ΜΑΣΟΝΙΑ:[3]
[1] Ομιλία - συζήτηση, έγινε την Τετάρτη στις 02 Μαρτίου 2005 στο Κέντρο Σπουδών Ελληνικής Ιστορίας και Γλώσσας, την οποία προλόγισε ο κ. Οδ. Τηλιγάδας.
[2] Oι Άγγλοι βασιλείς και πρίγκιπες ήταν και είναι μέλη του Τεκτονισμού, ελέγχοντας έτσι και την απόκρυφη δραστηριότητα των υπηκόων τους. Το ΒBC έχει βγάλει ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ για την δραστηριότητα των μασόνων στην αστυνομία και στην πολιτική ζωή της Βρετανίας. Βλ. Σχετικά και βιβλία Β.Α. Λαμπρόπουλου των εκδόσεων Ι. Βασδέκης.
[3] Στην Ιταλία μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα η διαμάχη των μασόνων με το Βατικανό ήταν μεγάλη. Ο τεκτονισμός προωθούσε σε πολιτικές και οικονομικές θέσεις, ανθρώπους του και όταν σημειώθηκε μια απόκλιση από μέρους πολιτικού με το Βατικανό, που είχε επιλεγεί από τον τεκτονισμό, ο Μέγας Διδάσκαλος δήλωσε ότι αν επιθυμεί να μείνει στη θέση του οφείλει να υπακούει?
[4] Β.Α.Λαμπρόπουλος, Πολιτική και Οικονομική διείσδυση στα κράτη και ο 666, εκδόσεις Ι. Κονιδάρη, Αθήνα 1993.
[5] Εξηγήσεις γύρω από το θέμα των απόκρυφων μυστηριακών εταιρειών και του τεκτονισμού, δίνει ο καθηγητής της εγκληματολογίας κ. Γιάννης Πανούσης σε σύγγραμμά του στη Νομική Σχολή Θράκης (Κομοτηνή).
[6] Ο μυημένος θεωρείται φωτισμένος. Είδε το φως στην τάδε Στοά, λένε οι τέκτονες. Έτσι, δημιουργήθηκε ο Ιλλουμινισμός, όπως αποκαλούσανε τα απόκρυφα Τάγματα των Πεφωτισμένων.
[7] Οι Ροδόσταυροι ήτανε μία μυστική εταιρεία στη Χάγη το 1622, γνωστή με το όνομα Αδελφοί του Ροδόσταυρου. Στο σκωτικό δόγμα υπάρχει τυπικό του 18ου βαθμού των Ροδόσταυρων.
[8] Ιππότες της Μάλτας ή Μελίτης, μεσαιωνικό ιπποτικό θρησκευτικό και στρατιωτικό τάγμα. Κατά καιρούς είχανε πάρει διάφορα ονόματα όπως Οσπιτάλιοι, Ιππότες του Αγίου Ιωάννου, της Ιερουσαλήμ, Ιππότες της Ρόδου ή Ιωαννίτες. Δημιουργήθηκε και εγκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1048, στη διάρκεια της μουσουλμανικής κατοχής. Ιππότης της Μάλτας είναι τεκτονικός βαθμός, που απονέμεται στις ΗΠΑ ως παράπλευρος βαθμός του Διευθυντηρίου των Ιπποτών Ναϊτών.
[9] Γερμανικό μυστικό τάγμα του 17ου αιώνα. Φαίνεται ότι η εταιρεία αυτή είχε στενούς δεσμούς με τους Ροδόσταυρους. Το 19ο αιώνα οι Αγγελικοί Αδελφοί ενωθήκανε με τους Ροδόσταυρους.
[10] Ιωαννίτης Τεκτονισμός, είναι ο Κυανούς Τεκτονισμός, δηλαδή ο ένας από τους τρεις πρώτους συμβολικούς βαθμούς, που είναι υπό την προστασία του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή και του Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστή..
[11] Όνομα σημαντικού βαθμού σ' όλα σχεδόν τα τεκτονικά δόγματα. Η λέξη είναι εβραϊκή και σημαίνει «άγιος», «αγιασμένος». Οι Καδώς ιδρυθήκανε στα Ιεροσόλυμα το 1118.
[12] Το Τάγμα των Ναϊτών ιδρύθηκε από εννέα Γάλλους Ιππότες το 1118 στα Ιεροσόλυμα. Από στρατιωτικό τάγμα εξελίχθηκε σε στρατιωτικοθρησκευτική οργάνωση. Στα μέσα του 13ου αιώνα οι Ναΐτες αριθμούσανε 20.000 ιππότες, με μεγάλη στρατιωτική, οικονομική, μυστηριακή δύναμη. Ο μεγάλος πλούτος και δύναμη που συγκεντρώσανε οι Ναΐτες προκαλέσανε τον φθόνο των Ιωαννιτών, του βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππου του Ωραίου και του Πάπα Κλήμη του Ε'. Ο Φίλιππος κάλεσε τον Μεγάλο Μάγιστρο των Ναϊτών Ιάκωβο ντε Μολλαί, που βρισκότανε στην Κύπρο, να πάει στη Γαλλία, για να συζητήσουνε θέματα που αφορούσανε το τάγμα. Όταν έφτασε εκεί συνελήφθη, δικάστηκε, καταδικάστηκε και κάηκε στην πυρά ως αιρετικός. Η καταδίκη του έγινε μετά από καταγγελία Ναϊτου, του Σκεν ντε Φλωριάν, ο οποίος κατάθεσε ότι οι Ναΐτες αρνιόντουσαν τον Χριστό, την Παναγία και τους Άγιους και έφτυναν τον Σταυρό. Αυτά όλα συνέβησαν το 1307-1314, όπου καταδικαστήκανε και καήκανε στην πυρά 54 Ναΐτες και αξιωματούχοι του τάγματος.
[13] Καλατράβα, Στρατιωτικό Τάγμα, που ιδρύθηκε το 1158, επί Σάκχου Γ', βασιλιά της Καστίλλης, που, αφού κυρίευσε από τους Μαυριτανούς το Φρούριο Καλατράβα, το δώρησε στους Ναΐτες. Οι Ναΐτες επιστρέψανε αργότερα το φρούριο, οπότε ο βασιλιάς ίδρυσε το Τάγμα Καλατράβα, υπό την αρχηγία ενός Μεγάλου Μαγίστρου!
[14] Βλ. Για τα τάγματα των Ασασσίνων στο Μαύρο Λεξικό της Ελληνικής Μασονίας, Β.Α.Λαμπρόπουλος, παράρτημα για τα ιπποτικά τάγματα, εκδόσεις Ι. Βασδέκης, Αθήνα 2001.
[15] Βλ. Παράρτημα γ' του Μαύρου Λεξικού της Ελληνικής Μασονίας, του Β.Α. Λαμπρόπουλου, εκδόσεις Ι. Βασδέκης, Αθήνα 2001, κεφ. Για τα ιπποτικά τάγματα και την δραστηριότητά τους.
[16] Ο Γέρος του Βουνού, λεγότανε ο επικεφαλής των Ασασσίνων. Για λεπτομέρειες βλέπε το παράρτημα στο Μαύρο Λεξικό της Ελληνικής Μασονίας, Β.Α. Λαμπρόπουλου, έκδοση Ι. Βασδέκη, Αθήνα 2001.
[17] Ποντίφηξ (Pontiff), σημαίνει κατά λέξη «κατασκευαστής γεφυρών, γεφυροποιός». Στα πρώτα χρόνια της Ρώμης, που η πόλη ήτανε μικρή και ασήμαντη οι κάτοικοι θελήσανε να προφυλαχτούνε από εχθρούς, οι οποίοι θα επιτίθοντο από τον κοντινό λόφο Ιανίκουλο. Αποφασίσανε, τότε, να κατασκευάσουνε μία γέφυρα στον Τίβερη, για να ενώσει την πόλη με το λόφο. Οι Ρωμαίοι αποφασίσανε να απονείμουν -για άγνωστους λόγους- τίτλους στους άντρες που θα εργαζόντουσαν για την κατασκευή της γέφυρας. Οι εργάτες και οι τεχνίτες οργανωμένης συντεχνίας ανακηρυχθήκανε ιεροί, ιερά η τέχνη τους και ιερείς οι κατασκευαστές! Ο πρωτομάστορας ονομάστηκε Μέγας Γεφυροποιός, από τότε στη Ρώμη δημιουργήθηκε η Συντεχνία των Γεφυροποιών (Pontifices). Τίτλο που έλαβαν αργότερα καίσαρες, αυτοκράτορες και ο Πάπας της Ρώμης. Στον τεκτονισμό Μέγας Ποντίφηξ είναι ο 19ος βαθμός του σκωτικού δόγματος. Ο βαθμός ασχολείται με τα «αποκαλυπτικά μυστήρια της Νέας Ιερουσαλήμ».
[18] Με βάση αυτήν τη συλλογιστική δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ και κατόπιν Καναδά, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία η ΑΧΕΠΑ, η οποία κρατά τυπικά του τεκτονισμού και τα μέλη της αποκαλούνται μεταξύ τους «αδελφοί». Σκοπός της ΑΧΕΠΑ, βέβαια, είναι η διατήρηση της ελληνικότητας των μελών, η σύσφιξη των δεσμών των ομογενών και οι συνεδριάσεις ή συναντήσεις τους είναι ανοικτές και με τη συμμετοχή γυναικών, μελών επίσης, της οργανώσεως.
[19] Είναι από τα αρχαιότερα ελληνικά μυστήρια, που τα τιμούσανε όπως και τα Ελευσίνια. Ήτανε, μάλλον, φοινικικής καταγωγής και είχανε σχέση με τη λατρεία των Καβείρων. Η πρώτη εμφάνιση των Μυστηρίων έγινε στη Σαμοθράκη, η οποία, λόγων των Καβειρίων Μυστηρίων, ονομαζότανε ζαθέη, δηλαδή αγιωτάτη χώρα.
[20] Βλ. Ομιλία Β.Α. Λαμπρόπουλου, με θέμα «Η Μαγεία στο Βυζάντιο, την παράδοση και στα ΜΜΕ», που έγινε στις 27 Μαΐου 2001 στο Μεσολόγγι, στις εκδηλώσεις για τα σαράντα χρόνια λειτουργίας του Ραδιοφωνικού Σταθμού της ι.π. Μεσολογγίου, με τη συμμετοχή του καθηγητού της εγκληματολογίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Ι. Πανούση και του θεολόγου-ερευνητή κ. Στέλιου Αραβαντινού.
[21] Βαλεντίνος, γνωστικός αιρετικός, που οπαδοί του ονομαστήκανε βαλεντινιανοί.
[22] Τον 2ο αιώνα και μέχρι τον 6ο υπήρχε διαδεδομένη η Αδελφότητα του Όφεως, η οποία πίστευε ότι υπήρχανε δύο δυνάμεις στον κόσμο, ο Υπέρτατος Θεός, ανεξάρτητος της ύλης και ο Δημιουργός Υιός του Χάους, που κυριαρχεί επί της ύλης και βρίσκεται συνεχώς σε αντίθεση με τον Υπέρτατο Θεό. Ο Υπέρτατος Θεός χρησιμοποίησε τον όφι, για να φωτίσει τους ανθρώπους, με τον καρπό της Γνώσεως). Ο Δημιουργός, όμως, τιμώρησε τους ανθρώπους για κακοδαιμονία. Τότε, ο Υπέρτατος Θεός, για απολύτρωσή τους έστειλε τον Χριστό-Σοφία, τον οποίο σταύρωσε ο Δημιουργός με τους οπαδούς του.
[23] Ιδρυτής του Μανιχαϊσμού στην Περσία. Ο Μάνης βρήκε οικτρό θάνατο, κατά τον οποίο εγδάρη και κάηκε.
[24] Συγκρητισμός. Δηλαδή, ανάμειξη πολλών στοιχείων από διάφορες θρησκείες και δοξασίες, όπως, άλλωστε είναι και τεκτονισμός, ο οποίος ανακατεύει στις διδασκαλίες των διαφόρων βαθμών, διδάγματα του χριστιανισμού, του ιουδαϊσμού, του μουσουλμανισμού, των αρχαίων λαών κ.ο.κ.
[25] Μυστική εβραϊκή κοινότητα στην περιοχή του Κουμράν της Νεκρής Θάλασσας. Οι μασόνοι ισχυρίζονται ότι ο Ιησούς ήταν Εσσαίος, αλλά άλλες αξιόπιστες πηγές δεν το επιβεβαιώνουν, αντίθετα υποστηρίζεται ότι Εσσαίος ήταν ο Ιωάννης, ο λεγόμενος Βαπτιστής.
[26] Βλ. Β.Α. Λαμπρόπουλος, Το μαύρο λεξικό της ελληνικής μασονίας, εκδόσεις Ι. Βασδέκης, τόμοι δύο (Αθήνα 1978), επανέκδοση βελτιωμένη και με προσθήκες, Αθήνα 2001.
[27] Αχολιάβ=τεχνίτης από τη φυλή του Δαν, στον οποίο, μαζί με τον Βεσελεήλ, του ανατέθηκε η κατασκευή του θυσιαστηρίου των εβραίων στην έρημο και της Κιβωτού της Διαθήκης. Αναφέρεται στην Έξοδο λα', 6.
[28] Ύψωμα νοτιανατολικά της Ιερουσαλήμ, που στην εποχή του Δαυίδ μάλλον εκαλλιεργείτο, γιατί ονομαζότανε «αλώνιον Ορνάν του Ιεβουσαίου». Το αλώνι αυτό αγοράστηκε από το Δαυίδ για να κτίσει βωμό. Πάνω στο βωμό αυτόν, αργότερα, ο Σολομών ανοικοδόμησε το Ναό. Όρος Μορία ονομάζουν οι μασόνοι και το μωσαϊκό δάπεδο του ναού τους (δηλαδή της Στοάς).
[29] Κατά την εβραϊκή παράδοση ο εβραίος Χαγκάι είχε γεννηθεί στη Βαβυλώνα κατά την αιχμαλωσία και συνόδευσε στα Ιεροσόλυμα τον Ιοσούα και τον Ζερουββάβελ, για την ανοικοδόμηση του δεύτερου ναού. Στο αγγλικό τεκτονικό σύστημα αντιπροσωπεύει τον β' αξιωματικό και καλείται Προφήτης.
[30] Βλ. Το Μαύρο Λεξικό της Ελληνικής Μασονίας, Β. Α. Λαμπρόπουλος, έκδοση Ι. Βασδέκης, σελ. 816.
[31] Στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου και συγγραφέας.
[32] Φίλων ο Ιουδαίος. Εβραίος φιλόσοφος της αλεξανδρινής περιόδου. Γεννήθηκε τριάντα χρόνια πριν από τον Ιησού. Δίδασκε ότι οι Εβραϊκές Γραφές περιέχουν σε σύστημα αλληγοριών την πραγματική πηγή όλης της θρησκευτικής και φιλοσοφικής γνώσεως, η πραγματική σημασία της οποίας αποκλείεται από τους κοινούς ανθρώπους, στους οποίους φανερώνανε μόνο της επιφανειακή σημασία των γραφομένων.
[33] Βλ. Περιοδικό Θεός και Θρησκεία, τ. 10/2000, άποψη Β.Α. Λαμπρόπουλου, είναι θρησκεία ο τεκτονισμός;
[34] Leylande, αρχαίο απόκρυφο τεκτονικό χειρόγραφο.
[35] Μυστική λέξη, που χρησιμοποιούν οι μασόνοι, αντίστοιχη της περσικής Αβραξάς=μικροί σκαλιστοί λίθοι, που είχανε χαραγμένη τη λέξη Αβραξάς ή ονόματα θεών ή εβραϊκά ή ζωροαστρικά σύμβολα, που τα χρησιμοποιούσαν ως φυλακτά. Σε τέτοιες δοξασίες και λέξεις αρέσκονται οι μασόνοι, όπως το περιβόητο Αβρακαδάβρα (Abracabra), τη μαγική λέξη που της αποδίδεται δαιμονική δύναμη κατά των ασθενειών και της κακής τύχης.
[36] Δόκτωρ Παπύς, ψευδώνυμο του Γάλλου γιατρού και τέκτονα Γεράρδου Ανκώς, ήτανε Ροδόσταυρος (ιππότης του Ρόδου και του Σταυρού) και πρόεδρος του Υπάτου Συμβουλίου του Τεκτονικού Τάγματος των Μαρτινιστών (1865-1916).
[37] Ομοίως βλ. Το μαύρο λεξικό της ελληνικής μασονίας, Β.Α. Λαμπρόπουλου.
[38] Δηλαδή, ο εβραϊκός ναός.
[39] Κατά την άποψη των μασόνων οι βασιλείς, έστω και αν δεν έχουν γίνει μασόνοι, θεωρούνται τέκτονες, αρκεί να είναι καλοί. Έτσι, δικαιολογούνε τα όποια φιλοβασιλικά αισθήματά τους ή τη συνεργασία με βασιλικούς οίκους, που τους χαρακτηρίζουν ανάλογα με τα τεκτονικά συμφέροντα σε καλούς ή όχι.
[40] Εκπρόσωποι της Εκκλησίας και παραεκκλησιαστικών οργανώσεων έχουν κατηγορήσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ότι ήταν μασόνος. Πουθενά όμως δεν αποδεικνύεται αυτό. Το ίδιο και για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Σε ραδιοφωνική, μάλιστα, συζήτηση στο σταθξμό της Εξκκλησίας της Ελλάδος, μεταξύ του συγγραφέα του παρόντος δοκιμίου-ομιλίας, του Νίκου Ψαρουδάκη και του Ι. Φουράκη, διατυπώθηκε η άποψη αυτή, όταν οι δυο συνομιλητές ισχυρίσθηκαν ότι Καραμανλής και Παπανδρέου ήταν μασόνοι. Άλλοι πολιτικοί, όπως ο Σαββόπουλος (βουλευτής Πειραιώς της Ένωσης Κέντρου), ο Στ. Στεφανόπουλος (ο νέος της ΠΟΛΑΝ) ήταν μασόνοι και παλιότερα περισσότεροι υπουργοί και υψηλόβαθμοι δικαστικοί. Υπάρχουν, βέβαια, καθηγητές Πανεπιστημίων και ακαδημαϊκοί, που μετέχουνε στη μασονία.
[41] Έτσι, τον αποκαλεί σε μελέτη του ο δημοσιογράφος Βάσος Τσιμπιδάρος, που ασχολήθηκε με τους Έλληνες της Αγγλίας.
[42] Υπάρχουν μητροπολίτες και άλλοι εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι οι οποίοι ανέχονται τους τέκτονες. Πρέπει να σημειωθεί ότι τεκτονικά στοιχεία έχουν διεισδύσει στα ΜΜΕ, γι' αυτό και δεν γίνονται σοβαρές δημοσιεύσεις. Ο συγγραφέας του παρόντος έχει πικρή πείρα. Έχει κληθεί από μεγάλες ημερήσιες εφημερίδες των Αθηνών και περιοδικά να γράψει για τη μασονία. Η παραγγελία εκτελέστηκε από τον γράφοντα, αλλά μυστηριωδώς ουδέποτε δημοσιεύτηκαν τα άρθρα. Οι διευθυντές των ΜΜΕ απαντούσαν ότι η?εργοδοσία δεν συμφωνεί. Ποιά είναι η σημερινή εργοδοσία γνωρίζει πολύ καλά ο ελληνικός λαός.
[43] Πρόκειται για την εφημερίδα «Χριστιανική» και τον εκδότη της Γιώργο Ψαρουδάκη.
[44] Ο κεφαλλονίτης εθνομάρτυρας Κοσμάς Φλαμιάτος θα «μελαγχολεί», για την πολιτική του συμπατριώτη του Υπουργού. Η δολοφονία του από τους ξενοκίνητους εχθρούς της Ελλάδος, φαίνεται ότι δεν παραδειγματίζει μερικούς σημερινούς πολιτικούς. Η ιστορία του Κοσμά Φλαμιάτου, αξίζει να μελετηθεί, μαζί με τα «μανιφέστα» του, που διασωθήκανε για την ύποπτη δραστηριότητα των ξένων δυνάμεων και της μασονίας στα Επτάνησα. Κι' όλα αυτά το 1840! Μελέτη μας με το θέμα περιλαμβάνεται στο παράρτημα γ', του Μαύρου λεξικού της ελληνικής μασονίας.
[45] Βλ. Το μαύρο λεξικό της ελληνικής μασονίας, του Β.Α. Λαμπρόπουλου, στο παράρτημα γ', περιλαμβάνεται ολόκληρη η αλληλογραφία με τις απαντήσεις και τα πρακτικά του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Εκδόσεις Ι. Βασδέκης, Αθήνα 2001, έκδοση β', βελτιωμένη.
[46] Βλ. Βιβλία Χαοτική Πολιτική και Πολιτική και Οικονομική διείσδυση στα κράτη και ο 666, Β.Α. Λαμπρόπουλου, εκδόσεις Ι. Κονιδάρης, Αθήνα 1993 και 1994.
[47] Μασόνοι τον καταδιώξανε από την πολιτική δράση του στη ΝΔ, αλλά και από τις εφημερίδες «Ακρόπολις» και «Απογευματινή», μετά το θάνατο των Νάσου Μπότση και Χρήστου Φιλιππίδη.
[48] Μερικές από τις εκδόσεις για τη μασονία είναι γραμμένες από τον καθηγητή Παν. Τρεμπέλα, το Νίκο Ψαρουδάκη, τον αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, το μητροπολίτη Αιγιαλείας Αμβρόσιο, τον ιερομόναχο-αρχιμανδρίτη Τιμόθεο Κιλίφη κ.ά.
[49] Ο συγγραφέας είναι ο μοναδικός Έλληνας δημοσιογράφος ο οποίος ασχολήθηκε και δημοσίευσε στοιχεία για την ελληνική μασονία. Ως το 1976 που έκανε τις πρώτες αποκαλύψεις όλες οι εφημερίδες ασχολιόντουσαν με το μασονισμό από στοιχεία αμερικανικά και ευρωπαϊκών περιοδικών. Η Ελληνική Μασονία για πρώτη φορά αποκαλύφτηκε από το δημοσιογράφο Β.Α. Λαμπρόπουλο στην ημερήσια πρωινή εφημερίδας ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ.
H Θέση της Εκκλησίας
Στο θέμα τής μασονίας η Εκκλησία τής Ελλάδος έλαβε επίσημη θέση και μάλιστα δύο φορές. Κατ' αρχήν η Σύνοδος τής Ιεραρχίας ασχολήθηκε με το θέμα αυτό κατά την συνεδρία τής 7ης Οκτωβρίου 1933 και εξέδωκε ειδική «Πράξη» (Εκκλησία 48/1933, σ. 37-39). Το κείμενο αυτό κάνει λόγο περί «διεθνούς μυητικού οργανισμού» και «μυσταγωγικού συστήματος, όπερ υπομιμνήσκει τας παλαιάς εθνικάς μυστηριακάς θρησκείας ή λατρείας, από των οποίων κατάγεται και των οποίων συνέχειαν και αναβίωσιν αποτελεί». Το κείμενο αναφέρεται σε μαρτυρίες μασονικών κειμένων και κατοχυρώνει τη θέση της «εκ των εν ταις μυήσεσιν δρωμένων και τελουμένων».
Η Ιερά Σύνοδος κατηγορεί την μασονία για συγκρητισμό, πράγμα που επιβεβαιώνει την καταγωγή της από τα αρχαία ειδωλολατρικά μυστήρια, τα οποία εδέχοντο στις μυήσεις των κάθε λάτρη, οποιουδήποτε θεού. με το να ζητεί ή μασονία να συμπεριλάβει στους κόλπους της ολόκληρη την ανθρωπότητα, με την υπόσχεση πως θα τής προσφέρει «ηθικοποίησιν και τελειοποίησιν και γνώσιν τής αληθείας, ανυψοί ανεπαισθήτως εαυτήν εις είδος τι υπερθρησκείας, θεωρούσα πάσας τας θρησκείας, μηδέ της χριστιανικής τοιαύτης εξαιρουμένης ως υποδεεστέρας αυτής. Υποτρέφει δε ούτω εις τούς μύστας αυτής το φρόνημα, ότι μόνον εν τοις μασονικοίς εργαστηρίοις γίνεται η κατεργασία και λείανσις τού αξέστου και ακατεργάστου λίθου».
Η «Πράξις» της Ιεραρχίας αναφέρεται στην καταδικαστική στάση τής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και των Προτεσταντικών Εκκλησιών και μνημονεύει την σχετική αναφορά τής «Διορθοδόξου Επιτροπής» που συνήλθε στο Άγιο Όρος και χαρακτήρισε τη μασονία ως "σύστημα αντιχριστιανικόν και πεπλανημένον". Κατά την θέση που πήρε ο τότε Αρχιεπίσκοπος τής Ελλάδος Χρυσόστομος, και η οποία υπογραμμίζεται στην «Πράξιν», κληρικοί που μετέχουν τής μασονίας είναι άξιοι καθαιρέσεως.
Η απόφαση αυτή τής Ιεραρχίας τής Εκκλησίας τής Ελλάδος ανανεώθηκε με μία νέα, που ελήφθη κατά την 28ην Νοεμβρίου 1972 και χαρακτηρίσθηκε «αυθεντικό κείμενο αυτής». Γι' αυτό και η Ιεραρχία «εμμένει απολύτως εις τα εν τη Πράξει οριζόμενα περί Μασονίας. Διακηρύσσει και αύθις ότι η Μασονία είναι αποδεδειγμένως θρησκεία μυστηριακή, προέκτασις των παλαιών ειδωλολατρικών θρησκειών, όλως ξένη και αντίθετος προς την εξ αποκαλύψεως σωτηριώδη αλήθειαν της Αγίας ημών Εκκλησίας. Διαδηλοί κατηγορηματικώς ότι η ιδιότης τού Μασόνου υπό οιανδήποτε μορφήν είναι ασυμβίβαστος προς την ιδιότητα του χριστιανού μέλους τού Σώματος τού Χριστού».
Η νέα αυτή απόφαση μνημονεύει και επαινεί την υπ' αριθ. 260/1.12.1969 απόφαση τού Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία η μασονία κατεδικάσθη «ως θρησκεία μυστική, μη γνωστή», καθώς και την ανακοίνωση τής Ιεράς Συνόδου, που δημοσιεύθηκε στη «Φωνή τού Κυρίου» (13.5.1970), όπου η μασονία στηλιτεύεται ως θρησκεία.
Εμείς οι χριστιανοί πιστεύουμε πως γινόμαστε παιδιά του Θεού μόνο όταν λάβουμε το πνεύμα τής υιοθεσίας, δια του οποίου εντασσόμαστε στο Σώμα τού Χριστού με το άγιο βάπτισμα (Γαλ. γ 26). Μόνο τότε γινόμαστε «κατ' επαγγελίαν κληρονόμοι». Το Άγιο Πνεύμα, πού ονομάζεται και «Πνεύμα Χριστού», «συμμαρτυρεί τω πνεύματι ημών ότι εσμέν τέκνα Θεού. Ει δε τέκνα, και κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού» (Ρωμ. η' 17). Το να αξιολογήσει κανείς τη μασονική μύηση πάνω από το χριστιανικό βάπτισμα, αποτελεί βλασφημία εναντίον τού Αγίου Πνεύματος. Η μασονία δεν συνδέει τις ηθικές αξίες, τις οποίες κηρύττει με μία συγκεκριμένη πίστη σε Θεό. Η περί Θεού εικόνα («Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος») προσδιορίζεται εντελώς υποκειμενικά, από τον καθένα μασόνο, ανάλογα με τις προσωπικές του θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η κατανόηση τού ανθρώπου και τής ζωής, όπως άλλωστε και ή περί Θεού αντίληψη, ξεπερνούν τα όρια μιας συγκεκριμένης πίστης. Κατ' αυτόν τον τρόπο η χριστιανική πίστη σχετικοποιείται και εξισώνεται αξιολογικά με την πίστη του Ισλάμ, με το βουδισμό κ.ο.κ. Όποιος ζει «σωστά», λογίζεται και «σωστός» απέναντι στο Θεό...
Η θέση αυτή δεν ταυτίζεται με την διδασκαλία τής χριστιανικής αγίας Γραφής και με την πίστη στον Τριαδικό Θεό. Εδώ η χριστιανική Βίβλος δεν είναι πλέον η μοναδική Θεία αποκάλυψη. Εναλλάσσεται με το Κοράνι, τις Βέδες κ.ο.κ. Είναι «ένα» από τα πολλά «ιερά βιβλία»! Η χριστιανική πίστη δεν είναι η μόνη και βεβαία οδός σωτηρίας, αλλά μία από τις πολλές «ατραπούς». Όλες οι θρησκείες οδηγούν «στον ίδιο σκοπό». Μ' αυτό τον τρόπο τα είδωλα γίνονται αντανάκλαση τής «μιας θεότητας», τού «Μεγάλου Αρχιτέκτονα των Κόσμων», ο οποίος είναι «ανοικτός» για όλες τις Θεότητες. Εδώ πλέον δεν ισχύει η φράση, που αναφέρεται στον Ιησού Χριστό: «εν αυτώ κατοικεί πάν το πλήρωμα τής Θεότητος σωματικώς». Ο απόστολος το υπογράμμισε αυτό για να προφυλάξει τούς πιστούς από την ψευδή σοφία. Γι' αυτό και αναφέρει προηγουμένως: «Προσέχετε μήπως σάς παρασύρει κανείς με τη φιλοσοφία και με κούφια απατηλά πράγματα, κατά την παράδοση των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία τού κόσμου και όχι κατά Χριστόν» (Κολ. β' 8-9).
Απ' όσα αναφέρουμε γίνεται σαφές ότι η Μασονία είναι ασυμβίβαστη με τη Χριστιανική πίστη και την ιδιότητα τού Ορθοδόξου Χριστιανού. Ιδιαίτερα επισημαίνουμε τον κίνδυνο διαβρώσεως τού ποιμαντικού έργου και ακυρώσεις τού μηνύματος τού Ευαγγελίου και τής εν Χριστώ ελπίδος.
Όπως και άλλες αποκρυφιστικές ομάδες, οι τέκτονες εγκαταλείπουν τον άνθρωπο εντελώς μόνο στην προσπάθειά του να βρει το αληθινό νόημα τής ζωής και να το πραγματώσει. Αυτό είναι δυνατόν μόνον δια τής θείας χάριτος, δια τής δωρεάς τού Χριστού. Ο λόγος του Κυρίου «ουδείς έρχεται προς τον πατέρα ει μη δι’ εμού» (Ιωάν. Ιδ’ 6) βρίσκει εδώ πλήρη εφαρμογή.