Όταν επιβλήθηκε ο ιουδαιοχριστιανισμός, τους Ναούς και τα ιερά των προγόνων μας, εκ θεμελίων τα κατέστρεφε. Όμως, δεν μπορούσε να γκρεμίσει και να καταστρέψει τις παραδοσιακές εορτές που τελούσαν οι πρόγονοί μας, παρά τους άγριους και φοβερούς νόμους που θέσπισαν ενάντια σε όποιον τελούσε τις παραδοσιακές τελετές. Τότε ο σατανικός των νους σκέφθηκε ότι πιο ύπουλο μπορούσε να σκαρφιστεί ένας άρρωστος νόας, ότι πιο άτιμο μπορούσε να συλλάβει και χωρίς ίχνος ντροπής να εφαρμόσει μια διαστρεβλωμένη νοοτροπία. Αφού είδαν και απόειδαν ότι δεν γίνεται να ξηλώσουν τις εορτές των πανθεϊστών, άρχισαν ύπουλα να τις ονοματίζουν ιουδαιοχριστιανικές, εφευρίσκοντας και πλάθοντας ψεύτικες βιογραφίες δήθεν μαρτύρων, παραποιώντας βάναυσα τους ανεκτίμητους μύθους της πατρογονικής μας κληρονομιάς. Έτσι, το Φθινόπωρο που εορτάζονταν τα μεγάλα Διονύσια, έσπευσαν για τις ίδιες ημέρες να τοποθετήσουν υποτιθέμενους μάρτυρες, χρησιμοποιώντας τα ίδια ονόματα ή τα όσα αντιλαμβάνονταν οι αμαθείς σαν ονόματα των θεών ή επίθετα αυτών...
Τον Διόνυσο τον μετατρέψαν σε,
3-10: Άγιος Διονύσιος.
Τον Έρωτα, επίθετο του Φάνητα Διόνυσου τον μετέτρεψαν σε ....αγία,
6-10: Ερωτηίς (Διόνυσος-Φάνης-Έρως).
Το επίθετο του Διονύσου - Βάκχος - το έκαναν άγιος,
7-10: Βάκχος.
Από ένα άλλο επίθετο, επίκληση του Σωτήρα - Διόνυσου από τους Ναυτιλλόμενους, τον οποίον αποκαλούσαν προστάτη Πελάγιο, προέκυψε η αγία,
8-10: Πελαγία.
Στα Μεγάλα Διονύσια, κεντρικό πρόσωπο η Δήμητρα - η Βριμώ που γέννησε τον Βριμόν (η φοβερή που γέννησε τον φοβερόν -Διόνυσο), η μητέρα θεά Δήμητρα, μητέρα που φρόντιζε τον Έλληνα, έγινε ....Δημήτριος ο Ελληνοκτόνος,
26-10:Δημητριου.
Για να συσκοτισθεί η απολυτρωτική έννοια του Λυαίου Διονύσου, το επίθετό του έγινε ο ....κακός Έθνικός που νίκησε ο εκλεκτός του Δημήτριου Νέστορας,
27-10:Νέστορος (ο νικητής του Λυαίου, Λυαίος επίθετο του Διονύσου).
Η θεά του στάχεος και ο θεός της αμπέλλου, φρόντισε το φαιόχρουν απάνθρωπο ιερατείο να απαλείψει την μνήμη αυτών, θέτοντας δύο οφθαλμοφανέστατα ανύπαρκτα ονόματα δήθεν μαρτύρων, των
31-10:Στάχυος και Απέλλου (Αμπέλου).
Όλα τα λοιπά επίθετα που υμνούνταν για την πλουτοδότειρα θεά μητέρα Δήμητρα, την θεά της ζωής και τον θεό της χαράς, κατάντησαν ονόματα ανέραστων και σκυθρωπών σκιών ανθρώπων,
2-11: Ακινδύνου, Πηγάσιου, Αφθόνιου !!!
5-11: Γαλακτίωνος, Επιστήμης (αλήθεια, ΤΙ σχέση έχουν οι ιουδαιοχριστιανοί με την επιστήμη;)
Αυτή ήταν η οικτρή κατάντια της απάνθρωπης και σατανικής προπαγάνδας. Μάλιστα, το ίδιο παράδειγμα ακολούθησαν και στην Λατινική Δύση, όμως εκεί ήταν ακόμα πιο αμαθείς ανόητοι και ακόμα πιο απρόσεκτοι (ή απευθύνονταν σε πιο ....απρόσεκτους). Έτσι, οι αγροτικές (παγανιστικές)γιορτες προς τιμη του Διονύσου που τελούνταν και στη Ρώμη, ως αγροτική (Rustici) γιορτή, η γιορτή αναγγέλλονταν από τους παγανιστές της Ρώμης με τις λέξεις, "FESTUM DIONYSIS ELEUTHERII RUSTICI". Για αυτές τις εορτές οι αμαθείς αλλά σατανικοί ιερείς, έσπευσαν ολάκερη την αναγγελία έναρξης των εν αγρώ Διονυσίων, να την αντικαταστήσουν από ιουδαιοχριστιανικές εορτές και πλασματικούς αγίους!
Οι παπικοι όντες πιο συνεπείς στην αντικατάσταση,
Την 7-10: εγκαθίδρυσαν την γιορτή, festum sancti Bacchi
την 8-10: << << << , festum sancti Demetrii
την 9-10: << << << , festum sanctorum Dionysii, Eleutherii et Rustici !!!
Βαλαν και αγιο (!) αγρο πανάθεμά την τύφλα και την τυφλότητά τους!!! (Rustique = αγρός!!!!)...
Στο τελετουργικό τυπικό των παγανιστών υπήρχε η επίκληση,
"Perpetua felicita, rogare et donare" (Ευτυχία και Γονιμότητα Παρακαλούμε να μας Δίδεις).
Δεν άργησαν λοιπόν οι "άγιοι πατέρες" να εφεύρουν τους αντίστοιχους "αγίους",
αγία Περπετούα, αγία Φελιτσιτά, άγιος Ρογκατιέν και άγιος Ντονατιέν !!!
Μάλιστα εορτάζονται μαζί με τις αγίες Flore και Luce (Άνθος και Φως)....
Θαυμάστε τους!!!!
