Διαβάζοντας την παράθεση για την επιλογή της ανθρωποθυσίας, του Lavey, οφείλω να ομολογήσω ότι
φαίνεται να τα λέει πολύ καλά. Ο άνθρωπος όμως αυτός έχει μαύρα μεσάνυχτα από υψηλή Μαγεία και φυσικά, ούτε καν υποψιάζεται ότι υπάρχουν και τα Μεγάλα Μυστήρια, καθότι ο ίδιος είναι εγκλωβισμένος στην θεώρηση των μικρών μυστηρίων. Μάλιστα, η επιφανειακή του γνώση και η τόνωση του εγωισμού του όταν τα βάζει με τις αθλιότητες των ανοήτων μαγγανευτών, τον κάνει να νομίζει ότι υπερέχει όλων των ενασχολούμενων με την αρχαία επιστήμη. Το να συγκρίνεται κάποιος με ηλίθιους,
φαίνεται ως πανέξυπνος, καλό για να τον ανεβάσει ψυχολογικά, καταστροφικό όμως για το εύκολο καβάλημα του καλαμιού.
Στον στίχο του ποιητή, "θέλει αίμα για να ανθίσει το δέντρο της ελευθερίας", κρύβεται η μεγάλη αλήθεια της υψηλής Μαγείας. Η θυσία ενός ανθρώπου, δύναται να αντιστρέψει τον ρου της ιστορίας, δύναται να ανατρέψει ακλόνητα κατεστημένα, δύναται τέλος να διεγείρει ενέργειες, μπροστά στις οποίες ο σεισμός 10 ρίχτερ θα μοιάζει με ελαφρύ ρίγος. Αυτά βέβαια ο κάθε Λαβέι δεν δύναται να τα αντιληφθεί, καθώς είναι προσηλωμένος αποκλειστικά στις ενστικτώδεις ενέργειες, ισχυρές μεν, αλλά άχρηστες για τον μακρόκοσμο. Για δε τα ζώα που αναφέρεται συνεχίζοντας τις απρονοησίες του, αν είχε έστω και στοιχειωδώς μελετήσει και ασκηθεί στην πρακτική Μαγεία, θα γνώριζε ότι τα εγρηγορότα μόνο με αίμα συντηρούνται και αυξάνουν. Ο φίλτατος όμως Λαβέι, ως ένα άλλο θυμωμένο κολλεγιόπαιδο, στο μόνο που έχει ασκηθεί άριστα και κατέχει την τέχνη απόλυτα, είναι η μαγεία η της δια χειρός παλλομένης....
Ας είναι....