Αποστολέας Θέμα: Αναχωρητισμός VS Κοσμικότητας  (Αναγνώστηκε 12893 φορές)

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Αναχωρητισμός VS Κοσμικότητας
« Απάντηση #15 στις: Ιουνίου 09, 2007, 19:20:46 »
Είναι ασυμβίβαστα αυτά τα δύο....η Ύλη και το Πνεύμα.....

Ή στο ένα θα τα δώσεις όλα και θα μεγαλουργήσεις ή στο άλλο.......

Διαφορετικά, η κατάσταση που θα δημιουργηθεί θα είναι απλώς μια "Μετριότητα"......και στο ένα και στο άλλο.......

Κι όμως, αν δεν υπήρχε η σύλληψη της Ύλης δεν θα κατανοούσαμε την υπόσταση του Πνεύματος. Και οι δύο αντίποδες είναι απαραίτητοι προς κατανόηση του μέτρου των αντιθέτων τους.

Μήπως γιατί είναι η Κατώτερη βαθμίδα της Ύπαρξης (η Ύλη) και οφείλουμε να κοιτάμε διαρκώς ψηλότερα, δηλαδή προς την ανώτερη

Το τελειότερο δημιούργημα που υπάρχει κατώτερο ?

Κατ' αρχήν πιστεύω πως κανένα δημιούργημα δεν είναι τέλειο. Επίσης, το ότι οι άνθρωποι έχουν αυτή την τάση προς ενασχόληση με κάτι ανώτερο είναι ακριβώς γιατί έχουν συνείδηση του εαυτού τους, η οποία μας δείχνει ξεκάθαρα πως δεν είμαστε τόσο τέλειοι όσο νομίζουμε, μας δείχνει πως υπάρχουν πάρα πολλά ακόμα που πρέπει να προσθέσουμε στην ανθρώπινη υπόσταση για να αξιώσουμε μια ικανή βελτίωση. Γι' αυτόν τον λόγο διακατεχόμεθα από την ανάγκη του να υψώνουμε το βλέμμα και το πνεύμα μας προς τα επάνω, προς το ανώτερο.

Άνθρωπος, από το άνω θρώσκω...
...spes mea in mentem est...