Χριστιανός Ροδόσταυρος

[magna mater]

Περιηγούμενη το forum σας έπεσα στο θέμα για το τάγμα του Κριναετού, κείμενο του οποίου είχε δημοσιευτεί στις 3/10/07. Στο εν λόγω site (www.eon.gr) βρήκα μερικά καταπληκτικά για την καταγωγή των Ροδόσταυρων, που μάλλον δεν έρχονται σε συμφωνία με την δική σας εκδοχή:

"Ο ΡοδόΣταυροι συγκροτήθηκαν σε Τάγμα το 313 μ.Χ. από τον Κωνσταντίνο τον Μεγάλο. Χάρη στις ενέργειες των μελών της Αδελφότητας, ο Χριστιανισμός, με το Διάταγμα του Μεδιολάνου 1, καθιερώθηκε οριστικά στα πολιτισμένα κράτη της Ευρώπης.
    Κατ’ απομίμηση του Χριστού, το Τάγμα διοικείτο από 12 Μεγάλους Διδασκάλους και 72 Διδασκάλους, υπό το κύρος ενός Υπάτου Αρχηγού ο οποίος έφερε τον τίτλο του Ιμπεράτορος. Ο Ιμπεράτωρ είχε ως βοηθούς δύο αξιωματούχους οι οποίοι απεκαλούντο ο μεν ένας Διδάσκαλος της Ανατολής, ο δε άλλος Διδάσκαλος της Δύσεως. Ο Ιμπεράτωρ ήταν ταυτοχρόνως και Αυτοκράτορας. Το Τάγμα διαλύθηκε το 1453, την ημέρα της πτώσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, 29η Μαΐου 1453. Την ίδια μέρα χάθηκε και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο 11ος, τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας και τελευταίος Ιμπεράτωρ ΡοδόΣταυρος.

...

Ένας Ευρωπαίος μύστης, ο Ροζενκρόυτς, μυήθηκε στην Παράδοση τον 14ο αιώνα και την διέδωσε στην Δύση, ιδιαιτέρως στην Γερμανία και την Γαλλία. Η μυστηριώδης δράση των Διδασκάλων έγινε τότε αισθητή για λίγο χρόνο, αλλά η Αδελφότητα περιέπεσε και πάλι σε αφάνεια και δεν διατηρήθηκε μέχρι τις μέρες μας παρά από περιορισμένο αριθμό μεμυημένων, κατώτερο των 100 αδελφών στην Δύση. Η αρχική Παράδοση έχει τελείως αλλοιωθεί

...

Αρχικά, τα σύμβολα ήταν δύο, από τον 16ο δε αιώνα υιοθετήθηκε και τρίτο σύμβολο στην Δύση.
    Το πρώτο ήταν συνδυασμός του γράμματος Ρ και ενός σταυρού, που έχει την διάταξη του Σταυρού του Αγίου Ανδρέου. Κάτω από το σύμβολο αυτό κρύβονταν οι λέξεις Ρόδον και Σταυρός 4. Το σύμβολο είχε το εξής σχήμα:

...

Οι ΡοδόΣταυροι ήταν υπέρ της αυτονομίας των εθνών καθώς και της αυτονομίας των εκκλησιών. Στους Έλληνες, είχαν ως σκοπό την συνέχιση της επιστημονικής και καλλιτεχνικής εξελίξεως που είχε προηγηθεί του Χριστιανισμού. Κάτω από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία της Ανατολής, κατόρθωσαν πολλά, αλλά η κατάπτωση επήλθε γρήγορα και υπήρξαν μάταιες οι προσπάθειες των Διδασκάλων ΡοδοΣταύρων να αποφευχθεί η καταστροφή που επήλθε το 1453 για να τιμωρηθεί η ελληνική φυλή.

...

Μανιφέστο

    Η αρχαία και πρωταρχική Παράδοση, η Χριστιανική Παράδοση, υψώνει σήμερα την φωνή, για έκτη από της σωτηρίας των ανθρώπων φορά, και, δια της ιερής αυτής φωνής, εφελκύει την προσοχή της ανθρωπότητας.
    Επικαλείται εκείνους οι οποίοι, λόγω της ανώτερης καταγωγής της διάνοιάς τους, είναι σε θέση να ταχθούν κάτω από την σημαία της νέας αναγέννησης του Πνεύματος.
    Ο κίνδυνος νέας πτώσης είναι επί θύραις. Εμείς, εντεταλμένοι του Ανωτέρου Κολλεγίου των Αδελφών του ΡόδουΣταυρού, συνεδριάζοντας ορατώς και αοράτως στην Αττική, δια της χάριτος του Σωτήρος, προς τον οποίο στρέφεται ακόμη μία φορά η ελπίδα της σωτηρίας μας, καλούμε τους ανθρώπους στο σεβασμό και την αγνή λατρεία του Αγίου Πνεύματος, του Παρακλήτου, τον Οποίο μας υποσχέθηκε ο Σωτήρας. Διδάσκουμε σε όλους τα βαθύτερα μυστήρια του μεγαλείου του Θεού."

Χριστιανοί Ροδόσταυροι και Χριστιανός (Christian) Ροδόσταυρος;
Χριστιανοί, απόστολοι, παράκλητοι, σωτήρες, αυτοκράτορες και άλλα ηχηρά παρόμοια φτιάχνουν μια ωραία σούπα.
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί την αυθεντικότητα μιας γραμμής διαδοχής;

[Rose]

Στο εν λόγω site (www.eon.gr) βρήκα μερικά καταπληκτικά για την καταγωγή των Ροδόσταυρων, που μάλλον δεν έρχονται σε συμφωνία με την δική σας εκδοχή:

[...]

Χριστιανοί Ροδόσταυροι και Χριστιανός (Christian) Ροδόσταυρος;
Χριστιανοί, απόστολοι, παράκλητοι, σωτήρες, αυτοκράτορες και άλλα ηχηρά παρόμοια φτιάχνουν μια ωραία σούπα.
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί την αυθεντικότητα μιας γραμμής διαδοχής;

Αγαπητή Magna Mater,

για να βγάλει κάποιος συμπέρασμα αν τα παραπάνω είναι αληθή ή ψεύδη, χρειάζεται προσωπική έρευνα και στον εσωτερισμό, αλλά και στην θεολογία του χριστιανισμού, καθώς και στην Ιστορία...

Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι ακολουθούν χωρίς να σκέφτονται, και έτσι δημιουργούνται θρησκειολογίες, και δογματικά μιξαρίσματα παντός τύπου...

Ο χριστιανισμός είναι ένα επιβεβλημένο αποικιοκρατικό πατριαρχικό σύστημα, ενώ ο ροδοσταυρισμός είναι ένα μητριαρχικό αυτόχθονο φυσιολατρικό σύστημα... και επομένως ως ιδεολογίες βρίσκονται διαμετρικά αντίθετες...

Επίσης ο Χριστιανισμός είναι Θρησκεία (Δόγμα) ενώ ο Ροδοσταυρισμός είναι Φιλοσοφία (Επιστήμη).

Επομένως ο Χριστιανισμός οδηγεί στον σκοταδισμό, μια και δεν δίνει ευκαιρία για την ανάπτυξη και την εξέλιξη της συνείδησης, την οποία φυλακίζει, σε απόλυτες και παράλογες εξ΄αποκαλύψεως αλήθειες, ενώ ο Ροδοσταυρισμός προάγει την πνευματική εξέλιξη, δια της συνεχόμενης έρευνας, μόρφωσης και πνευματικής μεταστοιχείωσης.

Έχουμε καταθέσει και έχουμε αποδείξει ιστορικά, πως δημιουργήθηκε η παραπάνω σύγχυση η οποία δεν είναι απλά μία άλλη άποψη, αλλά κατάθεση ιστορικών ντοκουμέντων.

Όσον αφορά την αυθεντικότητα της διαδοχής μιας γνώσης, νομίζω πως είναι στην κρίση της κάθε μορφωμένης συνείδησης πάνω σε θέματα εσωτερισμού, και όχι σε πλαστά χρυσόβουλα αυθεντιών, που στόχο έχουν την υποτέλεια της συνείδησης.

'Εχουμε καταθέσει, πως για να είναι Αυθεντική μία Ροδοσταυρική οργάνωση χρειάζεται:

1. Να έχει ως βάση της διδασκαλίας της, την Καμπάλα, τα Ερμητικά και την Αλχημεία.
2. Να δίνει χώρο για την ελεύθερη έκφραση και ανάπτυξη του ανθρώπου.
3. Να προωθεί τον Ανθρωπισμό και την Πνευματική Επιστήμη.

Στον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό, παρόλο που υπάρχει μία εξελισσόμενη διδασκαλία, δεν υπάρχουν Αυθεντίες και Δάσκαλοι... μόνο Οδηγοί, μια και ο μοναδικός Δάσκαλος, είναι η Συνείδησή μας, την οποία επιζητούμε να εξελίξουμε.   

[magna mater]

Αγαπητή Rose,
νομίζω πως έχω κατανοήσει τόσο τη δική σου θέση όσο και γενικά αυτή του forum σας, όμως με την παρέμβαση αυτή ήθελα να δείξω πως ο κίνδυνος σύγχυσης είναι οφθαλμοφανής. Όσον αφορά την ουσιαστική μελέτη, συμφωνώ, φυσικά και δεν έχουν όλες οι μελέτες το ίδιο κύρος, άλλες είναι σούπες όπως το εν λόγω κείμενο, άλλες πραγματικά φωτίζουν κάποιες πτυχές της ιστορίας. Όμως τα επιχειρήματά σου περί ιστορικών ντοκουμέντων θα μπορούσε να τα ισχυριστεί εξίσου και η άλλη άποψη είτε έχει μελετήσει σωστά είτε όχι, είτε έχει παρανοήσει είτε όχι και να γίνει πιστευτή από κάποιους, αυτό δυστυχώς δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.
Είμαι πεποισμένη πως αυτό που χαρακτηρίζει το γνήσιο επιστήμονα είναι η ταπεινότητα: ποτέ δεν θα υποστηρίξει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και παραθέτει με προσοχή τις γνώμες των άλλων ακόμη κι αν διαφωνεί, με σκοπό να υπογραμμίσει τη δική του μικρή συμβολή στην έρευνα. Στην τελική ανάλυση γνωρίζει και ο ίδιος ότι ποτέ δεν θα καταφέρει ακόμη και με την πιο επισταμένη μελέτη των πηγών να αποκαταστήσει πλήρως την ιστορική πραγματικότητα. Οι πηγές είναι δυστυχώς συχνά ανεπαρκέστατες στα πιο κρίσιμα σημεία, πέραν του γεγονότος ότι είναι και προϊόν επιλογής. Έχουν χαθεί σημαντικότατα έργα από την αρχαιότητα μόνο και μόνο επειδή δεν ένδιέφεραν κάποια εποχή και σταμάτησαν να αντιγράφονται. Αυτά τα κενά δεν γεφυρώνονται εύκολα.
Γι' αυτό στην προσπάθεια αποκατάστασης μιας ιστορικής παράδοσης, κάτι που είναι καθόλα θεμιτό, θα πρέπει πάντοτε να τονίζει κανείς πως αποτελεί την δική του υπόθεση ή ισχυρισμό και όχι την απόλυτη αλήθεια  και παράλληλα να μην αποκρύπτει τα σημεία στα οποία έχει κενά υπερπηδώντας τα με ακροβατικούς συλλογισμούς.
Αυτά όσον αφορά τη μελέτη των πηγών, αν κανείς ισχυρίζεται ότι έχει και άλλους τρόπους πρόσβασης στην ιστορία αυτό είναι μια άλλη συναρπαστική συζήτηση.
Σε χαιρετώ
με όλο το σεβασμό και τη συμπάθειά μου για τη δίψα και το πάθος σου

[magna mater]

Σκέψου: στον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό δεν υπάρχουν Αυθεντίες.

[Rose]

Σκέψου: στον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό δεν υπάρχουν Αυθεντίες.

Αγαπητή Magna Mater,

η πρόκληση είναι να ευρενήσουμε, να μελετήσουμε, να κρίνουμε, να αμφισβητήσουμε, και τέλος να κατανοήσουμε... Ο πολεμιστής του Φωτός δεν φοβάται να παρουσιάσει την Αλήθεια, για την οποία προκαλεί, να την ανατρέψουν...

Δια του Ολυμπισμού των Ιδεών, και όχι δια της δογματικής (χριστιανικής) υποτέλειας βρίσκεται η Αλήθεια...

Στον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό, δεν υπάρχουν Αυθεντίες...

  ...υπάρχουν όμως Ολυμπιονίκες της Συνείδησης... 

[Rose]

Όμως τα επιχειρήματά σου περί ιστορικών ντοκουμέντων θα μπορούσε να τα ισχυριστεί εξίσου και η άλλη άποψη είτε έχει μελετήσει σωστά είτε όχι, είτε έχει παρανοήσει είτε όχι και να γίνει πιστευτή από κάποιους, αυτό δυστυχώς δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.

Πέρα από ιστορικά ντοκουμέντα, που είναι επίπονο, να παρακολουθήσει κανείς, ας προσεγγίσουμε το θέμα, φιλοσοφικά, ιδεολογικά...

Ο όρος Χριστιανός Ροδόσταυρος, είναι αντιφατικός... και παρανοϊκός...

Ο Ροδοσταυρισμός, έχει ως σύμβολο τον σταυρό (Γη, Νερό, Αέρα, Φωτιά)¹ και το ρόδο (την πεμπτουσία) την αρμονία μεταξύ των 4 στοιχείων...

Ο Χριστιανισμός, έχει ως σύμβολο τον σταυρωμένο χριστό, δηλαδή τα πάθη της Συνείδησης δια της ύλης...

Ο ένας δρόμος τονίζει την Αρμονία και ο άλλος δρόμος την ταλαιπωρία...

Ο ένας δρόμος διδάσκει την σωτηρία δια της Αρμονίας της Συνείδησης, ο άλλος δρόμος διδάσκει την Σωτηρία δια της ταπεινότητας και των παθών², αλλά και διαμέσω ενός βύσματος, του Σωτήρα...

Ας ερευνήσουμε και ας κατανοήσουμε μέσα μας βαθιά και ιδεολογικά, αυτή την μεγάλη αντίφαση, που ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί τόσο, τον άνθρωπο, σε κάθε εποχή και σε κάθε κοινωνία.

Δυστυχώς μία φωτισμένη συνείδηση θα καταλήξει... πως στην πραγματικότητα...

ο Χριστός του Χριστιανισμού³ είναι ο πραγματικός Αντίχρηστος...
ενώ ο Εωσφόρος του Πανθεϊσμού,⁴ είναι ο πραγματικός Χρηστός... 

Βλέπε http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,302.msg3495.html#msg3495

______________________________________________________________________________

¹ Γη = 'Υλη, Νερό = Συναίσθημα, Αέρα = Διανόηση, Φωτιά = Πνευματικότητα
² Της Συνειδησιακής υποτέλειας και εξαθλίωσης...
³ Ο Γεσουχά της Βίβλου, σύμβολο του Δόγματος, και της Πάθησης...
⁴ Το Προμηθεϊκό αρχέτυπο... αυτός που φέρνει το Φως...

[Ορφέας]

Είμαι πεπεισμένη πως αυτό που χαρακτηρίζει το γνήσιο επιστήμονα είναι η ταπεινότητα: ποτέ δεν θα υποστηρίξει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και παραθέτει με προσοχή τις γνώμες των άλλων ακόμη κι αν διαφωνεί, με σκοπό να υπογραμμίσει τη δική του μικρή συμβολή στην έρευνα. Στην τελική ανάλυση γνωρίζει και ο ίδιος ότι ποτέ δεν θα καταφέρει ακόμη και με την πιο επισταμένη μελέτη των πηγών να αποκαταστήσει πλήρως την ιστορική πραγματικότητα.

    Σε ένα άρθρο μας για τον Καρλ Πόππερ στο http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1018.0.html, είχαμε συμπεριλάβει τις αντιλήψεις των "σοφών" της αρχαιότητας περί αληθείας.

   «Οι θεοί δεν αποκάλυψαν από την αρχή σε μας όλα τα πράγματα. Όμως με το πέρασμα του χρόνου, μπορούμε να μάθουμε αναζητώντας και να γνωρίσουμε καλύτερα τα πράγματα… Αυτά τα πράγματα, μοιάζουν, υποθέτουμε, με την αλήθεια. Αλλά όσο για την βέβαιη αλήθεια, κανένας άνθρωπος δεν την έχει γνωρίσει, ούτε θα την γνωρίσει, ούτε για τους θεούς, ούτε για όλα τα άλλα που μιλάω. Ακόμα και κατά τύχη αν επρόκειτο κάποιος να πει την τελική αλήθεια, δεν θα το ήξερε ούτε ο ίδιος. Γιατί όλα όσα πρεσβεύουμε, δεν είναι παρά ένα δίχτυ υφασμένο από εικασίες».
                                                                  
ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ

    «Στην πραγματικότητα όμως, δεν γνωρίζουμε τίποτα με το να το έχουμε δει. Γιατί η αλήθεια είναι βαθιά κρυμμένη».
                                                                  
ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

    «Δεν είναι στην φύση και τον χαρακτήρα του ανθρώπου να κατέχει αληθινή γνώση, μολονότι είναι στην θεία φύση». «Αυτός που δεν προσμένει το απρόσμενο, δεν θα το ερευνήσει ποτέ. Θα παραμείνει για τον ίδιον, ανεξερεύνητο και απρόσιτο».
                                                                  
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ


    Είναι αληθές ότι η πλήρης αποκατάσταση της ιστορικής πραγματικότητας είναι αδύνατη, καθότι η πλήρης αναπαράσταση της παρελθοντικής πραγματικότητας απαιτεί το σύνολο των στοιχείων που την απαρτίζουν, γεγονός φυσικά αδύνατο, γιατί όπως σωστά επισημάνθηκε από την magna mater, έχουμε απωλέσει οριστικά κάποια κομμάτια. Με τα λίγα ευρήματα που ανασύραμε από την ιστορική λήθη, κάνουμε απόπειρες να αναπαραστήσουμε το οικοδόμημα της ιστορίας. Αν τα ευρήματα είναι σε ικανοποιητικό αριθμό και παράλληλα προέρχονται από όλες τις πλευρές του οικοδομήματος που προσπαθούμε να αναστηλώσουμε, τότε έχουμε πολύ μεγάλη πιθανότητα να δούμε την μορφή του σαν ολότητα, παρότι θα αγνοούμε πάμπολλες λεπτομέρειες.

    Είναι προφανές βέβαια ότι, με ελάχιστα και αποσπασματικά στοιχεία δεν δύναται να μιλάμε για αναπαράσταση του συνόλου, πόσο μάλιστα να επαιρόμαστε για την αλήθεια. Σε μια τέτοια περίπτωση, όλο το σκηνικό θυμίζει την ωραία παραβολή του Τζελαλεντίν Ρουμί για την νυχτερινή ψηλάφηση από τρεις φίλους ενός ελέφαντα, που άλλος είχει ψηλαφήσει το πόδι, άλλος το αυτί του και άλλος την προβοσκίδα, με αποτέλεσμα την τραγελαφική αναπαράσταση που έκανε στην συνέχεια ο καθένας τους στην προσπάθεια να περιγράψει τον ζώο που είχε ψηλαφήσει.

    Βλέπουμε λοιπόν ότι έχουμε δύο τουλάχιστον τρόπους αναπαράστασης της ιστορικής πραγματικότητας. Είναι προφανές ότι μια θεωρία που στερείται ευρημάτων - τεκμηρίων ή στηρίζεται σε ελάχιστα τεκμήρια για να υποστηρίξει τις αξιώσεις της, αντιμετωπίζεται αντίστοιχα και της αποδίδεται ελάχιστη σημασία. Όταν ένας ικανός αριθμός ευρήμάτων μας πληροφορεί για την μορφή του οικοδομήματος, σίγουρα δεν μπορούμε να πάρουμε στα σοβαρά την αξίωση κάποιου που ισχυρίζεται ότι το οικοδόμημα ήταν πήλινο - κόκκινο, αναφερόμενος σε ένα κεραμίδι που πραγματικά ανήκει στο οικοδόμημα. Είναι προφανές λοιπόν ότι απόψεις και θεωρίες που στηρίζονται σε θεόπνευστες αποκαλύψεις ή σε ανύπαρκτα υποθετικά κρυφά κείμενα, να απορρίπτονται από την επιστημονική σκέψη και μελέτη ως ανυπόστατα, αντιεπιστημονικά και παράλογα. Η αντικειμενική έρευνα, είναι ευήκοη σε κάθε διαφορετική άποψη και γνώμη, εφόσον βέβαια αυτή ακολουθεί στοιχειωδώς τους κανόνες του ορθού λόγου, αλλά από την άλλη δεν έχει την υποχρέωση να αναλίσκεται με την γραφική μυθομανία κάθε ακραίου παραλογιζόμενου και αυθυποβλημμένου.

    Η επιστήμη, η αληθινή επιστήμη, έχει δικαίωμα να μάχεται για μια θεωρία της, έχει καθήκον να την παραθέτει στην ενδελεχή σκληρή κριτική και αμφισβήτηση και τέλος έχει υποχρέωση να την αναθεωρεί κάθε φορά που νέα στοιχεία προσκρούουν στο κατεστημένο θεωρητικό οικοδόμημα. Υπάρχουν όμως και αποδεδειγμένες θέσεις, τις οποίες  ο κάθε μελετητής - ερευνητής είναι υποχρεωμένος να λαμβάνει υπόψη του και το κυριώτερο, υπάρχουν αναμφισβήτητοι κανόνες έρευνας που καλείται ο κάθε ένας που φιλοδοξεί να παρουσιάσει μιαν επιστημονική εργασία, να τηρεί. Και ο κυριώτερος, αναμφισβήτητος και απόλυτος κανόνας, είναι η Λογική συνέπεια που απαιτείται να διακρίνει τον κάθε συλλογισμό και ο ορθός Λόγος που απαιτείται να κοσμεί το κάθε συμπέρασμα. Είναι αυτά τα στοιχεία που οι πραγματικοί Ροδόσταυροι, όπως ο Μπέικον και ο Φλουντ την αυγή του 17ου αιώνα, επανέφεραν από τον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό και κατέστησαν θεμέλια για την επίτευξη της λαμπρής συνέχειας της επιστήμης -εσωτερικής και εξωτερικής - της Δυτικής σκέψης ως κληρονόμου της Ελληνικής κληρονομιάς.

    Υπάρχει όμως ένα σημείο από την αξιόλογη παράθεση - συμβολή στην αναζήτηση της αλήθειας της magna mater- που με βρίσκει κάθετα ενάντιο. Η θέση ότι τον γνήσιο επιστήμονα, τον "σοφό" για τον κόσμο, πρέπει να τον χαρακτηρίζει η ταπεινότητα. Ο Σωκράτης, για το μόνο που δεν χαρακτηρίστηκε ήταν για την "ταπεινότητά" του. Η προσποιητή του άγνοια σε συνάρτηση με την επανάληψη, με δήθεν αφέλεια, της ετυμηγορίας του Μαντείου των Δελφών για τον Σοφώτερο όλων που βέβαια ήταν ο ίδιος ο Σωκράτης, παράλληλα με την ενοχλητική κριτική του και την εριστική απογύμνωση του δήθεν γνώστη συνομιλητή του, δημιούργησε τεράστιο αριθμό εχθρών που ίσως ήταν και η πραγματική αιτία της καταδίκης του. Ο "εξυπνάκιας" Σωκράτης, μόνο "ταπεινός" δεν ήταν, όπως φυσικά και ο έτερος μεγάλος σοφός άνδρας, ο Εφέσιος Ηράκλειτος, ο οποίος δεν έχανε ευκαιρία να επικρίνει, όχι μόνο την ανοησία του όχλου των συμπατριωτών του, αλλά να κατακρίνει δημόσια μορφές κοινά αποδεκτές ως αυθεντίες, όπως τον Πυθαγόρα, τον Ησίοδο, τον Όμηρο κλπ.

    Ένας από τους πιο σοβαρούς λόγους για την επίτευξη αυτού του μεγαλειώδους γεγονότος που η ιστορία έχει καταγράψει ως Ελληνικό θαύμα, ήταν η στάση που είχε ο Ελληνισμός για την Δόξα. Ήταν δικαίως το πρώτιστο ιδανικό που υποκινούσε τον κάθε Έλληνα στην επίτευξη αθανάτων έργων, αξεπέραστων ηρωικών δράσεων, ανεπανάληπτων ανδραγαθιών. Η Δόξα που αποκτούσε επ' αρετή ο κάθε πολίτης, ήταν η κινητήριος δύναμη και το ιδανικό για συνεχή άμιλλα που ώθησε σε τόσο ψηλά επίπεδα τα ανθρώπινα επιτεύγματα του Ελληνισμού. Ώσπου ενέσκυψε η πανδημία του ιουδαιοχριστιανισμού και ανέστειλε κάθε πρόοδο και εξέλιξη της ανθρωπότητας, προάγοντας την μετριότητα και την υποκρισία, τον φαρισσαϊσμό της δήθεν ταπεινότητας.

    Όχι, ο αυθεντικός πανθεϊσμός προάγει τις ίδιες τις επιταγές της Μητέρας Φύσης, η οποία ωθεί το κάθε τέκνο της σε ηρωισμούς, ώστε να ξεπεράσει κάθε περιορισμό, κάθε όριο, κάθε εμπόδιο στον ηρωικό δρόμο της θέωσης. Για τoν Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό, για την Αυθεντική Πανθεϊστική σκέψη, για την Αυθεντική Ελληνική κοσμοαντίληψη, ο άνθρωπος δεν είναι μια κακόμοιρη φιγούρα που μερονυκτίς οφείλει να παρακαλάει να τον λυπηθούνε, δεν είναι το έρμαιο πειραματόζωο στα παιχνίδια των θεών αλλά ο ίδιος ο Υιός του Ουρανού και της Γης, παιδί βέβαια ακόμα, ο περήφανος βασιλιάς αυτού του κόσμου που οφείλει να θυμάται την θεία καταγωγή του και αμιλλώμενος και δια βίου αγωνιζόμενος να προσπαθεί αενάως να ανελιχθεί στην κορυφή, να φθάσει στην θέση για την οποία είναι γεννημένος, να κατακτήσει την λαμπρότητα της δόξας η οποία αποτελεί το ανεκτίμητο έπαθλο στον αγώνα που λέγεται Ζωή.

    Ο Αυθεντικός Ροδοσταυρισμός αναζητά αυθεντίες, μόνο και μόνο για να αποκαλύψει τους δογματικούς των παραλογισμούς, αναζητά Διδασκάλους, μόνο και μόνο για να τους επιδεικνύει ως παραδείγματα και ως στάδια που οφείλει ο καθένας να ξεπεράσει, αναζητά σοφούς ως την μέγιστη πρόκληση που αιτείται από τον καθένα, επιτελώντας τον ατομικό του άθλο, να φτάσει και να υπερβεί. Ο Αυθεντικός Ροδόσταυρος δεν κρύβεται. Δέχεται τις προκλήσεις και προκαλεί και ο ίδιος σε αγώνα, γνωρίζοντας ότι ο διαρκής αγώνας είνα αυτός που θα επιφέρει το μεγάλο έπαθλο, για το οποίο είναι γεννημένος πριν από τον χρόνο. Ο Αυθεντικός Ροδόσταυρος, αποδέχεται με θάρρος τον κάθε άθλο και στην επιτέλεσή του αποδέχεται με ευθύτητα το έπαθλο, το στεφάνι της Δόξας.

[suida]

MAGNA   MATER....Α Γ Α Π Η Τ Η ....

                              ΕΙΝΑΙ     Σ Α Φ Ε Σ Τ Α Τ Ο .....ΣΤΗΝ   Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Σ Η ....Η   Μ Η    Α Π Ο Δ Ο Χ Η ....

                                          ΤΗΣ   " Υ Π Α Ρ Ξ Ι Α Κ Η Σ   "     Α Υ Θ Ε Ν Τ Ι Α Σ.....

                   
                              Ο Τ Α Ν ....".Α Υ Θ Ε Ν Τ Ι Α " ,    Ε Ν Ν Ο Ο Υ Μ Ε .....   ΤΗΝ    Σ Υ Γ Κ Ε Ν Τ Ρ Ω Τ Ι Κ Η     Κ Α Τ Α Σ Τ Α Σ Η

                                          ΕΙΚΟΝΩΝ....ΛΕΞΕΩΝ....ΚΑΙ    ΑΚΟΥΣΜΑΤΩΝ......  ΜΕ   Σ Κ Ο Π Ο    ΤΗΝ    Α Π Ο Δ Ο Χ Η ...


                              Η   ΕΚΑΣΤΟΤΕ.....Π Λ Ο Κ Η ....Α Υ Τ Ω Ν ....Σ Χ Η Μ Α Τ Ι Ζ Ε Ι ....ΤΟ   Μ Ω Σ Α Ι Κ Ο    ΤΗΣ...."Α Κ Ο Λ Ο Υ Θ Ι Α Σ "...

                                                             Ω Σ     ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟ     Λ Α Κ Τ Ι Σ Μ Α .....ΜΙΑΣ    ΠΟΡΕΙΑΣ....


                 Η   Ι Δ Ι Α Ι Τ Ε Ρ Ο Τ Η Τ Α .....ΤΩΝ    Ψ Υ Χ Ω Ν ....Ε Γ Κ Ε Ι Τ Α Ι .....ΣΤΑ    Α Κ Ο Υ Σ Μ Α Τ Α .....


                 Η    Π Λ Ο Κ Η .....ΑΥΤΩΝ....  Ω Σ     Ι Κ Α Ν Ο Τ Η Σ      ΤΗΣ   Α Τ Ο Μ Ι Κ Η Σ     Σ Κ Ε Ψ Η Σ ......Ε Π Ι Φ Ε Ρ Ε Ι ....



                                                  Α)        ΤΗΝ       ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ  .....ΩΣ   Τ Υ Φ Λ Ω Σ Η ....

                                                  Β)         ΤΗΝ      Α Ν Ω Μ Α Λ Ι Α     ΤΗΣ   Σ Υ Ν Ε Χ Ε Ι Α Σ ....ΩΣ     Κ Ρ Ι Σ Η .....ΚΑΙ

                                                  Γ)         ΤΗΝ    ΜΗ   Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α     ΑΥΤΗΣ.....ΜΕ    ΤΗΝ   Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Σ Η .....



    Η    ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ..... "  Α Υ Θ Ε Ν Τ Ι Α ".....ΩΣ   Ε Ρ Γ Ο     Ε Χ Ε Ι ,    Ν Α     Π Ρ Ο Α Γ Ε Ι .....  ΤΟ   Φ Ω Σ     ΤΗΣ   Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Σ Η Σ ....

                                                   ΜΕΣΑ....ΑΠΟ   ΤΟΝ   Χ Ω Ρ Ο Τ Α Ξ Ι Κ Ο     ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ     ΤΗΣ.....

                                                    ΑΤΟΜΙΚΗΣ         Σ Κ Ι Ω Δ Ο Υ Σ       Σ Κ Ε Ψ Η Σ .....


                                 ΩΣ   ΤΕΤΟΙΑ ....ΤΟ   ΠΕΤΥΓΧΑΝΕΙ....ΜΕ   Δ Υ Ο     Τ Ρ Ο Π Ο Υ Σ ....Α)   .....ΤΗΣ    Ω Σ Μ Ω Σ Η Σ ....

                                                                                                                              Β )   .....ΤΗΣ    Ε Μ Π Ν Ε Υ Σ Η Σ ....


                                  ΜΕ   Β Α Σ Ι Κ Ο ....Α Ξ Ι Ω Μ Α ....ΤΗΝ    "  Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Η     Β Ο Υ Λ Η Σ Η "   ΤΟΥ   ΑΤΟΜΟΥ......


         ΕΤΣΙ,   Η   Σ Υ Ν Ε Χ Ε Ι Α     ΤΗΣ   Δ Ι Α Δ Ο Χ Η Σ ...  ΚΑΘΙΕΡΩΝΕΤΑΙ   ....ΣΕ   ΚΑΘΕ    "Κ Ι Ν Η Μ Α "....ΩΣ...

                                   "  Ο   Φ Υ Λ Α Κ Α Σ     ΤΗΣ   Υ Ψ Η Λ Η Σ     Π Υ Λ Η Σ ".....ΚΑΙ    Ω Σ ....

                                   "   Ο   Σ Υ Ν Ε Χ Ι Σ Τ Η Σ     ΤΗΣ    ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ    ΤΩΝ   Ι Δ Ε Ω Ν ".....


           ΤΑ   Ε Κ Α Σ Τ Ο Τ Ε .....Σ Υ Μ Β Ο Λ Α ....ΟΤΑΝ   ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ    ΜΕΣΩ   ΤΗΣ   Ε Κ Φ Ρ Α Σ Η Σ    ΤΟΥ   "Σ Υ Ν Ε Χ Ι Σ Τ Η "..

                                                      ΔΗΛΩΝΟΥΝ.... ΤΗΝ    Π Ο Θ Ο Υ Μ Ε Ν Η      "Α Υ Θ Ε Ν Τ Ι Α "....


             ΒΕΒΑΙΑ.....Η   Ε Κ Φ Ρ Α Σ Η    ΣΟΥ   ΑΥΤΗ ....ΕΑΝ   ΤΗΝ   ΜΕΤΑΘΕΣΟΥΜΕ    ΝΟΕΡΩΣ.....ΣΤΗΝ    Π Ν Υ Κ Α ....

                                       Η   Ρ Ε Τ Σ Ι Ν Ι Α ....ΣΤΟ   Α Τ Ο Μ Ο    ΣΟΥ  ....ΘΑ   Η Τ Α Ν ....

                                                        "Ε Ι Δ Ω Λ Ο Λ Α Τ Ρ Η Σ ".....

                                                                                                                                                   Χ Α Ι Ρ Ε .....

[magna mater]

Χαίρομαι για όλες τις απαντήσεις σας που κράτησαν ενεργή τη συζήτηση και σας ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σας.
Ελπίζω να έχει γίνει κατανοητό ότι η φράση "Στον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό, δεν υπάρχουν Αυθεντίες" υπάρχει ήδη ένα οξύμωρο και η παρέμβαση του suida δείχνει να θέλει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Η σαφής διάκριση είναι απολύτως αναγκαία για να μην καταλήξουμε στην ταυτολογία αλλά και την ανατροπή του όλου εγχειρήματος. Οι λέξεις κρύβουν συχνά παγίδες καθώς μπορούν να ενσωματώνουν στην ίδια έννοια διαφορετικές σημασίες. Ο αυθεντικός λοιπόν Ροδοσταυρισμός σημαίνει ότι εμείς εκπροσωπούμε τη γνήσια παράδοση;Ή τι άλλο μπορεί να σημαίνει αυθεντικός; Τη δεύτερη έννοια που αναφέρει ο suida;Και πώς μπορεί αυτό να το κατανοεί αμέσως και ο ανυποψίαστος που έρχεται σε επαφή με την αδελφότητά σας;
Είναι επίσης ενδιαφέρουσα η διάκριση της σημασίας του σταυρού που κάνει η Rose και θεωρώ αρκετά προφανές ότι το σύμβολο παραπέμπει στη σύνθεση των τεσσάρων ριζωμάτων. Όμως είναι εξίσου ενδιαφέρον και το χριστιανικό σύμβολο, δηλαδή "τα πάθη της Συνείδησης δια της ύλης", θυμηθείτε ότι αυτό αποτελεί την έναρξη του αλχημικού opus: η βάσανος της ύλης στον αλχημικό άμβυκα για την εξαγωγή του πτητικού της μέρους, του πνεύματος που παριστάνεται με τα πτερωτά βρέφη στα αλχημικά tractatus. Επίσης είναι ενδιαφέρουσα και η ίδια η διαδρομή του χριστιανικού συμβόλου ως αποτροπαϊκό μέσο που φαίνεται πως ενσωματώνει και παλαιότερες μαγικές χρήσεις του σημείου (μεγάλο θέμα, επιφυλάσσομαι για κάποια άλλη συζήτηση).
Τα παραθέματα που ανέσυρε ο Ορφέας από την προσφιλή μου αρχαία γραμματεία συμπυκνώνουν ωραιότατα αυτό που ήθελα να πω.
Τέλος όσον αφορά τη λέξη ταπεινότητα δεν εννούσα το χαμερπές και ανασφαλές πνεύμα, αλλά την μετριοπάθεια. Στη δόξα και τον έπαινο του δήμου που μας θύμισε ο Ορφέας ας προσθέσω και το "μηδέν άγαν", αλλά και το "γηράσκω αεί διδασκόμενος" και τέλος το "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" του γιγάντιου Σωκράτη.

[Ορφέας]

Χαίρομαι για όλες τις απαντήσεις σας που κράτησαν ενεργή τη συζήτηση και σας ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σας.

    Η χαρά είναι δική μας – και όχι μόνον των συντελεστών της κοινότητας, αλλά και συμμετεχόντων και επισκεπτών – για την ουσιαστική ανάπτυξη και την συμβολή σε συζητήσεις που ανελίσσονται και στον άξονα της πνευματικότητας.

Ο αυθεντικός λοιπόν Ροδοσταυρισμός σημαίνει ότι εμείς εκπροσωπούμε τη γνήσια παράδοση;

    Όχι….Κανένας δεν δικαιούται να αυτοπροσδιορισθεί ως εκπρόσωπος της εσωτερικής παράδοσης, την στιγμή που έχει σπάσει η μυητική αλυσίδα και δεν υφίσταται καμία διαδοχή, παρά την εμμονή πολλών ομάδων να αναφέρονται σε δήθεν μυητική διαδοχή, επιδιώκοντας έτσι να καταξιωθούνε, κρύβοντας με αυτόν τον τρόπο την ρηχότητα και την ανεπάρκεια για τον εσωτερισμό.

    Η λέξη «Αυθεντικός» τείνει να καταδείξει τις κοινωνικοπολιτιστικές συνθήκες της εποχής της πρώτης εμφάνισης του Ροδοσταυρισμού και των μυητικών μυστηρίων που τον συνόδευαν και να αναδείξει τις αρχές, αξίες και ιδανικά που προήγαγε για ενάσκηση και ανάπτυξη των ζηλωτών στην ατραπό.

    Με την λέξη «Αυθεντικός», η Α.Μ.Ρ.Α. φιλοδοξεί σε αναζωογόνηση  του πνεύματος του αρχαίου Ροδοσταυρισμού, όχι ως νεκρανάσταση αλλά ως μια νέα αναγέννηση στην σύγχρονη εποχή.  Επειδή όμως οι λέξεις ενίοτε καθίστανται παγίδες, λόγω απώλειας της δυνατότητας αντιστοίχησης με ορισμένες έννοιες, προσμένουμε από τον καθένα που θα έρθει σε απαφή με την αδελφότητα, να μας προσεγγίσει για να αποδοθούν οι ερμηνείες που συναρτώνται άμεσα με αυτό που εννοιολογικά θέλουμε να αποδώσουμε.

Είναι επίσης ενδιαφέρουσα η διάκριση της σημασίας του σταυρού που κάνει η Rose και θεωρώ αρκετά προφανές ότι το σύμβολο παραπέμπει στη σύνθεση των τεσσάρων ριζωμάτων. Όμως είναι εξίσου ενδιαφέρον και το χριστιανικό σύμβολο, δηλαδή "τα πάθη της Συνείδησης δια της ύλης".

    Για τουλάχιστον δύο λόγους, ο «Αυθεντικός Ροδοσταυρισμός» αναφέρονταν στον ισοσκελή ή γνωστό παγκόσμια, Ελληνικό σταυρό, με πρώτο τον αποκλειστικό συμβολισμό της ύλης και δεύτερο την αναφορά στην αφετηρία της ερχόμενης  να εμπειριωθεί ψυχής, δυνατότητα που επιτελείται αποκλειστικά στην ύλη. Ο θυσιαστικός σταυρός δεν εξαιρείται των Ροδοσταυρικών μυστηρίων, απαρτίζει όμως ενδιάμεσο στάδιο της πορείας προς την ολότητα. Το λυπηρό είναι ότι τα πάθη έχουν ταυτισθεί με την μεταμορφωτική διαδικασία του θανάτου και της επαναγέννησης  στη διάρκεια της ίδιας ζωής, με αποτέλεσμα να παραπλανάται ο ζηλωτής και να ωθείται σε δογματισμούς.

Επίσης είναι ενδιαφέρουσα και η ίδια η διαδρομή του χριστιανικού συμβόλου ως αποτροπαιικό μέσο που φαίνεται πως ενσωματώνει και παλαιότερες μαγικές χρήσεις του σημείου (μεγάλο θέμα, επιφυλάσσομαι για κάποια άλλη συζήτηση).

    Αυτό το εκλαμβάνουμε ως υπόσχεση….

Στη δόξα και τον έπαινο του δήμου που μας θύμισε ο Ορφέας ας προσθέσω και το "μηδέν άγαν", αλλά και το "γηράσκω αεί διδασκόμενος" και τέλος το "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" του γιγάντιου Σωκράτη.

    Αν και με οποιαδήποτε πρόσθεση δεν γίνεται να βελτιώσω το άρτιο των παραθέσεων, συνταιριάζω απλά και το ουσιώδες για τον αγωνιζόμενο άνθρωπο, «γνώθι σεαυτόν». Ένα ρητό που εύκολα δύναται να ειδωθεί από δύο διαμετρικά αντίθετες οπτικές.

    Από την μία το «γνώθι σεαυτόν» γίνεται, «άνθρωπε κατάλαβε ότι είσαι ιεραρχικά πολύ χαμηλότερα από τα ανώτερα όντα, πολύ πιο κάτω από αγγέλους, δαίμονες, θεούς. Περνιέσαι για σπουδαίος, ενώ είσαι το ευτελές γέννημα μιας απειροελάχιστης στιγμής, γαντζωμένος  σε έναν ασήμαντο κόκκο του άπειρου σύμπαντος, έρμαιο στις όποιες διαθέσεις των πανίσχυρων δυνάμεών του, με μοναδική μεγαλοπρέπεια την άγνοια της μικρότητάς σου».

    Από την άλλη όμως η πραγματική ερμηνεία του «γνώθι σεαυτόν» κραυγάζει, «άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα ανακαλύψεις μέσα σου τον εν δυνάμει θεό». Με σύνθημα το Ολυμπιακό ρητό, πιο ψηλά πιο γρήγορα πιο δυνατά, σπάσε τους περιορισμούς σου και απελευθέρωσε την αληθινή σου φύση. Γκρέμισε τους περιορισμούς του ζώου για να γεννηθεί ο άνθρωπος, ανόρθωσε  τον άνθρωπο για να αναγεννηθεί ο ήρωας, εξέλιξε τον ήρωα για να αποκατασταθεί ο θεός».

[Rose]

Ελπίζω να έχει γίνει κατανοητό ότι η φράση "Στον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό, δεν υπάρχουν Αυθεντίες" υπάρχει ήδη ένα οξύμωρο

O Αυθεντικός Ροδοσταυρισμός έχει σχέση με την κατανόηση των Αρχών που διέπουν την έννοια του Ροδοσταυρισμού και τι προάγεται δια μέσω αυτών των αρχών... Δυστυχώς όλες οι ροδοσταυρικές οργανώσεις που έχω γνωρίσει μέχρι στιγμής και επιφυλάσσομαι για άλλες πιθανόν που δεν έχω γνωρίζω, αν και φέρουν κάποια ροδοσταυρικά στοιχεία, παρόλα αυτά σε αρκετά σημεία προδίδουν αυτές τις αρχές⁶.

Για παράδειγμα η εταιρεία Amorc, η μεγαλύτερη και παγκόσμια Ροδοσταυρική οργάνωση, παρουσίαζε ένα μιξάρισμα ανάμεσα σε ροδοσταυρικές και χριστιανικές αντιλήψεις, προωθούσε φαντασιοπληξίες περί ανύπαρκτων κοσμικών δασκάλων, παραποίηση της ιστορίας (μέσω Αιγυπτιολατρείας), οι διδασκαλίες είχαν γίνει δόγμα, που μόνο ο Αυτοκράτορας  μπορούσε να τις αλλάξει, ο οποίος φοβόταν να τις αλλάξει, μια και είχαν αναφέρει πως η διδασκαλία ερχόταν από εξ αποκαλύψεως επαφές με Κοσμικούς Δασκάλους... (Τι να λέμε τώρα... αυτά τα πράγματα είναι για γέλια και για κλάματα... και τόσα ασυνείδητα κορόιδα τους ακολουθούν)...

Επίσης η διδασκαλία τους, δεν αναφερόταν στην Καμπάλα, την Αλχημεία και τα Ερμητικά... και σε τελική ανάλυση δεν προωθούνταν ούτε η Επιστημονική Ερευνα ούτε ο Ανθρωπισμός, αλλά η Εξουσία δια της Δύναμης της ύλης του Ιερατείου του Αμορκ.

Αρα λοιπόν, υπάρχει Αυθεντικός Ροδοσταυρισμός, που έγκειται ακριβώς στην κατανόηση κάποιων βασικών αρχών, αλλά και στην κατανόηση τι πρέπει να περιέχεται σε μία Ροδοσταυρική διδασκαλία.¹  Το ότι διακηρύσσει μία ομάδα ανθρώπων πως ασχολείται με τον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό, δεν σημαίνει πως η ομάδα αποτελείται από Αυθεντίες, αλλά από ανθρώπους αυθεντικούς, που νοιάζονται να ασχολούνται με την αγνή και διαχρονική τέχνη της πνευματικής μεταστοιχείωσης που καταλήγει στην εξανθρώπιση κάθε κοινωνίας.

Η αγανάκτηση όντως είναι μεγάλη, όταν κάποιος περνάει από όλες αυτές τις σχολές και τα τάγματα της εποχής μας, διότι όταν κάποιος έχει κατανοήσει την αγνότητα και τις αρχές μιας ορθής διδασκαλίας διαφωτισμού, κατανοεί την τεράστια απόσταση που υπάρχει μεταξύ της Αλήθειας και της έκπτωτης νοοτροπίας που διδάσκεται από αυτές τις σχολές...

Βρισκόμαστε σε δύσκολη εποχή, σε εποχή ετοιμοπόλεμη... σε εποχή Ηρωϊκή... Η χριστιανική ταπείνωση, η υποτέλεια, η παθητικότητα, δεν συνδράμει στο να ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΜΕ...  στο να αντισταθούμε σε αυτήν την Πτώση που εισέρχεται σε κάθε κοινωνία της Δύσης, και κατ' επέκταση σε όλη την Ανθρωπότητα.

Είναι σημαντικό να ξυπνήσουμε την Ελληνική ψυχή... κατανοώντας πρώτα τι είναι Ελληνική ψυχή, μια και ξεχάσαμε όλοι μας, κάτω από το πέπλο της χριστιανικής παιδείας... Δεν είναι εύκολο... αλλά χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας αυτά τα δύο ρεύματα και τα αποτελέσματα που δημιουργούν σε κάθε κοινωνία...

Είναι μεγάλη αγανάκτηση, καθημερινά να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τόσες απάτες... Ειλικρινά δεν προλαβαίνω να κάνω καταγγελίες... και στεναχωριέμαι που λόγω άλλων προτεραιοτήτων, δεν έχω τον χρόνο, να καταγγείλω και τους υπόλοιπους...

Αν η χριστιανική παιδεία, που έχουμε όλοι λάβει για τόσους αιώνες έλυνε το πρόβλημα, τώρα θα είχαμε μία αγνή κοινωνία, πνευματική, και αρκετά προοδευτική...  Όμως απεναντίας είδαμε την καταστροφή που μας έχει επιφέρει αυτό το Επικίνδυνο Δόγμα, που δεν έχει σχέση μόνο με την Ερμηνεία του Χριστιανισμού, αλλά όλο το πακέτο, θέλει πέταμα...

Διότι, αν φέρουμε ως δόλωμα κάτι Ενάρετο, και από πίσω κρύβεται μία ολόκληρη απάτη, τότε είναι το πιο σατανικό επιχείρημα, και είναι πάρα πολλές, οι μορφές καταστροφής που έχει επιφέρει σε κάθε κοινωνία...

Δεν είναι εύκολο όμως να ξηλωθεί μία νοοτροπία, με την οποία έχει διαποτιστεί κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος, αλλά και το συλλογικό ασυνείδητο επί αιώνες... Χρειάζεται οι άνθρωποι να γίνουν ικανοί και να σκέφτονται αλλά και να κρίνουν... πράγμα που δημιουργεί μόνο ένα διαφωτιστικό κίνημα...

Τα πάντα έχουν διαβρωθεί... βρισκόμαστε σε έσχατη πτώση, ως κοινωνία και ως άνθρωπος... Χρειάζεται να ανατρέξουμε στην ιστορία μας και να βρούμε αυτές τις Αυθεντικές Αρχές, που σώζουν αντί να καταστρέφουν, διότι η ύπαρξη μας απειλείται... η ζωή του πλανήτη απειλείται... Βρισκόμαστε σε οριακό σημείο...

Η κίνηση μας, είναι παντελώς συνειδητοποιημένη, και προκλητική... Προκαλούμε με στόχο την Αφύπνιση... Προκαλούμε όχι από αλαζονεία, αλλά γιατί βρισκόμαστε σε κίνδυνο... Προκαλούμε για άμεση Αφύπνιση... Προκαλούμε για Ελευθερία, για Κατανόηση, για Ετοιμότητα...

Δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε το Αυθεντικό, αν δεν έχουμε προδοθεί πρώτα από το κάλπικο... Δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε τους Αυθεντικούς αν δεν είμαστε πρώτα εμείς Αυθεντικοί... 'Ομως αυτή η πρόκληση είναι προς 'Ερευνα, Μελέτη, Αφύπνιση, Ανατροπή, και όχι για προσωπική δόξα...

Όμως είναι εξίσου ενδιαφέρον και το χριστιανικό σύμβολο, δηλαδή "τα πάθη της Συνείδησης δια της ύλης", θυμηθείτε ότι αυτό αποτελεί την έναρξη του αλχημικού opus: η βάσανος της ύλης στον αλχημικό άμβυκα για την εξαγωγή του πτητικού της μέρους, του πνεύματος που παριστάνεται με τα πτερωτά βρέφη στα αλχημικά tractatus. Επίσης είναι ενδιαφέρουσα και η ίδια η διαδρομή του χριστιανικού συμβόλου ως αποτροπαϊκό μέσο που φαίνεται πως ενσωματώνει και παλαιότερες μαγικές χρήσεις του σημείου (μεγάλο θέμα, επιφυλάσσομαι για κάποια άλλη συζήτηση).

Δεν αναιρεί κανείς την σημαντικότητα της Σταύρωσης της Συνείδησης, αλλά καταγγέλεται η καπήλευση αυτής της εσωτερικής ερμηνείας καθώς και η παραποίηση η οποία παρέσυρε τόσες ενάρετες αρχικά, συνειδήσεις να εγκληματήσουν, δια της φαντασιοπληξίας τους, πως ακολουθούσαν τον λόγο του Θεού...

Η Σταύρωση και η Ανάσταση του Κυρίου, εμπεριέχεται στο Αρχαίο μας Πανθεϊστικό σύστημα ως μία ακόμα συνειδησιακή φάση, από την οποία περνάει ο άνθρωπος στο δρόμο του προς την Πνευματική του Ενηλικίωση.

Με άλλα λόγια οι Αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν υπερβεί το συνειδησιακό επίπεδο του Χριστού, του 'Ηρωα, της πρωταρχικής εγωικής έκφρασης που αναλαμβάνει έργο επί των κοινών, μέσα στην Δημιουργία, και είχαν προχωρήσει στο συνειδησιακό επίπεδο του Χείρωνα, του ατομικού και κοινωνικού Θεραπευτή, δια της Φιλοσοφίας και της Επιστήμης.

Ο Πανθεϊσμός λοιπόν είναι ένα ολοκληρωμένο² ιδεολογικά σύστημα, που αποτελείται από 12 συνειδησιακά επίπεδα τα οποία καλείται ο άνθρωπος να εναρμονίσει, και δεν ασχολείται μονομερώς μόνο με την προσέγγιση μιας σφαίρας... της σφαίρας του 'Ηρωα - 'Ηλιου - Χριστού... ³ όπως το Χριστιανικό δόγμα, το οποίο μάλλιστα, προχώρησε επίσης και παραποίησε τις εσωτερικές ερμηνείες, και καταλήξαμε αντί για Ηρωικούς χαρακτήρες, να δημιουργούνται υποτελείς ανθρωπάρια... χωρίς άποψη... φοβούμενοι μπας και τους παρεξηγήσουν πως έχουν δυνατότητα να κρίνουν και τους πουν πως είναι αλαζονικοί... Εκεί μας κατάντησαν...μέσω της χριστιανικής ανοησίας, και υποκρισίας...

Τέλος όσον αφορά τη λέξη ταπεινότητα δεν εννοούσα το χαμερπές και ανασφαλές πνεύμα, αλλά την μετριοπάθεια. Στη δόξα και τον έπαινο του δήμου που μας θύμισε ο Ορφέας ας προσθέσω και το "μηδέν άγαν", αλλά και το "γηράσκω αεί διδασκόμενος" και τέλος το "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" του γιγάντιου Σωκράτη.

Αγαπητή Magna Mater,

είναι σημαντικό, να γλυτώσουμε τον εαυτό μας από την χριστιανική υποτελή και ιδιοτελή εκπαίδευση που έχουμε υποστεί... και να ξανασυναντήσουμε τον ενδυναμωμένο, ανιδιοτελή, χρηστικό, και 'Ηρωα εαυτό μας, αν επιζητούμε την Πραγματική Πνευματικότητα...  'Εχουμε δεχτεί μία επικίνδυνη πλύση εγκεφάλου, έχουμε τυφλωθεί ως ανθρωπότητα... και αποτελεί κυριολεκτικά ΑΘΛΟ, η αλλαγή συνείδησης...⁴
_______________________________________________________________________________________

¹ Σε κάθε αυθεντική σχολή, πάντα υπάρχει αυθεντική αλυσίδα... πάντα έρχεται κάποιος φωτισμένος⁵, που παραδίδει την Κατανόηση και τα κλειδιά μιας διδασκαλίας... διότι χωρίς αυτά, ο άνθρωπος μόνος του, μόνο δια της έρευνας αδυνατεί να κατανοήσει...
² Η Εσωτερική Αλχημεία δεν εστιάζεται μόνο στην σφαίρα του 'Ηλιου, αλλά είναι μία διαδικασία που συμπεριλαμβάνει όλα τα 12 συνειδησιακά επίπεδα, βλέπε http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,128.msg1978.html#msg1978 και http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,582.msg6126.html#msg6126
³ http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1008.15.html
⁴ http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1055.0.html
⁵ που δεν έχει καμία σχέση ούτε με Μεγάλους Διδασκάλους ούτε με Υπάτους σύγχρονων ταγμάτων, ούτε με νεοεποχήτικους Κοσμικούς Διδασκάλους...
⁶ όπως ακριβώς και το ύπουλο δόγμα του Χριστιανισμού, που από την μια κυρήσει το χρηστικό πνεύμα και από την άλλη το προδίδει παντελώς.

[livelove]

από Ορφέας

Υπάρχει όμως ένα σημείο από την αξιόλογη παράθεση - συμβολή στην αναζήτηση της αλήθειας της magna mater- που με βρίσκει κάθετα ενάντιο. Η θέση ότι τον γνήσιο επιστήμονα, τον "σοφό" για τον κόσμο, πρέπει να τον χαρακτηρίζει η ταπεινότητα. Ο Σωκράτης, για το μόνο που δεν χαρακτηρίστηκε ήταν για την "ταπεινότητά" του. Η προσποιητή του άγνοια σε συνάρτηση με την επανάληψη, με δήθεν αφέλεια, της ετυμηγορίας του Μαντείου των Δελφών για τον Σοφώτερο όλων που βέβαια ήταν ο ίδιος ο Σωκράτης, παράλληλα με την ενοχλητική κριτική του και την εριστική απογύμνωση του δήθεν γνώστη συνομιλητή του, δημιούργησε τεράστιο αριθμό εχθρών που ίσως ήταν και η πραγματική αιτία της καταδίκης του. Ο "εξυπνάκιας" Σωκράτης, μόνο "ταπεινός" δεν ήταν, όπως φυσικά και ο έτερος μεγάλος σοφός άνδρας, ο Εφέσιος Ηράκλειτος, ο οποίος δεν έχανε ευκαιρία να επικρίνει, όχι μόνο την ανοησία του όχλου των συμπατριωτών του, αλλά να κατακρίνει δημόσια μορφές κοινά αποδεκτές ως αυθεντίες, όπως τον Πυθαγόρα, τον Ησίοδο, τον Όμηρο κλπ.

Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του
ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.

Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει το τεστ της «τριπλής διύλισης».

- «Τριπλή διύλιση» ρώτησε με απορία.

- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.
Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότιαυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;

- Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...

- Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης.
Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;

- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον...

- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.

- Παρόλα αυτά συνέχισε ο Σωκράτης μπορεί ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το φίλτρο της χρησιμότητας.
Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;

- Όχι δεν νομίζω...

- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;

[Rose]

- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;

Θα συμφωνήσω με τον Αγαπητό μας Σωκράτη... εκτός ενός σημείου, όσον αφορά το καλό¹... Κάποτε πίστευα και εγώ πως όλα λύνονται με την Αγάπη... Πως δεν πρέπει να διαφωνούμε με κανέναν και τίποτα, απλά να τους αποδεχόμαστε όλους και όλα όπως είναι...

'Ετσι λοιπόν, όταν συναντούσα την Κακία, συνέχιζα να δίνω αγάπη... Κάποιες φορές το πρόβλημα λυνόταν, όμως κάποιες άλλες φορές το πρόβλημα γινόταν μεγαλύτερο, διότι, το Αυθεντικό Κακό, εισέπρατε την Καλοσύνη ως Αδυναμία, και έτσι δυνάμωνε την δράση του...
_______________________________________________________________________________
¹ Πάντως ο Σωκράτης δεν αρεσκόταν να μιλάει και για πολύ ευχάριστα πράγματα... μια και συνεχώς ξεσκέπαζε και την α-νοησία, αλλά και την απάτη...

[livelove]

Agapiti Rose
Yparxei kati akoma omws...

Gnwrizw kala oti to Authentiko Kalo...
einai auto to idio i Dunami gia tin opoia milas...
xwris tin opoia
auto pou onomases ''Authentiko Kako''
den mporei oute kan na yparksei....
To mono pou eisprattei auto gia to opoio milas.... einai Dunami apo auto gia to opoio milw... kai auto apla kai mono gia na mporei na iparxei...
H kalwsuni einai eggenis i kallitera IDION tis Dynamews... kai einai anagkaio na tin eispraksei... !! Isws tha legame oti einai kai i idia i dynami....

Apo to Authentiko Kalo....... den einai dynaton na eispraksei kaneis adynamia...
Den einai dinaton na eispraksei kalwsini... xwris tin idia stigmi na eisprksei dinami...

apla den einai dinaton...

[Rose]

auto pou onomases ''Authentiko Kako''
den mporei oute kan na yparksei....

Αγαπητή Livelove,

η έννοια της Δικαιοσύνης, υπάρχει ακριβώς διότι οι 'Ανθρωποι, και όχι ο Θεός, χρειάζεται να αναλάβουν την ευθύνη να προστατεύουν και τον εαυτό τους αλλά και την κοινωνία τους, από άνομες και επιζήμιες πράξεις, καθώς και επικίνδυνες ιδεολογίες που υποδουλώνουν και σκοτίζουν την ανθρώπινη διάνοια.

Είναι καθήκον μας, να καταγγείλουμε την απάτη, την απατεωνιά, την αδικία, την ψευτιά, και να καταδείξουμε την ηλιθιότητα και την ανοησία...

"Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γής. Άμα δεν σωθεί εγώ θα φταίω." - Καζαντζάκης Ν.

"Η γενιά μας θα πρέπει να απολογηθεί, όχι τόσο για τις κακές πράξεις των μοχθηρών ανθρώπων, όσο για την αποτρόπαιη σιωπή των καλών ανθρώπων." - Μ. Λ. Κινγκ