Μεγάλο θέμα το οποίο κρύβει και μεγάλες αμαρτίες, ο "υπερβατικός διαλογισμός". Όπως όμως τέθηκε το θέμα, οφείλουμε να το δούμε σε όλες τις πτυχές του. Η μία του πτυχή είναι το τι ακριβώς είναι ο "υπερβατικός διαλογισμός". Σίγουρα ένας υψηλόβαθμος τέκτονας, ακόμα και να είναι "Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης", δεν έχει καμιά ικανότητα, ούτε την κατάλληλη γνώση της συγκεκριμένης τεχνικής μέσα από τον τεκτονισμό, καθότι ο τεκτονισμός έχει απολέσει εδώ και πολλές δεκαετίες την εσωτερική γνώση και τις πρακτικές του αποκρυφισμού και του μυστικισμού. Άλλωστε, ακόμα και να τις διδάσκονταν από τον τεκτονισμό, πάλι δεν θα μπορούσε να τις παρουσιάσει σε ανοικτά σεμινάρια, παρά μέσα μόνον στην Στοά και φυσικά για κανέναν λόγο δεν θα χρηματίζονταν.
Ο ιερός κανόνας βέβαια στον αυθεντικό εσωτερισμό, ρητά αποτρέπει να δοθεί η εσωτερική γνώση με οποιοδήποτε αντίτιμο και με το σκεπτικό ότι ο συγκεκριμένος υψηλόβαθμος τέκτονας φερόταν ως απόλυτα τηρών τον κανόνα αυτόν, τουλάχιστον όσες φορές αναφέρθηκε σε αυτό παρουσία μου, μάλλον δεν πρέπει να πρόδωσε κανένα εσωτερικό μυστικό, ούτε να εμπορεύτηκε την εσωτερική γνώση που παρέλαβε, πουλώντας την σε μία ολιγόωρη παρουσίαση, ευτελίζοντας τον εαυτό του για λίγα Ευρώ. Αυτά που παρουσίασε, πιθανότατα θα τα βρήκε σε καμιά «φυλλάδα» λαϊκίστικης επιφανειακής αναφοράς εσωτεριστικών θεμάτων, τέτοια που το πιο σοβαρό άρθρο που δημοσιεύει, είναι τα δρώμενα που συμβαίνουν στις πρωινές λαϊκίστικες εκπομπές της τηλεόρασης.
Αμέσως όμως εγείρεται ένα πολύ σοβαρό θέμα. Αν ο συγκεκριμένος υψηλόβαθμος τέκτονας πουλούσε σε αδαείς, πληροφορίες που αναπτύσσονται στην καλύτερη περίπτωση στα «πρωινάδικα», τότε επιτέλεσε το αποτρόπαιο αδίκημα της εξαπάτησης και της εκμετάλλευσης αδαών αφελών για ίδιον όφελος. Αν από την άλλη, παρουσίασε κάτι αξιόλογο, τεκτονικής γνώσης και προέλευσης, τότε βαρύνεται με χειρότερο ατόπημα, καθώς καθίσταται επίορκος, αποβαίνοντας αποτρόπαιος. Δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι με τα είκοσι και πλέον χρόνια στον τεκτονισμό και με τους βαρύγδουπους τίτλους να τους βαραίνουν, αποδεικνύουν καθημερινώς τα αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγηθεί ο αληθινός τεκτονισμός, καθώς υπολείπεται πλέον και αυτού ακόμα του ολιγόλεπτου θεατρινισμού της υποτιθέμενης «μύησης» του Ρέικι.
Πράγματι, αυτοί οι τριαντατριάρηδες τέκτονες με τα πάμπολλα χρόνια στον τεκτονισμό και με τα διπλάσια σε αριθμό παράσημα των βαθμών, ανακαλύπτοντες το Ρέικι, στο οποίο η κάθε κυρά – κατίνα καθίσταται «μάστερ» με μεγάλη ευκολία, αποδεικνύουν ότι οι τεκτονικές «μυήσεις» και οι πολύχρονες μαθητείες έχουν πλέον «ξοφλήσει», καθώς υστερούν κατά πολύ από τις ολιγόλεπτες «μυήσεις» και γνώσεις του Ρέικι.
Δεν θα αναλισκόμασταν στις άνομες και μικροπρεπείς αυτές πράξεις κάποιων δήθεν μυημένων, αν δεν επιτελούνταν μία τόσο απάνθρωπη ατιμία. Τα άτομα αυτά, εκμεταλλευόμενα την θέση που κατέχουν μέσα στις τεκτονικές οργανώσεις, εξαπατούν και αποσπούν από τους αδαείς χρηματικά ποσά, ενίοτε υπέρογκα, όπως ο έτερος «τριαντατριάρης» του τεκτονικού τάγματος «Δελφοί». Αλλά και οι δύο στην ίδια σχολή τεκτονισμού φοίτησαν και όπως λέει και το λαϊκό ρητό, «με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις». Το λυπηρό είναι ότι ο νυν δράστης υψηλόβαθμος τέκτων, διαλαλούσε περί αξιών και ιδανικών, εμφανιζόμενος – το λιγότερο – ως άμεμπτος.
Μάταια προειδοποιούσα τα αφελή θύματά του για την ανακολουθία των λόγων και των έργων του, για την αστάθεια των υποσχομένων του και για την επικαλυμμένη ανηθικότητά του. Μάταια έκρουα τον κώδωνα για να προφυλάξω τους νεόφυτους από την θυματοποίησή τους. Τελικά, έφτασε ο σημερινός τεκτονισμός να καταστεί η βάση, το εφαλτήριο ανάδειξης και αναρρίχησης υστερόβουλων και εκμεταλλευτών απατεωνίσκων, ξεπερνώντας κατά πολύ την αβλαβή βλακώδη τάση της εβδομαδιαίας ανούσιας επίδειξης των αναξίων κοινωνικά, οι οποίοι αναζητούν την έστω και πλασματική αναγνώριση μέσω των βαθμών και των τενεκεδένιων παρασήμων του τεκτονισμού.
Τέτοιοι όμως απατεωνίσκοι συναντώνται σε όλες τις εποχές, αντιγράφοντας κατά κανόνα οι νεώτεροι τους προηγούμενους. Η συνταγή είναι πάρα πολύ απλή για την επίτευξη της εξαπάτησης που οδηγεί στην εκμετάλλευση. Μόλις ο πονηρός συναντήσει τον αφελή, γεννιέται μία θρησκεία. Ο πονηρός αυτοβαφτίζεται μεσσίας – σωτήρας και ο αφελής χαίρεται που συνάντησε τον σωτήρα – αυθεντία. Μόνον πίστη χρειάζεται από το θύμα – και τα χρήματά του βέβαια – για να ευημερεί ο σωτήρας.
Το θύμα πάντα είναι θύμα, με εξαίρεση βέβαια αν είναι καλός μαθητής και μιμηθεί άμεσα τον δάσκαλό του. Τότε καθίσταται κι ο ίδιος θύτης σε μια κουστωδία καινούριων αφελών θυμάτων. Οι πονηροί μαθητές του υπερβατικού διαλογισμού, φαίνεται ότι είναι άξιοι μαθητές του Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι, του πρωτοδιδάξαντα τον υπερβατικό διαλογισμό. Ο μεγάλος αυτός γιόγκι, κατάφερε να παρουσιάσει μια τεχνική ως Ινδική, μια τεχνική όμως τέλεια προσαρμοσμένη στην δυτική αφέλεια, γιατί αυτό που κυριολεκτικά κατάφερε ο πονηρός Μαχαρίσι, ήταν να πιάσει πελάτες την αφρόκρεμα των «σόου μπίζνες»της εποχής, όπως ήταν οι Μπητλ’ς, ο Πήτερ Σέλλερς, ακόμα και οι Μόντυ Πάιθονς κλπ., αποκομίζοντας φυσικά τεράστια οικονομικά οφέλη.
Η τεχνική του ήταν υπερβολικά απλή έως οφθαλμοφανής, για να σκεφτεί κανείς ότι μπορεί να υποκρύπτεται και κάτι άλλο. Άλλωστε η τεχνική του διαλογισμού που πουλούσε σε πλούσιους πελάτες, είχε θετικά αποτελέσματα και δεν μπορούσε να χαρακτηρισθεί με τίποτα απάτη. Υπήρχε όμως μια μικρή λεπτομέρεια στο όλο σκηνικό που αποκάλυπτε όλο το πλέγμα της εξαπάτησης. Ισχυριζόταν ο γιόγκι μας ο Μαχαρίσι, ότι η τεχνική ΔΕΝ μπορούσε να διδαχθεί ΟΥΤΕ με μαθήματα, ΟΥΤΕ με βιντεοταινίες, ΟΥΤΕ με βιβλία. Η τεχνική διδάσκονταν ΜΟΝΟΝ από κάποιον γιόγκι και καθώς η τεχνική ήταν δικής του σύλληψης και επίσης κανένας άλλος γιόγκι δεν βρίσκονταν στο πεδίο δράσης του που να κατέχει αυτήν την τεχνική, μονοπωλούσε για πολλά χρόνια – και πλούτιζε – σχεδόν σε όλο τον δυτικό κόσμο. (Πέρασε και από Ελλάδα μεριά). Δίδασκε την τεχνική του με πολύ σοβαρό αντίτιμο, αλλά για να διδάξει την μέθοδο διδασκαλίας της τεχνικής, ζητούσε υπέρογκα ποσά, παρ’ όλα αυτά, πολλοί ήταν που του τα έδωσαν. Θα περνούσαν αρκετά χρόνια προτού ο τρόπος δράσης του αντιγραφεί. Μόνον το Ρέικι έφτασε το μεγαλείο της απάτης του Μαχαρίσι, καθώς για να καταστεί σήμερα κάποιος «μάστερ» Ρέικι, πληρώνει πολλαπλάσια απ’ ότι είχε πληρώσει τους δύο πρώτους βαθμούς.
Το μήνυμα που έφερε ο Μαχαρίσι, ήταν κεραυνός στην με ιουδαιοχριστιανική νοοτροπία Δύση, ο κόσμος τη οποίας εκπαιδεύτηκε από το σκοταδιστικό δόγμα να μην χαίρεται και να απολαμβάνει την ζωή. Ο Μαχαρίσι ξαναξύπνησε τις Πανθεϊστικές καταβολές της αρμονίας με την Μητέρα Φύση, τις οποίες βίαια αλλά ανεπιτυχώς προσπάθησε να ξεριζώσει ο ιουδαιοχριστιανικός μεσαίωνας από τον δυτικό άνθρωπο. Το μήνυμα ήταν τόσο απλό αλλά και τόσο οικείο και φυσιολογικό, «ο άνθρωπος γεννήθηκε για να απολαύσει την ζωή, η οποία δεν είναι τιμωρία και ξεπεσμός από έναν εβραϊκό παράδεισο, αλλά η ίδια η ζωή είναι ευδαιμονία και το μόνο που χρειάζεται ο άνθρωπος, είναι να αφεθεί να χαίρεται την ζωή και να στραφεί στον εαυτό του, όπου θα ανακαλύψει ανεξάντλητες ποσότητες ενεργειών και ευτυχίας.
Η τεχνική ήταν πασίγνωστη στη Δύση και μάλιστα ανεπτυγμένη σε ύψιστο βαθμό πολλούς αιώνες πριν εμφανιστεί ο Μαχαρίσι. Το μόνο που δεν είχε η τεχνική στην Δύση, ήταν η αξίωση ότι έπρεπε να σε διδάξει οπωσδήποτε ένας διδάσκαλος της τεχνικής (τον οποίον βέβαια θα πληρώσεις αδρά). Η τεχνική ήταν γραμμένη και έτοιμη για χρήση από όποιον ήθελε να την ασκήσει. Βρίσκονταν βέβαια παραλλαγμένη και προσαρμοσμένη στις αντιλήψεις της εποχής. Η τεχνική αποδίδεται στον Μάξιμο τον Ομολογητή, έναν κρυπτονεοπλατωνικό ασκητή του επιβεβλημένου δόγματος, όπου περιγράφονται και τα υπέρτατης ευτυχίας αποτελέσματά της. Είναι βέβαια μία προσαρμογή εξωτερικά στο ιουδαιοχριστιανικό δόγμα, στην ουσία της όμως κρατάει ολάκερη την Πανθεϊστική της φύση, εκφρασμένη ως μια νεοπλατωνική πρακτική εσωτερικής αρμονίας και ψυχικής ευτυχίας.
Την αυθεντική Πανθεϊστική πρακτική η Α.Μ.Ρ.Α. την παρουσιάζει ήδη από τον πρώτο βαθμό για την άσκηση του Νεόφυτου. Στην ολοκληρωμένη της μορφή η τεχνική του Μαχαρίσι πέρασε πολλές αλλαγές και βελτιώσεις, μέχρι να πάρει την σημερινή της μορφή. Από την αρχική τεχνική, εκείνο που δεν άλλαξε καθόλου, ήταν η πώληση των «μάντρα» έναντι χιλιάδων δολαρίων. Μια τεχνική, η οποία ξεκίνησε στην Αμερική και στην Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του ’50, χωρίς όμως να σημειώσει μεγάλη αποδοχή. Η έκρηξη έγινε το 1968, όταν ο Robert Keith Wallace παρουσίασε το διδακτορικό του, το οποίο είχε σαν θέμα, «"Τα φυσιολογικά αποτελέσματα του Υπερβατικού Διαλογισμού: Ένα προτεινόμενο 4ο σημαντικό επίπεδο της συνειδητότητας", δίνοντας επιστημονικό κύρος στην τεχνική που εισήγαγε ο Μαχαρίσι. Έκτοτε η επιστημονική έρευνα συχνά ασχολήθηκε με το θέμα, αποδεικνύοντας τις ευεργετικές επιδράσεις που είχε ο διαλογισμός στον άνθρωπο.
Χρειάζεται η τεχνική να ξαναγυρίσει στην αρχική Πανθεϊστική της πρακτική και να αποβάλλει τα όποια νεοεποχίτικα στοιχεία, από τα οποία έχει επιμολυνθεί. Και το κυριότερο, δεν χρειάζεται να ψιττακίζουμε το πόσο πρέπει να χαιρόμαστε, αλλά να συνταχθούμε με τον εαυτό μας, αναγνωρίζοντας και αναλαμβάνοντας την επιτέλεση του σκοπού της ενσάρκωσής μας, έχοντας για κριτήριο της ορθότητας των δράσεών μας, από το μέγεθος της χαράς που βιώνουμε όταν εκτελούμε τις δράσεις μας. Με απλά λόγια, καταλαβαίνουμε ότι βαδίζουμε το σωστό μονοπάτι, αν η διαδρομή μας γεμίζει με εσωτερική ευτυχία και η ενέργεια μας κάνει ακάματους….
