίζει όχι μόνον αυτός, αλλά και πολλοί άλλοι διανοούμενοι μελετητές σχετικών βιβλίων. Δηλαδή, στοιχεία τόσο πολύ εξειδικευμένα, που να χρειάζεται ειδικός για να τα τεκμηριώσει με εξειδικευμένη έρευνα.
πχ το πως δούλευε το μέταλλο ο σιδεράς του 500πχ, και τι μεταλλουργικές εργασίες έκανε εκείνος τότε απο ότι ο σιδεράς σήμερα διαφέρει κατά πολύ για να στηθεί κομπίνα. Εξίσου, διαφορετικά δούλευε το ατσάλι και έφτιαχνε σπαθί ο Ιάπωνας απο τον συνάδελφό του του Τολέδο. Αυτά είναι άκρως εξειδικευμένες γνώσεις, που η τεκμηρίωσή τους θα απαιτήσει "κόπο", πολύ κόπο. Αλλά και δεν επιδέχονται "αμφισβήτηση" κατόπιν.
Τι θα πούμε τότε δηλαδή? Ότι δηλαδή, συνδέθηκε νοερά με το Συλλογικό Ασυνείδητο? Ή μήπως με τα Ακασικά Αρχεία?
Δηλαδή, μας είναι πιο "εύκολο" να πιστέψουμε αυτά παρά την Μετενσάρκωση? Μα αν υπάρχουν αυτά ως γιγάντια Κοσμική Δεξαμενή Γνώσης, τότε αυτή η Δεξαμενή θα πρέπει να παραδεχτούμε πως "περιέχει" κι άλλα "πράγματα", όπως η "μετενσάρκωση" ας πούμε.....
Μα ακόμη κι αν υφίσταται η Μετενσάρκωση, ποιος ο λόγος για να την βιώσουμε με αναδρομή ?
Μα, για σκέψου αυτό: είσαι ας πούμε 40 χρονών. Έχεις την ίδια εμπειρία, ωριμότητα και ικανότητα που είχες όταν ήσουν 10 χρονών?
Όχι, βέβαια….
Ε, λοιπόν, σκέψου να ήσουν 1000 ετών, τι εμπειρία θα είχες….τι γνώσεις, τι ωριμότητα, τι ικανότητα να βαδίσεις την Ατραπό!
Μα ότι κέρδισα σε προηγούμενη ζωή, το έχω μέσα μου.
Τι λές? Και ποιος σε βεβαιώνει πως όταν περνάς τον Αχέροντα, τα Νερά της Στυγός και πίνεις από το Νερό της Λήθης, θα θυμάσαι το παραμικρό μετά?
Μήπως προτιμάς να το ονομάσουμε «Καθαρτήριο»? Δεν υπάρχει πρόβλημα…το ίδιο είναι….η ουσία είναι πως εκεί μέσα «πειράζουν την μνήμη» σου…..
Επανενσαρκώνεσαι λοιπόν, χωρίς μνήμες….δηλαδή, δεν θυμάσαι ούτε τα «θετικά», ούτε τα «αρνητικά»…tabula rasa…
Μόνον σκόρπιες «επιρροές» έχεις πάρει μαζί σου….είτε θετικές είτε αρνητικές….
Και «αναλαμπές»….
Και στηριζόμενος σε αυτές τις «θολές εικόνες», δημιουργείται ένας νέος "εξωτερικός εαυτός".....
Κάποια στιγμή, προσπαθείς να «συνθέσεις» αυτά τα «ολίγα» και να κρίνεις τι «θές εδώ» και τι πρέπει να «κάνεις εδώ»….
Τι «σόι αναλαμπές» είναι αυτές?
Ας πούμε, ώρες ώρες νοιώθεις πως θάθελες να πας για Μοναχός…..κάποια πράγματα στη ζωή σου «δείχνουν» προς τα εκεί….κρίνεις λοιπόν πως μάλλον κάποτε πρέπει να ήσουν Μοναχός….
Εάν είναι έτσι όμως, γιατί δεν έχεις όλα τα «θετικά» και «αρνητικά» του Μοναχού? Κι εννοούμε, ξεκάθαρα ως «ενεργά βιώματα», ως σκέψεις, ως συμπεριφορά, ως ψυχολογία….
Ταυτόχρονα, νοιώθεις μέσα σου και «κάτι από πολεμιστή»…..ούτε εδώ όμως είναι ξεκάθαρα τα πράγματα….Γιατί δεν έχεις μέσα σου, ξεκάθαρη όλη την "εμπειρία του Βετεράνου Πολεμιστή"?
πχ γιατί δεν δουλεύεις το σπαθί όπως όταν ήσουν Λεγεωνάριος ας πούμε?
Επίσης, νοιώθεις και κάτι από ιερέα…..και πάλι όμως όχι ξεκάθαρα…..οι ιερείς όμως, κατά κανόνα, εκπέμπουν μια γαλήνη....που είναι αυτή η γαλήνη πάνω σου? Όπως και όλα όσα χαρακτηρίζουν τον ιερέα?
Επίσης, κάποτε ήσουν γυναίκα και τώρα άνδρας.....εαν είχες μεταφέρει μαζί σου ατόφια τα χαρακτηριστικά της γυναίκας, ε συγγνώμην, αλλά τώρα θα ήσουν περισσότερο "παθητικός" παρά "ενεργητικός".....
Άρα, ναι μεν υπάρχουν, αλλά κάπου είναι κλειδωμένα…κάπου σε διάφορα συρτάρια μέσα σου….και περιμένουν να τα ξεκλειδώσεις για να «συνειδητοποιηθούν», να «βιωθούν»….και συνακόλουθα να σου δώσουν – αυτά τα «Κουτιά της Πανδώρας» - τα δώρα τους….άσπρα και μαύρα ταυτόχρονα….
Εαν κι εφόσον και όταν "θάσαι έτοιμος" να τα "αντέξεις" και να τα "αξιοποιήσεις θετικά" για την "Εσωτερική σου Διαδρομή"....
Αυτό είναι άλλωστε το νόημα του «Καθαρτήριου» και του «Νερού της Λήθης»…..
Έρχεσαι εδώ, πλην όμως δεν «θυμάσαι τίποτα» πέραν από λίγες αναλαμπές που περνάνε στην ψυχολογία σου, στα θέλω σου και στην συμπεριφορά σου….
Κι εσύ αυτοσχεδιάζεις, ως έρμαιο στα κύματα.....αναλογιζόμενος πχ όταν βλέπεις μια πολεμική ταινία, "γιατί φτιάχνομαι (ή αντίστοιχα αηδιάζω) βλέποντάς την"?
