Ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός μπορεί εύκολα να παρομοιαστεί με πόλεμο όπου τα πάντα επιτρέπονται, εκτός από τη σωματική βία. Η εξαπάτηση, η εκμετάλλευση του απαρχαιωμένου και υπερβολικά αργού δικαστικού συστήματος, ώστε ο επιχειρηματίας να φαίνεται νομότυπος αλλά στην ουσία να είναι ηθικά άδικος είναι όπλα που μπορεί να χρησιμοποιήσει. Θα πετύχει κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα. Αν αυτό το πλεονέκτημα είναι ουσιαστικό για την επιβίωσή του, τότε ναι, ο αγνός εσωτεριστής θα φαλιρίσει. Οι περιπτώσεις αυτές ίσως να είναι πάμπολλες, ειδικά στην Ελλάδα, τη χώρα της διαφθοράς. Είναι όμως ΟΛΕΣ οι περιπτώσεις έτσι?
Νομίζω ότι μέρος του προβλήματος είναι η νοοτροπία που κληρονομήσαμε. Στην Ελλάδα θεωρείται μαγκιά να αφήσεις απλήρωτο τον εργάτη, να δηλώσεις λιγότερα ένσημα στο ΙΚΑ, να προσλάβεις κόσμο με μισθούς πείνας. Αυτό έχει σίγουρα βραχυπρόθεσμα οφέλη. Από τη μικρή πείρα που έχω στο εξωτερικό, αυτό δεν ισχύει παγκόσμια. Πχ μία μισθοδοτική πολιτική μεγάλων εταιριών είναι να ανταμείβουνε αρκετά γενεόδωρα υπαλλήλους, όχι βάση της προσφοράς/ζήτησης αλλά βάση τις πραγματικές ανάγκες του εργάτη. Βραχυπρόθεσμα χάνουνε τις έξτρα αποδοχές. Μακροπρόθεσμα κερδίζουν την εμπιστοσύνη, την πίστη, την αφοσίωση και κατά προέκταση την παραγωγικότητα του εργάτη. Οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες στην Ιαπωνία, αντίθετα με τους ξύπνιους Έλληνες, ποτέ δεν απολύουνε εργάτη. Τα θετικά αποτελέσματα της πολιτικής τους είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο.
Όταν ήμουνα στο εξωτερικό, όταν προσλήφθηκα στην πρώτη μου δουλειά, το αφεντικό μου μου φάνηκε εξαιρετικά φιλικό. Με ενθάρρυνε συνέχεια. Εμένα μου άρεσε και γινόμουνα θυσία για τη δουλειά μου. Μετά διάβασα τα βιβλία που είχε διαβάσει κι αυτός και πονήρεψα. Απλή ψυχολογία. Ενθαρρύνεις τη θετική συμπεριφορά, ώστε να την ενισχύσεις. Και άσε τους Έλληνες να υποτιμούνε συνέχεια τους υπαλλήλους, για να τους κόψουν το βήχα και να μη τολμούνε να ζητήσουνε αύξηση.
Μου διηγούνται μία ιστορία, μετανάστης Έλληνας στη Γερμανία, εποχή 1960. Προσλύφθηκε σε εργοστάσιο και είχε μεγάλο πρόβλημα προσαρμογής. Οι Γερμανοί επιστάτες τον κυνηγούσανε για να ΜΗΝ δουλεύει πολύ, να τηρεί τα διαλύματα και να πηγαίνει να ξεκουράζεται. Διότι, αντίθετα με τους ξύπνιους Έλληνες που απαιτούνε να δουλέψεις υπερωρίες χωρίς να σε πληρώνουνε, οι Γερμανοί έκαναν μελέτες και είδαν ότι όταν οι εργάτες δουλεύουνε στο 100% της δυνατότητάς τους, αντέχουνε 2-3 μήνες το πολύ. Μετά αρχίζουν να κουράζονται, να βαριούνται, να αρρωσταίνουνε, να νιώθουνε αρνητικά για τη δουλειά κτλ κτλ κτλ. Και η παραγωγικότητα πέφτει. Έτσι λοιπόν, για το καλό της εταιρίας, προβλέψανε να έχουν πολύ καλές συνθήκες εργασίας για τους εργάτες και οι εργάτες να δουλέυουνε περίπου στο 85% της δυνατότητάς τους.
Ο Εσωτεριστής μπορεί να μορφωθεί και να εφαρμόσει τους νόμους της φύσης. Να δει το δάσος πέρα από το δέντρο. Για να μην αναφέρω προχωρημένα παραδείγματα. Πχ να χρησιμοποιεί τη διαίσθησή του και την Αστρολογία σε στρατηγικές επιλογές.
Ο Εσωτεριστής μπορεί να παίξει το παιγνίδι με πλεονέκτημα και να κερδίσει.
