Εκατομμύρια άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο ανταποκρίθηκαν στο μήνυμα του Χαλίλ Γκιμπράν που περιέχεται στο αριστούργημά του Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ, γιατί βρήκαν σ'΄αυτό την έκφραση των πιο βαθειών πόθων ψυχής και της καρδιάς του ανθρώπου.
Αν και το μεγαλύτερο μέρος του έργου είναι γραμμένο σε πρόζα, στην ουσία του είναι ποίηση. Γιατί ο Γκιμπράν ζούσε με την ψυχή του μέσα στην ουσία της ομορφιάς όπου σβύνουν οι διακρίσεις ανάμεσα στον πεζό λόγο και την ποίηση και όπου η ίδια η σκέψη γίνεται ένα είδος μουσικής.
Ο Γκιμπράν ήξερε να γράφει αιώνιες αλήθειες με τρόπο που κάνει τον αναγνώστη να νοιώθει ότι περιδιαβάζει σ΄ένα ήσυχο δάσος ή λούζεται σ' ένα δροσερό ποταμάκι' ηρεμεί την ψυχή. Αλλά ήξερε να γράφει και με τον πυρσό και να καίει σαν τη φωτιά.
Εφημερίδα Πανεπιστημίου Οκλαχόμα.
Περιεχόμενα
Αγάπη
Γάμος
Παδιά
Δόσιμο
Φαγητό και πιοτό
Δουλειά
Χαρά και λύπη
Σπίτια
Ρούχα
Αγορά και πώληση
Έγκλημα και τιμωρία
Νόμοι
Ελευθερία
Λογικό και πάθος
Πόνος
Αυτογνωσία
Διδαχή
Φιλία
Ομιλία
Χρόνος
Καλό και κακό
Προσευχή
Ηδονή
Ομορφιά
Θρησκεία
Θάνατος
Εκδόσεις Μπουκουμάνη - 1974
______________________________________________________________________________
Και κάποιος άντρας είπε, "Μίλησέ μας για την Αυτογνωσία".
Κι εκείνος απάντησε λέγοντας:
Οι καρδιές σας γνωρίζουν σιωπηλά τα μυστικά των ημερών και των νυχτών.
Αλλά τ' αφτιά σας διψούν για τον ήχο της γνώσης της καρδιάς σας.
Θέλετε να γνωρίσετε με λόγια αυτό που γνωρίζετε από πάντα στη σκέψη.
Θέλετε ν' αγγίξετε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας.
Και είναι καλό που το θέλετε.
Το κρυφό πηγάδι της ψυχής σας πρέπει να αναβλύσει και να τρέξει κελαρύζοντας προς τη θάλλασα.
Και ο θησαυρός του άπειρου βάθους σας πρέπει να αποκαλυφτεί στα μάτια σας.
Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν ζυγαριές για να ζυγίζουν τον άνγωστο θησταυρό σας, και μη μετράτε τα βάθη της γνώσης σας με το βυθομετρικό κοντάρι ή το σχοινί.
Γιατί ο εαυτός είναι μια θάλασσα απεριόριστη και άμετρη.
Μη λέτε, "Βρήκα την αλήθεια", αλλά να λέτε, "Βρήκα μιαν αλήθεια".
Μη λέτε, "Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής", αλλά να λέτε, "Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου".
Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σ' όλα τα μονοπάτια.
Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι.
Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα.
______________________________________________________________________________
Και τότε η ιέρεια μίλησε πάλι και είπε: "Μίλησέ μας για το Λογικό και το Πάθος".
Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:
Η ψυχή σας είναι πολλές φορές πεδίο μάχης, όπου το λογικό σας και η κρίση σας κάνουν πόλεμο ενάντια στο πάθος και την όρεξή σας.
Μακάρι να μπορούσα να γίνω ειρηνοποιός στην ψυχή σας, και να μετατρέψω τη διχόνοια και τον ανταγωνισμό των στοιχείων σας σε ενότητα και αρμονία. Αλλά πως μπορεί να γίνει αυτό, αν κι εσείς οι ίδιοι δε γίνετε ειρηνοποιοί, κι ακόμα, οι εραστές όλων των στοιχείων σας;
Το λογικό σας και το πάθος σας είναι το πηδάλιο και τα πανιά της θαλασσοπόρας ψυχής σας.
Αν τα πανιά σας ή το πηδάλιό σας σπάσει, το καράβι σας θα χορεύει ή θα παρασύρεται από τα κύματα, ή θα σταθεί ακίνητο στη μέση της θάλασσας.
Γιατί το λογικό, όταν κυβερνά μόνο, είναι μια δύναμη που φυλακίζει' και το πάθος, αφύλακτο, είναι μια φλόγα που καίει μέχρι την αυτοκαταστροφή.
Για τούτο, αφήστε την ψυχή σας να ανυψώνει το λογικό σας μέχρι τα ύψη του πάθους, για να μπορεί να τραγουδά.
Κι αφήστε την να κατευθύνει το πάθος σας με το λογικό, για να μπορεί το πάθος σας να ζει μέσα από την καθημερινή ανάστασή του, και σαν το φοίνικα να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του.
Θα' θελα να βλέπατε την κρίση και την επιθυμία σας όπως θα βλέπατε δυο αγαπημένους φιλοξενούμενους στο σπίτι σας.
Σίγουρα δε θα τιμούσατε τον ένα καλεσμένο περισσότερο από τον άλλο' γιατί αυτός που προσέχει περισσότερο τον ένα, χάνει την αγάπη και την πίστη και των δυό.
Ανάμεσα στους λόφους, όταν κάθεστε στη δροσερή σκιά των ασημόφυλλων λευκών, και χαίρεστε την ειρήνη και τη γαλήνη των μακρινών αγρών και λιβαδιών - αφήνετε τότε την καρδιά σας να πει με τη σιωπή, "Ο Θεός αναπαύεται στο λογικό".
Κι όταν έρχεται η καταιγίδα, και οι τρομεροί άνεμοι ταράζουν το δάσος, κι ο κεραυνός κι η αστραπή φανερώνουν το μεγαλείο του ουρανού, - τότε αφήνετε την καρδιά σας να πει με δέος, "Ο Θεός κινείται με το πάθος".
Κι αφού είστε κι εσείς μια ανάσα στη σφαίρα του Θεού, κι ένα φύλλο στο δάσος του Θεού, κι εσείς θα 'πρεπε να αναπαύεστε στο λογικό και να κινείστε με το πάθος.
