Ανασύρω από το παρελθόν αυτό το πολύ καλό θέμα του φίλου Avaris...
Έχω να πω ότι σε αυτά τα δύο αποφθέγματα, έχουμε ένα άριστο παράδειγμα της υποχρεωτικής ιεράρχισης διαφόρων καταστάσεων που τυχόν μας επηρεάζουν. Χρειάζεται μεγάλη σύνεση και σοφία για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε ένα συμβάν και να κρίνουμε αν αξίζει ή όχι να "ασχοληθούμε" με αυτό και σταδιακά να το αφήσουμε να μας επηρεάσει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Θα έλεγα πως αυτό το ρητό που παρέθεσε ο Avaris, σχετίζεται άμεσα και με ένα άλλο ρητό που λέει πως "αν δεν κοιτάς εκεί που πρέπει να πας, τότε θα πας απλώς εκεί που κοιτάς...".
Αν λοιπόν γνωρίζουμε το τι θέλουμε, τι χρειαζόμαστε, σε σημαντικό βαθμό θα γνωρίζουμε και πως θα το αποκτήσουμε. Σε αυτή την πορεία, μπορεί να συμβούν διάφορα γεγονότα ή καταστάσεις που θα πρέπει να τις αξιολογήσουμε. Μας βοηθάνε να φτάσουμε στον στόχο μας; Μας βοηθάνε να εξελιχθούμε ή απλώς αποτελούν μέσο απόσπασης της προσοχής μας από αυτά που επιδιώκουμε; Αν η κατάσταση που μας συμβαίνει ανήκει στην 1η κατηγορία, τότε ασχολούμαστε μαζί της, αν όχι, τότε καλό είναι να την προσπεράσουμε γιατί τελικά μας είναι αν όχι άχρηστη, τότε τουλάχιστον επουσιώδης...
Φυσικά, ας μην ξεχνάμε πως είμαστε άνθρωποι και ως τέτοιοι έχουμε ροπές, πάθη και συναισθήματα και δεν μπορούμε να ταυτιστούμε με την ψυχρή λογική ενός Η/Υ, για τον οποίο όλα είναι "0" και "1"... Κυρίως αφηνόμαστε στο έλεος κάποιων άχρηστων καταστάσεων ή ανασταλτικών παραγόντων για την εξέλιξή μας επειδή αυτές οι "σειρήνες" σχετίζονται με πρόσωπα που αγαπάμε, που είμαστε δεμένοι μαζί τους και πολλές φορές ασχολούμαστε με κάτι που αν και ουσιαστικά δεν μας χρειάζεται, πάραυτα είναι τόσο δυνατό που μπορεί να ικανοποιεί ένα πάθος μας (έστω ευγενές) ή την επιθυμία μας να συνδεθούμε με ένα άλλο άτομο, καλύπτοντας έτσι τις ανάγκες του συναισθηματισμού μας (ένας καλό λόγος για να ζεις ?).
Είναι δύσκολο να πούμε "όχι" σε καταστάσεις που μας αποπροσανατολίζουν αλλά ακόμη πιο δύσκολο να τις εντοπίσουμε. Επίσης, εκεί είναι που τίθεται υπό αμφισβήτηση ο συναισθηματισμός του ανθρώπου και κατά πόσο θα μπορέσουμε να είμαστε σκληροί και απόλυτοι με όσα μας συμβαίνουν, προσηλωμένοι στον στόχο μας όντες. Φυσικά, όλη αυτή η διαδικασία "αναγνώρισης->αξιολόγησης->απόφασης->πράξης", έρχεται να προστεθεί στο σύνολο αυτών που αποτελούν τα χαρακτηριστικά ενός πραγματικά "φωτισμένου" ανθρώπου...
