Επομένως, το σύμβολο του σταυρού με το ρόδο στο κέντρο του τελικά συναντάται στον 6 αιώνα μαχχ... Φυσικά, μένει να ξεκαθαριστεί το πότε ακριβώς αυτό το σύμβολο του σταυρού και του ρόδου αποκτά για πρώτη φορά τον συμβολισμό που υιοθέτησε στη συνέχεια το Ροδοσταυρικό κίνημα.
Παρότι το ρόδο (τριαντάφυλλο) αναφέρεται ως ένα από τα ιερά φυτά της θεάς Ήρας και καθότι η Ήρα είναι μια άλλη όψη του Άρη, το ρόδο θα όφειλε να αναφέρεται και ως ιερό άνθος του θεού (και πλανήτη) Άρη. Πράγματι, στην Καμπαλιστική φιλολογία, το άνθος που ανήκει στην σφαίρα του Άρη είναι το πενταπέταλο ρόδο, γνωστό και ως πενταπέταλο ρόδο του οίκου των Τυδόρ.
Από την άλλη ο ρόδακας δεν αντιστοιχεί μόνον σε έναν συμβολισμό, αλλά ποικίλει αναλόγως του αριθμού των τμημάτων του. Έτσι ο τετράκτινος ή τετράφυλλος ρόδακας συμβολίζει τα τέσσερα στοιχεία και αναφέρεται στην Γαία, ο εξάκτινος συμβολίζει τον ήλιο και ο οκτάκτινος ρόδακας την Αφροδίτη (αλλά και τον ....Σείριο ! και εκεί βρίσκουμε την ερμηνεία περί ....Εωσφόρου, αλλά είναι μεγάλη κουβέντα).
Ειδικά ο οκτάκτινος ρόδακας που είναι σύμβολο της Αφροδίτης και της Αστάρτης και της Ισιδας, εμφανίζεται με ακόμα οκτώ ακτίνες (μικρότερες), οπότε προκύπτει το δεκαεξάκτινο -ο γνωστός ήλιος της Βεργίνας- σύμβολο του Σείριου και βασικό και βασιλικό έμβλημα της Μακεδονίας.
Στα Ελληνιστικά χρόνια έγινε μια παραποίηση στον συμβολισμό του ρόδου και συγχεόμενο με τον ρόδακα, δεν άργησε να αποδοθεί και να συνδεθεί με την Αφροδίτη, επειδή μπορούμε να παρομοιάσουμε το άνθος αυτό με το αιδoίο της γυναίκας, ως σύμβολο κατ' εξοχήν ερωτισμού, άρα περιεχόμενου στην σφαίρα της Αφροδίτης.
Το βιβλίο του Απουλήιου, "Ο χρυσός Όνος", ένα μυθιστόρημα του δεύτερου αιώνα κχ (κοινής χρονολόγησης) που παρουσιάζει κάποια τελετουργικά δρώμενα, έχει το ρόδο ως βασικό στοιχείο της πλοκής του μυθιστορήματος, αλλά και ως σύμβολο μυστηριακό....
Κατά τους σκοτεινούς αιώνες της εξαθλίωσης και οπισθοδρόμησης λόγω της χριστιανικής κατοχής, οι εναπομείναντες μυημένοι πασχίζαν να διατηρήσουν άσβεστο το φως των μυστηρίων. Μαζί με την ιερή όμως φλόγα, διαιωνίστηκαν και κάποιες αλλοιώσεις στην απόδοση των συμβολισμών, έτσι, τους αιώνες που δειλά δειλά ξαναεμφανίζονταν η μυστική γνώση, από τις αρχές ακόμα του 13ου αιώνα κυκλοφόρησαν μερικά συμβολικά κείμενα, (βλέπε 'Αρθρα > Ροδοσταυρισμός > ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΙΣΜΟΣ : Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,214.0.html).
Ήδη από τους προηγούμενους αιώνες ο ισοσκελής σταυρός (ο οποίος στην Ευρώπη αναφέρεται ως "Ελληνικός") συνδέεται με το ρόδο και από τον 13ο αιώνα αρχίζει και διαδίδεται το όνομα "Ροδόσταυρος" με βιβλία όπως του Νικολας Φλάμμελ, που είναι αφιερωμένο στην Αφροδίτη και ονομάζεται "Το μυθιστόρημα του Ρόδου", τελευταίο μιας σειράς εσωτερικών βιβλίων με τον ίδιο τίτλο.
Βέβαια, έστω και με αυτήν την παρανόηση, πολλοί μυημένοι προήγαγαν την ονομασία "Ροδόσταυροι" και με τα "μανιφέστα" γίνονται ξακουστοί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όμως οι ιστορικά μεγάλοι διδάσκαλοι του εσωτερισμού, όπως ο Φράνσις Μπέικον και ο Φλούντ, μετά την κυκλοφορία των λεγόμενων ροδοσταυρικών μανιφέστων και το αλληγορικό μυθολόγημα περί ενός μυθικού ιδρυτή -του Κρίστιαν Ρόζενκρόϊτς- αποποιήθηκαν αυτού του χαρακτηρισμού και επανέφεραν τον αρχικό τίτλο τιμής του Αλχημιστή, του Σοφού εργάτη της Τέχνης.
Στους αιώνες που γίνεται πλέον σφοδρή αντιποίηση των μυητικών Ταγμάτων και περισσότερο κατά τον 19ο και τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, καιροσκόποι του εσωτερισμού δεν διστάζουν να αυτοαποκαλούνται Ροδόσταυροι και να εφευρίσκουν φανταστικές διαδοχές -όπως ο τσαρλατάνος εβραιοαμερικάνος Χάρβεϋ Σπένσερ Λιούις που σκαρφίστηκε την απαρχή δήθεν του Ροδοσταυρισμού στην Αίγυπτο και ίδρυσε την σέκτα του Α.Μ.Ο.R.C. - και να έχουμε έτσι σήμερα αρκετά Ροδοσταυρικά τάγματα, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ από αυτά να έχει στοιχειώδη σχέση με την ιστορία και τις εσωτερικές διδαχές του αυθεντικού Ροδοσταυρισμού.
Βέβαια, δεν άργησαν και οι υπηρέτες του σκότους -οι Ιησουίτες- να χωθούν και να αλλοιώσουν τις όποιες ομάδες εσωτερισμού, αντικαθιστώντας προπαγανδιστικά τον ισοσκελή σταυρό με τον χριστιανικό σταυρό της σταύρωσης, ακυρώνοντας ουσιαστικά και την τελευταία πιθανότητα να διαιωνιστεί κάτι ορθό -έστω και συμβολικά- στις μετέπειτα γενιές των αναζητητών.
Ο καιρός όμως της αποκατάστασης της αυθεντικότητας έχει έρθει και οι αληθινοί εργάτες, εργάζονται για την έλευση του φωτός.
ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣΑΕΙ ΕΣΕΤΑΙ !!!!