Μέρος Πρώτο - Δεύτερο - Τρίτο (3 βιβλία)
Φιλοσοφική και Καμπαλιστική Μελέτη επί της Υψηλής Μαγείας
Ο Στανισλάς ντε Γκουαϊτά υπήρξε ο πνευματικός διάδοχος του 'Ελιφας Λευί και διδάσκαλος του 'Οσβαλντ Βίρτ. "Το πρόβλημα του κακού στο Αστρικό πεδίο" αποτελεί ένα τμήμα της μεγαλύτερης μεταφυσικής πραγματείας για το κακό, που έχει γραφτεί μέχρι σήμερα:
Συνθετική θεωρία των Απόκρυφων Δυνάμεων
Σε τι διαφέρει η Μαύρη Μαγεία από την Υψηλή Μαγεία
Το Αστρικό ως πύρινο δίκρανο του Σατανά και ως πύρινη ρομφαία του Αρχάγγελου Μιχαήλ
Ο Ιάκωβος Μπαίμε θέλησε να αποκαλύψει τα έσχατα μυστήρια
Η αποκρυπτογράφηση της γενέσεως της Παλαιάς Διαθήκης μέσω της Αιγυπτιακής Μυήσεως που έφερε ο Μωυσής
Η Εσωτερική ερμηνεία του πειρασμού της Εδέμ
Η πτώση του Αδάμ
Το υλικό σύμπαν ως εφήμερο δημιούργημα της Αδαμικής πτώσεως
Ο χρόνος και ο χώρος (Κάιν και Αβελ)
Η εσωτερική έννοια του κατακλυσμού
Το έρεβος του Ορφέα και η άβυσσος της Εκάτης
Εκδηλώσεις αγγελικών και δαιμονικών μορφών μέσω του αστρικού φωτός
Αστρικό σώμα και παραισθήσεις
Οι κάτοικοι του αστρικού πεδίου
Παρασιτική φύση συγκεκριμένων όντων του Αστρικού
Οι δαίμονες ως ανθρώπινα δημιουργήματα μέσω της Βουλήσεως και της Φαντασίας
Μαντικές τέχνες
Πνευματισμός
Αστρικός Ωροσκόπος
Τα εγρηγορότα ως συλλογικές οντότητες με ανυπολόγιστη διάρκεια και ισχύ
Μιχαήλ: Το εγρηγορός της Δωρικής μυήσεως και κοινωνίας των εκλεκτών, με το οποίο επικοινωνούσε ο Μωυσής
Σαμαήλ: Το κακό - ψυχικό εγρηγορός των διεστραμμένων βουλήσεων
Η γένεση και η πάλη των μεγάλων εγρηγορότων
Αιματηρές και Αναιμακτές θυσίες
Αστρικές Σφραγίδες
Παθητική και ενεργητική έκσταση
Τα μυστικά της πολικότητας
Η υψηλή θεουργία
Το αιτιατό σώμα: H εύπλαστη ιδιότητα της ψυχής που δομεί το αστρικό σώμα
Η εύπλαστη ιδιότητα ως εργαλείο ακριβείας της ψυχής για τους διάφορους κόσμους που γνωρίζει
Εκδόσεις Τετρακτύς, πρώτη έκδοση στα Γαλλικά - 1896
___________________________________________________________________
Η Μαγγανεία ή Μαύρη Μαγεία, που ορίζουμε εξ' άλλου ως "την για το Κακό ενεργοποίηση των απόκρυφων δυνάμεων της Φύσεως", διαφέρει από την υψηλή και θεία Μαγεία σε τρία βασικά σημεία: διακρίνεται κατ' αρχάς από τη διαφορά του σκοπού, ύστερα από τον βαθμό της γνώσης ή της άγνοιας των χρησιμοποιημένων μέσων και τέλος, από τα διαφορετικά αποτελέσματα.
Πάντως και σε ένα άλλο βιβλίο το επισημάναμε αυτό κι έτσι, δεν θα επανέλθουμε εκτενώς στο γεγονός πως ο Μάγος και ο Μαγγανευτής υποτάσσουν στους πιο αταίριαστους σκοπούς, στα πιο ανόμοια έργα, ένα και μοναδικό παράγοντα, που είναι κοινός και για τους δύο: το Αστρικό.
Είναι σαν να λέμε ότι η δεύτερη Επτάδα μας (Το πρόβλημα του Κακού στο Αστρικό πεδίο) θα επικεντρωθεί στη μελέτη του αστρικού πεδίου6. Πεδίο υπερφυσικών μαχών όπου συγκρούονται με κλαγγές όπλων το φεγγοβόλο ξίφος του Αρχάγγελου Μιχαήλ και το ακτινοβόλο δίκρανο του Πανθέου Σατανά. Καταπληκτική μονομαχία! Από τη μια, ο χρησμοδότης υπέρμαχος της 'Υλης, το τυφλό 'Ενστικτο, το συλλογικό τέρας που ενεργοποιείται από τα ολέθρια ατομικά πάθη. Από την άλλη, η αγία πολέμαρχος της Αρχής, η γαλήνια Διανοια, συνειδητά συνδεδεμένη με το πεδίο της θείας πρόνοιας. Πρόκειται για τον μυθικό Άγγελο και Δαίμονα που αγωνίζονται με ισότιμα όπλα στην περιοχή του κοσμικού πυρός!
Ιδού το Αστρικό - πύρινο δίκρανο στα νύχια του Σατανά, πύρινη ρομφαία στα χέρια του Χερούβ (Αρχαγγέλου). Με βάση το πνεύμα μιας πολυπράγμονος σχολής γνώσεως, θα λέγαμε: ιδού το Αστρικό - πολυποικιλόσχημος και ευμετάβλητος παράγοντας. 'Αλλοτε ο ίδιος ο Σατανάς, όταν υπόκειται στις συλλογικές δυνάμεις του Κακού, άλλοτε, όταν ενεργοποιείται από τις δυνάμεις της Πρόνοιας, φως της δόξης των εκλεκτών και μυστικό σώμα του Αγίου Πνεύματος.
Η ενσυνείδητη μελέτη του Αστρικού πρέπει να περιλαμβάνει και τις δύο αυτές αντικρουόμενες όψεις. Επομένως, "το πρόβλημα του Κακού στο Αστρικό πεδίο" δεν δίνει μονάχα πρόσβαση στο οικοδόμημα των αποδοκιμασμένων επιστημών, αλλά μπορεί επίσης ν' ανοίξει τον ναό - αν όχι το ιερό - της υψηλής και θείας Μαγείας.
Γιατί τον ναό κι όχι το ιερό; Θέτοντας κατά μέρος το αστρικό επίπεδο, που γνωρίζουμε ως τον κατ΄ουσίαν κοινό παράγοντα στα αντίπαλα στρατόπεδα του Ουρανού και της Κολάσεως, ο μάγος είναι ενεργός και σε άλλα ακόμη επίπεδα, εντελώς άγνωστα στους αυτουργούς της μαγγανείας. Τέτοια ύψη δεν προσεγγίζονται παρά μονάχα από τον μυστικιστικό αετό και την μυστικιστική περιστερά. Οι κουκουβάγιες όμως και τα όρνεα του Απορρήτου, αυτές οι ακάθαρτες λεγεώνες δεν θα λερώσουν ποτέ τον άσπιλο αιθέρα. 7
Μην παραξενεύεσαι καθόλου, Αγαπητέ Αναγώστη, που συναντάς σχεδόν σε όλες τις σελίδες του παρόντος τόμου θεωρίες που ενδιαφέρουν τόσο τους ιεροφάντες του φωτός όσο και του σκότους. Απέφυγε όμως να πιστέψεις πως περιέχει όλες τις αιώνιες αρχές της Καμπαλά και της Αγίας Μαγείας, που είναι συμπυκνωμένες σε αυτόν τον δεύτερο τόμο. Μονάχα έμμεσα αναφέρεται στις λιγότερο εξαίσιες διδασκαλίες τους. Αυτή τη φορά, δεν πρόκειται να υπερβούμε τη ζώνη του χρόνου, θα το κάνουμε όμως με αποφασιστικότητα στην Τρίτη μας Επάδα, για να διασαφηνίσουμε - στον βαθμό των προσπαθειών μας - το τρομερό Πρόβλημα του Κακού.
Επομένως, απέχουμε πολύ από το να τα παρουσιάσουμε όλα. Ένα επόμενο βιβλίο θα προσεγγίσει στο μέλλον, εάν θέλει ο Θεός, τις ύπατες αποκαλύψεις της παραδοσιακής επιστήμης των μάγων. Αυτό, τουλάχιστον, που μπορεί να δοθεί δια μέσου της ταπεινότητάς μας, θα εμφανισθεί εν καιρώ και εν τόπω. Πάντως, πρέπει να πεισθείς ότι η τελευταία λέξη αυτών των απορρήτων ποτέ δεν θα ειπωθεί, ούτε από εμάς ούτε από κανέναν άλλον.
Και θέλεις να μάθεις τη βαθύτερη αιτία; Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ένας πλήρως μυημένος, ένας adepte, συναινεί - παρ' ότι φυσικά είναι αδύνατον - να αφαιρέσει ακόμη και το τελευταίο πέπλο της Ουρανίου Ίσιδος, τότε το χέρι του ιερόσυλου, ξαφνικά θα παραλύσει, αδυνατώντας να ιεροσυλήσει. Δεν θα εύρισκε εκφράσεις για να διατυπώσει τη σκέψη του ή ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι εύρισκε τις κατάλληλες, θα μιλούσε σε μια ακατάληπτη για σένα γλώσσα. Με πλήθος μεταφορών. 'Ακουσε, λοιπόν, τι προλέγει ένας διδάσκαλος του εσωτερισμού για έναν τέτοιο adepte:
"Όσο περισσότερο θα ανυψώνεται - γράφει - στη νοητή σφαίρα, τόσο περισσότερο θα προσεγγίζει το ανεξερεύνητο Ον, του οποίου η θεώρηση θα τον γεμίζει ευτυχία, και τόσο λιγότερο θα μπορεί να μεταβιβάσει στους άλλους την γνώση. Γιατί η αλήθεια, φθάνοντας σε αυτόν με ολοένα και περισσότερο συμπαντική νοητική μορφή, δεν θα μπορεί με κανένα τρόπο να εγκλωβισθεί στις ορθολογικές ή αισθητές μορφές, που θα θέλει να τους δώσει. Σε αυτό εδώ το σημείο παρεκτράπησαν πολλοί οραματιστές μυστικιστές. Επειδή δεν είχαν εμβαθύνει ουσιαστικά στον τριπλό μετασχηματισμό του εαυτού τους και δεν γνώριζαν την ενδόμυχη σύσταση της ανθρώπινης τετράδας, αγνοούσαν τον τρόπο με τον οποίο συντελείται η μεταστοιχείωση των ιδεώ, τόσο στην προοδευτική άνοδο όσο και στην προοδευτική κάθοδο. ΄Ετσι, συγχέοντας συνεχώς την πνευματική κατανόηση με τη διάνοια, και μη διαφοροποιώντας τες από τους καρπούς της θελήσεώς τους, ανάλογα με το αν δρούσαν στη μια ή στην άλλη από αυτές τις φάσεις του μετασχηματισμού, συχνά έδειχναν το αντίθετο από αυτό που ήθελαν να δείξουν, και από ενορατικοί που ίσως να ήταν κατέληξαν φαντασιόκπληκτοι".8(σελ. 26)
_______________________________________________________________________________________
6και κυρίως όσον αφορά τις σχέσεις της με το υλικό πεδίο
7Εδώ αναφερόμαστε στον ποταπό μαγγανευτή και στις δυνάμεις που ενεργοποιεί. Ο πρώτος τόμος του Όφεως της Γενέσεως (Το πρόβλημα του Κακού στο Υλικό πεδίο) καθιστά σαφές ότι οι αυτουργοί της Γοητείας απομονώνονται σε άθλια βάραθρα αποκτηνώσεως της ηθικής δουλείας. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε ότι ο Σατανάς μεταμορφώνεται κατά τον δέοντα τρόπο και κατορθώνει να λυμαίνεται ακόμη και το νοητικό επίπεδο. Σε αυτό όμως το επίπεδο ονομάζεται "Λάθος" και με αυτή τη μεταφυσική μορφή δεν έχει πλέον καμία σχέση με τη μαγγανεία αυτή καθ' αυτή. 'Οταν λοιπόν αναφερθήκαμε (τόμος πρώτος, κεφ. 7) στους μαύρους μάγους της Τέχνης και της Σκέψης, το κάναμε με την ευρεία έννοια του όρου και οι αναγνώστες μας δεν παρανόησαν την τοποθέτησή μας. "Δεν υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα στην οποία να μην μπορεί να παρεισφρήσει ο Σατανισμός, αλλά και που να μην μπορεί να την εξυψώσει και να την εξευγενίσει η Θεία 'Εμπνευση".
8'Ιδε Φαμπρ ντ' Ολιβέ, τα Χρυσά 'Επη των Πυθαγορείων, εκδόσεις Ιδεοθέατρον-Διμελής.
