Οι επιστημονικές έρευνες, λοιπόν, αποδεικνύουν ότι το μυαλό και το σώμα είναι αλληλένδετα. Ο τρόπος, δηλαδή, με τον οποίο σκεφτόμαστε και συναισθανόμαστε επιδρά πάνω στην υγεία μας, και η μοντέρνα επιστήμη δεν διστάζει πλέον να ομολογήσει μια παλιά αλήθεια που λέει πως «όλες οι ασθένειες ξεκινούν από την ψυχή». Και οι τελευταίες στατιστικές λένε πως το 85% των ασθενειών είναι ψυχογενείς ή προκαλούνται από το μυαλό, από τον τρόπο σκέψης μας και έκφρασης των συναισθημάτων.
Ο ψυχοανοσοβιολόγος Άρθουρ Στόουν δε, διαπίστωσε μετά από έρευνες πως οι άνθρωποι που γελάνε παράγουν περισσότερη ανοσφαιρίνη Α, που συμβάλει επίσης και στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού. Ενώ αντίθετα η μελαγχολία και η πίκρα κάνει τον οργανισμό να εκκρίνει περισσότερη κακή χοληστερόλη, και το στρες να αυξάνει κατά πολύ τις τρανζαμινάσεις, που η υπερέκκρισή τους αλλοιώνει την κατάστασή του της υγείας του ήπατος. Επίσης, πριν από δέκα χρόνια ανακαλύφθηκε ότι στα έντερα και στα λευκά αιμοσφαίρια υπάρχουν δίκτυα νεύρων. Παλαιότερα πιστεύαμε ότι κάτι τέτοιο υπήρχε μόνο στον εγκέφαλο. Αυτό σημαίνει ότι όταν είμαστε θλιμμένοι ή ανήσυχοι, τα σπλάχνα μας και τα λευκά μας αιμοσφαίρια είναι θλιμμένα και ανήσυχα. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν είμαστε νευρικοί οι αναλύσεις δείχνουν υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης ακόμα και μέσα στα αιμοπετάλια, δηλαδή τα κύτταρα του αίματος είναι νευρικά. Όπως αντιλαμβανόμαστε, το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι απίστευτα περίπλοκο και ελέγχει την υγεία μας.
Ο εγκέφαλος και το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το ίδιο πράγμα. Δρουν στο ίδιο χημικό περιβάλλον. Χειρίζονται τα ίδια δισεκατομμύρια πληροφοριών. Μια σκέψη και ένα μόριο αδρεναλίνης είναι οι δυο όψεις του ιδίου νομίσματος. Το ίδιο μας το σώμα είναι το καλύτερο φαρμακείο του κόσμου. Ο νους-σώμα μπορεί να εκκρίνει ένα φάρμακο την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο όργανο, συσχετίζοντας τη δραστηριότητά του με τις υπόλοιπες λειτουργίες, χωρίς καμιά αρνητική παρενέργεια. Κατευθυνόμενο από το ευφυές πρόγραμμα που το αναζωογονεί, παράγει τα φυσικά αντιβιοτικά, τα ηρεμιστικά, τα αγχολυτικά, τα φάρμακα κατά του καρκίνου, στις σωστές δόσεις και την κατάλληλη στιγμή που τα χρειαζόμαστε χωρίς παρενέργειες. Καλό είναι να πάψουμε να βλέπουμε το σώμα μας σαν ένα σύνολο μόνο μηχανισμών και οργάνων. Ας αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε και σαν ένα σύστημα αυτοθεραπείας, αφού πάψουμε πρώτα να το ταλαιπωρούμε.
Οι άνθρωποι έχουν μια εσωτερική ισχυρή θεραπευτική ικανότητα και μέσα από το ολιστικό μοντέλο υγείας μπορούν να ενεργοποιήσουν αυτή την ικανότητα μέσω συγκεκριμένων διαδικασιών και τεχνικών. Η μονάδα νους-σώμα είναι το καλύτερο φαρμακείο στον κόσμο και κατασκευάζει τα δικά του φάρμακα. Στο κβαντομηχανικό επίπεδο του σώματος υπάρχει ένα «δίκτυο διάνοιας» υπεύθυνο για την διατήρηση της ισορροπίας στο νου και το σώμα. Μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτό το δίκτυο, ανερχόμενοι στο πιο θεμελιώδες επίπεδο της επίγνωσης για την αυτοενίσχυση της υγείας μας. Έτσι, ο ψυχικός μας κόσμος κατευθύνει τις λειτουργίες του σώματος και επεμβαίνει στην ύλη. Το περίφημο «Γνώθι σ΄αυτόν» λοιπόν, ισχύει ήδη μέσα μας σε εγκεφαλικό επίπεδο! Η θεραπεία είναι ζώσα, πολύπλοκη και ολιστική! Ασχολούμαστε μαζί της με τους δικούς μας περιοριστικούς όρους και φαίνεται να υπακούει στα όρια μας. Ωστόσο, όταν κάτι περίεργο συμβαίνει, όπως όταν ένας προχωρημένος καρκίνος εξαφανίζεται ξαφνικά και μυστηριωδώς, η ιατρική θεωρία υφίσταται σύγχυση. Τότε τα όρια μας φαίνονται πολύ τεχνικά. Αν δεν ραγίσει όμως το γυαλί, πως θα φτιάξουμε καινούργιο;…
Ο Δρόμος προς την Ενοποιημένη Ιατρική
Από καταβολής του πολιτισμού έτσι κατακτάται η γνώση. Ο κόσμος μας ανέκαθεν ήταν και είναι ένα μεγάλο χωνευτήρι ιδεών, γνώσεων και προσεγγίσεων σε όλους τους τομείς. Μας προτρέπει συνεχώς σε καινούργιες αλλαγές, σε ανανεωμένη δράση και σε νέες αποκαλύψεις. Γύρω μας υπάρχουν σύγχρονες επιστημονικές προτάσεις για υγεία και ποιότητα ζωής, που στην πραγματικότητα, οι περισσότερες από αυτές είναι πολύ παλιές.
Αν ανατρέξουμε πάλι στον «Πατέρα της Ιατρικής», τον περίδοξο Έλληνα γιατρό τον Ιπποκράτη, που πρώτος ταξινόμησε συστηματικά την ιατρική και επιχείρησε μια μεθοδευμένη θεραπεία των νοσημάτων, έγραφε πως: «Στο σώμα ενυπάρχει μια ιδιαίτερη ζωική δύναμη, η φύσις. Από αυτή την δύναμη εξαρτάται η συντήρηση, η ανάπτυξη, αλλά και η θεραπεία του σώματος και η επαναφορά του από την παθολογική του κατάσταση στη φυσιολογική». Αυτή είναι και η μεγαλοφυέστερη σύλληψη της διάνοιας του Ιπποκράτη, ο οποίος δικαιώνεται σήμερα από τις σύγχρονες απόψεις περί υγείας και ισορροπίας του βιοενεργειακού δυναμικού του οργανισμού. Άλλωστε ο ίδιος δεν εντόπιζε τις αρρώστιες στα όργανα. Θεωρούσε πως ο οργανισμός νοσεί ή θεραπεύεται ως σύνολο και έτσι ο ασθενής αντιμετωπίζεται με ένα τελείως διαφορετικό μάτι και προοπτική.
Σήμερα η κλασική ιατρική, με όλες τις νέες ανακαλύψεις της στις γονιδιακές θεραπείες και την δημιουργία «ηθικών» βλαστοκυττάρων, ως τις ελπίδες για ανταλλακτικά όργανα και σκευάσματα από το φαρμακείο της Φύσης, επικεντρώνει ακόμη το ενδιαφέρον της στην θεραπεία των συμπτωμάτων μιας ασθένειας και οι ιατρικοί κανόνες της καθορίζουν την νόσο, και όχι τον ασθενή. Μα ο άνθρωπος, όμως, δεν είναι «ένα» αλλά «πολλά»!
Η Ολιστική δε θεώρηση, που σκεπάζει με την ομπρέλα της όλες τις εναλλακτικές θεραπείες (τον Βελονισμό, την Ομοιοπαθητική, την Αγιουβέρδα, την Κβαντική θεραπεία, την Γιόγκα, το Σιάτσου την Βιοενεργειακή εξισορρόπηση και την Βιοανάδραση, το Ρέϊκι την Κρανιο-Ιερή θεραπεία τον Θεραπευτικό Οραματισμό, την Κοσμοενεργητική Θεραπευτική, την Ρεφλεξολογία, χρωματοθεραπεία, αρωματοθεραπεία, βοτανοθεραπεία, διαλογισμό κ.ά. πολλές), εξετάζει τα βαθύτερα αίτια μιας ασθένειας και ενδιαφέρεται για την ισορροπία της φυσικής κατάστασης στο νου, στο σώμα, στη συμπεριφορά και στο περιβάλλον του ατόμου. Έτσι γεννιέται η ενεργειακή ιατρική η οποία είναι μια ολιστική φιλοσοφία που διδάσκει: «εγώ είμαι υπεύθυνος, –η για την υγεία μου. Είχα συμμετοχή, σε κάποιο επίπεδο, στη δημιουργία της αρρώστιας, άρα μπορώ να έχω και συμμετοχή στην θεραπεία της». Ο ασθενής αρχίζει να συμμετέχει. Με άλλα λόγια, επέρχεται ενεργειακή σύνδεση ανάμεσα στη συνείδηση του ασθενούς και στην θεραπευτική ικανότητα της αγωγής, μια σύνδεση που μερικές φορές επεκτείνεται, ώστε να συμπεριλάβει έως και τον θεραπευτή. Σ’ αυτό το σημείο βλέπουμε πως δεν υπάρχει τίποτε να χωρίσει κανείς, το αντίθετο, μόνο να ενώσει. Αυτό είναι και το όφελος για όλους. Για τους γιατρούς και τους συμπληρωματικούς θεραπευτές, αλλά τελικά πάνω απ’ όλα για τον άνθρωπο και για την υγεία του σε όλα τα επίπεδα.
Η αλλαγή όμως δεν έρχεται πάντα ομαλά, ειδικά για τους γιατρούς που προωθούν την ενιαία ιατρική. Ακόμη ξεσπούν μάχες και πολλοί γιατροί εξακολουθούν να φοβούνται να αγκαλιάσουν το «ανορθόδοξο». «Η τάση να χλευάζουμε κάθε τι καινούργιο είναι τόσο έντονη, ώστε πρέπει να είσαι πολύ σίγουρος και διαθέτεις μπόλικο χιούμορ για να διατηρήσεις τα επιχειρήματά σου και να κερδίσεις τον σεβασμό των συναδέλφων σου», λέει η δρ. Κριστιάν Νόρθαπ, μαία-γυναικολόγος στο Γιάρμουθ του Μέιν, η οποία συνδυάζει την παραδοσιακή ιατρική με την διατροφή, την βοτανοθεραπεία, την ομοιοπαθητική και την βιοενεργειακή ιατρική. Μα ο αριθμός τους ολοένα και αυξάνεται. Το ίδιο και η εμπιστοσύνη από το κοινό. Ολοένα και περισσότεροι κλασσικοί γιατροί συνδυάζουν την παραδοσιακή ιατρική με τις εναλλακτικές θεραπείες ακόμα και αν αυτό βάζει σε κίνδυνο τη φήμη τους.
Όταν το Χρήμα Μιλάει, Όλοι Πείθονται
Πολύ συχνά εναλλακτικές προσεγγίσεις θεραπεύουν χρόνιες παθήσεις πιο αποτελεσματικά και με μικρότερο κόστος από τις καθιερωμένες μεθόδους. Μόνο στις ΗΠΑ ξοδεύονται κάθε χρόνο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια για προϊόντα και υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης. Οι ασφαλιστικές εταιρείες επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κλείσουν. Έτσι τώρα, απευθύνονται στους τολμηρούς ιατρούς των εναλλακτικών θεραπειών, που έχουν αποδείξει ότι οι μέθοδοι τους μπορούν να μειώσουν το κόστος. Τις ασφαλιστικές εταιρείες δεν τις ενδιαφέρει το πώς, αρκεί ο ασθενής να γίνει καλά με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Όπως βλέπουμε εκεί που το χρήμα μιλάει, για μια ακόμη φορά συναντά κανείς τα πιο παράταιρα ζευγάρια: τα μεγαθήρια της βιομηχανίας των ασφαλειών αντάμα με τους γιατρούς που υπερασπίστηκαν το λαϊκό κίνημα, έναντι των φαρμακευτικών εταιρειών με τους μεγαλογιατρούς και τα ερευνητικά κέντρα. Από πολλές πλευρές λοιπόν, τα όρια της ιατρικής πραγματικά επαναπροσδιορίζονται και σήμερα, πανεπιστημιακά και νοσηλευτικά ιδρύματα, αλλά και κυβερνητικές υπηρεσίες συμμετέχουν στο παιγνίδι. Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις 64 από τις 158 ιατρικές σχολές των ΗΠΑ και άλλες ισάριθμες, αντίστοιχα στην Ευρώπη, προσφέρουν μαθήματα εναλλακτικής ιατρικής. Γι’ αυτό τόσο οι κλασικοί ιατροί όσο και οι εναλλακτικοί δεν πρέπει να γίνονται φανατικοί βλέποντας το δέντρο, για να μην χάσουν τελικά το δάσος της ανθρωπιάς τους. Και σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές, είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι πάντα ο ένας έρχεται να ενωθεί με τον άλλο και όλοι μαζί να προσφέρουν ό,τι καλύτερο για τον άνθρωπο.
Ο αιώνας μας περιέχει μια δυνατότητα μεγαλείου που ξεπερνάει κάθε τι προηγούμενο, γιατί προσφέρει τη δυνατότητα να μετατρέψουμε τις αρρώστιες και τα βάσανα που φέρνουν σε μια αιώνια στιγμή οράματος και αυτοβελτίωσης. Όταν το καταλάβουμε αυτό, τότε η ακαδημαϊκή ιατρική και η ολιστική θεώρηση θα μπορέσουν να εργαστούν σαν ένα. Και όπως αναφέρει ο dr. L.F. C. Mees στο βιβλίο του Το Μυστήριο της Θεραπείας αντί για εναλλακτική ιατρική, μπορούμε να εισαγάγουμε τον όρο «επέκταση της ιατρικής». Άλλωστε, πολλά πράγματα που θεωρούνταν μύθοι παλαιότερα, έγιναν σήμερα επιστημονικά γεγονότα.
Έχοντας κατά νου, λοιπόν, όλα τα παραπάνω, τα συστήματα της ιατρικής, παραδοσιακά ή σύγχρονα, συμβατικά ή εναλλακτικά, θα πρέπει να δρουν συμπληρωματικά και επιβοηθητικά μεταξύ τους για την ανακούφιση του πόνου και να χαρίζουν θεραπεία. Καλούμαστε να παλέψουμε όλοι γι’ αυτό. Έτσι, θα ξαναγεννηθούν οι αρχαίες αξίες στον κόσμο της διακρίσεως διαφορών και θα μπορέσουμε ν’ αναπτύξουμε μια τελείως νέα άποψη για την αρρώστια και την θεραπεία, για την ανθρωπότητα και την ζωή πάνω στην γη.
Η ΣΑΣΗ ΧΟΤΖΟΓΛΟΥ είναι ψυχολόγος και ερευνήτρια εναλλακτικών μεθόδων θεραπείας.
Η ολιστική αντίληψη αποκαθιστά την ενότητα σώματος-ψυχής, φωτίζοντας τη μελέτη των ψυχοσωματικών διαταραχών που παρουσιάζουν ραγδαία αύξηση τα τελευταία χρόνια, και θέτει στο επίκεντρο του ορισμού της υγείας την έννοια μιας δυναμικής ισορροπίας.
Γύρω μας υπάρχουν σύγχρονες επιστημονικές προτάσεις για υγεία και ποιότητα ζωής, που στην πραγματικότητα, οι περισσότερες από αυτές είναι πολύ παλιές.
Και σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές, είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι πάντα ο ένας έρχεται να ενωθεί με τον άλλο και όλοι μαζί να προσφέρουν ό,τι καλύτερο για τον άνθρωπο.
